Ο βρόμικος πόλεμος του Δικομματισμού εναντίον του Καμμένου! Ποιός ωφελείται και ποιός χάνει!

Γράφει ο Παναγιώτης Τραιανού
Η αγωνία του δικομματισμού να επιβιώσει είναι αυτή, που αναγκάζει να εκτίθενται ανεπανόρθωτα όλοι όσοι τα "παίρνουν", για να στηρίζουν τον δικομματισμό. Δεν γίνεται όμως διαφορετικά. Η διάσωση του δικομματισμού είναι αυτό, που τους ενδιαφέρει αυτήν τη στιγμή. Προσπαθούν συντονισμένα να απαξιώσουν αυτούς, οι οποίοι θα μπορούσαν να συνθέσουν το αντιμνημονιακό "μέτωπο".
Μιλάμε για συντονισμό και διαφορετικούς ρόλους, γιατί ο δικομματισμός σήμερα απειλείται από όλες τις "πλευρές" και οι σταλινικοί δεν μπορούν να επιτεθούν "μονόπατα" ...Αναγκαστικά ...Άλλος πρέπει να επιτεθεί σ' αυτούς που φθείρουν τον δικομματισμό από "δεξιά" και άλλος πρέπει να επιτεθεί σ' αυτούς που τον φθείρουν από "αριστερά".
Σε αυτόν τον βρόμικο πόλεμο της εξειδίκευσης πρωταγωνιστούν οι απόλυτα εξειδικευμένοι σταλινικοί. Η σταλινικιά Παπαρήγα στρέφει τα πυρά της προς τον Τσίπρα και ο σταλινικός Καζάκης κάνει το ίδιο εναντίον του Καμμένου. Η Παπαρήγα πολεμά με ένα οργανωμένο κομματικό "ασκέρι" και ο Καζάκης ως ελεύθερος "σκοπευτής". Μιλάμε καθαρά για "συμβόλαια" θανάτου ...Συμβόλαια, τα οποία πάντα αναλαμβάνουν προεκλογικά οι σταλινικοί, αλλά απλά σήμερα είναι εμφανή, γιατί είναι η κατάσταση κρίσιμη. Ο σημερινός απόλυτος συναγερμός του συστήματος κάνει τις ενέργειές του ευδιάκριτες.
Γιατί όμως υπάρχει αυτή η διαφοροποίηση στις αποστολές των σταλινικών; Γιατί, ενώ είναι όμοιοι μεταξύ τους, επιλέχθηκαν να κάνουν διαφορετικά πράγματα; ...Γιατί τα χαρακτηριστικά των αντιπάλων τού δικομματισμού είναι διαφορετικά. Είναι παντελώς διαφορετικός αντίπαλος ο Καμμένος από τον Τσίπρα σ' ό,τι αφορά τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους. Ως εκ τούτου απαιτείται εξειδίκευση και σ' αυτούς οι οποίοι θα τους επιτεθούν. Το ΚΚΕ είναι το τρίτο μεγαλύτερο κόμμα και η οποιαδήποτε "αστοχία" του στην επιλογή εχθρού όχι απλά δεν απειλεί αυτόν τον εχθρό, αλλά αντίθετα μπορεί να λειτουργήσει ως μπούμερανγκ ...Μπορεί να του προσφέρει τεράστιο κέρδος, εφόσον τον "νομιμοποιεί" ως αντισταλινικό παράγοντα.
