Τουρκία: Συνεργασία 240.000 μελών, 11 συνδικάτων κάθε «θρησκευτικής απόχρωσης». - Η αιτία αλλαγής στάσης του Ομπάμα

KESK: Ενώνει 240.000 μέλη 11 συνδικάτων κάθε «θρησκευτικής απόχρωσης» - Το «φάντασμα» της Αιγύπτου στην Τουρκία

ΚΩΣΤΑΣ ΣΑΡΡΗΣ
Κήρυξαν 48ωρη γενική απεργία τα συνδικάτα στο δημόσιο
Προειδοποιητική 48ωρη απεργία ανακοίνωσε η Συνομοσπονδία των Ενώσεων του Εργαζόμενων στο Δημόσιο της Τουρκίας (KESK) από Τρίτη 4 Ιουνίου ως ένδειξη διαμαρτυρίας για την καταστολή των αντικυβερνητικών διαδηλώσεων.

«Η κρατική τρομοκρατία ενάντια στις μαζικές διαμαρτυρίες σε ολόκληρη τη χώρα έδειξε για ακόμη μία φορά την εχθρότητα της κυβέρνησης του Κόμματος Ανάπτυξης και Δικαιοσύνης προς τη δημοκρατία», αναφέρεται σε δήλωση της Συνομοσπονδίας, η οποία συνενώνει 240.000 μέλη 11 συνδικάτων (όλων των θρησκευτικών "χρωμάτων") .

Η απεργία ήταν προγραμματισμένη από την Συνομοσπονδία ως εναντίωση στο νομοσχέδιο που προβλέπεται για αλλαγές και μεταρρυθμίσεις στο δημοσιουπαλληλικό κώδικα αλλά λόγω των γεγονότων αποφασίστηκε να κηρυχθεί για Τρίτη.
Ο γενικός γραμματέας του KESK o İsmail Tombul δήλωσε ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι όπως δάσκαλοι, γιατροί, νοσοκόμοι και εργαζόμενοι των γραφείων θα πάνε στους χώρους δουλειάς με μαύρα ρούχα, αφήνοντας μαύρες κορδέλες και μετά θα συμμετάσχουν στη γενική απεργία που έχει κηρύξει το KESK για την Τρίτη.
Κύριος στόχος της Συνομοσπονδίας είναι να εκφραστεί η αλληλεγγύη τους για το Πάρκο Γκέζι και για μια "ανθρώπινη ζωή με αξίες, δουλειά με ασφάλεια, για ένα πιο ασφαλές μέλλον και για μια δημοκρατική Τουρκία".
Αντίσταση στον... “εξισλαμισμό";
Οι διαχωριστικές γραμμές είναι πολύ πιο διαπερατές, από ό,τι φαντάζονται οι οπαδοί του “ισλαμικού χειμώνα” που πιστεύουν ότι ρίζα της έκρηξης είναι ο... "εξισλαμισμός".
Ο διεθνής τύπος αλλά και ο εγχώριος προσπαθεί να εμφανίσει ότι η εξέγερση και ο ξεσηκωμός του κόσμου στην Τουρκία είναι μια αντίδραση ενάντια στην “ισλαμοποίηση” της κυβέρνηση του... σουλτάνου Ερντογάν.
Πρόκειται για διαστρέβλωση της πραγματικότητας. Οι συγκεντρωμένοι στην πλατεία Ταξίμ και στους δρόμους σειράς πόλεων, έχουν τις αναφορές στην Ταχρίρ του Καϊρου, τις απεργίες και τις διαδηλώσεις στη Λισαβόνα, τη Μαδρίτη, την Αθήνα.
Ετσι αντιμετωπίζουν την κυβέρνηση Ερντογάν.
Κι αυτό δεν κρύβεται με τίποτε...

Πίσω από τη συζήτηση περί Ισλάμ και θρησκείας, βρίσκεται η εδραίωση του νεοφιλελευθερισμού, η ένταση της κρίσης που κάνει το "θαύμα" να τρίζει, ο περιορισμός των πολιτικών αλλά και των κοινωνικών και εργασιακών δικαιωμάτων από την κυβέρνηση Ερντογάν.
Οι μαζικές αυθόρμητες αντικυβερνητικές διαδηλώσεις των τελευταίων τεσσάρων ημερών στην Τουρκία φαίνεται πως κλιμακώνονται με τις απεργίες που κήρυξαν τα συνδικάτα στο δημόσιο -όπου δουλεύουν μαζί μουσουλμάνοι και... κοσμικοί- όπως ακριβώς έγινε και στην Αίγυπτο, φέρνοντας στο προσκήνιο τα πραγματικά αίτια και τη ρίζα της έκρηξης σε μια σειρά πόλεις της γειτονικής χώρας.
Στην Αίγυπτο, μπορεί η επανάσταση να ξεκίνησε από την Ταχρίρ αλλά απλώθηκε με δυνατές απεργίες στο Πορτ Σαΐντ, στο δεύτερο μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας, με διυλιστήρια, τουρισμό και βιομηχανίες, καθώς και σεάλλες πόλεις και αποτέλεσαν την καθοριστική κινητήριο δύναμη για την πτώση του καθεστώτος Μουμπάρακ... από μουσουλμάνους και χριστιανούς μαζί.
Το “φάντασμα” της Αιγύπτου πλανιέται πάνω από την Τουρκία.
Κι αυτό δεν κρύβεται με τίποτε...
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ με πληροφορίες ΑΠΕ, Reuters
infognomonpolitics.blogspot.com

Η ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ – ΒΟΜΒΑ ΣΤΟΝ ΟΜΠΑΜΑ ΠΟΥ ΤΟΝ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΣΤΑΣΗ ΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥ ΕΡΝΤΟΓΑΝ.

