Σελίδες

Κυριακή 14 Σεπτεμβρίου 2014

Χαίρε ΣΤΑΥΡΕ των ¨ δολίων πολιτικών¨ το τραύμα.



Η παραπάνω ευχή δεν αναφέρεται σε αυτούς τους ελάχιστους που κόσμησαν ταπεινά την πολιτική αλλά σε δόλιους πολιτικούς και στα παρακολουθήματα τους.


Μήπως δεν έχουμε τέτοιους και δεν το ξέρουμε;

Ο Λαός του ΘΕΟΥ και η Παγκόσμιος Ύψωση του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού εν μέσω του θηριώδους αποκορυφώματος της αντιχρίστου Παγκοσμιοποιήσεως.Βάλθηκαν οι αντίχριστοι να ¨αγιάσουν¨ όλη την οικουμένη και με μιας έγιναν σταυρωτές και σήκωσαν τα ¨λάβαρα της ήττας ¨τους δηλ. Σταυρούς με αθώα θύματα από την Συρία μέχρι την Ουκρανία και κανείς δεν ξέρει που αλλού σε λίγο.

Έτσι η φετινή Ύψωση του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού αποκτά μια ιδιαίτερη σημειολογία μέσα στην καθημερινότητα και μας
δείχνει άπειρες σταυρικές διαδρομές συνανθρώπων μας αλλά και Εθνών που καταλήγουν στο ίδιο το σημείο του Γολγοθά.
Και πάμε στα καθ ημάς και στον μνημονιακό Γολγοθά της έρημης Πατρίδας.
Πριν ανέβει η Ρωμιοσύνη της Συρίας στον Σταυρό της ανέβηκε η μάνα Ρωμιοσύνη – Ελλάδα και παραμένει μέχρι την σήμερον ¨καρφωμένη¨ εκεί. Ποιοι την ανέβασαν πάνω στο Σταυρικό Ικρίωμα για να παρακολουθεί από το ύψος του Σταυρού της τους ¨Σταυρωτές τοκογλύφους¨ να ξεδιψούν την αγωνία και τα αδιέξοδα της με όξο και χολή; Πώς την ανέβασαν; Αφού πρώτα την παραπλάνησαν με ψεύτικες υποσχέσεις και λόγια μεγάλα και ξαφνικά από την ¨¨παραδεισένια ζωή ¨¨ του Ευρώ βρέθηκε αναρτημένη στο ¨Σταυρό των μνημονίων¨. Ήταν άραγε ένα στιγμιαίο ατύχημα στην Εθνική ζωή μας το οποίο προσπαθεί σήμερα να το διαχειρισθεί η κυβερνητική εξουσία; Μην γελιόμαστε η δυστυχία που εισάγεται με έξωθεν οδηγίες δεν διαχειρίζεται και μάλιστα όπως την βιώνει η παιδική ψυχή που καθημερινά την ψηλαφά μέσα στην άνεργη οικογένεια με πείνα και ανέχεια. Ο ΣΤΑΥΡΙΚΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ όμως έχει μία ιδιαιτερότητα.
Ο Εσταυρωμένος Ελληνισμός των ημερών μας από το ύψος του ικριώματος βλέπει τους σταυρωτές του τοκογλύφους από ΨΗΛΑ , ενώ αυτοί ατενίζουν την ¨σταυρωμένη αδικία¨ τους από τα ΧΑΜΗΛΑ. Έστω και σε αυτή την δύσκολη συγκυρία αυτή είναι η θέση του ΕΛΛΗΝΑ εκεί ψηλά με όλη την ιστορική σημειολογία της.
Αλλά και η πνευματική σημειολογία του γεγονότος αυτού είναι
ανώτερη γιατί προσεγγίζουμε Θεολογικά ΑΥΤΟΝ τον ΙΔΙΟΝ τον ΕΤΑΥΡΩΜΕΝΟ ΚΥΡΙΟ που έκανε την Αρχή και αποτελείωσε το κέντρο του θανάτου και την αδικία των διαχρονικών τοκογλύφων όλων των εποχών. Έτσι πλέον η επώδυνη αυτή γνώση της¨ ύψωσης του Εθνικού μας Σταυρού ¨ είναι και το πνευματικό νίκος και το κλειδί των επερχομένων εξελίξεων. Ας προσπαθήσουμε να προσεγγίσουμε αυτό το γεγονός με την Πνευματική και την οικονομική διάσταση του ανάμεσα στις οποίες μπορεί να τοποθετηθεί και η κοινωνική συνέπεια . Πως μας βάλανε στην διαφημιζόμενη ζώνη του Ευρώ και μας έσυραν σε αυτήν την κατάντια; Κάποιοι ισχυρίζονται με νοθευμένα και παραποιημένα στοιχεία.
Να λοιπόν πως τα παραποιημένα αυτά στοιχεία έγιναν τα καρφιά της μελλοντικής σταύρωσης μας .
Ο Σταυρικός θάνατος ήταν πριν το ΧΡΙΣΤΟ , θάνατος αισχύνης και με αυτόν θανατώνανε τους κακούργους και τους απατεώνες.
