Ο αγιατολάχ Χαμενεΐ (δεξιά) με τον σουλτάνο του Ομάν, Καμπούς μπιν Σαΐντ αλ Σαΐντ (κέντρο), και τον πρόεδρο Ρουχανί στην Τεχεράνη τη Δευτέρα. Πιστεύεται ότι ο σουλτάνος αποτελεί ένα δίαυλο μεταξύ ΗΠΑ και Ιράν (EPA)
Η επικείμενη επίθεση στη Συρία θα είναι κατά πάσα πιθανότητα περιορισμένης εμβέλειας. Αλλά ακόμη και η πιο «συμβολική» αντίδραση της Δύσης _ ένα πλήγμα με πύραυλο εναντίον κυβερνητικού κτιρίου στη Δαμασκό _ θα έχει σοβαρές επιπτώσεις στην περιοχή.Ανάμεσα στους πιο απρόβλεπτους παράγοντες είναι το Ιράν, ο ισχυρότερος σύμμαχος του σύρου προέδρου Μπασάρ αλ-Ασαντ. Στις τελευταίες εκλογές στο Ιράν, πρόεδρος αναδείχθηκε ο μετριοπαθής Χασάν Ρουχανί ο οποίος ανέλαβε τα καθήκοντά του στις αρχές Αυγούστου δηλώνοντας πρόθυμος να συνομιλήσει με την Δύση _ δηλαδή την Ουάσινγκτον, τον «μεγάλο εχθρό» της Τεχεράνης.
«Αν όμως οι ΗΠΑ πλήξουν έναν από τους στενότερους συμμάχους του Ιράν, τότε οι ιέρακες στην Τεχεράνη θα πουν: "Δεν πρέπει να συνομιλήσουμε με τους Αμερικανούς. Πρέπει να αποκτήσουμε πυρηνικά όπλα"», λέει ο Πολ Ρότζερς, αναλυτής για θέματα ασφάλειας στο βρετανικό Oxford Research Group, μιλώντας στη «Deutsche Welle».
Ο Βάλτερ Πος όμως, ειδικός στο Ιράν από το γερμανικό Ινστιτούτο Διεθνών Υποθέσεων και Ασφάλειας (SWP), θεωρεί ότι υπάρχει κάποιο κανάλι επικοινωνίας μεταξύ Ουάσινγκτον και Τεχεράνης και ότι οι Ιρανοί διαθέτουν ένα σχέδιο Β για την μετά-Ασαντ εποχή. «Πιστεύω ότι οι Ιρανοί έχουν πληροφόρηση και ότι υπάρχει κάποιο είδος έμμεσης επικοινωνίας ανάμεσα στις ΗΠΑ και το Ιράν μέσω του σουλτάνου του Ομάν», λέει στη DW.«Ο σουλτάνος επισκέφθηκε το Ιράν πριν από δυο μέρες και είχε μια πολύ μακριά συζήτηση με τον ανώτατο ηγέτη (σ.σ. τον αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ) για την ασφάλεια στην περιοχή».
Σύμφωνα με τον Πος, το ιρανικό καθεστώς διαθέτει πολύ πιο έξυπνη διπλωματία απ' όσο πιστεύει η Δύση και, στην πραγματικότητα, η πιθανή στρατιωτική επίθεση στη Συρία δεν το απασχολεί και τόσο πολύ. «Θα υπάρξουν οι συνήθεις καταδίκες, αλλά και τι μ' αυτό; Αλλωστε τι θα βομβαρδιστεί; Η Δαμασκός; Είναι ήδη βομβαρδισμένη. Δεν έχουν απομείνει και πολλά. Η Συρία αποτελούσε πάντα μια καλά διατηρημένη ισορροπία ανάμεσα στο Ιράν και τη Σαουδική Αραβία. Ο,τι και αν συμβαίνει τώρα, όλη αυτή η διαμάχη έχει μια θρησκευτική χροιά (σ.σ. σουνίτες εναντίον σιιτών). Σε μια διαμάχη εσωτερική του ισλάμ, πιστεύετε πραγματικά ότι η Δύση έχει πολλά να πει;».
Ο Πος πιστεύει ότι οι ΗΠΑ έχουν πλήρη συνείδηση της αδυναμίας τους στη Μέση Ανατολή. «Ο Μπαράκ Ομπάμα γνωρίζει ότι δεν μπορεί να κάνει τίποτα εκεί. Γνωρίζουμε σήμερα πολύ καλά ότι ύστερα από μια στρατιωτική επίθεση, οι Αμερικανοί δεν μπορούν ούτε να ελέγξουν μια χώρα ούτε να επιβάλουν την θέλησή τους στην πολιτική της. Δείτε την Λιβύη».
Και οι Ιρανοί το γνωρίζουν αυτό. Και όπως έχουν διδαχθεί από την εμπειρία τους στο Ιράκ, μπορούν να αποσπάσουν την επιρροή από την Δύση. «Το Ιράν ήδη προετοιμάζει σχέδια για την μετά-Ασαντ εποχή», λέει ο Πος. «Οργανώνει πολιτοφυλακές στη Συρία ώστε όταν ο Ασαντ ανατραπεί, ο εμφύλιος να συνεχιστεί σε άλλο επίπεδο».
Το Ιράν, προσθέτει, θα παραμείνει δημοσίως πιστό στον Ασαντ. «Θα διαμαρτυρηθεί, θα παραπονεθεί αλλά θα αποφύγει την αντιπαράθεση με τις ΗΠΑ και την Ευρώπη. Θα προτιμούσε βεβαίως να παρέμενε στην εξουσία ο Ασαντ, αλλά ήδη διαθέτει ένα σχέδιο Β».
Επιπλέον, ο Πος πιστεύει ότι η ιρανική κοινή γνώμη δεν είναι ιδιαιτέρως αφοσιωμένη στον Ασαντ. «Οι περισσότεροι σκέπτονται "Τι κάνουμε με αυτή την πολύ αραβική χώρα;" Οι θρησκευόμενοι μουσουλμάνοι δεν καλοβλέπουν την στενή συμμαχία με κάποιον από το κόμμα Μπάαθ που καταπίεζε το ισλάμ επί τόσα χρόνια. Συμφέροντα έχουν μόνο οι υπηρεσίες ασφαλείας _ πιστεύουν ότι χρειάζονται τον Ασαντ, τη Συρία και τη Χεζμπολάχ για να ασκούν πίεση στο Ισραήλ. Σ' αυτή τη σχολή σκέψης ανήκει και ο Χαμενεΐ αλλά όχι ο ιρανικός λαός».
Τελικά, η ιρανική ηγεσία θα μάθει να ζει χωρίς τον Ασαντ. «Θα πουν "Ο Ασαντ τελείωσε, τι ακολουθεί;" Αυτό κάνουν πάντα», καταλήγει ο Πος.
BHMA
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το ιστολόγιο δεν υιοθετεί και δεν φέρει καμία ευθύνη για τα σχόλια των αναγνωστών του. Πλέον, οι αναγνώστες μπορούν να σχολιάζουν με το λογαριασμό τους στο facebook ή με λογαριασμούς από τα υπόλοιπα κοινωνικά δίκτυα. Τα ανώνυμα σχόλια θα παραμείνουν κλειστά όσο υπάρχουν άτομα που κρύβονται πίσω από την ανωνυμία για να προβοκάρουν και να επιτεθούν σε άλλους σχολιαστές για να επιβάλλουν τις απόψεις τους.