ΗΠΑ: Γιατί άραγε διαρρέουν επιχείρηση μόνο τριών ημερών;-Συριακή αεράμυνα vs. μαχητικά α/φη: Ποιος είναι ο «εφιάλτης»;

ΗΠΑ: Γιατί άραγε διαρρέουν επιχείρηση μόνο τριών ημερών;

Εντύπωση προκαλεί η πληροφορία που δημοσιεύτηκε χθες, σύμφωνα με την οποία αμερικανικές πηγές κάνουν λόγο για μιας περιορισμένης εμβέλειας επιχείρηση που θα διαρκέσει τρεις ημέρες απέναντι στο καθεστώς του Μπασάρ Αλ Άσαντ στη Συρία, η οποία φέρεται πως θα ξεκινήσει τις επόμενες ημέρες.
Το ερώτημα που μας «βασανίζει» τις τελευταίες ώρες, είναι ποιος ο λόγος που ο βασικός επιτιθέμενος νιώθει την ανάγκη να ενημερώσει πριν καλά-καλά ξεκινήσει τις στρατιωτικές επιθέσεις, ότι αυτές θα διαρκέσουν συγκεκριμένο χρονικό διάστημα; Ακολουθούν μερικές σκέψεις που κάναμε και αναμένουμε από τις εξελίξεις να τις δικαιώσουν ή να τις διαψεύσουν.

>Στόχος θα μπορούσε να είναι να σταλεί μήνυμα στη Συρία και το Ιράν, ότι καλό θα ήταν να απόσχουν από την εξαπόλυση πλήγματος εναντίον του Ισραήλ όπως έχουν απειλήσει, αφού αυτό θα κλιμακώσει μια κατάσταση που θα διαρκέσει λίγο. Εν ολίγοις, μοιάζει σα να τους λένε…. «κάντε υπομονή»!
>Δεύτερη ενδεχόμενη εξήγηση είναι για να περιορίσουν τις αντιδράσεις της Ρωσίας, η οποία φέρεται από πληροφορίες να εκκενώνει τη ναυτική βάση στο Ταρτούς αλά και άλους Ρώσους υπηκόους που ζουν στη Συρία και ορθά, αφού δεν υπάρχει απολύτως κανένας λόγος να αναλαμβάνονται αχρείαστα ρίσκα. Βέβαια, η Ρωσία δεν βγαίνει απαραίτητα ζημιωμένη -και το ξέρει- εάν οι ΗΠΑ εμπλακούν σε πόλεμο που θα τους καθηλώσει για παρατεταμένο χρονικό διάστημα στην περιοχή, αφού δεν θα μπορούν εκ των πραγμάτων να την παρενοχλούν στο «εγγύς εξωτερικό».
>Είναι ενδεχομένως ο – ελάχιστα πειστικός βέβαια – τρόπος που βρήκαν οι ΗΠΑ, ώστε και να μη θεωρηθεί ότι η χώρα δεν αντέδρασε στην παραβίαση της «κόκκινης γραμμής» που είχε θέσει για τη χρήση χημικών, πλήττοντας την αποτρεπτική της αξιοπιστία και υποτίθεται αποθρασύνοντας τη Βόρεια Κορέα και το Ιράν, αλλά και να αποφύγουν να προκαλέσουν υπέρμετρα τη Ρωσία.
>Παρεμπιπτόντως, εάν οι επιχειρήσεις πραγματοποιηθούν άμεσα όπως λέγεται, τότε η άφιξη Ομπάμα στη Μόσχα και των υπολοίπων δυτικών ηγετών για τους G20 προφανώς αποκτά άλλο ενδιαφέρον. Το επιχείρημα είναι, ότι με το πλήγμα διευκολύνουν τη διαπραγματευτική τους στρατηγική για τη διπλωματική επίλυση της κρίσης, εάν το πρόβλημα για τη Δύση είναι η θεωρούμενη ως «εξαιρετικά άκαμπτη» ρωσική στάση.
>Δεν θα αποκλείαμε ότι η απόφαση έχει και μια εσωτερική διάσταση, το να οικοδομήσουν ενδεχομένως υποστήριξη στο εσωτερικό (Κογκρέσο) και με τη δικαιολογία των επιχειρήσεων να δώσει τη συγκατάθεσή του το Κογκρέσο να αυξηθεί το περιθώριο του χρέους…
>Η τελευταία σκέψη σχετίζεται με τη συνήθη «συνωμοσιολογική» θεώρηση (την αποκαλούμε έτσιόχι διότι δεν ισχύει αλλά διότι σπάνια αποτελεί το βασικό κίνητρο), ότι επιθυμούν είτε να «ξεστοκάρουν» υλικό είτε να καταναλώσουν άλλο που λήγει, ώστε να ακολουθήσει η αντικατάσταση, το οποίο συνεπάγεται συμβόλαια στην αμυντική βιομηχανία.
Κάποιες σκέψεις παραθέσαμε και προφανώς είμαστε ανοικτοί σε προτάσεις ώστε να τις εμπλουτίσουμε!
defence-point.gr

