Πέμπτη 30 Οκτωβρίου 2014

Πάμε σαν άλλοτε …


4a766c8b3a1cb79634e08de2d1b1bf5e XL
Γράφει η Θάλεια Χούντα
Το 1988, την επομένη της παρέλασης της 28ης Οκτωβρίου, ο τότε υπουργός Παιδείας Γιώργος Παπανδρέου καταγγέλει τον πρόεδρο του Ολυμπιακού και της τράπεζας Κρήτης Γιώργο Κοσκωτά, για παράνομες συναλλαγές με τηνMerrill Lynch.

Η συνέχεια με τις πολιτικές και κοινωνικές προεκτάσεις είναι γνωστή, όπως και το πώς ο ¨υιός¨ κατήγγειλε εκλεκτούς του ¨μπαμπά¨, που βρέθηκαν αναμεμιγμένοι. Δεν ήξερε και το έκανε ή γνώριζε πολύ καλά τι έκανε;
Χρειάστηκαν μόνο είκοσι ένα χρόνια, για να έρθει ο ίδιος ¨υιός¨ και να πληροφορήσει τον λαό, ότι «λεφτά υπάρχουν» και ως αποτέλεσμα έλαβε τον πρωθυπουργικό θώκο! Μπράβο, μόνο που το έργο τελείωσε ... λίγο πιο νωρίς.
Σήμερα ο ΓΑΠ ταξιδεύει χαρούμενος σε όλο τον κόσμο και διδάσκει την ανθρωπότητα, πώς να χρεοκοπήσει. Σήμερα, ο λαός που κάποτε τον πίστεψε και τον ψήφισε, ταξιδεύει ανάμεσα στα συντρίμμια του και στο οικονομικό χάος. Στο προσκλητήριο από το 2009 έως σήμερα λείπουν πολλοί Έλληνες και κάποιος ή κάποιοι πολιτικοί είναι υπεύθυνοι για τις απώλειες αυτές. Κοινώς, κουβαλάνε νεκρούς ανθρώπους στην πλάτη τους και σαν απόρροια των ενεργειών τους.
Και για να μην νομίζουν, ότι έχουμε ξεχάσει, καλό θα είναι να απαντάνε πάντα στο βασικό ερώτημα: ποιος δημιούργησε το χρέος της χώρας; Το να μας βάζουν σε νέα ψευτοδιλήμματα, όπως ποιος διαχειρίζεται καλύτερα τα Μνημόνια και ποιος είναι πιο πατριώτης από τον άλλο, δεν πιάνουν πλέον. Οι υπεύθυνοι υπάρχουν, έχουν ονοματεπώνυμο και κυκλοφορούν ελεύθεροι.
Γιατί ο ... σωτήρας ΓΑΠ δεν μας ανακοινώνει και σήμερα ένα όνομα, όπως τότε; Γιατί δεν έστειλε το όνομα αυτό στην Δικαιοσύνη;
dialogoi.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το ιστολόγιο δεν υιοθετεί και δεν φέρει καμία ευθύνη για τα σχόλια των αναγνωστών του. Πλέον, οι αναγνώστες μπορούν να σχολιάζουν με το λογαριασμό τους στο facebook ή με λογαριασμούς από τα υπόλοιπα κοινωνικά δίκτυα. Τα ανώνυμα σχόλια θα παραμείνουν κλειστά όσο υπάρχουν άτομα που κρύβονται πίσω από την ανωνυμία για να προβοκάρουν και να επιτεθούν σε άλλους σχολιαστές για να επιβάλλουν τις απόψεις τους.