Πικρές αλήθειες, για το συνεχιζόμενο φονικό στα νερά του Αιγαίου….

  — Αρνούμαστε να μετατρέψουμε τους νεκρούς σε άλλοθι των υποκριτών του μισθολόγιου, για να παραδώσει στον τόπο μας μαθήματα ανθρωπιάς η όποια… ύπατη αρμοστία, που δε βλέπει τίποτε από τον πόνο, το αίμα και το θάνατο αυτού του λαού, αλλά είναι πανταχού παρούσα αν πρόκειται να διασύρει αυτή την πατρίδα…
— του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
  — ΑΜΕΙΛΙΚΤΑ ΕΙΝΑΙ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΝΕΧΙΖΟΜΕΝΟ ΦΟΝΙΚΟ ΣΤΑ ΝΕΡΑ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ - Πρόκειται για ερωτήματα που οφείλουμε να τα διατυπώσουμε ευθαρσώς, και θα το κάνουμε ευθύς αμέσως.

— Πρόκειται για ερωτήματα που είναι ανέντιμο να τους επιτρέψουμε να παίζουν – με τη σύμφωνη γνώμη μας και με την ανοχή μας – κρυφτό με τη ρουφιάνα  την αλήθεια…
— Γιατί η μόνη αλήθεια, δεν είναι ο οδυνηρός επίλογος που γράφτηκε με νεκρούς – ανάμεσά τους και παιδιά – αγγελούδια – στα παγωμένα νερά του Αιγαίου.
Η άλλη πλευρά αυτής της αλήθειας, είναι πως τα δάκρυα της αθλιότητας που δείχνουν να περισσεύουν πάνω από πτώματα αθώων, δεν είναι αληθινά… δεν αποπνέουν ανθρωπιά… γι αυτό και δεν μπορούν να κρυφτούν πίσω από αυτά οι κατ επάγγελμα μοιρολογίστρες του ανθρωπισμού και του μισθολογίου. Ας τους ξεβρακώσουμε λοιπόν κι ας μην παρασυρθούμε από τον άθλιο και άκρως υποκριτικό θεατρινισμό τους.
Τα δεδομένα είναι τέσσερα… Τα ερωτήματα όμως είναι πολλά. Ας τα ξεδιπλώσουμε λοιπόν όλα ένα προς ένα…
Το πρώτο δεδομένο, είναι οι νεκροί που ανευρέθησαν. Άρα το έγκλημα έχει συντελεστεί και κανείς δε διανοείται να το αμφισβητήσει. Μόνο που οι νεκροί δε μιλούν. Μιλούν όμως οι ζωντανοί, ιδιαίτερα όταν παρεμπιπτόντως είναι επιπροσθέτως και εκβιαζόμενοι (αλλά αυτό δεν είναι της παρούσης να το αναλύσουμε).
Το δεύτερο δεδομένο, είναι ότι το στίγμα του λιμενικού έχει καταγραφεί. Επομένως το στίγμα μιλάει. Και μιλάει με τρόπο που επίσης κανείς δε δικαιούται να αμφισβητήσει. Ας το αφήσουμε λοιπόν να λαλήσει, και μετά εδώ είμαστε για να ασκήσουμε κριτική προς πάσαν κατεύθυνση.
Το τρίτο δεδομένο, είναι ένας ανεκδιήγητος πολιτικός τσαρλατάνος που εκτελεί χρέη υπουργού στην αθλιότερη συγκυβέρνηση που γνώρισε ποτέ ο τόπος. Το ελεεινό στόμα του απερίσκεπτου, δεν ντροπιάζει μονάχα την πατρίδα μας με όσα είπε… δεν προσβάλει ανεπίτρεπτα τη μνήμη των δολοφονημένων… αλλά ντροπιάζει επίσης και το λιμενικό σώμα το οποίο υποτίθεται ότι με τις δηλώσεις του φρόντισε να υπερασπιστεί. Αυτός ο ανεκδιήγητος τσαρλατάνος θα πρέπει να αποκαθηλωθεί άμεσα.
Το τέταρτο δεδομένο, είναι πως οι κάθε λογής πρόθυμοι να πρωτοστατήσουν σε κάθε είδους ανθελληνικό διασυρμό, και υπάρχουν… και ταυτότητα διαθέτουν… και με θεσμική ιδιότητα εμφανίζονται όταν οι περιστάσεις το απαιτούν. Αυτό ακριβώς έκαναν και σήμερα. Κυριολεκτικώς ασέλγησαν επί πτωμάτων.
