Το 1896 έγινε απόδοση λογαριασμού με τέτοια ακρίβεια, ακόμα και στα λεπτά, που κάνει να ωχριούν σημερινές πρακτικές και νοοτροπίες στη διαχείριση του δημοσίου χρήματος!!!!!
Η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή στη μέση ο προεδρος της Ελληνικής
Του Τάσου Κ. Κοντογιαννίδη
akontogiannidis@yahoo.gr
Στην Ελλάδα, εδώ και αρκετά χρόνια, οι πολιτικοί μας θεωρούν περιττή πολυτέλεια να λογοδοτούν για το πού ξοδεύεται το Δημόσιο χρήμα. Μόνο στην τελευταία διετία μπήκαν στον κόπο, κι αυτό με απαίτηση των ξένων δανειστών μας, να βάλουν τάξη και να περιστείλουν περιττές δαπάνες. Δεν θα επεκταθώ περισσότερο γιατί το θέμα μου είναι τα έξοδα των Ολυμπιακών Αγώνων.
Όταν πήραμε το 1997 με ικεσίες ( άκουσον άκουσον!!! Λες και ήταν ξένη ανακάλυψη οι Ολυμπιάδες…), πανηγυρίσαμε δεόντως που μας έδωσαν κάτι δικό μας… Και αρχίσαμε αμέσως να δημιουργούμε Ολυμπιακές εγκαταστάσεις, στάδια, γήπεδα, γυμναστήρια, κολυμβητήρια, ολυμπιακά αυτοκίνητα, δρόμους με ολυμπιακά σήματα, ολυμπιακό χωριό... Και φυσικά μας κόστισαν κούκος κι αηδόνι, αφού το κόστος όλων αυτών των έργων τεντώθηκε σα λάστιχο και ξεπέρασε σε ορισμένες περιπτώσεις το πενταπλάσιο της αξίας που είχε προϋπολογισθεί. Έργα γεμάτα πολυτέλεια που σήμερα ερειπωμένα τα τρώει η εγκατάλειψη, η σκουριά, πέφτουν οι σοβάδες και σε λίγο καιρό θ’ αρχίσουν na καταρρέουν…
Κανένας φωστήρας δεν βγήκε να μας πει: Πόσο κόστισαν τα Ολυμπιακά έργα; Άλλοι τα υπολογίζουν σε 13 δίσ ευρώ και κάποιοι άλλοι τα ανεβάζουν στα 25!
Σ’ αυτή τη χώρα όλοι είναι ανεύθυνοι! Και δυστυχώς, κανένας δεν πλήρωσε και ούτε πρόκειται να πληρώσει για την σπατάλη και διασπάθιση του Δημοσίου χρήματος… Και δυστυχώς αυτό πληρώνουμε σήμερα με τις ταπεινώσεις μας από την παρουσία της Τρόϊκας, και με το σφίξιμο των λουριών που δεν πάει άλλο… Μάθαμε στην πλαστή ευμάρεια.
Πάμε όμως τώρα σε μια άλλη εποχή. Πάμε στα 1896, τότε που ξανάγιναν στην Αθήνα οι Α΄ Ολυμπιακοί Αγώνες. Κοιτάξτε τι γινόταν τότε και κάντε συγκρίσεις με την σημερινή κατάσταση. Τότε υπήρχαν 9 Επιτροπείες, στις οποίες μετείχαν βουλευτές, άλλες προσωπικότητες και αξιωματικοί. Η κυβέρνηση Δηλιγιάννη διέθεσε 400.000 δρχ για την κατασκευή ποδηλατοδρομίου στο Φάληρο και σκοπευτηρίου στην Καλλιθέα.
Επίσης έβγαλε αναμνηστικά γραμματόσημα με υπολογιζόμενα έσοδα 400.000 δρχ. αναμνηστικά μετάλλια, ενώ όλα τα άλλα έξοδα καλύφθηκαν από εράνους στον απόδημο ελληνισμό ( 150.000 δρχ) και δωρεές, ανάμεσα στις οποίες ήταν και του Γεωργίου Αβέρωφ που έχτισε το Παναθηναϊκό Στάδιο.
Μεγάλη ήταν και η συνδρομή της Εκκλησίας, όπου εκτός από το παγκάρι για τα ορφανά και τους πτωχούς, υπήρχε και ένα για τους Ολυμπιακούς (« δια την ενίσχυσιν της τελέσεως των ολυμπιακών Αγώνων»). Η Μητρόπολις Αθηνών μάζεψε και πρόσφερε 2.500 δρχ. η Μονή Δαφνίου 1.500 ο Άγιος Κωνσταντίνος 1.000 ενώ ανάλογα ποσά συγκέντρωσαν πάρα πολλές άλλες εκκλησίες και Μοναστήρια έως το Αγιον Όρος, με ευχές και ευλογίες…
Επίσης μεγάλα έσοδα υπήρξαν και από τα εισιτήρια. Κόπηκαν 311.540 εισιτήρια σε τιμές, ανάλογα με τον κερκίδα: Α΄ θέση 25 δρχ. β΄ θέση 15 και 10 δρχ για τις 6 ημέρες στο Στάδιο. Τα υπόλοιπα εισιτήρια ήταν της μιας δραχμής.
Με την λήξη των Αγώνων και την αποχώρηση των ξένων, οι 9 Επιτροπείες υπέβαλαν εκθέσεις με απολογισμό των εξόδων στον πρόεδρο της Επιτροπής Ολυμπιακών Αγώνων, διάδοχο Κωνσταντίνο. Θα σταθούμε στον απολογισμό της Επιτροπείας Παρασκευής Αθλητών, της οποίας πρόεδρος ήταν ο Ανδρέας Ψύλλας, γιός παλιού αγωνιστού και υπουργού.
Η Επιτροπεία του είχε προϋπολογισμό 10.000 δρχ. Εξόδευσε τις 5.601 δρχ. και 55 λεπτά. Επέστρεψε τις 4.398 δρχ και τεσσαράκοντα πέντε λεπτά!!!!! Ακρίβεια, ακόμα και στα λεπτά, σε μια απόδοση λογαριασμού που κάνει να ωχριούν σημερινές πρακτικές και νοοτροπίες στη διαχείριση του δημοσίου χρήματος!!!!!
Οι υπεύθυνοι του 2004 πότε θα κάνουν έναν τέτοιο απολογισμό;;;;;
infognomonpolitics
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το ιστολόγιο δεν υιοθετεί και δεν φέρει καμία ευθύνη για τα σχόλια των αναγνωστών του. Πλέον, οι αναγνώστες μπορούν να σχολιάζουν με το λογαριασμό τους στο facebook ή με λογαριασμούς από τα υπόλοιπα κοινωνικά δίκτυα. Τα ανώνυμα σχόλια θα παραμείνουν κλειστά όσο υπάρχουν άτομα που κρύβονται πίσω από την ανωνυμία για να προβοκάρουν και να επιτεθούν σε άλλους σχολιαστές για να επιβάλλουν τις απόψεις τους.