του Κίμωνα Γεωργακάκη
Η Κριμαία πρέπει να θεωρείται πλέον ρωσική μετά το ηχηρό αποτέλεσμα του εκεί δημοψηφίσματος και το 97% που πήρε η ένωση με την Ρωσία. Η Μόσχα πέτυχε αυτό που ήθελε παρά τις δυτικές απειλές και προχωράει ακάθεκτη. Έχει δηλώσει σε όλους τους τόνους πως τυχόν κυρώσεις εναντίον της από τους Δυτικούς δεν πρόκειται να μείνουν αναπάντητες.
Η Ρωσία, λαμβάνοντας υπόψη και την στάση της Δύσης, ενδέχεται να προχωρήσει και σε άλλες περιοχές τις Ανατολικής Ουκρανίας, όπου υπάρχουν ρωσικοί και ρωσόφιλοι πληθυσμοί. Άλλωστε σε Ντόνετσκ, Χάρκοβο και αλλού υπάρχει παρόμοια με την Κριμαία τάση για προσάρτηση στην Ρωσία.
Η.Π.Α. και στενοί σύμμαχοι έχουν υιοθετήσει μέχρι στιγμής ρητορική περί «στρατιωτικής εισβολής της Ρωσίας, παραβίαση της εθνικής κυριαρχίας της Ουκρανίας», ενώ στα επιτελεία του ΝΑΤΟ και των μυστικών υπηρεσιών γνωρίζουν πολύ καλά πως το χάος που δημιουργήθηκε στο Κίεβο, ανάγκασε εκ των πραγμάτων την Ρωσία να επέμβει για να προασπίσει τις, ζωτικής σημασίας για την ασφάλειά της, ρωσόφιλες περιοχές. Ενδεχόμενα η εν λόγω ρητορική αποτελέσει δικαιολογία για μελλοντική εγκατάσταση νατοϊκών βάσεων σε προστασία δυτικών ουκρανικών εδαφών από την «ρωσική ορμή», εφόσον αποφασιστεί τελικά στην Ουκρανία ένα ιδιότυπο καθεστώς που στην ουσία θα αποτελέσει διαμελισμό της χώρας με τα ανατολικά εδάφη να πηγαίνουν de facto και de jure στην Ρωσία.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι η Κριμαία δημιουργεί νέου είδους συνθήκες στην γεωστρατηγική σκακιέρα. Εκτιμώ ότι η ένταση σταδιακά θα κορυφωθεί και ότι ο νέος ψυχρός πόλεμος, ο οποίος έχει εδώ και καιρό ξεκινήσει και δεν ξέσπασε τώρα, θα περάσει για τα καλά στο επίκεντρο των εξελίξεων, προκειμένου η Ρωσία, η οποία γύρω από τα σύνορά της δεν έχει αντίπαλο, να αναγκαστεί να στρέψει την προσοχή της σε πολλά μέτωπα,όπως έχω ήδη γράψει. Μάλιστα η Μόσχα μέσω της ρωσικής δημόσιας τηλεόρασης απείλησε ευθέως ότι, προφανώς σε περίπτωση σύρραξης, είναι σε θέση «να μετατρέψει τις ΗΠΑ σε ραδιενεργό στάχτη», παραπέμποντας στους ρωσικούς διηπειρωτικούς πυραύλους.
Η προοπτική αυτή πρέπει να προβληματίσει σοβαρά και εμάς τους Έλληνες, που είχαμε συνηθίσει ότι οι εντάσεις λαμβάνουν χώρα μόνο στην τηλεόραση, καθώς αυτό που ξεκίνησε με ευθύνη των παγκοσμιοποιητικών δυνάμεων της Δύσης στην Κριμαία θα επεκταθεί (άγνωστο πότε αλλά σχετικά σύντομα) προς τον Νότο (Μαύρη Θάλασσα – Στενά – Αιγαίο – Κύπρος – Μέση Ανατολή).
Η χώρα οφείλει να κρατήσει ψύχραιμη στάση μεν αποφασιστική δε. Να τονίσει στους δυτικούς «εταίρους» πως χάρη στην γεωγραφική της θέση, την πολιτιστική εμβέλεια και την, στην παρούσα φάση, σταθερότητα πάντα σε σύγκριση με την σε σοβαρή πολιτική και κυρίως εθνοτική κρίση γείτονα Τουρκία, η οποία, θυμηθείτε με, θα χρησιμοποιηθεί από τους Αμερικανούς για την δημιουργία σοβαρού επεισοδίου στο Αιγαίο, είναι σε θέση να διασφαλίζει την ειρήνη στην περιοχή.
Η ρητορικές περί «πολιτικής ένωσης της Ευρώπης» και «ευρώ-ατλαντισμού» πρέπει να σταματήσουν. Όχι να καταγγελθούν απαραίτητα, να σταματήσουν γιατί ισοδυναμούν με την επιλογή στρατοπέδου σε μία διαμάχη, στην οποία η Ελλάδα δεν πρέπει να συμμετάσχει ηθελημένα. Ας αφήσουμε τα πράγματα να κυλήσουν και κατά την διάρκεια των όποιων εξελίξεων, να τονίσουμε με τρόπο διπλωματικό, αφενός την αναγκαστική και βάσει συμφωνιών συμμετοχή μας στην Δύση, αφετέρου την ανάγκη κατανόησης των συμφερόντων της Ρωσίας στην περιοχή μας. Η κάθε πολιτική έχει βέβαια το τίμημά της. Τι παραπάνω όμως έχει να χάσει μια υπόδουλη με δάνεια χώρα από τις αλυσίδες της;
Τέλος η κρίση στην Κριμαία έδειξε στην ελληνική κοινή γνώμη, που μέχρι στιγμής είχε συνδέσει στο μυαλό της την ομογένεια κυρίως με Η.Π.Α., Γερμανία και Αυστραλία, ότι Ελληνισμός δεν υπάρχει μόνο στην Δύση αλλά και στην Ανατολή και πρέπει να ενεργοποιηθεί σοβαρά και άμεσα.
Κίμων Γεωργακάκης, Πολιτικός Επιστήμων
ΠΥΓΜΗ.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το ιστολόγιο δεν υιοθετεί και δεν φέρει καμία ευθύνη για τα σχόλια των αναγνωστών του. Πλέον, οι αναγνώστες μπορούν να σχολιάζουν με το λογαριασμό τους στο facebook ή με λογαριασμούς από τα υπόλοιπα κοινωνικά δίκτυα. Τα ανώνυμα σχόλια θα παραμείνουν κλειστά όσο υπάρχουν άτομα που κρύβονται πίσω από την ανωνυμία για να προβοκάρουν και να επιτεθούν σε άλλους σχολιαστές για να επιβάλλουν τις απόψεις τους.