Μετά τα τούρκικα σήριαλ, λέτε να έρχεται και …λιθάνθρακας από Τουρκία ;

Δεν πρόφθασα χθες να γράψω για τη φημολογία για επαναφορά του λιθάνθρακα από την πίσω πόρτα στο ενεργειακό μας ισοζύγιο και να που έσκασε μύτη στη γειτονιά μας ο  λιθάνθρακας, στη “μεγάλη φίλη και γείτονα”, που δεν περνάει μέρα να μη στέλνει τα πολεμικά της αεροπλάνα για μια καλημέρα στα νησιά μας, έτσι για να τα χαιρετούν σαν καλοί γείτονες.
Όπως μας λέει ο PLATTS, προτίθεται να ξεκινήσει απ’ τις 7 Μαρτίου ένα νέο δείκτη εβδομαδιαίας πρόβλεψης τιμής για τυπικό λιθάνθρακα 6.000 θερμίδων/κιλό, με παράδοση CIF στη θάλασσα του Μαρμαρά, αλλά θα καλύπτει κι άλλα τουρκικά λιμάνια, είτε στον Εύξεινο Πόντο είτε στη ΝΑ Τουρκία.


Για να θέλει ο PLATTS να κάνει νέο δείκτη, βλέπει μια αυξημένη δραστηριότητα για το λιθάνθρακα στην περιοχή. Και είναι δεδομένη η “ενεργειακή πείνα” της Τουρκίας, που, όπως είχαμε γράψει πριν λίγες μέρες, εκμεταλλεύεται με εντατικούς ρυθμούς τα λιγνιτικά της κοιτάσματα και εισάγει και λιθάνθρακα:
Coal production in Turkey has increased approximately by 10 million tonnes in the last ten years and reached 71.8 million tonnes in 2010. Almost all of the coal produced is lignite while hard coal’s share is only 3.9 %. Over 90 % of total coal production was from three state-owned enterprises in 2010: TURKISH COAL ENTERPRISES (TKI), ELECTRICITY GENERATION COMPANY (EÜAŞ) and TURKISH HARD COAL ENTERPRISES (TTK). The private sector’s share was only around 8%.
Η Τουρκία λοιπόν έχει στα σκαριά σχέδια για … 49 νέα εργοστάσια με λιγνίτη και λιθάνθρακα, με συνολική εγκατεστημένη ισχύ 36.719MW! Νέα και μεγάλα εργοστάσια στο Ελμπιστάν, στο Μπαλίκεσιρ, στο Ικόνιο, στο Τσανακαλε, στη Σινώπη, παντού!
Το ελάχιστο μέγεθος φορτίου για το δείκτη “CIF Turkey 6,000 kcal/kg NAR” θα είναι 50.000 τόνοι. Αυτό είναι ενδιαφέρον και για μας, γιατί ο λιθάνθρακας έρχεται στην Τουρκία κυρίως από Νότια Αφρική & Κολομβία μεμεγάλα πλοία, μεγέθους Capesize, δηλαδή πάνω από 150.000 τόνους. Μήπως λοιπόν, αφού έτσι κι αλλιώς ο λιθάνθρακας φθάνει στη γειτονιά μας με μεγάλα πλοία, (και ξέρετε ποιοί έχουν παγκοσμίως τα μεγάλα πλοία, όχι, δεν είναι οι Τούρκοι, ούτε οι Γερμανοί, κυρίως οι Έλληνες του Λονδίνου είναι), κάπως έτσι μας προκύψει κι εμάς ο λιθάνθρακας, σαν ένας ακόμα διπλανός στην Τουρκία προορισμός ή με μεταφόρτωση απ’ την Τουρκία σε μικρότερα πλοία;
Κι ακόμα, στη ΝΑ Τουρκία υπάρχει ένα, σχετικά νέο, πλωτό τερματικό λιθάνθρακα, γερμανικών συμφερόντων. Μήπως οι άλλοι μεγάλοι μας φίλοι, οι Γερμανοί, ονειρεύονται να μας φτιάξουν κι εμάς ένα παρόμοιο πλωτό τερματικό, στα πλαίσια της συνέχισης της “διάσωσης” της χώρας; Για να διαιωνίζεται η εξάρτηση της χώρας από εισαγωγές και να δουλεύει η γερμανική χαλυβουργία στο φουλ;
Το είπαμε και χθες: λιθάνθρακα προς το παρόν δεν χρειαζόμαστε! Όχι να εισάγουμε καύσιμα για να δημιουργήσουμε νέο πλουτισμό σε κάποιους. Όχι να φέρουμε με το ζόρι λιθάνθρακα για να δουλεύουν κάποια καράβια εφοπλιστών. Έχουμε τεράστια αποθέματα λιγνίτη, που αξίζουν όσο τρια δισ. βαρέλια πετρέλαιο! Έχουμε περίσσεια εγκατεστημένης ισχύος σε βαριές μονάδες του εισαγόμενου και πανάκριβου φυσικού αερίου, έχουμε ήδη εγκαταστήσει τα Φ/Β που προγραμματίζονταν για το 2020, αν συνεχίσουν να βάζουν κι άλλα αιολικά, της κατά τον ΑΔΜΗΕ μειωμένης αξιοπιστίας, θα έχουμε πολύ εγκατεστημένη ισχύ, αλλά δεν θα έχουμε ρεύμα! Όπως είπε ο ΑΔΜΗΕ, θα καταλήξουμε το 2020 να χρειαζόμαστε εισαγωγές ρεύματος το βράδυ. Και μας ζητούν να πληρώσουμε και ένα σκασμό κερατιάτικα στο ΕΤΜΕΑΡ, για να μην έχουμε ρεύμα! Αλλιώς μακάρι να βρεθεί γρήγορα φυσικό αέριο στην Κρήτη, μήπως και το πληρώνουμε φθηνότερα.
Χρειαζόμαστε μόνο πολιτική βούληση, για να στηριχτούμε για ακόμα μια φορά στο λιγνίτη κι όχι σε “πράσινες απάτες”. Χρειαζόμαστε να συνεχίσουμε το διαγωνισμό, που αφήσαμε στη μέση πριν μερικά χρόνια, για τη Μελίτη ΙΙ, για να έχουμε ρεύμα μετά το 2020. Χρειαζόμαστε να συνεχίσει να δουλεύει το λιγνιτωρυχείο της Βεύης, που το ΥΠΕΚΑ το κρατάει επιμελώς κλειστό. 
Μην ακούτε τα διαπλεκόμενα παραμύθια για το “βρώμικο” λιγνίτη. Η αγορά δικαιωμάτων εκπομπών CO2 είναι νεκρή και την προγούμενη βδομάδα η αρμόδια Επιτροπή του Ευρωκοινοβουλίου “της έκανε και το μνημόσυνο“. Γι’ αυτό όλοι, παντού, επενδύουν στο λιγνίτη! Το ενεργειακό μας ισοζύγιο χωράει πολύ περισσότερο λιγνίτη απ’ αυτόν που θα έχουμε μετά το 2020, και, επιπλέον, ο λιγνίτης είναι απόλυτα συμβατός με τις διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας στο 20-20-20, τουλάχιστον μέχρι το 2030 που έχει πει το ΥΠΕΚΑ!