Για Ισλαμόφιλος και υποκριτής κατηγορείται ο Ομπάμα, λόγω Ερντογκάν

Επίθεση οργάνου ισχυρών πολιτικών κύκλων της Ουάσιγκτων

Oξύτατη επίθεση κατά του προέδρου Ομπάμα για υποκρισία και κρυφές συμπάθειες προς τους Ισλαμιστές εξαπέλυσε την Κυριακή η αμερικανική επιθεώρηση Commentary -όργανο του εβραϊκού λόμπυ και της αμερικανικής δεξιάς με μεγάλη πολιτική επιρροή- για τις πρώτες ανώδυνες αντιδράσεις της αμερικανικής κυβέρνησης στην αγριότητα των μέτρων καταστολής της εξεγέρσεως κατά του Ερντογάν στην Κωνσταντινούπολη.

Τονισμένο κύριο άρθρο του διευθυντή της έκδοσης Τζόναθαν Τόμπιν κατήγγελε στον τίτλο του ότι οι «τουρκικές διαδηλώσεις εκθέτουν την υποκρισία του Ομπάμα» και υπενθύμιζε ότι σε όλη τη πρώτη θητεία του ο πρόεδρος δεν έπαψε να χαϊδεύει τις εξεγέρσεις της Αραβικης ΄Ανοιξης ακόμα και όταν οδηγούσαν στην επιβολή ισλαμικών καθεστώτων στην εξουσία. Και ότι παρά την αποτυχία αυτής της τακτικής «εξακολούθησε να ποζάρει σαν φίλος της ελευθερίας των Αράβων,μ’ όλο που δεν έκανε τίποτα για να συμβάλει σ’ αυτήν.» Τώρα όμως οι διαδηλώσεις στην Τουρκία έχουν εκθέσει τις πολιτικές του Ομπάμα όσο ίσως καμιά άλλη εξέλιξη, γράφει ο αρθρογράφος και συνεχίζει:

Μέ το να συνεχίζει να υποστηρίζει το κυβερνών κόμμα στη Τουρκία, όταν αυτό γίνεται τώρα στόχος της οργής των πολιτών της, η κυβέρνηση αποκαλύπτει τις πραγματικές θέσεις της.΄Οταν ο Ομπάμα δεν είναι διατεθειμένος να επικρίνει τον φίλο του επικεφαλής της κυβέρνησης στην ΄Αγκυρα όπως το έκανε κατά άλλων καθεστώτων που είχαν εκτεθεί στη λαϊκή οργή, τότε αποδεικνύει πως όλη αυτή η ρητορεία περί Δημοκρατίας δεν ήταν παρά πολύς φρέσκος αέρας και πως όταν τα πράγματα στριμώξουν ο πρόεδρος θα προτιμήσει ν’ αγκαλιάσει έναν ισλαμιστή που κυβερνά παρά να αφουγκρασθεί τις εκκλήσεις του τουρκικού λαού για αλλαγή.

Ο αρθρογράφος του Κομένταρυ αναφέρει οτι ο Ομπάμα δεν δίστασε στην περίπτωση του Μουμπάρακ «να πετάξει ένα παλαιό φίλο της Αμερικής κάτω από το λεωφορείο» και άφησε να επιβληθούν οι ισλαμιστές στην εξουσία αντί να ευνοήσει τη δημοκρατία των μετριοπαθών Αιγυπτίων, ενώ ανάμεσα σ’ όλους τους ηγέτες φαίνεται να προτιμά τον Ερντογκάν, τον αρχιτέκτονα της μεταμόρφωσης μιας ατελούς δημοκρατίας σε αυταρχικό κράτος, στον οποίο επιδαψίλευσε και πάλι, τελευταία, μια θερμή υποδοχή στο Οβάλ Γραφείο του Λευκού Οίκου.

Το άρθρο τονίζει ότι μια κυβέρνηση που αγκάλιασε τις διαδηλώσεις της Τυνησίας και της Αιγύπτου αλλά σωπαίνει όταν διαδηλωτές καταλαμβάνουν τους δρόμους της Κωνσταντινούπολης για να αναχαιτίσουν την αδυσώπητη ορμή του κόμματος του Ερντογκάν να επιβάλει τον εξισλαμισμό έχει εκτεθεί στην κατηγορία της υποκρισίας όσο και της ανεπάρκειας.

Καταλήγει με βαρύ υπαινιγμό για τις ισλαμικές κλίσεις του Ομπάμα, γράφοντας:

Κανείς δεν πρέπει νάχει ψευδαισθησεις ότι το κόμμα του Ερντογκάν θα εγκαταλείψει την εξουσία επειδή ο τουρκικός λαός κατέβηκε στους δρόμους. Αλλά άν αυτό το επεισόδιο περάσει χωρίς μια έκφραση αμερικανικής υποστήριξης γι’ αυτούς που ζητούν αλλαγή στη Τουρκία, τότε θα επιβεβαιωθεί ότι η ρεάλ-πολιτική αλά Ομπάμα έχει περισσότερη σχέση με την κλίση του προέδρου προς τα ισλαμικά καθεστώτα παρά με τά αμερικανικά συμφέροντα.

Μ.Στυλ

olympia.gr