Ας πάμε λοιπόν τώρα και στα ερωτήματα…
Ο μόνος αθώος είναι η Τουρκιά??? Αυτό τουλάχιστον προκύπτει από τη μανία των αυτόκλητων δικαστών που έσπευσαν να αναλάβουν στασίδι στα παράθυρα και στα μικρόφωνα της άθλιας φλυαρίας που βαφτίζεται ενημέρωση. Κανείς από δαύτους δε βρήκε μια λέξη να πει για την ελεεινή βιομηχανία κατευθυνόμενης σωματεμπορίας που έχει στήσει η Τουρκιά, όχι μονάχα για ν αβαντάρει τη μαφία της σωματεμπορίας από τον τόπο της, αλλά πρωτίστως για να υπηρετήσει αδιάλειπτα της γεωστρατηγικές της επιδιώξεις. Αθώα λοιπόν η Τουρκιά και ένοχη όπως πάντα αυτή η ρημάδα η πατρίδα η αφιλόξενη και ρατσιστική που την έχουν καταστήσει σκουπιδότοπο ψυχών και ανθρώπων οι «πολύτιμοι» φίλοι της. Πάμε παρακάτω…
Τι είναι αυτή η ύπατη αρμοστεία του ΟΗΕ ρε ευαίσθητες φιλενάδες???Από πού ξεφύτρωσε τελικά τόση ρημάδα ανθρωπιά από το πουθενά???
Που στο διάολο είναι τα δάκριά της όταν οι συμμορίες των αλλοδαπών φυλακίζουν, βασανίζουν και εκβιάζουν για λύτρα συμπατριώτες τους???
Που στο διάολο πήγαν τα δάκριά τους όταν συμμορίες αλλοδαπών δολοφονούν συμπατριώτες τους επειδή τα λύτρα που ζήτησαν δε τους κατεβλήθησαν???
Που πήγε ο πόνος των ρεμαλιών του «ανθρωπισμού» για το δικό μας το δράμα???
Για τους δυστυχισμένους που αυτοκτονούν??? Για τους κολασμένους που αναζητούν κρεβάτι στα υπόστεγα??? Για την ανθρωπιστική κρίση που μαστίζει τη χώρα μας???
Που πήγε η ανθρωπιά σας λεχρίτες του δήθεν ανθρωπισμού για τις γιαγιάδες που βιάζονται από τα απάνθρωπα κτήνη σας???
Για τους παππούδες που δένονται φιμώνονται και δολοφονούνται για να τους πάρουν τα τελευταία ψιλά από το συρτάρι???
Που πήγε ο πόνος σας κοπρίτες για τη δικιά μας Μυρτώ??? Για τη Μυρτώ ολόκληρης της Ελλάδας???
Κι όλος αυτός ο ντόπιος συρφετός των επαγγελματιών αντι-ρατσιστών,που ήταν κρυμμένος και ξαφνικά αναστήθηκε για να δικάσει και να καταδικάσει???
Γιατί δε μιλά για όλα αυτά που συμβαίνουν στον τόπο μας καθημερινά???
Τι επιλεκτική αφύπνιση έχουν όλα αυτά τα τιμημένα και τα ξεχειλίζοντα ανθρωπισμό παληκάρια???
Να τους θυμίσουμε πως ενώ έβγαλαν το σκασμό όταν ένας πατέρας δολοφονήθηκε στο κέντρο της Αθήνας για να του κλέψουν την κάμερα, ξαφνικά εμφανίστηκαν για να στήσουν στον τοίχο την Ελλάδα για τα δήθεν απάνθρωπα που συμβαίνουν στον Έβρο??? Όχι βεβαίως για να διαμαρτυρηθούν για την πρακτορική δράση του τουρκικού προξενείου στη Θράκη, αλλά για να διαμαρτυρηθούν γιατί δε σερβίρεται μπουγάτσα στον απρόσκλητο εισβολέα???
Μήπως να τους θυμίσουμε πως τα ίδια ακριβώς έλεγαν και με το καλοστημένο παραμύθι με το δήθεν κοράνι που δήθεν σκίστηκε και παρ ολίγον να πάρει φωτιά η Αθήνα, δυστυχώς και με τη συνευθύνη και συνενοχή τους???
Να τους θυμίσουμε ότι και τότε καταδίκαζαν και διέσυραν τη «ρατσιστική»Ελλάδα???
Ή μήπως να τους θυμίσουμε ότι ο αγαπητικός που τότε προέβαλαν, τελικά αποδείχτηκε πως ήταν καταζητούμενος από την Ιντερπόλ???