Εκ των δεδομένων λοιπόν η "χρήση" της Παπαρήγα είναι διαφορετική από αυτήν του Καζάκη, γιατί πρέπει να γίνει σεβαστή η γενική στρατηγική του δικομματισμού απέναντι σε αυτό το μέτωπο. Γι' αυτόν τον λόγο υπάρχουν οι διαφοροποιήσεις. Δεν επιτρέπουν, για παράδειγμα, στην Παπαρήγα να επιτεθεί στον Καμμένο, για να μην τους χαλάσει την στρατηγική. Δεν αφήνουν το ΚΚΕ να επιτεθεί στον Καμμένο, για να μην τον κάνουν συμπαθή στον κόσμο της Δεξιάς. Δεν θέλουν να του δώσει το ΚΚΕ δεξιά "πιστοποίηση" τη στιγμή που η ΝΔ έχει αποφασίσει να τον εμφανίσει σαν "κρυπτοαριστερό" και "συνεταιράκι" του Τσίπρα. Πώς αλλιώς θα φωνάζει ο Σαμαράς για "ειδύλλια" και "κωμιδύλλια", προκειμένου να μαντρώσει τους δεξιούς στη "στάνη" του;
Την Παπαρήγα γι' αυτόν τον λόγο τη βάζουν να επιτίθεται αποκλειστικά στον Τσίπρα. Αντίθετα τον Καζάκη, ο οποίος παριστάνει τον όψιμο "πατριώτη", τον βάζουν να επιτεθεί στον Καμένο και μάλιστα με στόχευση στην ηθική του ποιότητα και όχι στις πολιτικές του θέσεις. Αυτό γίνεται για ευνόητους λόγους, εφόσον "πατριωτισμός" και "ανηθικότητα" είναι έννοιες που δεν συμβαδίζουν. Προσπαθούν να χτυπήσουν τον Καμμένο στο βασικό του ακροατήριο, που είναι η λαϊκή πατριωτική Δεξιά. Λογικό είναι αυτό. Δεν είναι δυνατόν το βασικό σου όπλο να είναι η καταγγελία της προδοσίας, του ψέματος και της διαφθοράς και την ίδια ώρα να εμφανίζεσαι ανήθικος, διεφθαρμένος και προδότης. Υπήρχε δηλαδή συγκεκριμένη στόχευση από τον Καζάκη, την οποία δεν μπορούσε να επιτύχει το ΚΚΕ.
Πώς όμως είμαστε βέβαιοι ότι υπάρχουν τέτοιες μυστικές συμμαχίες και ύπουλα χτυπήματα; Η απόδειξη αυτού που λέμε απαιτεί σκέψη και όχι πληροφορία. Οι εκλογές είναι ένας πραγματικός πόλεμος. Στις εκλογές ισχύει το ..."ο θάνατός σου η ζωή μου" και γι' αυτόν τον "θάνατο" του αντιπάλου μπορείς να συνεργαστείς ακόμα και με τον "διάολο". Τις συμπεριφορές δηλαδή των συμμετεχόντων στην εκλογική μάχη —που οδηγεί στην εξουσία— μπορείς να τις καταλάβεις μόνον εάν τις εξετάσεις με τη λογική του πολέμου. Αν προσπαθήσεις να τις εξηγήσεις με βάση τα κριτήρια της ιδεολογίας, του πολιτισμού ή του ανθρωπισμού, είναι απολύτως βέβαιο πως δεν θα καταλάβεις απολύτως τίποτε. Ο πόλεμος έχει τους δικούς του νόμους και κανόνες και όταν δεν τους κατανοείς καλύτερα να μην συμμετάσχεις καν σ' αυτόν, γιατί θα χάσεις πριν καν αντιληφθείς τι συμβαίνει.
