Σούλα, η ανταρσούλα

1. Σούλα η ανταρσούλα
Η εικονιζόμενη κυρία [που δεν γουστάρω να μάθω το όνομα της] είναι μια από τις γνωστότερες τηλε-επαναστάτριες του ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Εσχάτως εκλέχτηκε και περιφερειακή σύμβουλος Αττικής, ώστε να προωθήσει τα συμφέροντα των αλβανοαφροασιατών "παράτυπων" μεταναστών, που έχουν παρατυπήσει την Ελλάδα [έτσι το λένε τώρα...]
Και μέχρις εδώ καλά.

Το γεγονός ότι η εν λόγω κυρία [που θα μπορούσε να τη λένε και Σούλα] εκλέχτηκε με ψήφους Ελλήνων, για να αντιπροσωπεύει τα συμφέροντα των πακιστανών, δεν εντυπωσιάζει κανέναν.
Αυτός ο τόπος έχει γεμίσει από πολιτικά νευρωτικούς που μισούν τόσο πολύ τους εαυτούς τους, ώστε δεν αντέχουν τίποτα, που να τους θυμίζει τη συλλογική τους ταυτότητα.
Και επίσης δεν εντυπωσιάζει κανέναν το γεγονός ότι η κυρία Σούλα, η ανταρσούλα, πλερώνεται πλέον από Έλληνες φορολογούμενους για να μεταφέρει εντός του περιφερειακού συμβουλίου Αττικής τες άναρθρες κραυγές των ανταρσυώντων ροπαλοφόρων, που ρωμανίζονται τακτικώς, κάμοντας τα όλα λαμπόγυαλο. Η Ελλάδα της μεταπολίτευσης έχει πήξει πια από τέτοιες κρατικοδίαιτες ανταρσούλες, που εξασφαλίζουν προνόμια και αρπαχτές στο κουκουλοφόρο ποίμνιο των άγριων ελληνούα-ούα-ούα, με αντάλλαγμα τον αποπροσανατολισμό της λεγόμενης κοινής γνώμης, όταν τα πράγματα ζορίζουνε για τους κυβερνώντες...
Συνεπώς, όλα αυτά και άλλα πολλά δεν μας κάνουν πλέον καμία εντύπωση.
Δυστυχώς συνηθίσαμε την ασχήμια τους και δεν μας εντυπωσιάζει...
Το πρόβλημα είναι άλλο...
Και έχει να κάμει με το τι σόι άλλοθι προσφέρουν όλες αυτές οι Σούλες οι ανταρσούλες στις λογής συμμορίες της καθεστωτικής ελίτ, ώστε να συνεχίσει να ρουφάει ανενόχλητη το αίμα των ατυχών Ελλήνων [που με τα δικά τους λεφτά φτιάχνει το περμανάντ της η κυρία...]  

2. Ανταρσυα, όπως αφασία...
Κι έρχομαι τώρα στο φλέγον ζήτημα.
Η κυρία ανταρσούλα [που τη βλέπετε εδώ από πάνου, πλάι σε άλλη γνωστή λύκαινα του μεταναστολαγνικού "σοσιαλισμού"] δήλωσε σε συνέντευξη της, ότι το ηχητικό ντοκουμέντο που ξεμπροστιάζει τους γνωστούς σαμαράνους της δολοπλοκίας και τους παναθηναϊκάκηδες της δικαιοσύνης, αποτελεί απόπειρα εκβιασμού του πρωθυπουργού της Ελλάδας.
Ναι-ναι!
Σαν να λέμε δηλαδή: στον Πρόεδρο μας με αγάπη!
Και μάλιστα η κυρία Σούλα, η ανταρσούλα πρόσθεσε με τη γνωστή της αφέλεια, ότι κατά πάσαν πιθανότητα, πίσω από αυτόν τον εκβιασμό βρίσκονται ξένες μυστικές υπηρεσίες [λέγε με πρώην κά-γκε-μπε!]
