Πυθαγόρας ο διδάσκαλος των Ελλήνων!

Το όνομα Πυθαγόρας έχει σχέση με τους Δελφούς, διότι σημαίνει αυτός που προφέρει τις λέξεις της Πυθίας, ο Απολλώνιος προφήτης, μεγάλος δε ήταν ο σεβασμός του προς τους Δελφούς. Προς εορτασμό του γεγονότος της γέννησης του, οι Σίβυλλαι γυναίκες προφήτισσες και σοφοί, ήλθαν από πολλές χώρες ,
και ένα νέο αστέρι δε φάνηκε στον ουρανό.
Ήταν πολύ όμορφος σαν παιδί και προσέλκυε τον θαυμασμό όλων των Σαμίων με την μακριά κόμη του, η δε μεγαλοφυΐα του αναγνωρίσθηκε σε ηλικία 12 ετών. Είχε δε από το σπίτι του μεγάλη ανατροφή και παρόλη την φιλοσοφική του παιδεία και θρησκευτική του ζωή δεν αμελούσε καθόλου και την σωματική άσκηση και την μουσική. Είχε μάθει να παίζει λύρα. Φίλοι του και δάσκαλοι του ήταν ο Πιττακός, η Σαπφώ , ο Αλκαίος, αλλά η μεταφυσική του γνώση και ευστροφία του προήλθαν από άλλες πηγές ανθρώπινες και θείες, όπως οι Ατλάντιοι, ο Ερμής ο Τρισμέγιστος, οι Υπερβόρειοι.

Ο Πυθαγόρας ήταν προικισμένος με πολλά προτερήματα και ικανότητες .Μπορούσε να προφητεύει γεγονότα ακούγοντας μαντικά πτηνά και βλέποντας κάποιους οιωνούς η άκουγε την αρμονία των σφαιρών. Μεταξύ των υπερφυσικών ικανοτήτων αναφερόταν η ικανότητα του να βρίσκεται συγχρόνως σε πολλά μέρη και σε διαφορετικές εποχές, η τέλεια ομορφιά του προσώπου του, ο μαγνητισμός του, συμπεριλαμβανόμενου του φωτοστέφανου, ο χρυσός μηρός του. Μπορούσε να μιλάει πρόσωπο με πρόσωπο με τον θεό, η ικανότητα του προς ανάσταση νεκρών, η αιώρηση του στο κενό, η προφητεία του για τον θάνατό του.
Ήταν άνδρας γαλήνιος με υψηλό ανάστημα εξαιρετικού κάλλους με μεγάλα οξυδερκή μάτια, πνεύμα ενθουσιώδες και θείον, συνδύαζε δε μεγαλοφυΐα σε υπέρτατο βαθμό και ισχυρή θέληση . Ζώντας δε μια ζωή με εγκράτεια και αρετή έχοντας τον απόλυτο έλεγχο του εαυτού του τελειοποιήθηκε σε τέτοιο βαθμό που να μπορεί να ατενίζει την θεότητα. Ήταν ένα σπουδαίος Μύστης με ανώτερες ικανότητες και γιγαντιαία ενόραση .Με το μεγαλείο της προσωπικότητας του επιβαλλότανε και με το γαλήνιο και έντονο βλέμμα του διείσδυε στις σκέψεις των ανθρώπων Θεράπευε ασθενείς και μπορούσε ακόμη και από απόσταση να έρθει σε επικοινωνία με κάποιον η να τον βοηθήσει.
ΟΡΚΩΜΟΣΙΑ ΤΩΝ ΝΕΟΦΥΤΩΝ
Κατά την τελετή της Μυήσεως οι νεόφυτοι ήταν υποχρεωμένοι να δίνουν τον Πυθαγόρειο όρκο επί της ιεράς τετρακτύος. Αυτός ο όρκος θεωρείτο από τους; Πυθαγόρειους ο ιερότερος, σύμφωνα με τον οποίο έπρεπε να κρατήσουν την διδασκαλία μυστική μέχρι θανάτου.
Το δεύτερο μέρος ήταν ο τριγωνικός όρκος και ήταν ωραιότατος και πλήρους βαθιάς πνευματικότητας. Ο υποψήφιος ορκιζόταν αιώνια φιλία και μέχρι θανάτου στον Πυθαγόρα και σε όλα τα μέλη της αδελφότητας.
Η φιλία για τον Πυθαγόρα ήταν ιερό, γι αυτό την δίδασκε σε όλους, το ιερόν δηλ. τρίγωνο της φιλίας του Θεού προς τους ανθρώπους και προς όλα τα δημιουργήματα, την φιλία των ανθρώπων προς τον Θεών και την φιλία των ανθρώπων μεταξύ τους και προς όλα τα γήινα δημιουργήματα.
