Δεν υποχωρεί η Τουρκία παρά το νόμιμο δικαίωμα Ελλάδας και Κύπρου να οριοθετήσουν Α.Ο.Ζ. με την Αίγυπτο. Για όσους δεν γνωρίζουν να αναφέρουμε πως, σύμφωνα με την Διεθνή Συνθήκη του ΟΗΕ περί Δικαίου της Θάλασσας (1982), αποκλειστική οικονομική ζώνη (ΑΟΖ) θεωρείται η θαλάσσια έκταση, εντός της οποίας ένα κράτος έχει δικαίωμα έρευνας ή άλλης εκμετάλλευσης των θαλασσίων πόρων, συμπεριλαμβανομένης της παραγωγής ενέργειας από το νερό και τον άνεμο.
Γενικά, η ΑΟΖ μιας χώρας εκτείνεται στα 200 ναυτικά μίλια (370 χλμ) από την ακτογραμμή της. Εξαίρεση σ” αυτόν τον κανόνα αποτελούν οι περιπτώσεις όπου οι ΑΟΖ δύο ή περισσοτέρων χωρών αλληλοεφάπτονται, όταν δηλαδή οι ακτογραμμές των εν λόγω χωρών απέχουν λιγότερο από 400 ναυτικά μίλια (740 χλμ). Στην έκταση της ΑΟΖ συνυπολογίζεται και η συνοριακή ζώνη, η οποία εκτείνεται για 12 ν.μ. πέραν του ορίου των εθνικών υδάτων.
Κάθε χώρα έχει δικαίωμα δηλαδή να ανακηρύξει Α.Ο.Ζ. και μετά να την οριοθετήσει με χώρες που συνορεύει. Η Ελλάδα φέρεται να επιθυμεί μία συμφωνία για την ΑΟΖ, που να περιλαμβάνει το Καστελόριζο -κάτι που θα παράγει πολιτικά αποτελέσματα έναντι της Τουρκίας-, μόνο που μία τέτοια λύση περιορίζει την αντίστοιχη ΑΟΖ της Αιγύπτου (φωτο).
Το ακριτικό μας νησί είναι σημείο κλειδί, για το οποίο η Τουρκία μάχεται τόσον καιρό να αποδείξει ότι δεν είναι ελληνικό έδαφος, αφού σε περίπτωση που κατοχυρωθεί η ελλαδική ΑΟΖ σε συνεννόηση με Κύπρο αλλά και Αίγυπτο, περιορίζεται στον μικρό θαλάσσιο χώρο κοντά στα σύνορά της και αποκόβεται από την Ανατολική Μεσόγειο (φώτο).
Πέραν τούτου στην Άγκυρα φοβούνται πως ενδεχόμενη ενεργοποίηση του Διεθνούς Δικαίου ενδεχόμενα οδηγήσει στην νόμιμη επέκταση των ελλαδικών χωρικών υδάτων από τα 6 στα 12 Ναυτικά Μίλια, κίνηση που έχει χαρακτηριστεί ως αιτία πολέμου (casus belli) από το τουρκικό κράτος.
Στο ΠΥΓΜΗ.gr υποστηρίζαμε ανέκαθεν στην ενεργοποίηση των νόμιμων ατού της χώρας σε ό,τι αφορά την γεωπολιτική απομάκρυνση της Τουρκίας σε Αιγαίο και Κύπρο, γεγονός που θα σημάνει την αρχή του τέλους μιας χώρας που ήδη απειλείται με διαμελισμό με αφορμή το Κουρδικό. Μάλιστα, σε αυτή την κατεύθυνση, τονίζαμε την ανάγκη μεθοδικής ενδυνάμωσης των σχέσεων του Ελληνισμού με την Ρωσία, της οποίας η παρουσία στις προαναφερθείσες περιοχές, όπως και αυτή του Ισραήλ, αποτελεί ανατρεπτικός παράγοντας για την Άγκυρα.
Οι συγκυρίες τελικά επέβαλαν την πολιτική προσπάθειας οριοθέτησης Α.Ο.Ζ., ειδικά μετά την αλλαγή καθεστώτος στην Αίγυπτο, καθώς η τωρινή κυβέρνηση στο Κάιρο δεν πρόσκειται φιλικά προς την Τουρκία, όπως η προηγούμενη ισλαμική. Το ερώτημα είναι τι θα συμβεί, εφόσον καμία πλευρά δεν υποχωρήσει. Θα προταθεί από τις Η.Π.Α. η «ειρηνική λύση» της συνεκμετάλλευσης σε Αιγαίο και Κύπρο και όποια χώρα δεν δεχτεί θα στιγματιστεί στην κοινή γνώμη ως πολεμοχαρής;
Δουλειά σε Αθήνα και Λευκωσία είναι για αυτό τον λόγο να υπερτονίζουν την νομιμότητα των πράξεων τους. Ενδεχόμενα οι παγκοσμιοποιητές της Δύσης που επιδιώκουν να δημιουργήσουν, όπως σας έχουμε ενημερώσει, πολλά μικρά μέτωπα στον άξονα Από την Μαύρη Θάλασσα μέχρι την Μέση Ανατολή προς απασχόληση της Ρωσίας, να επιδιώκουν να φτάσει η κατάσταση αργά ή γρήγορα σε αδιέξοδο, σιγοντάροντας και τις δύο πλευρές να μην υποχωρήσουν. Σε μια τέτοια περίπτωση δεν αποκλείεται από την περιοχή μας να ξεκινήσει η αφορμή για την κλιμάκωση της έντασης μεταξύ ΝΑΤΟ και Ρωσίας, με την Τουρκία να τιμωρείται για την αλαζονεία και την πολεμική εις βάρος των δικαίων του Ελληνισμκού…
ΠΥΓΜΗ.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το ιστολόγιο δεν υιοθετεί και δεν φέρει καμία ευθύνη για τα σχόλια των αναγνωστών του. Πλέον, οι αναγνώστες μπορούν να σχολιάζουν με το λογαριασμό τους στο facebook ή με λογαριασμούς από τα υπόλοιπα κοινωνικά δίκτυα. Τα ανώνυμα σχόλια θα παραμείνουν κλειστά όσο υπάρχουν άτομα που κρύβονται πίσω από την ανωνυμία για να προβοκάρουν και να επιτεθούν σε άλλους σχολιαστές για να επιβάλλουν τις απόψεις τους.