Όσο πάει καταστρέφεται η εικόνα των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων

Σχόλιο: Το παραδέχονται οι Τούρκοι. Δεν είναι λοιπόν ο φόβος και ο τρόμος ο τουρκικός στρατός. Εξοπλίζεται αλλά έχει αρκετά προβλήματα.

Άρθρο του Mehmet Ali Birand mabirand@e-kolay.net Εφημερίδα «Μιλλιέτ» Μετάφραση: Χαρ. Καραγκιοζούδη. Να σκεφτείτε την παλιά εικόνα και το κύρος των ΤΕΔ στην κοινή γνώμη. Το κάθε τι το έκαναν καλύτερα, δεν έκαναν λάθη, με αστραφτερές στολές, ειλικρινείς, αποτελεσματικές και σύμφωνα με εκτιμήσεις ξένων, ήταν «ο πλέον πειθαρχικός Στρατός του Κόσμου». Έτσι βλέπαμε και εμείς τις ΤΕΔ. Και πιο σωστά θα λέγαμε ότι οι ΤΕΔ έτσι είχαν αρχίσει να παρουσιάζουν σε μας τον εαυτό τους. Το τι γινόταν όμως στο εσωτερικό τους δεν γνωρίζαμε.

Ειδικά στον αγώνα με την τρομοκρατία, δεν υπήρχε τίποτε άλλο πάνω απ’ αυτές. Αν ο Στρατός δεν είχε αξιόλογα επιτεύγματα με την τρομοκρατία,... εδώ και πολύ καιρό το ΡΚΚ θα μπορούσε να έχει αποκόψει ένα κομμάτι αυτής της χώρας. Οι ΤΕΔ ακόμη και αν δεν κέρδισαν τον αγώνα με την τρομοκρατία, το ΡΚΚ σιώπησε και χώθηκε μέσα στις σπηλιές. Αυτή ήταν η γενική αντίληψη. Σήμερα το τοπίο είναι πολύ διαφορετικό.

Αυτό που είναι σημαντικό, είναι η συνολική εμφάνιση των ΤΕΔ στην κοινή γνώμη. Φυσικά εμένα αυτό είναι και που με ανησυχεί. Η κοινωνία δεν βλέπει από τι προέρχεται αυτό. Δεν μπαίνει να ξεχωρίσει κατηγορίες για πολιτικούς λόγους ή κατηγορίες που μυρίζουν συνομωσία. Κάθε εξέλιξη την πετάει μέσα σε μια χοάνη και κάνει μια γενική εκτίμηση. Σήμερα, σε διάφορα στρώματα της κοινωνίας, όσο πάει και αυξάνουν οι αμφιβολίες σχετικά με την ικανότητα των ΤΕΔ.

Μέχρι σήμερα, οι στρατιωτικές παραβάσεις δεν ήταν ένα επίμαχο θέμα. Τώρα δικάζονται 404 στρατιωτικοί (64 Ανώτατοι Αξκοί, 273 Αξκοί, 60 Υπαξκοί, 4 στρατιώτες και 3 υπάλληλοι), οι αγωγές δε για τους μισούς είναι από «συνομωσία» ή «κακές προθέσεις» και για τους άλλους μισούς είναι αρκετό για να δημιουργήσουν ερωτηματικά. Στο Πολεμικό Ναυτικό να υπάρχουν ισχυρισμοί για κατασκοπεία υψηλόβαθμων Αξκών, (Στην πραγματικότητα ακόμη και όταν δεν υπάρχει αδίκημα για κατασκοπεία), αφήνει τους ανθρώπους έκπληκτους.

Η πιο σημαντική όμως απογοήτευση είναι ο αγώνας που λαμβάνει χώρα με την τρομοκρατία. Κανείς δεν ψάχνει τα αίτια της κατάστασης μέσα στην οποία βρισκόμαστε, αλλά βλέπει μόνο τα αποτελέσματα. Ένας τόσο μεγάλος Στρατός, ευρισκόμενος κάθε μέρα απέναντι στις επιθέσεις του ΡΚΚ, φαίνεται σαν να έχει υποστεί μια ήττα. Οι ΤΕΔ δεν μπόρεσαν να προστατεύσουν τα φυλάκια, δεν μπόρεσαν να εξασφαλίσουν την μεταφορά των στρατιωτών και με λίγα λόγια γίνεται λόγος για «ανικανότητα». Στην κοινή γνώμη για κάθε επεισόδιο γεννιέται μια δίκη. Σ’ αυτό δεν ψάχνουμε αν υπάρχει δίκιο ή άδικο.

Δεν έχει σημασία πόσο είναι το λάθος αλλά η αντίληψη που εδραιώνεται στην κοινή γνώμη, η οποία για πολλά χρόνια μετά, δεν αλλάζει. Σήμερα τα πούλια και τα στρας των ΤΕΔ είναι υπό διάλυση. Το ΓΕΕΘΑ πλέον πρέπει να σκεφθεί ότι αυτός είναι ο κίνδυνος και απαιτείται πρωτίστως μεταρρύθμιση.

Πως μπορεί να σταματήσει αυτή η τάση, πως πρέπει να γίνει η μεταρρύθμιση μάλλον είναι υπό σκέψη. Φυσικά με το να γίνονται σκληρές δηλώσεις, να εγκωμιάζονται εκ μέρους του πρωθυπουργού, με το να γράφονται άρθρα ή ηρωικές ιστορίες, αυτή η δουλειά δεν μπορεί να αναπτυχθεί.

Απαιτείται μια εκ βάθρων μεταρρύθμιση όλου του μηχανισμού και η εκ νέου ανασυγκρότησή του.

Διαφορετικά, οι ΤΕΔ θα χάσουν ακόμα και τη θέση που έχουν στις καρδιές εκείνων που τις αγαπούν περισσότερο.

πηγή