Τι λέει το Ισλάμ για τις γυναίκες;

Τα παρακάτω τα γράψαμε σε δημόσια συζήτηση εδώ expaganus.wordpress.com στις 8 Δεκεμβρίου 2008. Λίγο μετά άρχισαν οι νέες επιθέσεις ισλαμιστών χάκερς στον ιστοχώρο μας, για τις οποίες μπορείτε να δείτε λεπτομέρειες στη σχετική σελίδα.

«Πριν από μερικούς μήνες, κάποιος χάκερ είχε αντικαταστήσει την κεντρική μας σελίδα με μια με την ημισέληνο και το σύνθημα “για τη δόξα του τουρκικού λαού’. Αναρωτηθήκαμε, από πού κι ως πού δοξάζεται ο τουρκικός λαός όταν Τούρκοι χάκερς “κατεβάζουν” τη σελίδα μιας ελληνικής ομάδας γυναικών; Καταλήξαμε στο ότι τα ζωντόβολα αυτά, είτε κατέβαζαν στην τύχη σελίδες που ήταν γραμμένες στα ελληνικά, είτε είχαν βάλει στο μάτι τη σελίδα μας γιατί παρουσιάζουμε εκεί -μεταξύ άλλων – δυο θαυμάσια βιβλία που δείχνουν το χάλι της γυναίκας στις ισλαμικές κοινωνίες: το “Ο τυφλός θεατρίνος”, της Ελένης Κατσουλάκη και το “λουλούδι της ερήμου” της Γουόρις Ντίρι.

Θα μας πει βέβαια κανείς ότι στις κοινωνίες αυτές ισχύουν προϊσλαμικά έθιμα για τα οποία δεν φταίει το Ισλάμ. Θα τον ρωτήσουμε κι εμείς, αν οι ιμάμηδες και λοιποί καταδίκασαν ποτέ τα συγκεκριμένα αυτά έθιμα, όπως π.χ. η Ορθόδοξη Εκκλησία έχει καταδικάσει επίσημα από το κάψιμο του Εβραίου μέχρι τον κλήδονα, και μέχρι την απαίτηση προίκας από τα κορίτσια.
Αυτά ως μικρή εισαγωγή.
Έχουμε από καιρό ασχοληθεί με το Ισλάμ λόγω κυρίως κάποιων μηνυμάτων για βοήθεια, που λαμβάναμε στο παρελθόν. Ελληνοκύπριες μας έγραφαν για εγκυμοσύνες, που είχαν προκύψει από δεσμούς με Τουρκοκυπρίους, οι οποίοι στη συνέχεια απειλούσαν να απαγάγουν τα παιδιά μετά τη γέννησή τους γιατί, όπως έλεγαν, οι Χριστιανές ήταν ακατάλληλες για μητέρες. Βέβαια, προφανώς για να τις αφήσουν έγκυες τις έβρισκαν κατάλληλες για σεξ. Αλλά αυτό με το σεξ είναι μια άλλη πονεμένη ιστορία, στην οποία θα ρίξουν φως αυτά που θα συζητήσουμε παρακάτω.
.
Ας μιλήσουμε με επίσημα θρησκευτικά κείμενα του Ισλάμ λοιπόν, και όχι από “πολέμια” του Ισλάμ βιβλία. Καμιά αντίρρηση.
Πάμε στη σούρα 23, εδάφια 5 και 6: “Οι πιστοί (του Ισλάμ)”: Ποιοι είναι αυτοί οι πιστοί;
5 “κι είναι εκείνοι που προφυλάγουν τον εαυτό τους απέχοντας από τα σαρκικά πάθη (το γενετήσιο οργασμό).
6. Εκτός αν τούτο συμβαίνει με τις συζύγους τους μόνο, ή με (τις αιχμαλώτους) εκείνες που εξουσιάζει το δεξί τους χέρι, γιατί τότε (στην περίπτωση αυτή) είναι εκτός μομφής”.