Συριακή αεράμυνα vs. μαχητικά α/φη: Ποιος είναι ο «εφιάλτης»;

Συνεχίζοντας τις πρώτες σκέψεις μας εν όψει των επιχειρήσεων στη Συρία, γεννιέται ένας ακόμη προβληματισμός, ο οποίος ανακύπτει από τη γνωστή συζήτηση περί της πυκνής και αποτελεσματικής, κατά κύριο λόγο ρωσικής προέλευσης συριακής αεράμυνας.
Όπως επίσης είναι γνωστό, εάν πρόκειται μαχητικά να χρησιμοποιηθούν για την εξουδετέρωση στόχων, η αποστολή που θα πραγματοποιηθεί πρώτη είναι αυτή της απόπειρας καταστολής της εχθρικής αεράμυνας (SEAD: Supression of Enemy Air Defence). Οπότε, το ερώτημα προκύπτει από μόνο του: Τι θα συμβεί σε περίπτωση που καταρριφθεί αμερικανικό μαχητικό αεροσκάφος;
Αφήνοντας στη άκρη το ενδεχόμενο επιτυχούς εγκατάλειψης από τον πιλότο και την ανάγκη εκτέλεσης αποστολής έρευνας και διάσωσης μάχης (CSAR: Combat Search & Rescue) όπου πολλά μπορούν να πάνε στραβά (…) περιοριζόμαστε στην εξέταση μόνο των δυνητικών επιπτώσεων σε περίπτωση κατάρριψης μαχητικού από τη συριακή αεράμυνα, κάτι που ασφαλώς δεν μπορεί να αποκλειστεί.

Το επιχείρημα εδώ είναι, ότι ένα τέτοιο επεισόδιο θα μπορούσε να οδηγήσει σε κλιμάκωση της σύγκρουσης… αμφισβητώντας την τριήμερη διάρκειά της! Καταρχάς, θα αποτελούσε μεγάλη επικοινωνιακή νίκη για τους Σύρους, όπως συνέβη με την κατάρριψη του τουρκικού φωτοαναγνωριστικού αεροσκάφους RF-4E Phantom.
Πόσο πιθανό είναι άραγε να ισχύει, το ότι όσο μεγαλύτερη είναι η επιτυχία της συριακής αεράμυνας, τόσο μεγαλύτερος θα είναι και ο κίνδυνος – ακόμα και ανεξέλεγκτης – κλιμάκωσης;
Την ίδια στιγμή, οι Ρώσοι θα παρακολουθούν με ικανοποίηση την εξέλιξη για εμπορικούς λόγους, αφού τα αντιαεροπορικά τους συστήματα που έχουν ήδη φήμη ως αποτελεσματικά «εργαλεία», θα βελτιώσουν ακόμα περισσότερο τη φήμη και την επικοινωνιακή τους εικόνα,ενισχύοντας σημαντικότατα τις ρωσικές προσπάθειες να τα προωθήσουν στις διεθνείς αγορές.
Ας θυμηθούμε τι έκαναν οι κατασκευάστριες εταιρίες των μαχητικών τέταρτης γενιάς που συμμετείχαν στην επιχείρηση στη Λιβύη (EF-2000 Typhoon και Rafale)… Ο ινδικός διαγωνισμός για τα 126 μαχητικά, στον οποίο επικράτησε τελικά το Rafale είναι πρόσφατος, οπότε θυμόμαστε καλά τα επιχειρήματα. «Combat proven» άκουγες παντού, δηλαδή δοκιμασμένο με επιτυχία στον πόλεμο!
defence-point.gr