Χρειαζόμαστε πολιτικούς που θα εμπιστευτούν έλληνες επιστήμονες για τον εθνικό ενεργειακό σχεδιασμό κι όχι τους εκπροσώπους του ΕΣΑΗ ή της Greenpeace. Ο εθνικός σχεδιασμός δεν μπορεί να είναι συμβιβασμός ανάμεσα στους καρχαρίες της ενέργειας, πρέπει να βασίζεται στις εγχώριες ενεργειακές πηγές, και πρώτα απ’ όλα στο λιγνίτη, εκεί που οι επενδύσεις ήδη έχουν γίνει.
Χρειαζόμαστε, με λίγα λόγια, πολιτικούς που να μην είναι λαμόγια. Δεν χρειαζόμαστε “κοινωνικούς παρατηρητές”, που να μας λένε “όποιος έχει στοιχεία να πάει στον εισαγγελέα” κι όταν σκάνε οι “χορηγίες” της Ζήμενς ακριβώς δίπλα τους να κάνουν τον “Κινέζο”. Δεν χρειαζόμαστε “ψευτόμαγκες”, που πρώτα μιλούν για “νταβατζήδες” και καταγγέλουν τους άλλους ως “αρχιερείς της διαπλοκής” κι ύστερα αφήνουν τη ρεμούλα να θεριεύει.
Δεν χρειαζόμαστε πολιτικούς που έχουν χρεοκοπήσει τα ίδια τους τα κόμματα. Δεν χρειαζόμαστε πολιτικούς που κάνουν τον τροχονόμο στη μοιρασιά θαλασσοδανείων από τραπεζίτες, αλλά το σκάνδαλο της Proton Bank δεν βρίσκει το δρόμο για την Ευελπίδων με τίποτα. Την ίδια ώρα η λίστα Λαγκάρντ είναι θαμένη στα συρτάρια, για να ελέγξουν τα εμβάσματα που έφυγαν στο εξωτερικό θα χρειαστούν 550 χρόνια, η λίστα Λιχτενστάιν εξαφανίστηκε, οργιάζει το λαθρεμπόριο στα τσιγάρα, το λαθρεμπόριο στα ναυτιλιακά καύσιμα δεν το συζητάει κανείς, οι οφσορ στο Κρανίδι και το Θεολόγο παραμένουν ανέλεγκτες κι όλοι απορούν: μα καλά, γιατί ανεβαίνει η Χρυσή Αυγή; 
Χρειαζόμαστε τελικά μια νέα Αλλαγή, γιατί αυτή που ζητούσαμε το 1973 και νομίζαμε ότι μπορεί και να βρήκαμε το 1981 (απ’ το 25% στο 48%, να μην το ξεχνούμε), προδόθηκε στο δρόμο (απ’ το 44% στο 12% και πέφτει, να μην το ξεχνούμε). Χρειαζόμαστε ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο στη χώρα, γιατι η αναδιανομή του πλούτου υπέρ των ολιγαρχών έχει εκτοξευθεί. Χρειαζόμαστε επαναθεμελίωση της αγοράς εργασίας, διαφορετικά θα ζούμε σαν δούλοι τον 21ο αιώνα. 
Χρειαζόμαστε ένα καινούριο κόσμο για μας και τα παιδιά μας. Αν δεν τον βρούμε σ’ αυτή την Ευρώπη, θα τον βρούμε έξω απ’ αυτή. Καλό είναι να το θυμούνται όλοι, όσο πλησιάζουν οι ευρωεκλογές …
greeklignite.blogspot.gr