Απλά πράγματα. Όταν για παράδειγμα πολεμάς, έχεις εξ αρχής ξεχωρίσει τις προτεραιότητες τις οποίες θεωρείς ζωτικές και ως εκ τούτου αδιαπραγμάτευτες. Στον πόλεμο ο εχθρός του εχθρού σου είναι εκ των δεδομένων φίλος, ακόμα και αν ως άτομο είναι ό,τι χειρότερο στην κοινωνία. Αν μία γυναίκα τη βιάζει κάποιος στον δρόμο, αυτή φωνάζει "βοήθεια" προς όλες τις κατευθύνσεις, απευθυνόμενη στους πάντες ...Δεν φωνάζει "ζητείται" βοήθεια από έντιμους ανθρώπους, τίμιους οικογενειάρχες, ευσυνείδητους εργαζόμενους και πραγματικούς δημοκράτες. "Βοήθεια" φωνάζει προς όλους και αυτό σημαίνει χωρίς καθόλου κριτήρια, εφόσον προέχει η επιβίωση. Ακόμα και σκύλος να εμφανιστεί και να τρομάξει τον βιαστή, ευπρόσδεκτος είναι. Το βασικό κριτήριο, δηλαδή, σε αυτήν την περίπτωση είναι και μοναδικό. Πρώτα βγαίνεις από τη δύσκολη θέση και μετά αποκτάς εκ νέου την πολυτέλεια να κρίνεις αυτόν που σε βοήθησε με τα συμβατικά προσωπικά σου κριτήρια. Για όσο διάστημα πολεμάς για την επιβίωση, τα κριτήρια είναι ελάχιστα και από την αρχή δεδομένα.
Κάτι ανάλογο συμβαίνει κι όταν αναζητάς συμμάχους σε έναν πόλεμο επιβίωσης. Η επιβίωση και η νίκη είναι το μοναδικό ζητούμενο σε έναν πόλεμο και αυτό δίνει μια ανάλογη μονολιθικότητα και στα κριτήρια επιλογής των συμμάχων. Σήμερα όλοι ανεξαιρέτως οι αντιμνημονιακοί παράγοντες μιλάνε για την προδοσία και την καταστροφή στην οποία μας οδήγησε ο δικομματισμός. Μιλάνε για βέβαιο "θάνατο" της πατρίδας μας σε περίπτωση που ο δικομματισμός καταφέρει και παραμείνει στην εξουσία. Άρα; Άρα, πρώτη προτεραιότητα για όλους αυτούς τους παράγοντες είναι να νικηθεί ο δικομματισμός ...Το βασικό αίτιο του προβλήματος που τους απασχολεί.
Εκ των δεδομένων λοιπόν —σ' αυτήν τη μάχη δίχως αύριο— ακόμα κι όταν "βλέπεις" πράγματα που σε ενοχλούν, δεν τα σχολιάζεις, όταν απειλούν τη συνοχή και άρα και την αντοχή του "μετώπου". Το πρώτο πράγμα, που προσπαθείς να διασφαλίσεις, είναι η διατήρηση και —αν είναι δυνατόν— η επέκταση των συμμαχιών σου. Τι σημαίνει αυτό; Ότι για κάποιον, που είναι αντιμνημονιακός, σήμερα προέχει να καταστραφεί ο δικομματισμός, που μας οδήγησε στο Μνημόνιο ...Προέχει να διατηρηθεί πανίσχυρο το μπλοκ των συμμάχων ...Τον δικομματισμό χτυπάς όσο μπορείς και δεν τον εξυπηρετείς, διασπώντας τους εχθρούς του.
Είναι αντιμνημονιακός ο Καζάκης; Παραμονές των εκλογών "θυμήθηκε" ότι ο Καμμένος του έδινε "χρήματα" για να συνεργαστούν; Ακόμα κι αυτό να συνέβαινε, δεν το αποκαλύπτεις αυτήν την κρίσιμη για τη μάχη στιγμή. Ακόμα κι αν ο Καμμένος είναι ο χειρότερος άνθρωπος του κόσμου, περιμένεις μετά τις εκλογές για να το αποκαλύψεις. Γιατί; ...Γιατί αυτήν την ώρα πολεμάει "δίπλα" σου ...Γιατί αυτήν την ώρα κυριαρχεί η προτεραιότητα του πολέμου. Δεν είναι δυνατόν σε μια κρίσιμη "ενέδρα", όπου απαιτείται απόλυτη ησυχία, ν' αρχίσεις να μαλώνεις και να φωνάζεις σ' αυτόν που "ρεύτηκε" δίπλα σου. Ακόμα κι αν σε ενόχλησε απίστευτα, κάνεις υπομονή, γιατί είναι δευτερεύον αυτό το οποίο θα κερδίσεις μπροστά σε αυτό το οποίο θα χάσεις.
