Πέμπτη 29 Αυγούστου 2013

Ομπάμα: Δεν έχω αποφασίσει ακόμη για τη Συρία-INDEPENDENT. Έχει καταλάβει ο Ομπάμα ότι συμμαχεί με την Αλ Κάιντα? Τι έγινε στην τελευταία επίθεση ΗΠΑ στην περιοχή.


 
Ομπάμα: Δεν έχω αποφασίσει ακόμη για τη Συρία
Ο αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα                                REUTERS/KEVIN LAMARQUE
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα, δήλωσε ότι δεν έχει λάβει ακόμα την τελική απόφαση σχετικά με μια πιθανή στρατιωτική επίθεση στη Συρία, σημειώνοντας ωστόσο ότι στόχος μιας περιορισμένης δράσης θα είναι να αποτραπεί η μελλοντική χρήση χημικών όπλων.
«Αν πούμε με ένα σαφή και αποφασιστικό, αλλά πολύ περιορισμένο τρόπο, ότι στέλνουμε μία βολή ώστε να σταματήσουν, αυτό θα μπορούσε να έχει θετικό αντίκτυπο μακροπρόθεσμα για την εθνική μας ασφάλεια», ανέφερε ο κ. Ομπάμα σε συνέντευξή του στη δημόσια ραδιοτηλεόραση.
Σύμφωνα με τον αμερικανό πρόεδρο, ανώτεροι αξιωματούχοι των ΗΠΑ πιστεύουν πως το συριακό καθεστώς ευθύνεται για την επίθεση, που σημειώθηκε την προηγούμενη εβδομάδα σε προάστιο της Δαμασκού και είχε ως αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους εκατοντάδες άνθρωποι, και πως η συριακή αντιπολίτευση δεν έχει στην κατοχή της χημικά όπλα που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν σε μια τέτοιου είδους επίθεση.

Ανώτεροι αξιωματούχοι θα ενημερώσουν το Κογκρέσο
Ανώτεροι αξιωματούχοι της κυβέρνησης Ομπάμα αναμένεται να ενημερώσουν σήμερα τα ηγετικά στελέχη του Κογκρέσου σχετικά με την κατάσταση στη Συρία, όπως δήλωσε υπάλληλος του Κογκρέσου.
Δεν διευκρίνισε ωστόσο το περιεχόμενο της ενημέρωση και εάν η κυβέρνηση σκοπεύει να αποκαλύψει στους βουλευτές λεπτομέρειες σχετικά με τις πληροφορίες που έχει λάβει για την προφανή επίθεση με χημικά όπλα που πραγματοποιήθηκε την προηγούμενη εβδομάδα στη Συρία και στοίχισε τη ζωή σε εκατοντάδες αμάχους
Νωρίτερα, ο πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων, Τζον Μπόενερ, ζήτησε από τον κ. Ομπάμα να παρουσιάσει προσωπικά τα επιχειρήματά του στο Κογκρέσο και τον αμερικανικό λαό για την πιθανότητα στρατιωτικής δράσης στη Συρία.
Σε επιστολή που εστάλη στον αμερικανό πρόεδρο και δόθηκε στα μέσα ενημέρωσης, ο κ. Μπόενερ ανέφερε ότι ο Μπαράκ Ομπάμα πρέπει να δώσει εξηγήσεις για τη νομική βάση σχετικά με οποιαδήποτε χρήση στρατιωτικής δύναμης στη Συρία καθώς και τον «προβλεπόμενο αντίκτυπο που θα έχουν πιθανές στρατιωτικές επιθέσεις».
Στο μικροσκόπιο οι πιθανές στρατιωτικές επιλογές
Ανώτερος αξιωματούχος των ΗΠΑ, ο οποίος δεν κατονομάζεται, δήλωσε στο Reuters ότι η κυβέρνηση Ομπάμα εξετάζει τις πιθανές στρατιωτικές επιλογές, οι οποίες περιλαμβάνουν πολυήμερες επιθέσεις κατά στόχων της συριακής κυβέρνησης. «Οι επιλογές δεν περιορίζονται σε μία μόνο ημέρα», είπε.
Παρά το γεγονός ότι ο κ. Ομπάμα δήλωσε ότι δεν έχει πάρει ακόμα την τελική απόφαση, αμερικανοί αξιωματούχοι ασφαλείας ανέφεραν πως  οποιαδήποτε αεροπορική επίθεση θα περιλαμβάνει την εκτόξευση πυραύλων κρουζ από τα πλοία των ΗΠΑ που βρίσκονται στη Μεσόγειο.
 Ωστόσο, οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν σκοπεύουν να ενεργήσουν μονομερώς εάν επιλέξουν να προχωρήσουν σε στρατιωτική δράση, σημείωσε ο ίδιος αξιωματούχος. «Είμαστε σε επικοινωνία με διάφορους συμμάχους όσον αφορά τη συμμετοχή».
ΑΜΠΕ, Reuters