Γι΄αυτό το ισόπλευρο τρίγωνο ήταν το κύριο σύμβολο και έμβλημα του Πυθαγορείου φιλοσοφήματος, το οποίο ο Πυθαγόρας θεωρούσε ως βάση υπέρτατης γεωμετρικής αλήθειας, ως κλειδί προς τον κύκλο και την σφαίρα και ως κλειδί προς την αλήθεια. Ο τύπος δε τούτος του τριγώνου είναι το Πυθαγόρειο σύμβολο της δικαιοσύνης.
ΛΟΓΟΣ ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ
Τιμή στην γυναίκα γιατί αυτή μας καθιστά ικανούς να κατανοήσουμε την παντοδύναμο φύση.
Η κοινωνία που δεν σέβεται την γυναίκα είναι απολίτιστη, αλλά και οι κοινωνίες στις οποίες οι γυναίκες δεν σέβονται τον εαυτό τους δεν έχουν μέλλον.
Η γυναίκα δεν θα πρέπει να ξεχνά την θεία της γενεαλογία και να διάγει σαν κόρη του θεού.
Δεν πρέπει να παρεκτρέπεται σε φλυαρίες, γιατί αυτό είναι επικίνδυνο πράγμα ούτε να γίνεται βίαιη. Πρέπει να περιφρονεί την πολυτέλεια, την επίδειξη και τις υπερβολές
Δεν πρέπει να ντύνεται και να στολίζεται υπερβολικά γιατί αυτό προκαλεί τον φθόνο. Ο στολισμός της πρέπει να είναι η απλότης, η κοσμιότης και η αλήθεια.
Ο Πυθαγόρας λάτρης της νεότητας απευθύνθηκε
ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ
Νέοι, ότι προηγείται του χρόνου, είναι υπερέχον και άξιον τιμής,
Η ψυχή υπερέχει του σώματος γιατί προϋπήρχε αυτού.
Παρατηρώντας γύρω μας βλέπουμε τη τέλεια τάξη των πραγμάτων. Αυτή η αρχή περιλαμβάνει την ιδέα της αρμονία της ισότητας του μέτρου της ισορροπίας και της δικαιοσύνης, όλοι είναι φυσικοί η κοσμικοί νόμοι. Ο νόμος της αμοιβής εφαρμόζεται σε όλα τα πράγματα σε κάθε πράξη ή παράλειψη ακόμη και στις σκέψεις και τα λόγια μας και τίποτε δεν διαφεύγει της λειτουργίας του.
Κάθε πράξη σχηματίζει μια αιτία και κάθε αιτία θέτει σε κίνηση τα αποτελέσματα, που γίνονται άλλη αιτία, σε ένα ατελεύτητο κύκλο δια μέσου των αιώνων. Γνωρίζοντας αυτόν τον νόμο δεν χρειαζόμαστε να σκεπτόμαστε εκδίκηση η ανταπόδοση.
Δεν είναι έργο δικό μας να τιμωρούμε τους ανθρώπους ούτε να βασανίζουμε τους εαυτούς μας για γενόμενες ύβρεις και αδικίες.
Οι περισσότερες σε ανταπόδοση ποινές είναι ιερές, σιωπηλές και βέβαια αόρατες από τους ανθρώπους.
Η φύση έδωσε στον άνθρωπο δυο αυτιά και μια γλώσσα για να ακούμε διπλάσια από ότι να ομιλούμε. Πρώτα να μάθετε τον εαυτό σας να ακούει προσεκτικά και μετά να ομιλεί Ποτέ να μην μιλάτε χωρίς πρώτα να σκεφτείτε. Να παίρνετε μέρος σε μια συζήτηση ή ενέργεια αφού πρώτα το σκεφτείτε καλά, διότι δεν γίνεται να ανακαλείται τους λόγους σας η να επανορθώνετε τις πράξεις σας..
Από την γέννηση του ο άνθρωπος πρέπει να συνηθίσει στην εγκράτεια και το θάρρος. Συγκράτηση του θυμού επίσης, που είναι το πρώτο μέρος της αυτοκυριαρχίας ,το δεύτερο είναι ο έλεγχος της γλώσσας. Έπειτα είναι ο έλεγχος των επιθυμιών.