Με δυο λόγια: οι περίφημοι “πιστοί” του Ισλάμ δικαιούνται να κάνουν σεξ με τις γυναίκες τους (μέχρι τέσσερις) αλλά και με τις σκλάβες τους. Όχι μόνο δηλ. νομιμοποιείται η ΔΟΥΛΕΙΑ αλλά και η σεξουαλική εκμετάλλευση των σκλάβων.
Τα ίδια συναντάμε παρακάτω στη σούρα 70 (”οι σκάλες της ανόδου”): Θα ξεφύγουν από τη φοβερή τιμωρία του Αλλάχ στους απίστους (με φωτιά της κόλασης και τα συναφή) μεταξύ άλλων
29, “κι αυτοί που φυλάγουν την αγνότητά τους”,
30. “εκτός με τις συζύγους τους, και τις (αιχμάλωτες) που το δεξί τους χέρι εξουσιάζει οπότε δεν υπάρχει καμιά ενοχή”.
Δηλαδή, δεν υπάρχει καμιά ενοχή στο να αιχμαλωτίζετε γυναίκες και να τις βιάζετε, ο … πολυεύσπλαχνος Αλλάχ τα επιτρέπει αυτά στους πιστούς και δεν θα τους στείλει στην κόλαση αν τα κάνουν.
Εξάλλου και ο προφήτης, παρά τις 11 συζύγους του, είχε τουλάχιστον 4 σκλάβες παλλακίδες, με μια από τις οποίες έκανε και γιο που όμως πέθανε πριν κλείσει τα δυο του χρόνια: Ήταν η κόπτισσα Μαρία*, την οποία του είχε στείλει πεσκέσι μαζί με την αδελφή της, έναν ευνούχο, έναν γάιδαρο και κάτι ρούχα, ένας τοπικός βυζαντινός άρχοντας. Έδωσε το καλό παράδειγμα ο προφήτης λοιπόν, με τη Μαρία, τη Ρεχάνα και άλλες δυο που δεν ξέρουμε τα ονόματά τους, και ήταν λάφυρα πολέμου.
Παράλληλα στη σούρα 4 εδάφιο 24 διαβάζουμε ότι “επίσης απαγορεύεται να παντρεύεστε με έγγαμες γυναίκες, ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ ΠΟΥ ΤΟ ΔΕΞΙ ΣΑΣ ΧΕΡΙ ΕΞΟΥΣΙΑΖΕΙ (ως αιχμάλωτες). Αυτός είναι γραπτός νόμος του ΑΛΛΑΧ για σας”.
Άπαξ λοιπόν και η γυναίκα αιχμαλωτίστηκε, δεν πά’ νά ‘χει σύζυγο κάπου αλλού; Τώρα θα παντρευτεί τον μουσουλμάνο αφέντη της που κατέστρεψε το σπίτι, τη ζωή και τη φυλή της, και ίσως έχει πουλήσει κάπου σκλάβους τον άντρα και τα παιδιά της, διότι είναι γραπτός νόμος του Αλλάχ. Μάλιστα εδώ διχάζονται οι (ισλαμιστές) ερμηνευτές του Ισλάμ: Σύμφωνα με τον Μαουντούντι**, υπάρχει μια σχολή που λέει ότι αν το ζευγάρι έχει αιχμαλωτιστεί μαζί, ο μουσουλμάνος δεν μπορεί να παντρευτεί τη γυναίκα, ενώ άλλες δυο σχολές υποστηρίζουν ότι η αιχμαλωσία λύει τον γάμο, οπότε ο μουσουλμάνος κάνει τη γυναίκα ό,τι θέλει.
