Την ανάγκη να προχωρήσει η Ευρώπη σε μια ομοσπονδία εθνών-κρατών προκειμένου να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις της παγκοσμιοποίησης, επανέλαβε ο Πρόεδρος της Κομισιόν Jose Manuel Barroso, σε ομιλία του σε συνέδριο που διοργάνωσε το think tank Dialogue στις Βρυξέλλες.
Αναφερόμενος στην ετήσια ομιλία του πέρυσι και στην απαγορευμένη λέξη της «ομοσπονδιοποίησης», τόνισε:
«Ένιωσα ότι έπρεπε να εκφράσω αυτήν την ιδέα σε αυτό το σημείο, διότι αυτός πρέπει να είναι ο πολιτικός ορίζοντας μας, αυτό είναι που χρειαζόμαστε για να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις του μέλλοντος, και δεν πρέπει να φοβόμαστε να χρησιμοποιήσουμε τη συγκεκριμένη φράση».
Μια Ευρώπη υπερήφανων πολιτών
Σύμφωνα με τον Barroso, η ομοσπονδία που προτείνει δεν έχει την έννοια του υπερκράτους, αλλά μιας δημοκρατικής ομοσπονδίας των εθνών κρατών που θα χειρίζεται τα προβλήματα των ευρωπαϊκών λαών.
«Η παραχώρηση κυριαρχίας θα πρέπει να γίνει με τέτοιο τρόπο, ώστε κάθε χώρα και κάθε πολίτης να μπορούν να ελέγχουν τις τύχες τους». Η Ευρώπη, συνέχισε, «θα πρέπει να χτιστεί μέσα στα κράτη μέλη και όχι ενάντια σε αυτά».
«Πιστεύω σε μια Ευρώπη όπου οι άνθρωποι είναι περήφανοι για τα κράτη τους, αλλά επίσης περήφανοι με το να είναι Ευρωπαίοι και περήφανοι για τις ευρωπαϊκές αξίες τους».
Αναφερόμενος στο φόβο των κρατών μελών να επισκιαστούν από ένα ενωμένο ομοσπονδιακό κράτος ως κατάλοιπο μιας ταραχώδους ευρωπαϊκής ιστορίας, κατέληξε στο ότι «το κύριο πρόβλημα της ΕΕ δεν είναι η πολιτική ενοποίηση, αλλά η έλλειψη μιας ενοποιημένης εθνικής ενότητας σε ευρωπαϊκό επίπεδο». Στην προκειμένη φάση, πρόσθεσε, «η ΕΕ διαθέτει όργανα που έχουν υπερεθνικές εξουσίες και οι οποίες αυξάνονται με τον καιρό, αλλά η διάκριση εξουσιών μεταξύ του κέντρου και των συστατικών κρατών θα είναι πάντα ένα θέμα υπό διαμάχη».
«Ακόμα και στα εγκαθιδρυμένα ομοσπονδιακά κράτη, από τις ΗΠΑ μέχρι τη Γερμανία, υπάρχει μια διαρκής συζήτηση για το θέμα της επικουρικότητας» αναφορικά δηλαδή με το πού σταματά και πού ξεκινά η εξουσία της ομοσπονδιακής κυβέρνησης. «Αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό της ομοσπονδιακής δημοκρατίας» υπογράμμισε.
Επίσης ο πρόεδρος της Κομισιόν αναφερόμενος στην οικονομική κρίση υποστήριξε ότι η ισορροπία δυνάμεων έχει μετατοπιστεί προς το ευρωπαϊκό επίπεδο και πως η ΕΕ θεσμικά είναι πιο ενοποιημένη από ποτέ. Η κρίση έδωσε όχι μόνο την ώθηση, αλλά και την ενότητα που χρειαζόταν το ευρωπαϊκό οικοδόμημα προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι κίνδυνοι του κατακερματισμού, εφαρμόζοντας μια ομοσπονδιακή προσέγγιση.
Για παράδειγμα, οι δηλώσεις αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων περί αποφασιστικότητας και ετοιμότητας να διασφαλίσουν τη σταθερότητα του νομίσματος αποτελούν μια επανάσταση, καθώς σήμαιναν μια αδιαμφισβήτητη δήλωση αλληλεξάρτησης.
