Καμία κίνηση από τις Η.Π.Α. Στα «κρύα του λουτρού» το Κίεβο…
Στην «αυλή» της η Ρωσία δεν είναι αντιμετωπίσιμη και απλά η Μόσχα, κάνοντας στρατηγική υπομονή εμπρός στις σφαγές αμάχων από τους ναζί και τους μισθοφόρους του Κίεβο, περίμενε την κατάλληλη στιγμή, προκειμένου να απαντήσει ηχηρά και όπως πρέπει στις προκλήσεις της Δύσης, η οποία προσπαθούσε να την παρουσιάσει ως δύναμη εισβολής.
Άλλωστε όπως χαρακτηριστικά είχαμε γράψει σε προηγούμενο πρωτοσέλιδο: Η γεωστρατηγική σκακιέρα έχει πάρει φωτιά και σύντομα θα ζήσουμε ακόμα περισσότερες εξελίξεις, καθώς (…) τα περιθώρια στενεύουν για όλους. Η Ρωσία δεν έχει επ” ουδενί εγκαταλείψει τις προσδοκίες της. Αντίθετα η σιωπή της πρέπει να προβληματίζει έντονα τους «ειρηνιστές» της Δύσης που κατά τα φαινόμενα δείχνουν να επιθυμούν πόλεμο και όχι «ειρήνη», όπως ανακοινώνουν μπροστά στις κάμερες.
Πράγματι, αφού στάλθηκε η ανθρωπιστική βοήθεια που έδωσε ανάσες στις ρωσόφιλες δυνάμεις αυτοάμυνας της Αν. Ουκρανίας, τεθωρακισμένες φάλαγγες μαζί με εθελοντές από την ρωσική επικράτεια, έθεσαν υπό έλεγχο την παραθαλάσσια πόλη Νοβοαζόφσκ και πλέον βρίσκονται μια ανάσα από την Μαριούπολη με τελικό στόχο, όπως μεταδίδεται, την Οδησσό. Σαφώς και Ρώσοι μάχονται στο πλευρό των πατριωτών τους στα ουκρανικά εδάφη, μιας και απαρχής της κρίσης το ΝΑΤΟ στέλνει μισθοφόρους της Blackwaterπρος υποστήριξη της ναζιστικής πολιτοφυλακής.
Οι Αμερικανοί, παρότι μιλούσαν για αντιμετώπιση των Ρώσων, δεν έκαναν απολύτως τίποτα, αφήνοντας ναζί, φιλοναζιστές και μισθοφόρους του Κίεβο στα κρύα του λουτρού με τον Ποροσένκο, σαν δεύτερο Σαακασβίλι, να ετοιμάζεται να φάει την γραβάτα του. Μπορεί κέντρα στις Η.Π.Α. να θέλουν πάση θυσία τον πόλεμο, αλλά δεν είναι εύκολο να τολμηθεί η αρχή κόντρα στα απρόβλεπτα όπλα της Ρωσίας.
Στην Ουάσινγκτον αρκέστηκαν στο να μιλήσουν πάλι για κυρώσεις με τον Ομπάμα να αποκλείει για άλλη μια φορά το ενδεχόμενο να αναληφθεί στην παρούσα φάση στρατιωτική δράση εναντίον της Ρωσίας, λόγω των ενεργειών της στην Ουκρανία, ενώ απέφυγε να κάνει λόγο περί ρωσικής «εισβολής». Η γκρίνια στην άλλη μεριά του Ατλαντικού για τους χειρισμούς του «πλανητάρχη» έχει αυξηθεί…
Το μόνο σίγουρο είναι πάντως πως το ΝΑΤΟ δεν μπορεί να αντιμετωπίσει την Ρωσία στην αυλή της, ειδικά όσο δεν ανοίγει ακόμα το μέτωπο της Μέσης Ανατολής, έτσι ώστε να στραφεί η προσοχή της Ρωσίας και προς τα κάτω, καθότι η «Αρκούδα» δεν είναι τόσο ισχυρή, αποκομμένη από τα σύνορά της. Και επειδή Μέση Ανατολή και Μαύρη Θάλασσα έχουν μετατραπεί, όπως σας ενημερώνουμε, σε περιοχές άμεσης αλληλεπίδρασης, ίσως να μην είναι τυχαίο, που λίγες μέρες μετά την αναγγελία του αμερικανικού Πενταγώνου ότι επιθυμεί να επέμβει στην Μέση Ανατολή κατά των ισλαμιστών, που οι ίδιες οι Η.Π.Α. στρατολόγησαν, η Ρωσία, ενισχύοντας τους αυτονομιστές αντάρτες, ανάμεσά τους πολλοί Έλληνες, έκανε την μεγάλη αντεπίθεση, εκτοπίζοντας τις φιλοναζιστικές δυνάμεις του Ποροσένκο, ο οποίος υποστηρίζεται σθεναρά από την Δύση.
Μόλις δε ανακτηθεί η Μαριούπολη, ένας παραθαλάσσιος ρωσικός διάδρομος θα εκτείνεται από την Κριμαία μέχρι την περιφέρεια του Ροστόφ εξασφαλίζοντας την στρατηγική βιωσιμότητα της περιοχής που ανακτήθηκε πριν έξι μήνες από την Ρωσική Ομοσπονδία και έλαβε, με απόφαση Πούτιν, το πραγματικό της ελληνικό όνομα, Ταυρίς.
Πρακτικά, ολόκληρη η βορειοδυτική ακτή της Μαύρης Θάλασσας είναι να περάσει στον έλεγχο της Ρωσίας, κάτι που θα αποτελέσει, εφόσον πραγματωθεί, τεράστια γεωστρατηγική επιτυχία για την Μόσχα.
Ωστόσο, τίποτα δεν έχει ακόμα τελειώσει, καθώς όλα αυτά είναι κινήσεις σκακιού μέχρι την μεγάλη αναμέτρηση, η οποία θα σημάνει την έναρξη κοσμογονικών αλλαγών στον πλανήτη. Ότι ανακτάται πρέπει και να υπερασπίζεται. Αυτό ισχύει για όλους. Ακόμα και για την ρωσική υπερδύναμη.
ΠΥΓΜΗ.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το ιστολόγιο δεν υιοθετεί και δεν φέρει καμία ευθύνη για τα σχόλια των αναγνωστών του. Πλέον, οι αναγνώστες μπορούν να σχολιάζουν με το λογαριασμό τους στο facebook ή με λογαριασμούς από τα υπόλοιπα κοινωνικά δίκτυα. Τα ανώνυμα σχόλια θα παραμείνουν κλειστά όσο υπάρχουν άτομα που κρύβονται πίσω από την ανωνυμία για να προβοκάρουν και να επιτεθούν σε άλλους σχολιαστές για να επιβάλλουν τις απόψεις τους.