Και συνεχίζει το ίδιο εδάφιο: “Και εκτός από αυτές σας επιτρέπονται όλες οι άλλες γυναίκες, μόνο ν’ αναζητήσετε τις γυναίκες σας για γάμο, με δώρα απ’ την περιουσία σας”. Γιοκ περιουσία, γιοκ γάμος λοιπόν… Νo money, no honey.
Ακόμα όπως βλέπουμε στο 25, “Κι αν κάποιοι από σας δεν έχουν τα μέσα, που μ’ αυτά θα μπορούσαν να παντρευτούν ελεύθερες πιστές γυναίκες, (δηλ. αν δεν έχουν την περιουσία), τότε μπορούν να πάρουν για σύζυγο, κορίτσια που πιστεύουν, από αυτά που το δεξί σας χέρι εξουσιάζει”. Δηλ. από τις σκλάβες τους, αν οι σκλάβες ήταν μουσουλμάνες. ΄Ομως στην περίπτωση που ήταν μουσουλμάνες, και πάλι θα έπρεπε ο μουσουλμάνος άντρας να τους δώσει προίκα για να τις παντρευτεί. “Ας τις παντρευτείτε λοιπόν με την άδεια του κυρίου τους, κι ας δώσετε σ’ αυτές την προίκα τους, σύμφωνα με ό,τι είναι λογικό”.
Αυτοί χωρίς περιουσία, αναγκαστικά θα νήστευαν για να χαλιναγωγήσουν την επιθυμια τους, ή… θα αιχμαλώτιζαν κάποια και θα τακτοποιούνταν σεξουαλικά χωρίς να παντρευτούν.
Έτσι εξηγείται και γιατί πολέμησαν με τέτοια μανία φτωχοί Άραβες υπό τις διαταγές του Μωάμεθ: δεν είχαν περιουσία ώστε να βρουν σύζυγο, κι έτρεχαν να αιχμαλωτίσουν γυναίκες είτε για να τις πουλήσουν και να καταφέρουν ν’ αποκτήσουν περιουσία ώστε να παντρευτούν, είτε για να έχουν σεξ χωρίς τις συζυγικές υποχρεώσεις, όπως γινόταν με τις σκλάβες. Οι οποίες θα μπορούσαν ασφαλώς να είναι περισσότερες από μία. Θα μπορούσε δηλ. ένας που έμενε ανύπαντρος και είχε δυο τρεις σκλάβες, να έχει και το σεξ με τρείς διαφορετικές γυναίκες χωρίς να κάνει αμαρτία, και να είναι και ελεύθερος από τις υποχρεώσεις του γάμου.
Δεν είναι όλα αυτά πολύ πιο βολικά απ’ το να είναι κάποιος χριστιανός, οπότε πρέπει να δεθεί με μια μόνο γυναίκα για όλη τη ζωή του, μέχρι να τους χωρίσει ο θάνατος, και κάθε προσπάθεια να τη χωρίσει (εκτός αν εκείνη τον έχει απατήσει) ή να πάρει μια δεύτερη, μια τρίτη, μια τέταρτη όταν κάποια στιγμή η γυναίκα του γεράσει ή απλά τη βαρεθεί, ή να έχει εξωσυζυγικές σχέσεις με σκλάβες ή άλλες, θεωρείται αμαρτία;
Αφήστε που αυτός ο χριστιανός μετά το θάνατο θα απολαύσει “τη θέα του Θεού”… πράγμα που για τον πολύ κόσμο είναι αδιάφορο, ενώ οι “παρθένες με τα στρογγυλά και στητά στήθια” και τα βουνά από πιλάφι και τα ποτάμια από μέλι, που υπόσχεται ο παράδεισος του Ισλάμ, προκαλούν το άμεσο ενδιαφέρον όσων επιδιώκουν ικανοποίηση της πείνας τους, σεξουαλικής και μη. Δεν χρειάζεται λοιπόν να αναρωτηθούμε πολύ ΓΙΑΤΙ και ΣΕ ΠΟΙΑ ΕΙΔΗ ΑΝΘΡΩΠΩΝ διαδόθηκε αρχικά το Ισλάμ.