INDEPENDENT. Έχει καταλάβει ο Ομπάμα ότι συμμαχεί με την Αλ Κάιντα? Τι έγινε στην τελευταία επίθεση ΗΠΑ στην περιοχή.


20130829-083825.jpg
Ο πολυβραβευμένος δημοσιογράφος Robert Fisk γράφει ένα άρθρο “έξω απ τα δόντια” σχετικά με την επικείμενη εμπλοκή των Αμερικανών και των λοιπών Προθύμων στην Συρία.

Ο Βρετανός δημοσιογράφος, που διαμένει μόνιμα στην Μέση Ανατολή, τονίζει τον ρόλο της Αλ Κάιντα στην περιοχή και αναφέρει ότι επίθεση με αέριο δέχθηκαν και μέλη της Χεσμπολά, σύμμαχοι της Δαμασκού, στην Βηρυττό την ίδια ημέρα με τα θϋματα στην Συρία, χωρίς να έχει αποσαφηνιστεί, ποιός τα έριξε.
Επίσης μας θυμίζει τι έγινε τον Δεκέμβριο του 1983, όταν βρέθηκαν αντιμέτωπες τελευταία φορά, Αμερικάνικες με Συριακές δυνάμεις.
Πραγματικά το κουβάρι στην Συρια είναι τόσο μπερδεμένο που αν δεν διαταχθεί κατάπαυση πυρός και δεν διεξαχθεί
διεθνής ανεξάρτητη έρευνα, ποτε δεν θα μάθουμε τι ακριβώς συνέβη.

Ή θα μάθουμε μετά από χρόνια, όπως μάθαμε τώρα ότι οι ΗΠΑ βοηθούσαν τον Σαντάμ να επιτίθεται με χημικά αέρια, κάτι για το οποίο τον κατηγόρησαν αργότερα για να επέμβουν.
Does Obama know he’s fighting on al-Qa’ida’s side?
‘All for one and one for all’ should be the battle cry if the West goes to war against Assad’s Syrian regime

