Ο ΤΡΙΤΟΣ Άθλος πού ανατέθηκε στον Ηρακλή ήταν να αιχμαλωτίσει την Kερυνίτιδα Έλαφο και να τη φέρει ζωντανή, από την Οινόη στις Μυκήνες. Το γοργοπόδαρο, παρδαλό αυτό πλάσμα είχε χαλχινες οπλές και χρυσά κέρατα όπως ακριβώς τα αρσενικά, γι” αυτό μερικοί την έλεγαν ελάφι (1). Ήταν αφιερωμένη στην Άρτεμη η οποία, παιδούλα ακόμα, πρόσεξε ότι πέντε ελαφίνες μεγαλύτερες από ελάφια έβοσκαν στις μαυροχαλικες όχθες του θεσσαλικού ποταμού Άναυρου, στους πρόποδες του Παρράσιου όρους , οι ηλιαχτίδες έπαιζαν στα χρυσά κέρατα τους.
Τις πήρε από πίσω και κατάφερε να φτάσει τις τέσσερις, τη μια μετά την άλλη και τις έζεψε με τα ίδια της τα χέρια στο άρμα της . Η πέμπτη διέφυγε στην άλλη όχθη του ποταμού Κελάδοντα, στους λόφους της Κερύνειας όπως ακριβώς είχε σχεδιάσει η Ήρα, η οποία ήδη τότε επεξεργαζόταν τα έργα του Ηρακλή. Σύμφωνα με άλλη αφήγηση η ελαφίνα ήταν αδέσποτο τέρας πού κατέστρεφε τα χωράφια και ο Ηρακλής έπρεπε να αγωνιστεί σκληρά ώσπου να τη θυσιάσει στην κορυφή του όρους Αρτεμισίου προς τιμήν της Άρτεμης (2).
β. Επειδή ο Ηρακλής δεν ήθελε ούτε να σκοτώσει ούτε να πληγώσει την ελαφίνα , πραγματοποίησε τον Άθλο του χωρίς να ασκήσει την παραμικρή βία. την κυνηγούσε ακούραστα ένα ολόκληρο χρόνο, και έφτασε μέχρι την Ιστρία και τη χώρα των Υπερβόρειων κατάδιώκοντάς τη. Όταν επιτέλους κουράστηκε η ελαφίνα κατέφυγε στο όρος Αρτεμίσιο και από εκεί κατέβηκε στον ποταμό Λάδωνα, ο Ηρακλής τότε της έριξε καρφώνοντας τα δυο μπροστινά της πόδια μεταξύ τους με ένα βέλος, το όποιο όμως πέρασε ανάμεσα από τα κόκαλα και τούς τένοντες κι ούτε σταγόνα αίμα δεν έτρεξε. Τότε την αιχμαλώτισε, την έριξε στους ώμους και έτρεξε στις Μυκήνες διασχίζοντας την Aρκαδία.
Άλλοι λένε ότι χρησιμοποίησε δίχτυ ή ότι ακολουθούσε την ελαφίνα ώσπου να τη βρει κοιμισμένη κάτω από ένα δέντρο . Η Άρτεμις έσπευσε να βρει τον Hρακλη και του παραπονέθηκε ότι κακομεταχειρίστηκε το Ιερό ζώο της, εκείνος όμως επικαλέστηκε ότι βρέθηκε στην ανάγκη και έριξε την ευθύνη στον Ευρυσθέα . Ο θυμός της θεάς κόπασε και του επέτρεψε να πάει την ελαφίνα ζωντανή στις Μυκήνες (3).
γ. Σύμφωνα με διαφορετική παραλλαγή της ιστορίας , επρόκειτο για την ελαφίνα, την οποία η Πλειάδα Ταϋγέτη, αδελφή της Αλκυώνης, είχε αφιερώσει στην Άρτεμη από ευγνωμοσύνη επειδή η θεά την μεταμόρφωσε πρόσκαιρα σε ελάφι και την έσωσε από την αγκαλιά του Δία. Βέβαια δεν κατάφεραν να τον παραπλανήσουν για πολύ, έτσι ο Ζευς έκανε μαζί της τον Λακεδαίμονα , τότε εκείνη κρεμάστηκε στην κορυφή του όρους Αμυκλαίου πού έκτοτε ονομάστηκε Ταΰγετος (4) . Η ομώνυμη ανιψιά της Ταϋγέτης παντρεύτηκε τον Λακεδαίμονα και γέννησε τον Ίμερο, ο όποιος χάρη στις πανουργίες της Αφροδίτης, ξεπαρθένεψε την αδελφή του Κλεοδίκη σε μια αχαλίνωτη νυχτερινή κραιπάλη.
Την επόμενη μέρα, μόλις έμαθε τι είχε κάνει, έπεσε στο ποτάμι πού τώρα φέρει το όνομα του, και κανείς δεν τον είδε έκτοτε , ο ποταμός αυτός συχνότερα ονομαζόταν Ευρώτας, επειδή ο προκάτοχος του Λακεδαίμονα, βασιλιάς Ευρώτας, ηττήθηκε ατιμωτικά από τούς Αθηναίους – δεν περίμενε την πανσέληνο προτού ξεκινήσει για τη μάχη – και έπεσε στα νερά του να πνιγεί . Ο γιος του Μύλη, ο Ευρώτας, ο εφευρέτης του νερόμυλου, υπήρξε πατέρας του Αμύκλα και παππούς του Υάκινθου, καθώς και της Ευρυδίκης η όποια παντρεύτηκε τον Ακρίσιο
hellasforce.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το ιστολόγιο δεν υιοθετεί και δεν φέρει καμία ευθύνη για τα σχόλια των αναγνωστών του. Πλέον, οι αναγνώστες μπορούν να σχολιάζουν με το λογαριασμό τους στο facebook ή με λογαριασμούς από τα υπόλοιπα κοινωνικά δίκτυα. Τα ανώνυμα σχόλια θα παραμείνουν κλειστά όσο υπάρχουν άτομα που κρύβονται πίσω από την ανωνυμία για να προβοκάρουν και να επιτεθούν σε άλλους σχολιαστές για να επιβάλλουν τις απόψεις τους.