Οπότε λοιπόν, “Λέγεται στο Ιερό Κοράνι: “Προσκάλεσε όλους στη θρησκεία του Κυρίου σου με σοφία και με όμορφο κύρηγμα και προσπάθησε να τους πείσεις με τον καλύτερο τρόπο και τον πιο ευγενικό.” (Κοράνι, 16:125)”, ότι αν πολεμήσουν για τον Αλλάχ και τον προφήτη θα λύσουν τα οικονομικά και σεξουαλικά τους προβλήματα σ’ αυτή τη ζωή και στην άλλη, με μόνη υποχρέωση να μοιράζονται τα κλοπιμαία, να δίνουν από αυτά στους φτωχούς (της δικής τους κοινότητας), να κάνουν μπάνια και να προσεύχονται πέντε φορές τη μέρα. Σίγουρα, τέτοιες υποσχέσεις προσελκύουν εθελοντές πιστούς, ποιος έχει αντίρρηση; Αυτές είναι εξάλλου οι υποσχέσεις που δίνουν στο Ισλάμ τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του, γιατί υποσχέσεις για δικαιοσύνη και ανταμοιβή των δικαίων και ελεημόνων στη μετά θάνατον ζωή υπάρχουν και στις άλλες θρησκείες, από τον Ζωροαστρισμό και τον Ιουδαϊσμό μέχρι τον Χριστιανισμό. Ο τελευταίος όμως δεν ανέχεται το βιασμό και τη δουλεία οπότε δεν συνέφερε τους φτωχούς και άγαμους Άραβες, που κάπως έπρεπε να τακτοποιηθούν κι αυτοί…
Μετά που έπεσε και η χατζάρα, ασφαλώς οι πιστοί πολλαπλασιάστηκαν.
Ενδιαφέρον παρουσιάζουν και τα σχετικά χαντίθ (”λόγια του προφήτη”): Πάνε κάποιοι μουσουλμάνοι που είχαν πιάσει αιχμάλωτες, να κάνουν σεξ μαζί τους. Είχαν κατά νου να εφαρμόσουν τη γνωστή “διακοπτόμενη συνουσία” για να μην μείνουν έγκυες, γιατί ο ισλαμικός νόμος απαγόρευε να πουλιούνται οι έγκυοι σκλάβες, οπότε θα έχαναν τα λεφτά από την πώλησή τους. Λένε τότε μεταξύ τους, “μια και είναι ο προφήτης εδώ, δεν πάμε να τον ρωτήσουμε;” Τον ρωτούν λοιπόν, “θέλουμε να κάνουμε σεξ με τις αιχμάλωτες, να τραβηχτούμε ή να μην τραβηχτούμε;” Και τι τους απαντάει; Μήπως να αφήσουν τις αιχμάλωτες στην ησυχία τους; Όχι, ο “προφήτης” μόνο τους λέει ‘δεν έχει σημασία αν τραβηχτείτε, γιατι όσοι είναι να γεννηθούν θα γεννηθούν” (ελεύθερη μετάφραση από το SAHIH MUSLIM, τομ 2, #3371, υπάρχει και σε άλλα χαντίθ).
Υπάρχουν και άλλα πολλά εδάφια που νομιμοποιούν τη δουλεία και τη σεξουαλική εκμετάλλευση των σκλάβων, άλλα που θεσμοθετούν τον ξυλοδαρμό των ανυπάκουων συζύγων (γυναικών, βέβαια…) κτλ. Πολλά είναι στη σούρα 4 λίγο πιο κάτω.