Κάτι τέτοιο έκανε ο Καζάκης σήμερα. Πραγματοποιεί μία πράξη, η οποία αποτελεί μνημείο βλακείας σε φυσιολογικές συνθήκες, αλλά αποτελεί έγκλημα προδοσίας σε συνθήκες πολέμου. Όμως, επειδή βλάκες δεν υπάρχουν σε τέτοιον βαθμό, είναι προφανές ότι κάτι άλλο συμβαίνει ...Ο Καζάκης απλά αναγκάστηκε να στερηθεί την "κάλυψή" του. Οι φλέγουσες ανάγκες των αφεντικών του τον ανάγκασαν ν' "αποκαλυφθεί". Τα νούμερα δεν τους βγαίνουν και παίζουν τα "ρέστα" τους. Ρισκάρουν να "κάψουν" τα πιο καλά "χαρτιά" τους. Ο Καζάκης εξαιτίας τους απέδειξε αυτό, το οποίο όλοι μας υποψιαζόμασταν ...Απέδειξε ότι είναι ένας τυπικός σταλινικός χαφιές. Αποκαλύφθηκε, όχι επειδή ο ίδιος είναι βλάκας, αλλά επειδή τα περιθώρια του δικομματισμού είναι πολύ "στενά" και ο δικομματισμός δεν έχει την πολυτέλεια να προστατεύει τους χαφιέδες του. Ο Καζάκης μπορεί να μην τα "πήρε" από τον Καμμένο, όπως ισχυρίζεται, αλλά σίγουρα τα "πήρε" από τον δικομματισμό, προκειμένου να κάνει ζημιά στον Καμμένο.
...Να κάνει ζημιά στον Καμμένο, ο οποίος κατά τη μαρτυρία του προσπάθησε να τον "δωροδοκήσει". Ομολογουμένως μια τέτοια "δωροδοκία" είναι μάλλον πρωτοφανής για τα παγκόσμια χρονικά. Για τι ακριβώς θα του έδινε χρήματα ο Καμένος; Θα του έδινε χρήματα, για να κάνει αυτό, το οποίο έτσι κι αλλιώς θα έκανε από μόνος του; Μήπως θα του έδινε χρήματα για "μεταγραφή" στο κόμμα του σε μια εποχή που όλη η στρατηγική των εχθρών του είναι να του αποδώσουν αριστερή "ταυτότητα", προκειμένου να τον εξουδετερώσουν; Έστω όμως κι έτσι. Εφόσον αυτό, το οποίο καταγγέλλει ο Καζάκης, ήταν τόσο σημαντικό όσο αφήνει να εννοηθεί, γιατί το αποκαλύπτει τώρα ελάχιστες ημέρες πριν τις εκλογές και όχι στον πραγματικό χρόνο που αυτό έλαβε χώρα; Ως εκπαιδευμένος από τους καλύτερους δασκάλους του Περισσού συνωμότης, γιατί δεν την "έστησε" στον Καμμένο, ώστε να μεγιστοποιήσει τη ζημιά του;
Όμως, ο χαφιές Καζάκης δεν σταματά σ' αυτήν την καταγγελία. Ως γνήσιος σταλινικός χαφιεδοπρακτορίσκος, συνεχίζει στα γνώριμα γι' αυτόν "μονοπάτια" ...Στα γνώριμα μονοπάτια της γκεμπελίστικης προπαγάνδας. Δεν προσπαθεί να θίξει μόνον την ηθική ακεραιότητα του Καμμένου, αλλά προσπαθεί να σκορπίσει τη θλίψη και την απογοήτευση στον βασικό πυρήνα των οπαδών του. Τι λέει; Ότι, τζάμπα κόπο κάνουν που τον στηρίζουν. Γιατί; Γιατί πολλοί, από τους πρώην νεοδημοκράτες βουλευτές, οι οποίοι στελεχώνουν σήμερα το κόμμα του Καμμένου, μετά τις εκλογές θα το εγκαταλείψουν, για να "επιστρέψουν" στη Ν.Δ.. Αυτό από πού το γνωρίζει ο "καλύτερος οικονομολόγος" της χώρας; Μήπως εκτός από "καλύτερος οικονομολόγος" της χώρας είναι και ο "καλύτερος προφήτης" της χώρας; ...Ή μήπως είναι τίποτε άλλο ...πιο γήινο;
