Η ΕΕ δεν είναι τελικά και τόσο ενωμένη, η Ελλάδα όμως πρέπει να μείνει
του Κίμωνα Γεωργακάκη
Όπως στην ζωή έτσι και στην πολιτική η δικαιοσύνη του χρόνου, όπως την ονόμαζε ο Έλληνας φιλόσοφος Αναξίμανδρος, δεν ξεχνά κανέναν. Οι Δυτικοί είχαν ενισχύσει, ως γνωστόν, με διάφορα μέσα ψευτοεθνικισμούς στα Βαλκάνια, προκειμένου να τα διαμελίσουν και να δημιουργήσουν κρατίδια-προτεκτοράτα, όπερ και εγένετο, τα οποία θα ακολουθούσαν πιστά την ηγεμονική πολιτική τους.
Να όμως που εθνικισμοί φούντωσαν εκ νέου και στην Δύση. Η αρχή έγινε με το δημοψήφισμα στην Σκωτία, το οποίο ανεξαρτήτου αποτελέσματος δημιουργεί προηγούμενο για άλλες περιοχές της Δύσης, οι οποίες διατηρούν ισχυρά εθνικιστικά-αποσχιστικά κινήματα. Καταλονία, Βαυαρία, Παδανία, Κορσική, Χώρα των Βάσκων (Ελληνογενείς), Φλάνδρα είναι μερικές από τις περιοχές που καιρό τώρα ζητούν απόσχιση από τα έθνη-κράτη, στα οποία ανήκουν.
Για τορπίλη στο «ευρωπαϊκό όραμα» κάνει λόγο ο Ισπανός πρωθυπουργός Ραχόι, του οποίου η χώρα βρίσκεται και στην δυσκολότερη πλέον θέση με ισχυρά αποσχιστικά κινήματα. Έτσι ενώ ο ρομαντικός εθνικισμός ένωσε τα τότε φέουδα-βασίλεια σε έθνη-κράτη κατά τις «επαναστάσεις» στην Ευρώπη (18ος-19ος αι.), τώρα ο αποσχιστικός εθνικισμός απειλεί να τα διαμελίσει.
Τι σημαίνει αυτό; Ότι η ΕΕ δεν είναι και τόσο ενωμένη όπως νομίζουν μερικοί. Οι εθνικιστικές διαφορές παραμένουν και φαίνεται ότι υπάρχουν συμφέροντα, τα οποία τις έχουν εντοπίσει και «ενοχλούν» την «πολιτική σταθερότητα» των ευρωπαϊστών, ζητώντας ενδεχόμενα μερίδιο στην πίτα της ευρωπαϊκής εξουσίας. Άλλωστε μεγάλου μεγέθους «ξεσηκωμοί» χωρίς σιγοντάρισμα από πίσω σπάνια ευοδώνουν σε διάρκεια.
Το ερώτημα που βασανίζει πολλούς είναι αν υπάρχει περίπτωση να έχουμε παρόμοιες καταστάσεις και στην Ελλάδα. Σε εμάς η κατάσταση δεν μοιάζει καθόλου με την Σκωτία ή την Καταλονία. Εκεί υπάρχουν μαζικά αποσχιστικά κινήματα που καιρό τώρα ζητούν την απόσχιση τους από μια υπηκοότητα που θεωρούν, και όχι άδικα, ότι τους επιβλήθηκε.
Στην Ελλάδα η κατάσταση είναι διαφορετική και έχει να κάνει με εδαφικές αξιώσεις, οι οποίες εγείρονται από τους γύρω γείτονες και διεθνή συμφέροντα και στόχο έχουν την κλοπή κι άλλων εδαφών του Ελληνισμού. Οι κατά καιρούς προπαγανδιστικοί ψίθυροι περί ανεξαρτησίας περιοχών στον ελλαδικό χώρο (Θράκη, Κρήτη-θυμηθείτε εδώ άρθρο μου- κτλ.) στερούνται πάσης βάσεως.
Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να επαγρυπνούμε σε όλα τα επίπεδα. Οι Έλληνες εντός και εκτός συνόρων, παρότι φαγωνόμαστε μεταξύ μας όπου κι αν βρεθούμε, είμαστε συμπαγές έθνος που έχει αντέξει τόσες κακοτοπιές. Χτυπιούνται τώρα τα ιδανικά μας, αυτά που μας κρατούν εδώ και χιλιετίες ζωντανούς και σε αυτά εσωκλείεται, όπως δηλώνει ο νιγηριανός φιλέλληνας-φιλαλήθης, Σαμ Τσέκουας, η συνταγή ανάνηψης ολόκληρου του πλανήτη. Ίσως γι’ αυτό ενοχλούν τους σύγχρονους σκοταδιστές.
Δεν είναι λοιπόν απλά τα χώματα εκείνα που υπερασπιζόμαστε. Είναι κάτι πολύ μεγαλύτερο και αυτό πρέπει να γίνει κατανοητό σε όλον τον πλανήτη. Ας γίνουμε επιτέλους παραγωγική χώρα τόσο στον πολιτισμό όσο και στην οικονομία-πολιτική. Αυτά τα δύο πάνε πακέτο. Αντικατοπτρίζουν την θεωρία και την πράξη. Το φιλότιμο από την μία, το εμπορικό και στρατηγικό δαιμόνιο από την άλλη.
Το να περιμένουμε λεφτά ουρανοκατέβατα και πολιτισμό συσκευασμένο δεν βγάζει πουθενά…
Κίμων Γεωργακάκης, Πολιτικός Επιστήμων
ΠΥΓΜΗ.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το ιστολόγιο δεν υιοθετεί και δεν φέρει καμία ευθύνη για τα σχόλια των αναγνωστών του. Πλέον, οι αναγνώστες μπορούν να σχολιάζουν με το λογαριασμό τους στο facebook ή με λογαριασμούς από τα υπόλοιπα κοινωνικά δίκτυα. Τα ανώνυμα σχόλια θα παραμείνουν κλειστά όσο υπάρχουν άτομα που κρύβονται πίσω από την ανωνυμία για να προβοκάρουν και να επιτεθούν σε άλλους σχολιαστές για να επιβάλλουν τις απόψεις τους.