—-
Αυτά λοιπόν γράφαμε τότε, και αυτά προφανώς δεν άρεσαν σε κάποιους, που δεν ανέχονται την αντίθετη άποψη, εκλαμβάνοντάς την ως εχθρότητα, στην οποία πρέπει να απαντήσουν με εχθρικές πράξεις…
—-
* Κάποιοι μουσουλμάνοι πιστεύουν ότι ο Μωάμεθ παντρεύτηκε τη Μαρία, όμως αυτό δεν ισχύει. Βλ. τη σούρα 33 εδάφιο 52: «Δεν σου επιτρέπεται (να νυμφευθείς άλλες) γυναίκες μετά απ’ αυτές (που έχεις). Κι ούτε να τις ανταλλάξεις με άλλες συζύγους, ακόμα κι αν η ομορφιά τους σ’ έχει εντυπωσιάσει, εκτός από τις αιχμάλωτες που το δεξί σου χέρι εξουσιάζει». Η σούρα αυτή σύμφωνα με τον Μαουντούντι γράφτηκε το 637/628 μ.Χ., 5ο έτος Εγίρας, αλλά η Μαρία έφτασε στη Μεδίνα το 7ο έτος Εγίρας, αφού ο Μωάμεθ είχε επιστρέψει από την υπογραφή συνθήκης με τους Κουραϊσίτες στην Χουνταϊμπίγια. Αυτό τουλάχιστον λέει ο έγκυρος ιστορικός Tabari και ο Μαουντούντι.
Της είχε όμως επιβάλει να φοράει φερετζέ όπως και οι κανονικές γυναίκες του, και την είχε ξεχωριστά από αυτές σ’ ένα άλλο σπίτι όπου την εγκατέστησε όταν κατάλαβε ότι ήταν έγκυος. Και στη Μαρία είχε απαγορευθεί να παντρευτεί άλλον μετά το θάνατό του. Αργότερα που ο γιος τους πέθανε, η Μαρία έχασε την ιδιαίτερη εύνοιά του.
Ακριβώς επειδή οι υπόλοιπες γυναίκες του ζήλευαν που ο Μωάμεθ είχε εύνοια στη Μαρία, του δημιουργούσαν προβλήματα. Ο Μωάμεθ ορκίστηκε σε μία ότι θα σταματούσε να έχει σχέσεις με τη Μαρία και τότε του «κατέβηκαν» τα πρώτα εδάφια της σούρας 66: 1. «Ω εσύ ο Προφήτης! Γιατί απαγορεύεις (και στερείσαι) ό,τι ο ΑΛΛΑΧ σου έχει επιτρέψει; Προσπαθείς να ευχαριστήσεις τις συζύγους σου. Αλλά ο ΑΛΛΑΧ είναι Πολυεπιεικής, Ελεήμονας. 2. O ΑΛΛΑΧ έχει κιόλας θεσπίσει για σας να (ω! Μουσουλμάνοι!) να ακυρώνετε τους όρκους σας. Και ο ΑΛΛΑΧ είναι ο Προστάτης σας, και είναι ο Παντογνώστης, ο Πάνσοφος» κτλ.
Ο Μωάμεθ είχε ελευθερώσει μια άλλη παλλακίδα που είχε, τη Ραχάνα ή Ραϊχάν, αλλά όχι τη Μαρία την Κόπτισσα. Αυτή ελευθερώθηκε με τον θάνατό του. Είχε επίσης ελευθερώσει και παντρευτεί την Τζουαϊρία και τη Σαφίγια, Εβραίες αιχμάλωτες, πριν γνωρίσει τη Μαρία.
**Ο Μαουντούντι (Sayyid Abu Ala’ Maududi ή πιο απλά Maulana Maududi) είναι μουσουλμάνος σουνίτης λόγιος κι ερμηνευτής του Κορανίου, καθώς και ιδρυτής πολιτικού κόμματος. Τον έχουν αποκαλέσει «ο μεγαλύτερος αναβιωτής του Ισλάμ στον 20ο αιώνα». Βλ.http://en.wikipedia.org/wiki/Abul_Ala_Maududi

agazilos.org