Κι επειδή όλο αυτό μπορεί να σας φαίνεται απίστευτο, σας δίδω εδώ συνδεσμούλι για το εξαιρετικό μπλογκ της κ. Πόπης Σούφλη "Αττικά Νέα", που έχει πλήρες ρεπορτάζ, για να το διαβάσετε κι από κει, να μην λέτε ότι σας λέω μπούρδες.
Ξεπατικώνω λοιπόν από τα Αττικά Νέα...
"...Την άποψη ότι υπάρχουν στοιχεία εκβίασης στην υπόθεση του ηχητικού ντοκουμέντου όπου ακούγεται ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς να δίνει εντολή, ώστε ο Ντογιάκος να κανονίσει την προφυλάκιση των Ηλιόπουλου, Γερμενή και Μπούκουρα εξέφρασε η Δέσποινα Κουτσούμπα, Περιφερειακή σύμβουλος Αττικής εκλεγμένη με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, μιλώντας στο ραδιόφωνο του ThePressProject την Πέμπτη
«Υπάρχουν στοιχεία εκβιάσεως σε αυτή την ιστορία όχι μόνο από την Χρυσή Αυγή», τόνισε η Δ. Κουτσούμπα.  «Η φωνή είναι ξεκάθαρη. Κάποιος εκβιάζει τον πρωθυπουργό της χώρας. Και αυτός ο κάποιος είναι τα κέντρα συλλογής πληροφοριών», προσέθεσε..."
Μάλιστα!
Κι έρχομαι τώρα εγώ ο καχύποπτος και ρωτάω...
Για στάσου ρε κυρά μου. Εσύ δεν είσαι που μας το παίζεις επαναστάτρια και αντικαθεστωτική και έτσι? Και πας τώρα να βγάνεις λάδι τον κάπο ντι τούτι κάπι της καθεστωτικής συμμορίας?
Κι όχι τίποτε άλλο, αλλά δεν πάει ο νους σου ότι αυτά που έκαμαν τους χρυσαυγίτες οι τάχα μου "λειτουργοί της δικαιοσύνης" θα έρθει η ώρα που θα τα κάμουν και σε σας [όταν θα πάψετε να παίζετε το παιχνίδι τους?]
Γιατί έτσι την έπαθε κι ο κ. Καμένος κι αντί να αρπάξουν τον θύτη που δωροδόκησε, σβερκλώσαν το θύμα, που κατήγγειλε τη δωροδοκία!
Το συλλογιέσαι τώρα κυρά ανταρσούλα μου, να γίνει καμιά στραβή και να σου την πέσουνε τίποτα αφγανοί [που τους γουστάρεις κιόλας] και να τρέχεις μετά να δηλωνεις βιασμούς και άλλα τέτοια φρικιαστικά, δείχνοντας προς απόδειξη βίντεο που τους έχεις καταγράψει την ώρα που σου κάνουν τα αίσχη κι αντί να κλείσουνε μέσα τους βιαστές σου, να αρπάξουν εσένα, επειδή δημοσιοποίησες προσωπικά τους δεδομένα?
Διότι ακριβώς ανάλογο είναι αυτό που έκαμαν στον κ. Κασιδιάρη, στον κ. Χαϊκάλη και στον κ. Καμένο.
Και τώρα μεν τα έκαμαν στους άλλους, θα ρθει η ώρα όμως που θα τα καμουν σε σενα και στους ομοίους σου.
Έλα όμως που η πάσα μία ανταρσούλα πάσχει από το γνωστό είδος πολιτικής αφασίας, όπου το καλό και το κακό ορίζονται μονοδιάστατα ως φασισμός και αντιφασισμός, ρατσισμός και αντιρατσισμός, εθνικισμός και διεθνισμός, μαύρο και άσπρο, μούσι και φράπα, πλυμένος και άπλυτος κ.ο.κ.
Κι ότι εμπίπτει στον αφασικό τους "φασισμό", ότι δηλαδή στηρίζει την πατρίδα, το εθνος, τον ελληνισμό κ.λπ. είναι κακό, ενώ κάθε τι που τα σκοτώνει, είναι καλό.
