Σελίδες

Πέμπτη 2 Ιανουαρίου 2014

Και μια αλήθεια από τον Ερντογάν…


oikoi
Ανάμεσα στις γνωστές του νέο-οθωμανικές υπερβολές ο Ερντογάν είπε στο πρωτοχρονιάτικο μήνυμα του και μία αλήθεια. Έκανε λόγο για «εξωτερικά στοιχεία» που έχουν βάλει στο στόχαστρο «το ψωμί στο τραπέζι, τα χρήματα στην τσέπη και τον ιδρώτα του προσώπου». «Κύκλοι που νιώθουν άβολα», όταν υπάρχει δυνατότητα πραγματικής ανάκαμψης και ενίσχυσης της ιδιωτικής πρωτοβουλίας σε κάθε χώρα, συμπληρώνουμε εμείς, καθώς επιθυμούν να επιβάλλουν παντού την υπαλληλοποίηση των πάντων σε κράτος ή μεγάλο-πολυεθνικές, οι οποίες αναζητούν εξαθλιωμένες χώρες για να κάνουν τις business τους κοψοχρονιά.

Τα ίδια εφαρμόζονται από τους περιβόητους οικονομικούς οίκους των παγκοσμιοποιητών και στην Ελλάδα και παντού, όπου μπορούν, διότι φημίζονται στο ότι «δεν κάνουν κανένα μάγκα». Στην Γερμανία για παράδειγμα πείθουν έναν λαό, παραδοσιακά σφιχτοχέρη, να ανοιχτεί τώρα στον καταναλωτισμό με δανεικά χρήματα, ακριβώς όπως συνέβη και σε εμάς. Σκοπός να φτάσουν οι Γερμανοί και γενικά οι χώρες του Βορρά στο επίπεδο του Νότου, ώστε η ΕΕ, στην οποία μπήκαν «χαρούμενοι» και οι Λετονοί, αποβιομηχανοποιημένη και καταχρεωμένη να αποτελέσει και επίσημα επαρχία του παγκόσμιου κράτους με τα κράτη να μετατρέπονται σε κρατίδια διαμελισμένα σε περιφέρειες, μικρές και εύκολο-ελεγχόμενες.
Αυτό ήταν άραγε το όραμα των «ευρωπαϊστών»; Προφανώς και όχι! Αυτό ήταν η φάκα, το τυρί ήταν μια ενωμένη-αλληλέγγυα και ευημερούσα Ευρώπη, η οποία σταδιακά αντικατέστησε τα εθνικά νομίσματα, προκειμένου τα κράτη να είναι εξαρτημένα από την ΕΚΤ. Εν συνεχεία μέσω ενίσχυσης του καταναλωτισμού και εξαγωγής του κοινού πλέον χρήματος δημιουργείται έλλειμμα, το οποίο «καλύπτει» η παγκόσμια διαπλοκή μέσω αφαιρετικού, ψεύτικου δηλαδή, δανεικού χρήματος, αφού το κράτος δεν κόβει πλέον νόμισμα σε αντίθεση με τους οικονομικούς οίκους των αυτοθεωρούμενων νέων «γαλαζοαίματων» του πλανήτη που, κόντρα στους κανόνες που έφτιαξαν, κόβουν ανά πάσα στιγμή.
Ως αντάλλαγμα οι χώρες εφαρμόζουν δυσβάσταχτα μέτρα (οι πολιτικάντηδες τα ονομάζουν υποχρεώσεις) και οδηγούνται ακολούθως στην ανέχεια και την κοινωνική αβεβαιότητα, καθότι όταν δεν ρέει το χρήμα, παύει να υπάρχει ο κύριος σκοπός, για τον οποίο μας δίδαξαν να αγωνιζόμαστε. Έτσι ξεσπούν κοινωνικές κρίσεις, τις οποίες προσπαθούν να αποτρέψουν οι παγκοσμιοποιητές, προτρέποντας ή πείθοντας αρχηγούς κρατών, μέσω απεσταλμένων τους, να μιλούν για το περιβόητο «φως που αχνοφαίνεται στο βάθος του τούνελ». Κάθε χρόνο τα ίδια δεν ακούμε; Αυτό δεν δήλωσε και φέτος ο δικός μας πρωθυπουργός στο πρωτοχρονιάτικο μήνυμά του;
Ωστόσο, όπως έχουν έρθει τα πράγματα στην Ελλάδα, αν δεν δοθεί σύντομα κάτι χειροπιαστό -τα κουκιά δεν βγαίνουν, όπως έχουμε ξαναγράψει- ο κόσμος θα ξεσηκωθεί εκ των πραγμάτων και τότε θα γίνει πραγματικά χαμός.
Ανάπτυξη επιτυγχάνεται μόνο, όταν καταφθάνει φρέσκο χρήμα απ” έξω. Τουτέστιν δίνονται κίνητρα στους Έλληνες να παράγουν, σε ένα σταθερό οικονομικό περιβάλλον, κάτι προς εξαγωγή ή να προσφέρουν μια υπηρεσία σε ξένους, οι οποίοι θα έρθουν και θα τα «ακουμπήσουν». Σε αυτή την κατεύθυνση πρέπει να πέσουν οι φόροι και να σταματήσει να φορολογείται το μη εισόδημα. Όλα τα άλλα περί «φωτός στο τούνελ», τα εξηγήσαμε παραπάνω…
ΠΥΓΜΗ.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το ιστολόγιο δεν υιοθετεί και δεν φέρει καμία ευθύνη για τα σχόλια των αναγνωστών του. Πλέον, οι αναγνώστες μπορούν να σχολιάζουν με το λογαριασμό τους στο facebook ή με λογαριασμούς από τα υπόλοιπα κοινωνικά δίκτυα. Τα ανώνυμα σχόλια θα παραμείνουν κλειστά όσο υπάρχουν άτομα που κρύβονται πίσω από την ανωνυμία για να προβοκάρουν και να επιτεθούν σε άλλους σχολιαστές για να επιβάλλουν τις απόψεις τους.