Έτσι και οι σύγχρονοι τοκογλύφοι δανειστές βρήκαν τις αμέτρητες περιπτώσεις διαφθοράς- διαπλοκής και κακουργηματικής απάτης του νέο-ελληνικού μορφώματος δήθεν σαν την καταλληλότερη δικαιολογία για να μας αναρτήσουν πάνω στο ξύλο της αισχύνης του Σταυρού.
Με την μόνη διαφορά δεν σταύρωσαν τον υπεύθυνο κακούργο Βαραββά- δόλιο πολιτικό αλλά τον αθώο Λαό της Ελλάδας. Και τώρα τι γίνεται; Κάποιοι λένε να βγάλουμε τα καρφιά δηλ. να βγούμε από τις Μεταρρυθμίσεις των μνημονιακών δεσμεύσεων και να κατεβούμε από τον Σταυρό μόνοι μας. Άλλοι αντιδιαλέγουν ότι αν βγάλουμε τα καρφιά αυτά θα πεθάνουμε
από αιμορραγία οικονομική. Ποιος μπορεί να βγάλει άκρη όταν κάποιοι εδώ και χρόνια δούλεψαν για να μας φέρουν σε αυτό το προμελετημένο αδιέξοδο. Αν κατορθώσουμε σε αυτή την συγκυρία να πιάσουμε την άκρη του νήματος από το μπερδεμένο κουβάρι της ζωής μας και να αρχίσουμε να ξεπλέκουμε τους κόμπους μπορεί να συλλάβουμε την πραγματικότητα που μας στέρησαν. Ψήγματα πραγματικότητας μπορεί να είναι το γεγονός ότι η ψεύτικη Ελλάδα της διαφθοράς και της λαμογιάς αργοπεθαίνει και θα πεθάνει.
Τα λαμόγια ήδη κρύβονται και στο άκουσμα της λέξης μόνο, όλοι είναι σε θέση μάχης…άσχετα αν στο παρασκήνιο εξακολουθούν να προάγουν την συνήθεια τους στην αρπαχτή.
Αυτά τα πολιτικά όντα δίκην λαμογιών έγιναν συσταυρωτές μας μαζί με τους τοκογλύφους και ¨ επί τον ιματισμό της πατρίδας έβαλαν κλήρον¨.
Και τι δεν έχει αυτός ο ιματισμός;
Από ενεργειακά οικόπεδα, ακίνητα φιλέτα, ωραίες παραλίες, ορυκτό πλούτο κ.α.
Όμως αυτοί από μόνοι τους μας ανέβασαν στον Σταυρό ή οι ίδιοι δώσαμε δικαιώματα σε ¨δόλιους πολιτικούς ¨ για να μας ανεβάσουν στον Σταυρό και αυτοί με την σειρά τους εφώναξαν και Ρωμαϊκή κουστωδία τοκογλύφων;
Μόνοι μας λοιπόν ανεβήκαμε, απλώς αυτοί μας κάρφωσαν με επώδυνα καρφιά και η Ρωμαϊκή κουστωδία των τοκογλύφων επί 4 και χρόνια μας ποτίζει με όξος και χολή.
Σταυρωθήκαμε μόνοι μας γιατί απεμπολήσαμε τις αξίες και τα ιδανικά της ράτσας μας και δώσαμε το δικαίωμα σε άσχετους να χειραγωγήσουν τις ζωές των οικογενειών μας .Δηλ η Σταύρωση μας είναι πρώτα πνευματική-κοινωνική και μετά οικονομική .
Όπως ανεβήκαμε με ευκολοπιστία στους¨ Σταυρούς των μνημονίων¨ μπορούμε και να κατεβούμε εύκολα. Αρκεί να βγάλουμε με προσοχή τα καρφιά που είναι και το πιο επώδυνο μέρος.
Αυτοί οι¨ Σταυροί¨ έγιναν οι πνευματικές εμπειρίες του καθενός μας μέσα στην αβίωτη καθημερινότητα των τελευταίων τεσσάρων ετών.
Αυτές τις Σταυρικές εμπειρίες μας τις επισκιάζει σήμερα η Θεοφόρος Σκιά του Τίμιου και Ζωοποιού Σταυρού του ΚΥΡΙΟΥ ημών που Υψώνεται θαρρετά στις Εκκλησιές εν μέσω φοβερών παγκόσμιων γεγονότων και μας καλεί με αυτούς τους προσωπικούς Σταυρούς να τροπώσουμε τα σμήνη των δαιμόνων-τοκογλύφων που δεν λένε να ξεκουμπιστούν από την πεφιλημένη πατρίδα.
Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το ιστολόγιο δεν υιοθετεί και δεν φέρει καμία ευθύνη για τα σχόλια των αναγνωστών του. Πλέον, οι αναγνώστες μπορούν να σχολιάζουν με το λογαριασμό τους στο facebook ή με λογαριασμούς από τα υπόλοιπα κοινωνικά δίκτυα. Τα ανώνυμα σχόλια θα παραμείνουν κλειστά όσο υπάρχουν άτομα που κρύβονται πίσω από την ανωνυμία για να προβοκάρουν και να επιτεθούν σε άλλους σχολιαστές για να επιβάλλουν τις απόψεις τους.