Στον αφασικό ανταρσυωτικό κόσμο της κάθε Σούλας, δεν υπάρχει καν χώρος για λογικές αναγωγές τύπου: αυτά που έκαμαν στους χρυσαυγίτες θα τα κάμουν και σε μας. Οϋτε καν αντιλαμβάνονται τις διαστάσεις της υπόθεσης Χαίκάλη [για να μην μιλάμε μόνον για εθνικιστές]
Στο μονοδιάστατο και ασπρόμαυρο σύμπαν της Σούλας της ανταρσούλας, το να τιμωρείς το θύμα αντί για τον θύτη, είναι καλό, όταν το θύμα εντάσσεται στην κατηγορία: "ρατσιστής, φασίστας, εθνικιστής, πλυμένος, κουρεμένος, πειθαρχημένος".
Αντιθετως, αν η τηλεόραση σου παρουσιάζει στον ρόλο του θύματος κανέναν ρωμανό, ρωμανίζεσαι κανονικά και τρέχεις να κάψεις την Αθήνα, στο όνομα της ρωμανοδικαιοσύνης...


3. Τα τάγματα εφόδου της εξουσίας
Πέραν όμως του τι μπορεί να συλλογιέται ο κάθε ανταρσούλης [όταν δεν δέρνει τους "φασίστες"] το ζήτημα είναι η λειτουργία αυτών των αριστερών παραστρατιωτικών οργανώσεων, που λειτουργούν ως τάγματα εφόδου, για να διασφαλιζεται η ομαλή και απρόσκοπτη παραμονή των καθεστωτικών ελίτ στην εξουσία.
Ο ρωμανισμός που χτύπησε κατακέφαλα το πόπολο πριν από λίγο καιρό, ήρθε ακριβώς την κατάλληλη στιγμή, ώστε οι ελληνόφωνες μάζες να ασχολούνται με τα καμώματα του νεαρού απογόνου των Νάσιουτζικ, αντί να εξεγερθούν κατά του καθεστώτος που τα χε βρει σκούρα με την Τρόικα.
Κι αυτό είναι ένα μόνο περιστατικό από τα πολλά που έχουν συμβεί από τον καιρό της μεταπολιτεύσεως, όπως λόγου χάριν τα λεγόμενα "δεκεμβριανά" ή ο εμπρησμός της ΜΑΡΦΙΝ, που το καθένα στο καιρό του, έδωσε τη δυνατότητα στο καθεστώς να στρέψει αλλού την προσοχή των ραγιάδων, σε μια δύσκολη στιγμή...
Γι αυτό και βλέπετε ότι όλα τα τηλεαστέρια της αριστεράς [από τις ανταρσούλες μέχρι τις ροζες] να έχουνε πιάσει στασίδι σε όλα τα μεγκάλα κανάλια και να το παίζουνε τιμητές του καπιταλισμου, ανάμεσα στις διαφημίσεις των καπιταλιστικών προϊόντων!

4. Οι εργάτες θα ζούσαν καλύτερα χωρίς τους εργατοπατέρες
Για όλες αυτές τις σούλες τις ανταρσούλες, το ζητούμενο είναι ένα και μοναδικό: το πως θα βολευτούν στο δημόσιο. Κι από κεί να σκαρφαλώσουν στα ανώτερα κλιμάκια της εξουσίας [ή του πλούτου], εκμεταλλευόμενοι/ες τα άλλοθι που ζητάει ο νεοέλληνας, προκειμένου να το παίζει: "μαζί στον αγώνα και στη μάσα χωριστά..."
Η ψυχοπαθολογία της αριστεράς είναι ευθέως ανάλογη με τα σύνδρομα μιας διχασμένης προσωπικότητας, που διαβιοί στην Εκάλη και "αγωνίζεται" για τα δίκαια αυτωνών που διαβιούν στο Κερατσίνι.
Η πάσα μία Σούλα ανταρσούλα μπορεί κάλλιστα να αγωνίζεται για τα δίκια των πακιστανών, μιας και δεν έχει βαρέσει ποτέ της κάρτα σε εργοστάσιο, ώστε να ξέρει τι παναπεί πως ο πακιστανός δουλεύει με τα μισά λεφτά απ' ότι ο Έλληνας.
