Η κίνηση της κυβέρνησης να επισπεύσει την εκλογή του Προέδρου, ο ΣΥΡΙΖΑ και οι δανειστές με τα «δωράκια» τους…
του Κίμωνα Γεωργακάκη
Αιφνιδιαστικά προχώρησε η κυβέρνηση σε επίσπευση της προεδρικής εκλογής, η οποία θα διεξαχθεί μέσα στις ημέρες των Χριστουγέννων, με όλα τα ενδεχόμενα να είναι μέχρι στιγμής ανοιχτά. Είτε πάμε σε εκλογές τον Φεβρουάριο είτε σε επιλογή Προέδρου και παραμονή της παρούσας κυβέρνησης στην εξουσία.
Οι πληροφορίες μιλούν για οριακή επικράτηση τους ενός ή του άλλου αποτελέσματος, καθώς να θυμίσω πως ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας απαιτεί κατά την τρίτη ψηφοφορία 180 ψήφους για να εκλεγεί. Στις δύο πρώτες απαιτούνται 200 ψήφοι, οπότε δεν χρειάζεται καν να ασχοληθούμε.
Τα ονόματα που ακούγονται είναι πολλά αλλά καλύτερα είναι να περιμένουμε την τελική ανακοίνωση, καθώς όπως είναι γνωστό τα ονόματα που κυκλοφορούν συνήθως «καίγονται». Το σίγουρο είναι ότι πρέπει να βρεθεί ένα όνομα, το οποίο θα δελεάσει τόσο το κεντροδεξιό, όσο και το κεντροαριστερό στρατόπεδο με το βλέμμα στην ΔΗΜΑΡ και τους «ανεξάρτητους» βουλευτές. Πιθανό λοιπόν να είναι πολιτικό πρόσωπο ευρείας αποδοχής (ακόμα και από την Κεντροαριστερά) ή άνθρωπος του πολιτισμού.
Σίγουρη η κυβέρνηση για τους 180 βουλευτές, σίγουροι και στον ΣΥΡΙΖΑ για την αποτυχία του κυβερνητικού εγχειρήματος. Γι” αυτό και από την Κουμουνδούρου αρνούνται να προτείνουν πρόσωπο προς υποψηφιότητα.
Οι ξένοι πάντως επιθυμούν να επιβληθούν στους Έλληνες τα όποια μέτρα ετοιμάζονται. Είτε από την παρούσα κυβέρνηση είτε από την επόμενη. Ενδεχόμενη αλλαγή ηγεσίας πιθανόν παρουσιάσει τα μέτραως φιλολαϊκά, με το σκεπτικό ότι εφαρμόζονται από μία κυβέρνηση της Αριστεράς.
Το ερώτημα που τίθεται είναι αν η πίεση για την αιφνιδιαστική κίνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ έρχεται από έξω.Έτσι ορισμένοι αναλυτές συνδέουν την δίμηνη παράταση που έδωσε το EUROGROUP με την απόφαση της συγκυβέρνησης: Ένας μήνας για την εκλογή Προέδρου και ένας μήνας για ψήφιση μέτρων. Ειδάλλως γρήγορες εκλογές! Να τελειώνουμε δηλαδή για να περάσουμε στο ζουμί των νέων μέτρων.
Η κυβέρνηση, βλέποντας τι ζητά η Τρόικα θέλει προφανώς κοινοβουλευτική σιγουριά για να μπορεί είτε να διαπραγματευτεί είτε να εφαρμόσει. Δεν αποκλείεται επομένως το σενάριο να έχουν ήδη κλειδωθεί οι 180 βουλευτές και στο Μέγαρο Μαξίμου να βιάζονται, προκειμένου να μην τους χάσουν.
Όπως και να έχουν τα πράγματα, ίσως είναι καλύτερα να ξεκαθαρίσει το τοπίο, καθώς η πολιτική αβεβαιότητα και η έλλειψη εθνικής συνεννόησης ευνοούσε σίγουρα τους δανειστές, οι οποίοι πιέζουν για λήψη νέων δυσβάσταχτων μέτρων, αλλά και βλάπτει τα εθνικά θέματα σε μία περίοδο παρατεταμένης τουρκικής προκλητικότητας.
Η κυβέρνηση, σε περίπτωση εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας, θα μπορέσει να συνεχίσει τον βίο της, ο οποίος μέχρι στιγμής δεν έχει συνοδευτεί από την περιβόητη μείωση της φορολογίας, που θα φέρει μικροοικονομικά οφέλη, αφού καμιά φορά η μακροοικονομία και τα πλεονάσματα δεν αντικατοπτρίζουν την κατάσταση στην κοινωνία. Σε περίπτωση που δεν εκλεγεί Πρόεδρος και η χώρα οδηγηθεί σε εκλογές, η κυβέρνηση θα επιρρίψει τις ευθύνες στον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς στο «πλέον κρίσιμο σημείο των διαπραγματεύσεων η αξιωματική αντιπολίτευση θα έχει οδηγήσει σε μια εκλογική αναμέτρηση δίνοντας όπλα στους δανειστές».
Η αξιωματική αντιπολίτευση στον αντίποδα, η οποία διατείνεται πως περίμενε την αντίδραση της «αγχωμένης κυβέρνησης», δεν έχει καταθέσει ακόμα ολοκληρωμένη εναλλακτική πρόταση και κανείς δεν γνωρίζει αν είναι τελικά σε θέση να κυβερνήσει. Αντίθετα απόψεις υποστήριξης μέτρων όπως τοπεριουσιολόγιο, κάνουν πολλούς να φοβούνται πως θα οδηγηθούμε σε ακόμα χειρότερες καταστάσεις.
Κυριακή κοντή γιορτή όμως για όλους… Και στην μέση, όπως πάντα, ο λαός!
Κίμων Γεωργακάκης, Πολιτικός Επιστήμων
ΠΥΓΜΗ.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το ιστολόγιο δεν υιοθετεί και δεν φέρει καμία ευθύνη για τα σχόλια των αναγνωστών του. Πλέον, οι αναγνώστες μπορούν να σχολιάζουν με το λογαριασμό τους στο facebook ή με λογαριασμούς από τα υπόλοιπα κοινωνικά δίκτυα. Τα ανώνυμα σχόλια θα παραμείνουν κλειστά όσο υπάρχουν άτομα που κρύβονται πίσω από την ανωνυμία για να προβοκάρουν και να επιτεθούν σε άλλους σχολιαστές για να επιβάλλουν τις απόψεις τους.