Λέγετε λοιπόν την αλήθεια ή μην ομιλείτε καθόλου. Κάθε άνθρωπος πρέπει να εξασκείται ώστε να θεωρείται αξιόπιστος. Αγωνίσου να κάνεις τον λόγο σου αξιοσέβαστο. Πρέπει να αφοσιωθείτε επιμελώς στην μελέτη σας Μάθηση και μελέτη είναι συνυφασμένα με την νεανική ηλικία, γιατί ο άνθρωπος μόνο έτσι μπορεί να γνωρίσει την ζωή και τον εαυτό του πράγμα που είναι απαραίτητο για μια ζωή άξιον λόγου.
ΤΕΛΕΤΕΣ
Στις ιερές συνεδρίες η τελετές συμμετείχαν οι ανώτεροι σε βαθμό και οι προοδεύοντες στην μάθηση και μελέτη. Γινόταν σε κατά την πανσέληνο των θερινών μηνών, όταν ο καιρός ήταν καλός. Μαζευόταν σε ένα δασύλλιο με κυπαρίσσια στον κήπο της σχολής με την ανατολή της σελήνης. Σε αυτές τις τελετές ετελούντο και τα περίφημα συσσίτια. Στην μέση του δασυλλίου υπήρχε θρόνος από λευκό μάρμαρο, στον οποίο καθόταν ο Πυθαγόρας, κρατώντας στο δεξί του χέρι το τόξο του θεού Ήλιου.
Όλοι τον λατρεύανε σαν τον θεό Φοίβο. Πάντα δε ο Πυθαγόρας ομιλούσε προς αυτούς κατά τις οδηγίες του πνεύματος.
Εν αρχή ην σπόρος ως θείον Πυρ ο οποίος αυξάνεται επεκτεινόμενος εξίσου προς όλες τις διευθύνσεις. Τούτο είναι η αρχή όλων των πραγμάτων, είναι το Πυρ της ζωής. Το να ζούμε δεν εξαρτάται από μας, το να ζούμε όμως ορθώς εξαρτάται εξ ολοκλήρου.
ΤΟ ΗΜΕΡΗΣΙΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΩΝ ΠΥΘΑΓΟΡΕΊΩΝ
Το πρωί λοιπόν μόλις ξυπνούσαν οι Πυθαγόρειοι με θρησκευτική ευλάβεια ρωτούσαν τον εαυτόν τους.
Τι πρακτέον, τι κάνω σήμερον, όπως επίσης πριν κοιμηθούν, τι παρέβηκα,
τι δεν έπραξα, τι έπρεπε να γίνει και δεν έγινε.
Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΟΥ ΠΥΘΑΓΟΡΑ ΚΑΙ Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ ΤΟΥ ΜΕΘΟΔΟΣ
Φιλοσοφία είναι όρος που εφευρέθηκε από τον ίδιο τον Πυθαγόρα, και σημαίνει την επιστήμη της σοφίας, την ερευνώσα δηλ. το νόημα και ο σκοπός της ζωής και την αντικειμενική αλήθεια. Σοφός κανείς άνθρωπος δεν είναι, υπάρχουν μόνο οι ερευνώντες το νόημα και είναι φίλοι της σοφίας, φιλόσοφοι και λάτρεις της σοφίας.
Σοφία κατά τον Πυθαγόρα είναι η αληθινή επιστήμη η περί τα καλά πρώτα και θεία και ακήρατα (άφθαρτα) και αεί κατά ταύτα και ωσαύτως έχοντα ασχολούμενη. Για να σπουδάσει κάποιος φιλοσοφία πρέπει και οφείλει να είναι νοήμων, επιμελής, επίμονος ενδελεχής, θαρραλέος, μνημονικός και ευφάνταστος και να ερευνά το πάν. Γι΄αυτό έλεγε πριν αρχίσεις κάτι αποφάσισε να το φέρεις εις πέρας και ζήτησε την βοήθεια του θεού να το συμπληρώσεις. Επίσης γίνε κάτοχος μιας αρχής πριν προχωρήσεις σε κάτι άλλο. Επιπόλαια μάθηση είναι ασήμαντος.
Η αλήθεια δε περί των πραγμάτων, η αντικειμενική αλήθεια, δεν μπορεί να αποκτηθεί δι΄επιθεωρήσεως μέρους μόνο των γεγονότων. Υπάρχει μεγάλος κίνδυνος πλήρους παρερμηνείας όταν η αρχή είναι εσφαλμένη, διότι και τα συμπεράσματα θα είναι απατηλά,. Εκείνος που γνωρίζει τις γενικότητες θα έχει σαφή αντίληψη της φύσης των επί μέρους..
