Σελίδες

Πέμπτη 29 Αυγούστου 2013

“Επανάσταση” στο Κογκρέσο – Βουλευτές ζητούν από τον Ομπάμα να πάρει έγκριση για Συρία. Μόνο ο Ομπάμα δεν έχει αμφιβολίες

Congress01-28august2012

 



Το πρακτορείο Reuters μετέδωσε ότι ο πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ, Τζον Μπόενερ ζήτησε την Τετάρτη από τον πρόεδρο, Μπαράκ Ομπάμα, να παρουσιάσει  προσωπικά τα επιχειρήματά του στο Κογκρέσο και τον αμερικανικό λαό για την πιθανότητα στρατιωτικής δράσης στη Συρία.
Σε επιστολή που εστάλη στον Ομπάμα και η οποία εδόθη και στα μέσα ενημέρωσης, ο Μπόενερ ανέφερε ότι ο αμερικανός πρόεδρος θα πρέπει να δώσει εξηγήσεις για την νομική βάση σχετικά με οποιαδήποτε χρήση στρατιωτικής δύναμης στη Συρία καθώς και το «προβλεπόμενο αντίκτυπο που θα έχουν πιθανές στρατιωτικές επιθέσεις».

Στο μεταξύ, και ενώ όλα έδειχναν ότι επίκειτο η επιδρομή των Αμερικανών και των συμμάχων τους σε στρατιωτικούς στόχους στη Συρία, βλέπουμε ενδείξεις σήμερα ότι ίσως επιλεχθεί η καθυστέρηση μέχρις ότου ξεκαθαριστεί η κατάσταση σε διεθνές επίπεδο, αλλά και στο εσωτερικό της Αμερικής.
Τριάντα τρεις Αμερικανοί βουλευτές, ανάμεσα τους και επτά Δημοκρατικοί που υποστηρίζουν μονίμως τις πολιτικές του κ. Ομπάμα, τον καλούν με κοινή επιστολή να ζητήσει την έγκριση του Κογκρέσου για την στρατιωτική επίθεση στη Συρία. Βεβαίως αναγνωρίζουν ότι έγινε η επίθεση με χημικά, αλλά πιστεύουν ότι απαιτείται και η έγκριση της Βουλής και της Γερουσίας. Είναι ένα πρόβλημα για τον κ. Ομπάμα, αλλά από τη στιγμή που δεν θα κηρύξει πόλεμο δεν είναι υποχρεωμένος να ακούσει κανένα.
Ο κ. Ομπάμα δέχθηκε επίθεση και από το γερουσιαστή Τζον Μακέιν, ο οποίος λίγο-πολύ του είπε ότι δεν είναι δυνατόν να πάει σε πόλεμο και ο εχθρός να γνωρίζει τα στρατιωτικά του σχέδια. Θεωρεί δε απαράδεκτη τη διαρροή των σχεδίων του Πενταγώνου στο τηλεοπτικό δίκτυο NBC.
Ενα άλλο σοβαρό ζήτημα είναι ο τρόπος που αντιμετωπίζει το θέμα ο λαός. Ακούσαμε ότι στη Βρετανία είναι διχασμένη η κοινή γνώμη. Στην Αμερική, η κοινή γνώμη είναι κουρασμένη με τους πολέμους. Και περιμένουν από τον Πρόεδρο που υποσχέθηκε να τους τερματίσει, ότι δεν θα ξεκινήσει νέο πόλεμο.
Η πλειοψηφία των αναλυτών στην Ουάσιγκτον και των διπλωματών στα Ηνωμένα Εθνη θεωρούν ορθή τη στάση του γενικού γραμματέα Μπαν κι Μουν, ο οποίος έχει δίκιο να ζητά να δοθεί χρόνος στους επιθεωρητές του. Το σοβαρό μήνυμα που έστειλε είναι περιμένετε να ολοκληρώσουν το έργο τους οι επιθεωρητές και μετά αποφασίζετε. Στο θέμα αυτό είναι πιό κοντά στους Ρώσους οι οποίοι έχουν προειδοποιήσει ότι θα απαντήσουν με βέτο σε τυχόν προσπάθεια να ψηφιστεί απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας, που να επιτρέπει την στρατιωτική επίθεση.
Η Αμερική αντιμετωπίζει και ένα άλλο σοβαρότατο ζήτημα. Ανεπίσημα ο Λευκός Οίκος υποστηρίζει ότι έχει αποδείξεις ότι η χημική επίθεση διετάχθη από τον αδελφό του Ασαντ. Μέχρι αυτή τη στιγμή δεν έχουν δείξει καμία απόδειξη –μπορεί βεβαίως να το κάνουν μέχρι το βράδυ ώρα Αμερικής, αλλά και αύριο. Πάντως, στο τομέα των αποδείξεων ο κ. Ομπάμα χάνει στην κοινή γνώμη. Θα έλεγα όμως, πως εάν παρουσιάσει στοιχεία και αποδείξεις δημόσια, τότε ξεκινά η αντίστροφη μέτρηση. Ας μην έχουμε αμφιβολία.
Υπάρχει και το θέμα της επίσκεψης του Προέδρου Ομπάμα στην Αγία Πετρούπολη στις 4 Σεπτεμβρίου. Θα είναι αντιδιπλωματική ενέργεια και ηχηρότατο χαστούκι στον Πούτιν, εάν δώσει το πράσινο φως για κτύπημα στον Ασαντ πριν από την επίσκεψή του στη Ρωσία. Και ένα τελευταίο θέμα: Δεν πρέπει να περιμένει την απόφαση της Γαλλίας, η οποία θα ληφθεί την άλλη εβδομάδα. Πρέπει.
Ολα τα παραπάνω συγκλίνουν ότι κατά πάσα πιθανότητα θα επιλέξει να καθυστερήσει τη τελική απόφαση, αν και ο Πρόεδρος Ομπάμα –και να το κρατήσουμε αυτό- είναι ένας απρόβλεπτος πολιτικός ηγέτης.
Πηγή: Mega TV, Reuters, ANA-MPA
mignatiou.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το ιστολόγιο δεν υιοθετεί και δεν φέρει καμία ευθύνη για τα σχόλια των αναγνωστών του. Πλέον, οι αναγνώστες μπορούν να σχολιάζουν με το λογαριασμό τους στο facebook ή με λογαριασμούς από τα υπόλοιπα κοινωνικά δίκτυα. Τα ανώνυμα σχόλια θα παραμείνουν κλειστά όσο υπάρχουν άτομα που κρύβονται πίσω από την ανωνυμία για να προβοκάρουν και να επιτεθούν σε άλλους σχολιαστές για να επιβάλλουν τις απόψεις τους.