Πέμπτη 27 Φεβρουαρίου 2014

Μπορεί το δυτικό τμήμα της Ουκρανίας σε πτώχευση να προτιμά την ΕΕ, αλλά το φιλορωσικό τμήμα φέρνει τα χρήματα στη χώρα


Audrey Duperron, Réseau International (Γαλλία) (μτφ. Κριστιάν)
«Η κατάσταση στην Ουκρανία, και πρώτα της οικονομίας είναι καταστροφική. Δεν υπάρχουν πια χρήματα στο λογαριασμό του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους», δήλωσε ο προσωρινός πρόεδρος Oleksandr Turchynov στη βουλή. Μετά τις ταραχές της περασμένης εβδομάδας, η Ρωσία ανέστειλε την καταβολή του δανείου έκτακτης ανάγκης της των 15 δις. δολαρίων και ο Ρώσος Υπουργός Οικονομικών Anton Siluanov δήλωσε στο πρακτορείο ειδήσεων RIA Novosti ότι οι συνομιλίες θα συνεχιστούν μόνο μετά το σχηματισμό μιας νέας κυβέρνησης.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση, οι Ηνωμένες Πολιτείες και το ΔΝΤ, ερεύνησαν λοιπόν τους τρόπους για να βοηθήσουν την Ουκρανία . Τον περασμένο Νοέμβριο, η ΕΕ είχε υποσχεθεί βοήθεια ύψους € 20 δις στην Ουκρανία, υπό την προϋπόθεση ότι θα έλαβαν χώρα βιώσιμες μεταρρυθμίσεις (δηλαδή, περικοπές του προϋπολογισμού).
Ο πρόεδρος Βίκτορ Γιανουκόβιτς είχε προτίμησει να συνάψει μια προσέγγιση με τη Μόσχα .
«  Η ΕΕ είναι πρόθυμη να παράσχει σημαντική οικονομική βοήθεια στην Ουκρανία και στον ουκρανικό λαό όταν θα είναι σε θέση μια πολιτική λύση με βάση τις δημοκρατικές αρχές , μια δέσμευση για μεταρρυθμίσεις και μια νομιμοποιημένη κυβέρνηση», δήλωσε χθες ο Όλι Ρεν, Ευρωπαίος Επίτροπος για Οικονομικές και Χρηματοδοτικές Υποθέσεις από το Σίδνεϊ, όπου υπάρχει συνάντηση του G20.
Το Stratfor ανέλυσε την οικονομία της Ουκρανίας και τις συνέπειες μιας ενδεχόμενης διαίρεσης της χώρας .
Η ανάλυσή του καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ο περισσότερος πλούτος της χώρας βρίσκεται στα ανατολικά, στο ρωσόφωνο και αντι-ευρωπαϊκό τμήμα της χώρας, το οποίο κλίνει προς τη Μόσχα.
✔ Χοντρικά, η Ουκρανία αποτελείται από δύο μέρη: το ένα στα ανατολικά που είναι εγγύς στη Ρωσία και ένα δυτικό τμήμα που προτιμά τη Δυτική Ευρώπη.
✔ Η βιομηχανική βάση της Ουκρανίας βρίσκεται στα ανατολικά. Η στενή γειτνίαση με τη Ρωσία επέτρεψε την ανάπτυξη ενός δυναμικού διασυνοριακού εμπορίου και μιας ευημερούσας οικονομίας.
✔ Σύμφωνα με τις στατιστικές της χώρας, η μεταποίηση (ιδιαίτερα η βαριά βιομηχανία) παράγει τουλάχιστον 3 φορές περισσότερο από ό, τι το ΑΕΠ της γεωργίας (βλέπε διάγραμμα παραπάνω, τις περιοχές πορτοκαλί).
✔ Το 2011, το κατά κεφαλήν ΑΕΠ της βιομηχανικής περιοχής του Dnipropetrovsk , στα ανατολικά (4.748 δολάρια ΗΠΑ) ήταν δύο φορές μεγαλύτερο από εκείνο της περιοχή Λβιβ ($ 2.312), μία από τις πιο βιομηχανοποιημένες περιοχές της Δυτικής Ουκρανίας.
✔ 7 από τις 10 μεγαλύτερες ιδιωτικές εταιρείες της χώρας έχουν εγκαταστήσει την έδρα τους και τα κύρια εργοστάσια παραγωγής τους στην ανατολική Ουκρανία. 3 από αυτές τις 10 εταιρείες, η χαλυβουργική εταιρεία Metinvest, η εταιρεία DTEK και η θυγατρική της Donetststal, όλες στο τομέα της ενέργειας εδρεύονται στην πόλη Ντόνετσκ στα ανατολικά και ανήκουν όλες οι 3 στο πλουσιότερο άνδρα της χώρας, Rinat Akhmetov.
✔ Η Inter Pipe, μια εταιρεία που κατέχει το 10% μεριδίου της παγκόσμιας αγοράς των σιδηροδρομικών τροχών και περισσότερο από το 11% της παγκόσμιας αγοράς μαγγανίου και σιδηροκραμάτων, ανήκει στο Victor Pinchuk, έναν επιχειρηματία ο οποίος είναι επίσης πολιτικός και βρίσκεται επίσης στο Dnipropetrovsk, στα ανατολικά της χώρας.
✔ Οι κυριότεροι επιχειρηματίες της χώρας έχουν την έδρα τους στα ανατολικά της χώρας, όπου οι δραστηριότητές τους συμβάλλουν με δυσανάλογο μερίδιο στην ουκρανική οικονομία και τον κρατικό προϋπολογισμό.
Μια διαίρεση της χώρας θα άφηνε επομένως το δυτικό τμήμα αδύνατο και ανυπεράσπιστο ενάντια στοπολύ πλουσιότερο φιλο-ρωσικό ανατολικό τμήμα.
Audrey Duperron
RÉSEAU INTERNATIONAL
infognomonpolitics.blogspot.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το ιστολόγιο δεν υιοθετεί και δεν φέρει καμία ευθύνη για τα σχόλια των αναγνωστών του. Πλέον, οι αναγνώστες μπορούν να σχολιάζουν με το λογαριασμό τους στο facebook ή με λογαριασμούς από τα υπόλοιπα κοινωνικά δίκτυα. Τα ανώνυμα σχόλια θα παραμείνουν κλειστά όσο υπάρχουν άτομα που κρύβονται πίσω από την ανωνυμία για να προβοκάρουν και να επιτεθούν σε άλλους σχολιαστές για να επιβάλλουν τις απόψεις τους.