Ο Νίκος Μπογιόπουλος και ο ανιστόρητος Έλληνας που καταστρέφει την πατρίδα του.

Ο συμπαθής κατά τα άλλα Νίκος Μπογιόπουλος, “χτύπησε” με ένα άρθρο ιδεοληψίας, απόρροια δυστυχώς της έλλειψης διδαχής πραγματικής ιστορίας που καλλιεργήθηκε από τους εξουσιαστές των Ελλήνων ώστε να διασφαλίσουν την διαιώνιση της εξουσίας τους. Ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο γράψαμε αυτό το άρθρο: Ποιός είπε εντέλει το “ΟΧΙ”; Ο Μεταξάς ή ο λαός;, το οποίο απαντά ξεκάθαρα στην γερμανόδουλη ιστορία του κομματικού μαντριού ή της αριστεροδεξιάς γιάφκας.
Είναι λογικό να υπάρχει ο συνεχιζόμενος βιασμός απέναντι στο κολοσσιαίο έπος του Ελληνισμού, που άλλαξε την ροή της ιστορίας και καθυστέρησε την έλευση της “Νέας Τάξης πραγμάτων” η οποία δυστυχώς επανέρχεται σήμερα.

Είναι λογικό όταν οι απόγονοι αυτών των ηρώων της ανθρωπότητας, χωρίζονται σε μαντριά όπου οι μισοί πιστεύουν ότι ο πράκτοράς τον Γερμανών, Λένιν, ήταν “επαναστάτης” ή ότι ο “κολλητός” του (κυριολεκτικά) Χίτλερ, ήταν φιλέλληνας. Θα
επαναλάβουμε για πολλοστή φορά ότι εάν ο Έλληνας είχε διδαχθεί απλώς τα ιστορικά γεγονότα, την ομολογία του ίδιου του Μεταξά για το “ΟΧΙ”, σήμερα ούτε μνημόνια θα υπήρχαν, ούτε σκάνδαλα, ούτε Χριστοφοράκοι, ούτε Πάγκαλοι, ούτε Σημίτηδες, ούτε Ζήμενς.
Ο Μεταξάς παρότι γερμανοτραφής και τουρκόφιλος (πανε πακέτο αυτά τα δύο, όπως ο Χίτλερ με τον Κεμάλ), δεν τόλμησε να πει το “Ναι” στο γερμανικό μνημόνιο, γιατί γνώριζε ότι Ηπειρώτες, Μακεδόνες, Θρακιώτες, Πόντιοι και Ίωνες (που δεν κατάφερε να εξοντώσει ο Κεμάλ παρά την “προσπάθεια” του γερμανόδουλου κράτους) θα τον κρέμαγαν στο Σύνταγμα. Το ομολόγησε ο ίδιος.
Αντίθετα, ο Παπανδρέου, συνεργάστηκε και πέρασε σαν κύριος το “μνημόνιο” διότι ο Ελληνισμός είχε μεταλλαχθεί σε απίστευτο βαθμό από την συμμορία Σημίτη και την συστηματική κακοποίηση του λαού. Ένας λαός που έμαθε στην λαμογιά, τον Κωστοπουλισμό, που ταύτισε την ευδαιμονία με την πορτοφόλα και την πάρτη του, παρέα με μπόλικη ιδεοληπτική σάλτσα της “αριστεράς” των Κοκκαλαίων, των Γερμανών, των Μπομπολαίων, που αγάντα με χουντοναζιστικά στελέχη του ΔΟΛ μετάλλαξαν ένα ολόκληρο σύστημα αξιών.
Ο Έλληνας από γονιδιακός υπερασπιστής της μητέρας Γης και της Πατρώας Γης και του Δικαίου, από εκστατικός μαχητής του αδύναμου και του συνόλου, έγινε ένα μίζερο ανθρωπάκι που ψέλλιζε ότι του ψιθύριζαν ότι θα γεμίσει την πορτοφόλα του. Ποιός νοιάζεται για την πατρίδα; Το συνάφι μου, το κόμμα μου, η συνδικάλα μου, η κοιλάρα μου να είναι καλά και ο γείτονας μου, η γειτονιά μου, η πόλη μου, η πατρίδα μου να πα να πνιγεί.
Έτσι ακριβώς πέρασε το “μνημόνιο”. Που υποδούλωνε την πατρίδα, αλλά οι τυφλοί νόμιζαν πως μόνον ο φορτηγατζής, ο ιδιωτικός υπάλληλος ή ο μικρομεσαίος θα πνιγεί. Έτσι ανεχόντουσαν βήμα προς βήμα τον βιασμό της μιας κοινωνικής ομάδας μετά την άλλη, πεπεισμένοι πως το ράιχ δεν θα αγγίξει ποτέ τους εκλεκτούς του.
Δεν είχαν διαβάσει βλέπετε ιστορία. Ο τραπεζοϋπάλληλος ακόμα δεν έχει καταλάβει πως το ράιχ θα γελά σαρδόνια όταν τον κρεμάνε οι αγανακτισμένοι πολίτες έξω από την τράπεζα που “εργαζόταν”. Όπως ο δημοσιογράφος που υμνούσε τον Πάγκαλο, δεν κατάλαβε πως θα του έκλειναν την ΕΡΤ σε μία νύχτα και θα τον πέταγαν στον δρόμο.
Ακόμα και τώρα λοιπόν, που το “μια λίρα το καρβέλι” αναβιώνει με “ένα διαμέρισμα το καρβέλι” και οι τάξεις κατέρρευσαν, ο Νίκος Μπογιόπουλος επιμένει να αναμασά το ντεμοντέ διχαστικό παραλήρημα του εκσυγχρονισμού…
…όπως οι γερμανόδουλοι (εν αγνοία τους) Έλληνες λενινιστές που πρόδωσαν στο μέτωπο της Ιωνίας, έτρεχαν να παρουσιαστούν στον γερμανόδουλο Κεμάλ για να τους “ανταμοίψει”. Και ο τελευταίος τους αντάμοιψε. Κόβοντας τα γεννητικά τους όργανα, όταν βαρέθηκε να τους βασανίζει.
Δεν υπάρχουν πλέον περιθώρια για “άγνοια” αδέλφια. Δεν είναι τυχαίο που πάλι πρώτος στόχος του Ράιχ ήταν ο Ελληνισμός. Η σημερινή ημέρα δείχνει περίτρανα πως εάν θέλουμε να σωθούμε, χρειάζεται ένα νέο, παλλαϊκό Πατριωτικό, Ελληνικό ΟΧΙ. Για να σώσουμε άλλη μία φορά την ανθρωπότητα.
Ναι, το μικρό Ελληνάκι, όποτε φέρθηκε με σοφία, υπηρετώντας το χρέος του Ελληνισμού, έγινε Ημίθεος. Δεν φτάνει όμως η “καλή πρόθεση”, χρειάζεται γνώση ώστε το σπαθί να πηγαίνει στον λαιμό του εχθρού και όχι στα σκιάχτρα που ο ίδιος έχει φυτέψει για να κρύβεται.
Καλή Λευτεριά.
olympia.gr