Από πού αντλεί αυτήν την πληροφόρηση; Γνωρίζει κάτι, το οποίο εμείς οι υπόλοιποι αγνοούμε; Άλλωστε δεν είναι πρώτη φορά, που δείχνει ότι κατέχει περίεργες πληροφορίες. Να θυμίσουμε στον αναγνώστη τις καταγγελίες του Καζάκη για τη "Σπίθα" του Θεοδωράκη. Επιπλέον υπάρχουν κι άλλα σκοτεινά σημεία. Η συνεργασία του με τον Παπαθεμελή, τι ακριβώς είναι; Αντισυστημική; Αντιμνημονιακή; Ιδεολογική; Θρησκευτική; Ο Παπαθεμελής είναι γνωστός στους παροικούντες την "Ιερουσαλήμ". Δεν είναι φρέσκο πρόσωπο, που το ανακάλυψε ο Καζάκης. Αντιπροσωπεύει μία από τις "σκοτεινότερες" πλευρές της Μεταπολίτευσης. Έχει περάσει καί από τους δύο γίγαντες του δικομματισμού, διαχειριζόμενος πάντα πολύτιμα για τον δικομματισμό πόστα ...Στην κυριολεξία εδώ και τριάντα χρόνια "δουλεύει" τους πάντες με έναν τρόπο πρωτοφανή στα παγκόσμια χρονικά.
..."Θρησκόληπτος" σοσιαλιστής, δεν πρέπει να υπάρχει άλλος εκτός από τον Παπαθεμελή ...Εκλεκτός του Αγίου Όρους, που να διετέλεσε σχεδόν μόνιμος Υπουργός της "τζαμαχιρίας" του ΠΑΣΟΚ, δεν πρέπει να υπάρχει άλλος. Με αυτόν πήγε και συνεργάστηκε ο Καζάκης για να μας "σώσει"; Ο "καλύτερος οικονομολόγος" της χώρας; Τι σχέση έχει ένας άθεος με έναν θρησκόληπτο; Τι σχέση έχει ένας ΚΚΕς με έναν "μακεδονομάχο"; Τι σχέση έχει ένας σταλινικός με έναν Υπουργό Δημοσίας Τάξης; Ο "καλύτερος οικονομολόγος" της χώρας δεν συνεργάστηκε —με κέρδος— με τον Καμμένο και συνεργάστηκε τζάμπα με τον Παπαθεμελή;
Κατά τη γνώμη μας ο Καζάκης με αυτήν την καταγγελία "αυτοκτόνησε". Έγινε ένας "μουτζαχεντίν μάρτυρας" του δικομματισμού και έδωσε μόνος του τέλος στη μικρή έτσι κι αλλιώς "πορεία" του ...Αποκαλύφθηκε. Αυτός, ο οποίος δήθεν από τους πρώτους προσπάθησαν να συνθέσουν το αντιμνημονιακό μέτωπο κατά του προδοτικού δικομματισμού, την κρίσιμη ώρα το πρόδωσε. Ο Καζάκης "κάηκε", προσπαθώντας να εξυπηρετήσει τις "φλέγουσες" ανάγκες του δικομματισμού. Αυτό θα το καταλάβει και ο ίδιος άμεσα από την ενστικτώδη αντίδραση του κόσμου. Ο κόσμος μπορεί να διακρίνεται από άγνοια, αλλά χαζός δεν είναι. Μπορεί να καταλάβει πότε και ποιος έχει κέρδος από κάθε ακραία ή παράξενη πολιτική πράξη
...Μια πράξη σαν κι αυτήν, που έκανε  ο Καζάκης.

πηγη λογιος ερμης