Tuesday 27 August 2013
Robert Fisk
If Barack Obama decides to attack the Syrian regime, he has ensured – for the very first time in history – that the United States will be on the same side as al-Qa’ida.
Quite an alliance! Was it not the Three Musketeers who shouted “All for one and one for all” each time they sought combat? This really should be the new battle cry if – or when – the statesmen of the Western world go to war against Bashar al-Assad.
Γνωρίζει ο Ομπάμα ότι μάχεται στο πλευρό της Αλ Κάιντα;
Το «Όλοι για έναν και ένας για όλους» έπρεπε να είναι η κραυγή μάχης της Δύσης, αν τελικά πάει σε πόλεμο εναντίον του Συριακού καθεστώτος του Άσαντ
Τρίτη 27 Αύγ, 2013
Του Robert Fisk
Αν ο Μπαράκ Ομπάμα αποφασίσει να επιτεθεί στο Συριακό καθεστώς, έχει εξασφαλίσει – για πρώτη φορά στην ιστορία – ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα είναι στην ίδια πλευρά με την Αλ Κάιντα.
Φοβερή συμμαχία! Δεν ήταν οι Τρεις Σωματοφύλακες που φώναζαν “Όλοι για έναν και ένας για όλους” κάθε φορά που έβλεπαν μάχη; Αυτή πραγματικά θα πρέπει να είναι η νέα κραυγή μάχης, αν – ή όταν – οι πολιτικοί του δυτικού κόσμου πάνε σε πόλεμο εναντίον του Bashar al-Assad.
Αυτοί που κατέστρεψαν τόσες χιλιάδες στις 11/9 στη συνέχεια θα πολεμήσουν δίπλα με το ίδιο το έθνος του οποίου τους αθώους πολίτες τόσο βάναυσα δολοφόνησαν, σχεδόν ακριβώς πριν από 12 χρόνια. Σίγουρα πρόκειται για ένα επίτευγμα του Ομπάμα, του Κάμερον, του Ολάντ και των υπολοίπων πολέμαρχων τσέπης..
Αυτό, βέβαια, δεν θα εξαγγελθεί από το Πεντάγωνο ή τον Λευκό Οίκο – ούτε, υποθέτω, από την Αλ Κάιντα – αν και οι δύο προσπαθούν να καταστρέψουν Μπασάρ. ¨Όπως θέλει και το Μέτωπο Nusra, μία από τις θυγατρικές της Αλ Κάιντα. Αλλά αυτό εγείρει κάποιες ενδιαφέρουσες προοπτικές.
Ίσως οι Αμερικανοί θα πρέπει να ζητήσουν βοήθεια από τις υπηρεσίες πληροφοριών της Αλ Κάιντα – εξάλλου, αυτή είναι η οργάνωση που έχει «πατήσει πόδι» εκει, κάτι που οι Αμερικανοί δεν έχουν κανένα συμφέρον να κάνουν. Και ίσως η Αλ Κάιντα θα μπορούσε να προσφέρει στις ΗΠΑ κάποιες δυνατότητες ενημέρωσης στόχων, οι οποίες συνήθως ισχυρίζονται ότι οι υποστηρικτές της Αλ-Κάιντα, και όχι οι Σύριοι, είναι οι πιο καταζητούμενοι ανθρώπους στον κόσμο.
Θα υπάρξουν κάποιες ειρωνείες, φυσικά. Ενώ οι Αμερικάνοι εκτοξεύουν drones για να σκοτώσουν την Αλ Κάιντα – μαζί, φυσικά, με το σύνηθες σμήνος αμάχων – στην Υεμένη και το Πακιστάν τώρα θα πρέπει, στην Συρία να τους δίνουν υλική βοήθεια, χτυπώντας τους εχθρούς της Αλ Κάιντα, με την βοήθεια των κ.κ. Κάμερον, Ολάντ και των άλλων μικρών Στρατηγών-πολιτικών. Πράγματι, μπορείτε να στοιχηματίσετε και το τελευταίο σας δολάριο ότι ένας στόχος που οι Αμερικανοί δεν θα χτυπήσουν στη Συρία θα είναι η Αλ Κάιντα ή το Μέτωπο Nusra.
Και ο δικός μας πρωθυπουργός θα χειροκροτήσει ό, τι και να κάνουν οι Αμερικανοί, συμμαχόντας έτσι και αυτός με την Αλ Κάιντα, της οποίας τις βομβιστικές επιθέσεις του Λονδίνου μπορεί να έχει ξεχάσει. Ίσως – δεδομένου ότι δεν υπάρχει καμία θεσμική μνήμη απομείνει μεταξύ των σύγχρονων κυβερνήσεων – ο Cameron έχει ξεχάσει πόσο παρόμοια είναι η αίσθηση από αυτά που ειπώθηκαν από τον Ομπάμα και τον εαυτό του, με εκείνα που έλεγε ο Μπους και ο Μπλερ πριν από μια δεκαετία, με τις ίδια μειλίχιες διαβεβαιώσεις, ειπωμένες με τέτοια αυτοπεποίθηση, αλλά χωρίς αρκετά στοιχεία από δίπλα.
