Σελίδες

Πέμπτη 24 Οκτωβρίου 2013

ΑΙΧΜΗΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΣΤΕΛΕΧΟΣ Μ.Γλέζος: "Ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε σαν τους άλλους"




Πάντα "μαντρί" ήταν και ο ΣΥΡΙΖΑ. Απορώ πως δεν το κατάλαβες, κυρ Μανώλη Γλέζο. Κι αν όπως ισχυρίζεσαι είσαι ελεύθερος και έλληνας, σήκω και φύγε από το μαντρί.                          Πόπη Σουφλή



Άρθρο παρέμβαση του Μανώλη Γλέζου στο οποίο ασκεί κριτική στον ΣΥΡΙΖΑ ότι μετατέπεται σε "μαντρί" όπως άλλα κόμματα που λοιδορεί η Κουμουδούρου είχαμε αμέσως μετά την απόφαση του Μ.Γλέζου να μην ψηφίσει, την τροπολογία για την αναστολή της κρατικής χρηματοδότησης της Χρυσής Αυγής.

Σε άρθρο του, με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Εξωκυκλική δήλωση του Μανώλη Γλέζου», αφήνει σαφείς αιχμές κατά της ηγεσίας του κόμματος και τους χειρισμούς της Κουμουνδούρου στο ζήτημα των διαφοροποιήσεων, τόσο του ιδίου όσο και της Ζωής Κωνσταντοπούλου, από την κομματική γραμμή, στην ψήφιση της τροπολογίας για την αναστολή της κρατικής χρηματοδότησης της Χρυσής Αυγής.
Ο Μανώλης Γλέζος απείχε από την ψηφοφορία της Τρίτης, ενώ η Ζωή Κωνσταντοπούλου ψήφισε παρούσα. Και οι δύο διαφοροποιήθηκαν από την επίσημη γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ που, έπειτα από μπαράζ διαβουλεύσεων ανάμεσα στον γραμματέα της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, Νίκο Βούτση, και τον υπουργό Εσωτερικών, Γιάννη Μιχελάκη, τάχθηκε υπέρ της τροπολογίας.
Ο Μανώλης Γλέζος καταγγέλλει ότι η λογική του μαντριού έχει εξαπλωθεί σαν ίωση στον ΣΥΡΙΖΑ.
«Είτε αφορά το συνέδριο είτε το νέο ενιαίο κόμμα είτε το πώς θα συμπεριφερόμαστε είτε το ποιοι και πως θα μιλάμε δημόσια είτε το πώς θα ψηφίζουμε!» έγραψε το ιστορικό στέλεχος της Αριστεράς, ο οποίος προειδοποίησε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αρχίζει να αντιγράφει τα άλλα κόμματα και κινδυνεύει να μην διαφέρει σε τίποτα από αυτά.
Ακολουθεί ολόκληρο το άρθρο του κ. Γλέζου
"Όποιος βγαίνει από το μαντρί, τον τρώει ο λύκος" είχε πεί ο Ε. Αβέρωφ πριν μερικές δεκαετίες, και η φράση του έμεινε στην ιστορία.
Τη φράση αυτή η αριστερά την κούναγε σαν μαντηλάκι μπροστά στους βουλευτές της εκάστοτε πλειοψηφίας. Πλειοψηφίας που ήθελε τους βουλευτές, άφωνους, χωρίς άποψη, υποταγμένους στην εκάστοτε ηγεσία. 
Έχοντας στο μυαλό τους αυτή τη φράση, βουλευτές ψήφιζαν μνημόνια, εφαρμοστικούς νόμους, τσαλάκωναν τις ιδέες τους τις συνειδήσεις τους, την ελευθερία στην άποψη. Με βάση αυτή την αρχή οι βουλευτές έγιναν κουκιά, "ακόλουθοι", συνυπεύθυνοι του όποιου ηγέτη του δικομματισμού των αρχηγικών κομμάτων.
Σε μερικά πάλι μαντριά της αριστεράς, οι πόρτες ήσαν ανοιχτές, αλλά κανένας δεν είχε στο μυαλό του σκέψη για να βγει από το μαντρί.
Στη "δική μας Αριστερά" δεν υπήρχε μαντρί. Και αυτή ίσως ήταν η θεμελιώδης διαφορά ανάμεσα σε "εμάς" και όλους τους άλλους.
Αυτό το έχει καταγράψει η νεότερη πολιτική ιστορία του τόπου, και εμείς καλούμεθα να αποδείξουμε ότι αυτή η διαφοροποίηση δεν έχει τελειώσει.
Όμως σαν ίωση έχει εξαπλωθεί η λογική αυτή τον τελευταίο καιρό.
Είτε αφορά το συνέδριο, είτε το νέο ενιαίο κόμμα   είτε το πώς θα συμπεριφερόμαστε, είτε το ποιοι και πως θα μιλάμε δημόσια, είτε το πως θα ψηφίζουμε!
Για να κάνουμε την αντιγραφή πλήρη, φτιάξαμε και τους "κύκλους".
Κύκλους που "διαρρέουν"!  Πού έμαθαν αυτοί οι κύκλοι ότι δεν εξήγησα την στάση μου;
Κύκλοι σύντροφοι; Έτσι μάθαμε να λειτουργούμε; ή έτσι μαθαίνουμε να αντιγράφουμε;  Και τότε σε τι ακριβώς διαφέρουμε; 
Ο ΣΥΡΙΖΑ τάραξε τα νερά από την στιγμή της γέννησής του, φέρνοντας μια νέα πρωτόγνωρη αντίληψη για το πως πρέπει να προσεγγίζει η Αρίστερά και ο πολίτης την πολιτική.
Αυτή η αντίληψη έδωσε ελπίδα σε πολίτες που πριν λίγα χρόνια δεν σκεφτόντουσαν ποτέ ότι θα στηρίξουν τις ελπίδες του στον ΣΥΡΙΖΑ.
Με το να αφομοιώνουμε συνήθειες και πρακτικές που οδήγησαν την Ελλάδα στην άκρη του γκρεμού απλά τους διαψεύδουμε...
attikanea.blogspot.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το ιστολόγιο δεν υιοθετεί και δεν φέρει καμία ευθύνη για τα σχόλια των αναγνωστών του. Πλέον, οι αναγνώστες μπορούν να σχολιάζουν με το λογαριασμό τους στο facebook ή με λογαριασμούς από τα υπόλοιπα κοινωνικά δίκτυα. Τα ανώνυμα σχόλια θα παραμείνουν κλειστά όσο υπάρχουν άτομα που κρύβονται πίσω από την ανωνυμία για να προβοκάρουν και να επιτεθούν σε άλλους σχολιαστές για να επιβάλλουν τις απόψεις τους.