Όχι άθλιοι…
Μη διανοηθείτε να βάλετε στο στόμα σας το βρωμερό χαρακτηρισμό του ρατσιστή. Γιατί εμείς τον ανθρωπισμό, δε τον κάναμε επάγγελμα… δεν τον εντάξαμε στο μισθολόγιο του Σόρος και καμιάς αμφιλεγόμενης ΜΚΟ.
Όχι άθλιοι…
Πονάμε για τα θύματα, όχι γιατί κάποιος μας πληρώνει για να πονάμε. Πονάμε γιατί αυτό λέει η ψυχή μας και η αξίες μας και όχι το πρωτόκολλο της νεοταξίτικης επικοινωνίας.
Όχι άθλιοι…
Εμείς μπορούμε να τιμούμε τους νεκρούς, γιατί δε σκυλεύουμε τη μνήμη τους. Γιατί δε τους χρησιμοποιούμε σαν εργαλείο διασυρμού της πατρίδας μας. Γιατί δε τους χρησιμοποιούμε σαν ανθρώπινο άλλοθι προκειμένου να διευκολύνουμε το νεοταξίτικο σχέδιο σε βάρος της ίδιας μας της χώρας.
Εμείς άθλιοι…
Ξέρουμε ν αγαπάμε τις άλλες πατρίδες και τους άλλους λαούς, γιατί ξέρουμε να λατρεύουμε τη δική μας πατρίδα και το δικό της λαό. Και ξέρουμε καλά – όπως κι εσείς το ξέρετε – πως αυτός που μισεί και διασύρει την πατρίδα του, καμιά πατρίδα και κανένα λαό δεν μπορεί να αγαπήσει.
Όχι άθλιοι…
Επειδή ακριβώς στο Αιγαίο υπάρχουν νεκροί, δε θα τους χρησιμοποιήσουμε ούτε για να ενοχοποιήσουμε τους λιμενικούς αν δεν φταίνε, ούτε για να τους αθωώσουμε αν συμπεριφέρθηκαν απάνθρωπα και εγκληματικά. Και κυρίως δε θα μετατρέψουμε τους νεκρούς σε άλλοθι των υποκριτών του μισθολόγιου,για να παραδώσει στον τόπο μας μαθήματα ανθρωπιάς η όποια… ύπατη αρμοστία, που δε βλέπει τίποτε από τον πόνο, το αίμα και το θάνατο αυτού του λαού, αλλά είναι πανταχού παρούσα αν πρόκειται να διασύρει αυτή την πατρίδα
Γι αυτό, όποια και να είναι οι εξέλιξη για τις ευθύνες των λιμενικών, υπάρχουν και εγκληματίες των οποίων η ενοχή είναι δεδομένη. Ας τους περιγράψουμε συνοπτικά…
Το ακυβέρνητο σκάφος είχε καπετάνιο… Είχε χώρα προέλευσης… Υπήρξε λιμενικό άλλης χώρας που το διευκόλυνε να φτάσει μέχρι εκεί… Υπάρχει στρατηγικό σχέδιο της Τουρκιάς που ταυτόχρονα συνιστά και επικερδέστατη επιχείρηση… Υπάρχει νεοταξίτικη χορογραφία που χρόνια τώρα γράφει ματωμένες σελίδες στο Αιγαίο…
Και η διαφορά όλων εμάς που επιλέγουμε να λέμε τα πράγματα με τα όνομά τους, από εσάς που το δήθεν ανθρωπισμό τον κάνατε επάγγελμα, είναι ότι εμείς κοιτάμε την αλήθεια κατάματα και δε τη χρησιμοποιούμε δόλια και εφιαλτικά με αποκλειστική επιδίωξη το διασυρμό (τον άδικο κατά κανόνα διασυρμό) της ίδιας μας της πατρίδας.
Κι απέναντι σ αυτή την αλήθεια, δε θα σιωπήσουμε. Γιατί αρνούμαστε να τη χαρίσουμε στο νεοναζισμό προκειμένου να την καπηλεύεται και να σκυλεύει.
Αυτή είναι η διαφορά μας… Αγαπάμε την πατρίδα μας και κάθε πατρίδα… Αγαπάμε το λαό μας και κάθε λαό… Γι αυτό και αρνηθήκαμε να εντάξουμε την αγάπη μας στο μισθολόγιο των αγυρτών και των καιροσκόπων.
ellinikoforoum.blogspot.gr