Στο Ιράκ, πήγαμε στον πόλεμο με βάση τα ψέματα που εκφράζονταν αρχικά από ψεύτες και απατεώνες. Τώρα είναι ένας πόλεμος από το YouTube. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι φοβερές εικόνες των δηλητηριασμένων από αέριο, Σύριων αμάχων να πεθαίνουν είναι ψεύτικες. Αυτό σημαίνει ότι κάθε απόδειξη περί του αντιθέτου θα πρέπει να κατασταλεί.
Για παράδειγμα, κανείς δεν πρόκειται να ενδιαφερθεί για τις επίμονες αναφορές στη Βηρυτό ότι τρία μέλη της Χεζμπολάχ – οι οποίες πολεμούσαν στο πλευρό των κυβερνητικών στρατευμάτων της Δαμασκού – δέχτηκαν το ίδιο αέριο, την ίδια ημέρα, υποτίθεται μέσα απο σήραγγες. Τώρα λέγεται οτι υποβάλλονται σε θεραπεία σε νοσοκομείο της Βηρυτού. Έτσι, αν οι Συριακές δυνάμεις της κυβέρνησης χρησιμοποίησαν αέρια, πώς γίνεται οι άνδρες της Χεζμπολάχ πιθανώς να έχουν πληγεί επίσης; Παραπληροφόρηση;
Και ενώ μιλάμε για θεσμική μνήμη, να σηκώσουν τα χέρια τους όσοι από τους χαρωπούς πολιτικούς μας γνωρίζουν τι συνέβη την τελευταία φορά που οι Αμερικανοί τα έβαλαν με τον Συριακό στρατό; Πάω στοίχημα ότι δεν μπορούν να θυμηθούν. Λοιπόν, αυτό συνέβη στο Λίβανο, όταν η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ αποφάσισε να βομβαρδίσει πυραύλους της Συρίας στην κοιλάδα Μπεκάα, στις 4 Δεκεμβρίου 1983. Θυμάμαι πολύ καλά, γιατί ήμουν εδώ στο Λίβανο.
Ένας Αμερικάνικο μαχητικό βομβαρδιστικό A-6 χτυπήθηκε από έναν Συριακό πύραυλο Strela Συρίας – Ρωσικής κατασκευής, φυσικά – και κατέπεσε στην Μπεκάα. Ο πιλότος του, Mark Lange, σκοτώθηκε, ο συγκυβερνήτης, Robert Goodman, αιχμαλωτίστηκε και κλείστηκε σε φυλακή στη Δαμασκό. Χρειάστηκε ο Τζέσε Τζάκσον να ταξιδέψει στη Συρία για να τον πάρει πίσω μετά από σχεδόν ένα μήνα, εν μέσω πολλών κλισέ για “τερματισμό του κύκλου της βίας”.
Ένα άλλο Αμερικανικό αεροπλάνο – αυτή τη φορά ένα Α-7 – χτυπήθηκε επίσης από Συριακά πυρά, αλλά ο πιλότος κατάφερε να πεταχτεί έξω, στην Μεσόγειο, όπου τον μάζεψε από την θάλασσα ένα Λιβανέζικο αλιευτικό σκάφος. Το αεροπλάνο του καταστράφηκε.
Σίγουρα, μας λένε ότι θα είναι ένα σύντομο χτύπημα στη Συρία, μπές-βγες, μια-δυο μέρες. Αυτό είναι που θέλει να σκέφτεται ο Ομπάμα. Αλλά σκεφτείτε το Ιράν. Σκεφτείτε την Χεζμπολάχ. Πιθανώς υποψιάζομαι – αν ο Ομπάμα τελικά προχωρήσει – ότι θα τρέχουν και δεν θα φτάνουν.
Μετάφραση: LEFTeria-news

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το ιστολόγιο δεν υιοθετεί και δεν φέρει καμία ευθύνη για τα σχόλια των αναγνωστών του. Πλέον, οι αναγνώστες μπορούν να σχολιάζουν με το λογαριασμό τους στο facebook ή με λογαριασμούς από τα υπόλοιπα κοινωνικά δίκτυα. Τα ανώνυμα σχόλια θα παραμείνουν κλειστά όσο υπάρχουν άτομα που κρύβονται πίσω από την ανωνυμία για να προβοκάρουν και να επιτεθούν σε άλλους σχολιαστές για να επιβάλλουν τις απόψεις τους.