Παρασκευή 9 Αυγούστου 2013

Ο πιο καλός μαθητής του μπιν Λάντεν είναι χειρότερος από το δάσκαλό του: Καλεί τους μουσουλμάνους της Αραβικής Χερσονήσου να εξοντώνουν ξένους πολίτες όπου τους βρίσκουν

Ο πιο καλός μαθητής του μπιν Λάντεν είναι χειρότερος από το δάσκαλό του: Καλεί τους μουσουλμάνους της Αραβικής Χερσονήσου να εξοντώνουν ξένους πολίτες όπου τους βρίσκουν

«Είμαστε στρατιώτες του Ισλάμ. Σας δίνω τη συμβουλή να σκοτώνετε με οποιονδήποτε τρόπο όποιον ξένο σταυροφόρο βρείτε στην Αραβική Χερσόνησο. Είναι ντροπή να πηγαίνουμε ως τη Βαγδάτη και την Καμπούλ, την ώρα που οι άπιστοι ατιμώνουν την πατρίδα μας, στην οποία απαγορεύεται να εισέλθουν» (δήλωση του Νάσερ αλ Ουαχίσι, Ιανουάριος 2009).

Συνήθως, οι μαθητές είναι βελτιστοποιημένες εκδοχές των δασκάλων τους... από την ανάποδη όμως! Συγκρατούν μεν τα καλύτερα στοιχεία των μεντόρων τους, αλλά στην πιο ακραία και επικίνδυνη μορφή τους. Ίσως γιατί ανάμεσα τους εμφιλοχωρεί το στοιχείο του λανθάνοντος ανταγωνισμού, η επιθυμία του μαθητή να φανεί αντάξιος συνεχιστής του έργου του δασκάλου, η φωνή του οποίου, ακόμη και μετά το χαμό του, εξακολουθεί να αντηχεί μέσα στο μαθητή επιτακτική, απόλυτη, φονική..
.
Τέτοια είναι η περίπτωση του Νάσερ αλ Ουαχίσι, γνωστού στους ομόθρησκούς του με το πολεμικό προσωνύμιο Αμπού Μπασίρ, ο οποίος ηγείται του παρακλαδιού της Αλ Κάιντα στην Αραβική Χερσόνησο (AQPA), βρισκόμενος στο στόχαστρο των ερευνών των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών, λόγω των ανησυχιών των ΗΠΑ για το ενδεχόμενο νέων τρομοκρατικών επιθέσεων στα εδάφη της.
Ο 36χρονος αλ Ουαχίσι δεν είναι φυσικά ο μόνος μαθητής του Οσάμα μπιν Λάντεν. Είναι, όμως, ο πλέον αδίστακτος, ο πλέον ακραίος, ο πλέον προσκολλημένος στις αρχές του ιερού τρομοκρατικού πολέμου εναντίον των «άπιστων» εχθρών, ο πλέον φανατισμένος και, ως εκ τούτου, ο πλέον κατάλληλος για το σχεδιασμό και την υλοποίηση κάποιου μείζονος τρομοκρατικού χτυπήματος.
Αξιωματούχοι των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών και ειδικοί αναλυτές – όπως η Ρίτα Κατζ, διευθύντρια της SITE Intelligence, ενός ερευνητικού κέντρου αφιερωμένου στην παρακολούθηση και μελέτη εξτρεμιστικών και τρομοκρατικών οργανώσεων – τον χαρακτηρίζουν «μία από τις σημαντικότερες μορφές της Αλ Κάιντα σε ζητήματα στρατηγικής» και γι αυτόν ακριβώς το λόγο, ως Νο. 1 κίνδυνο κατά των ΗΠΑ.
Γεννημένος και μεγαλωμένος στην Υεμένη, ο Αλ Ουαχίσι θεωρείται και είναι ένας από τους πιο φανατικούς ακόλουθους της δογματικής ιδεολογίας του Μπιν Λάντεν κατά τη δεκαετία του 1990. Μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 στη Νέα Υόρκη και τον βομβαρδισμό θέσεων της Αλ Κάιντα στο Αφγανιστάν, ο ηγέτης της AQPA διέφυγε στο Ιράν, όπου συνελήφθη και οδηγήθηκε σιδηροδέσμιος στην πατρίδα του.
Τον Φεβρουάριο του 2006 ο «Αμπού Μπασίρ» και άλλα 22 μέλη της Αλ Κάιντα κατάφεραν να δραπετεύσουν από τη φυλακή της Σανάα, πρωτεύουσας της χώρας, και λίγο μετά, με εντολή του τότε υπαρχηγού της οργάνωσης και νυν ηγέτη της Αλ Κάιντα Αϊμάν αλ Ζαουαχρι επιδόθηκε, στα τέλη του 2008, στη σύσταση της AQPA από τη συγχώνευση των οργανώσεων της Αλ Κάιντα στη Σαουδική Αραβία και την Υεμένη. Μάλιστα, ενώ στην αρχή ο Αλ Ουαχίσι ενθάρρυνε τους «αφοσιωμένους μουσουλμάνους να χτυπάνε εχθρικούς στόχους στο Ιράκ και το Αφγανιστάν», στην πορεία άλλαξε τακτική.
Μετά τις τηλεφωνικές συνομιλίες μεταξύ Αλ Ζαουάχρι και Αλ Ουαχίσι που υπεκλάπησαν πρόσφατα από την αμερικανική υπηρεσία εθνικής ασφαλείας (ΝSA) και που έφεραν τον πρώτο να ζητεί ένα τρομοκρατικό χτύπημα ως την Κυριακή 4 Αυγούστου, σήμανε συναγερμός με τις ΗΠΑ να συστήνουν την άμεση αποχώρηση των υπηκόων τους από την Υεμένη. To Στέιτ Ντιπάρτμεντ αιτιολόγησε την απόφαση και τη σύστασή του στους πολίτες αναφέροντας πως «παραμένει ο κίνδυνος για τρομοκρατική επίθεση».
iefimerida.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το ιστολόγιο δεν υιοθετεί και δεν φέρει καμία ευθύνη για τα σχόλια των αναγνωστών του. Πλέον, οι αναγνώστες μπορούν να σχολιάζουν με το λογαριασμό τους στο facebook ή με λογαριασμούς από τα υπόλοιπα κοινωνικά δίκτυα. Τα ανώνυμα σχόλια θα παραμείνουν κλειστά όσο υπάρχουν άτομα που κρύβονται πίσω από την ανωνυμία για να προβοκάρουν και να επιτεθούν σε άλλους σχολιαστές για να επιβάλλουν τις απόψεις τους.