Τι είναι η αλήθεια κατά τον Πυθαγόρα;
Η αλήθεια είναι κριτήριο και κανόνας, συνεπής προς εαυτήν, ελευθέρα δε αφού περιέχει την αυθεντία, και πιστευτή από την ίδια την αξία της.
Ο Πυθαγόρας προβάλλει διάφορα κριτήρια αλήθειας ,διακηρύσσοντας ότι μία είναι η αλήθεια, είναι πάντοτε συνεπής προς τον εαυτό της και είναι καθολική στην εφαρμογή της. Αυτό σημαίνει ότι στην αλήθεια το παν προσαρμόζεται σε άλλο μετ΄απολύτου ακρίβειας, βρίσκεται δε η αλήθεια στα έργα και τις πράξεις. Έτσι ο θεός χωρίς φωνή αποκαλύπτει το νόημα του στον σοφόν. Ο κόσμος δε, διακηρύσσει την αλήθεια του και φέρει την σφραγίδα Του. Διότι η αλήθεια Του γράφεται στον κόσμο και όχι στις βίβλους των ανθρώπων και οι φυσικοί νόμοι μαρτυρούν την ύπαρξη Του. Η αλήθεια είναι το μέτρο και όχι το υλικό γι αυτό εκτιμάται και ως φως.
Οξύ κριτήριο αληθούς φιλοσοφίας είναι αν αυτή παρέχει ή όχι πρακτικό τρόπο ζωής, προκειμένου περί αιώνιας αξίας πραγμάτων ή αν ηγείται του πολιτισμού
ή αν δημιουργεί πολιτισμό.
Ποια όμως είναι η ορθή οδός προς την αλήθεια, πως θα φθάσουμε σε αυτήν ,πως θα ξεπεράσουμε τα εμπόδια. Πρώτα πρέπει να απαντήσουμε τι είμαστε. Είμεθα άνθρωποι, ζώα δηλ. προικισμένα από την θεία μοίρα με λόγο, λογικό και νου. Εφόσον λοιπόν αναιρούμε τον λόγο μας , τον νου μας τείνοντες προς τα πάνω ενεργούμε και ζούμε σύμφωνα με αυτές τις ιδιότητες.
Παρ’ολο την επιθυμία μας να ζήσουμε σε αυτή την αλήθεια, αδυνατούμε και δυσκολευόμαστε, γιατί είναι ένας δρόμος δύσκολος και με πολλά εμπόδια.
Πως ξεπερνιούνται;
Ο Πυθαγόρας έχει την απάντηση. Εξάγνιση και τελείωση.
Το Πνεύμα και ο Νους μόνο ορά και ακούει, τα λοιπά είναι τυφλά και κωφά..
Στα σύμπαντα υπάρχουν αντικείμενα φθαρτά, μεταλασσόμενα, όπως το σώμα του ανθρώπου κατά επταετία ανανεούμενο, όπως και όλος ο αντιληπτός δια των αισθήσεων κόσμος, ο φαινομενικός κόσμος, δηλ. η γη ,τα ζώα, τα φυτά οι θνητοί άνθρωποι, όλα είναι φθαρτά.
Από την άλλη υπάρχουν όντα μη ορατά, μη αντιληπτά δια των αισθήσεων, μη φθαρτά, αιώνια, όπως η ψυχή του ανθρώπου, η ψυχή του κόσμου, το παγκόσμιο πνεύμα, η κοσμική ουσία, το παγκόσμιο σχέδιο, ο θείος νόμος, οι κοσμικοί νόμοι, ο θεός. Τα όντα αυτά είναι όντως όντα , πραγματικά αιώνια αθάνατα, άφθαρτα και αυτός ο κόσμος είναι αληθινός, ο πραγματικός κόσμος, ενώ ο υλικός είναι φαινομενικός γι΄αυτό και λέγεται εφήμερος κόσμος. Οι αισθήσεις μας είναι νωθρές και δεν αντιλαμβάνονται όλα τα πράγματα που μας περιβάλλουν. Αλλά ακόμη και αυτό που οι αισθήσεις μας θεωρούν σαν αληθινό είναι απατηλό. Επίσης είναι σχετικά ,γιατί αυτό που μπορεί να γίνει αντιληπτό με τις αισθήσεις υπόκεινται και σε συνεχή αλλαγή . Τα αόρατα πράγματα και άυλα μπορούν να γίνουν αντιληπτά και να ΄΄ιδωθούν΄΄ με την σκέψη και με μαθηματική πειθαρχία.
Ιδεοθέατρον Συγγραφέας Σακελλαρίου Γεώργιος


ellinonpaligenesia.blogspot.gr