Δεν υπάρχει αντίφαση λειτουργισμού- ομοσπονδίας
Για τον Barroso δεν υπάρχει αντίφαση μεταξύ της λειτουργικής προσέγγισης και των ομοσπονδιακών φιλοδοξιών, αντιθέτως αυτά τα δύο συχνά πάνε μαζί. Η «λειτουργική ομοσπονδοποίηση» του Jean Monnet ξεκινώντας από το ότι η Ευρώπη δεν μπορεί να χτιστεί με τη μια και σύμφωνα με ένα μόνο σχέδιο, «λειτούργησε έτσι ώστε να σπάσει τους τοίχους της εθνικής κυριαρχίας και να αλλάξει τη λογική των σχέσεων μεταξύ των κρατών», υπογράμμισε.
Αυτή η λογική, λέει, ήταν πίσω από κάθε βήμα της ευρωπαϊκής ενοποιητικής διαδικασίας, και αυτό τώρα συνεχίζεται. «Με το Σχέδιο για μια Ολοκληρωμένη και Πραγματική ΟΝΕ, η Κομισιόν έχει βάλει μπροστά τις ιδέες της για το πώς αυτή η δυναμική μπορεί να χρησιμοποιηθεί […] Για περαιτέρω όμως βήματα προκειμένου να πετύχουμε τους στόχους μας, ναι, θα χρειαστούμε αργότερα μια αναθεώρηση της συνθήκης» τόνισε συνεχίζοντας ότι «Αυτό εννοεί η λειτουργική ομοσπονδοποίηση στην ουσία: κάνουμε ένα βήμα κάθε φορά».
«Βέβαια το ερώτημα που επικρατεί πάντα είναι πως μπορεί να εφαρμοστεί η ολιστική φεντεραλιστική μέθοδος σε συγκεκριμένα σύγχρονα ζητήματα, αλλά και πως μπορεί η δυναμική των θεσμών να προχωράει μπροστά προκειμένου αυτά να αντιμετωπιστούν», πρόσθεσε.
Ο Barroso υποστηρίζει ότι η ΕΕ έχει ακόμα πολύ δρόμο να διανύσει στο πολιτικό μέτωπο, καθώς τα εθνικά συμφέροντα συνεχίζουν να επηρεάζουν τις πολιτικές συζητήσεις, η κοινή γνώμη διαφοροποιείται κατά μήκος των εθνικών συνόρων, ενώ «οι αντιθέσεις και οι καθυστερήσεις εμποδίζουν τη λήψη αποφάσεων». Υπάρχει όμως τρόπος για να καλυτερεύσουν τα πράγματα και αυτός, σύμφωνα με τον Barroso, είναι να υπάρξει στενότερη σύνδεση του εκλογικού αποτελέσματος και της λειτουργίας της ΕΕ. «Μόνο ενωμένοι και με πιο ισχυρούς κοινούς θεσμούς θα είμαστε ικανοί να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις της οικονομικής και χρηματοπιστωτική κρίσης, της έλλειψης πόρων και της κλιματικής αλλαγής, της φτώχειας και της υπανάπτυξης. Και ενωμένοι θα δημιουργήσουμε καλύτερες συνθήκες για να προστατέψουμε τις κοινές αξίες μας».
Παγκοσμιοποίηση η «κινητήριος δύναμη» της ΕΕ
Για τον Barroso, η παγκοσμιοποίηση, όπως ήταν και η οικονομική κρίση, είναι βασική κινητήριος δύναμη της ευρωπαϊκής ενοποίησης, καθώς μέσω των ζητημάτων που θέτει, δημιουργεί την ανάγκη για μια πιο συνεκτική προσέγγιση, όπως και μια ισχυρή φωνή από το σύνολο των κρατών μελών, και όχι μεμονωμένα.
Αυτές είναι απαραίτητες προϋποθέσεις για να αντιμετωπιστεί ο κίνδυνος της πόλωσης που διατρέχει η Ευρώπη, τονίζει, η οποία φαίνεται να παίρνει όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις μέσω της εμφάνισης των πολιτικών άκρων και του λαϊκισμού, του διαχωρισμού μεταξύ του κέντρου και της περιφέρειας, του Νότου και του Βορρά, και των προκαταλήψεων που διχάζουν τους ευρωπαίους πολίτες.
EurActiv.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το ιστολόγιο δεν υιοθετεί και δεν φέρει καμία ευθύνη για τα σχόλια των αναγνωστών του. Πλέον, οι αναγνώστες μπορούν να σχολιάζουν με το λογαριασμό τους στο facebook ή με λογαριασμούς από τα υπόλοιπα κοινωνικά δίκτυα. Τα ανώνυμα σχόλια θα παραμείνουν κλειστά όσο υπάρχουν άτομα που κρύβονται πίσω από την ανωνυμία για να προβοκάρουν και να επιτεθούν σε άλλους σχολιαστές για να επιβάλλουν τις απόψεις τους.