Η πάσα μία ανταρσούλα, μπορεί να ομιλεί εκ μέρους της εργατικής τάξης, ερήμην φυσικά της εργατικής τάξης, διότι απλούστατα δεν ανήκει σ' αυτήν αλλά στην κρατικοδίαιτη ελίτ, που χρησιμοποιεί την εργατική τάξη, για να αβγατίζει τα δικά της προνόμια και τις δικές της πολιτικές καριέρες.
Η αληθινή εργατική τάξη στην Ελλάδα, έχει βουλιάξει πια στον εφιάλτη της ανεργίας, προπαντός εξαιτίας των λαθρέποικων που έμπασαν εδώ μέσα και υποστηρίζουν οι σούλες οι ανταρσούλες, οι οποίες γνωρίζουν τι εστί δουλειά σε εργοστάσιο από τα κείμενα του Γκράμσι.
Η αληθινή εργατική τάξη στην Ελλάδα χτυπάει ένα ή δυο μεροκάματα τη βδομάδα, ανασφάλιστη κι άμα έρθει η κακιά η ώρα κι ο εργάτης αρρωστήσει, τον πετάνε στον δρόμο οι γιατροφακελλάκηδες, σε αντίθεση με τον αλβανοκογκολέζο, ο οποίος απολαμβάνει δωρεάν περίθαλψη, είτε πλερώνει ένσημα, είτε όχι.
Αυτή είναι η δικαιοσύνη της κάθε σούλας ανταρσούλας απέναντι στον Έλληνα εργάτη, που έχει μούτρα να του ζητάει και την ψήφο του.
Η αληθινή εργατική τάξη στην Ελλάδα θα ζούσε πολύ καλύτερα αν έλειπε όλο αυτό το σκυλολολόι των κρατικοδίαιτων εργατοπατέρων, που γνοιάζονται πιο πολύ για τους ζαπατίστας και τις ΜΚΟ τους, παρά για το τι τραβάει ο άνεργος στο Πέραμα και στη Δραπετσώνα.
Γι αυτό και τελευταία οι αληθινοί εργάτες  τους φτύνουν πατόκορφα και πάνε να ψηφίσουνε Χρυσή Αυγή [εξόν φυσικά από όσους είναι ετοιμοι να σκοτώσουν ακόμα και τη μάνα τους, για έναν διορισμό στο δημόσιο...]

Μην σας κάμει λοιπόν καμία εντύπωση που οι σούλες οι ανταρσούλες βγαίνουν και υποστηρίζουν τους σαμαροβενιζέλους, απέναντι στην μόνη οργανωμένη πολιτική δύναμη που απειλεί τα ίδια τα θεμέλια του καθεστώτος.
Όλες αυτές οι κρατικοδίαιτες σαύρες, δεν στηρίζουν απλώς το καθεστώς.
Είναι το καθεστώς.
Κι άμα ψάξετε βαθιά μέσα στις δημόσιες υπηρεσίες, στις ΔΕΚΟ, στους δημους, στις περιφέρειες, στους δημόσιους οργανισμούς, παντού όπου βρωμάει η σαπίλα του δημοσίου, θα τους βρείτε χωμένους και βολεμένους στις καλύτερες καρέκλες, να το παίζουν εκ του ασφαλούς, ανταρσία και σία.
Ανάθεμα δηλαδή κι αν υπάρχει έστω ένας αληθινός εργάτης ανάμεσα τους.
Εξόν και αν οι εργαζόμενοι στα μετρό, στις συγκοινωνίες, στους ΟΤΕδες και στις λοιπές επιχειρήσεις κοινής ωφελείας,  λογίζονται για εργάτες!
Ποιοι εργάτες?
Με επιδόματα και με προνόμια της αρπαχτής και με 99 ρεπό στις 100 εργάσιμες μέρες?
Ετσι είναι οι εργάτες?
Διότι άμα ήταν έτσι οι εργάτες δεν θα χρειάζονταν να φιλήσεις κατουρημενες ποδιές για να σε προσλάβουν σ' αυτές τις κρατικοδίαιτες σφηκοφωλιές του παρασιτισμού και της τεμπελχανωσύνης...
Άσε που οι πολύ κακές πένες κάτι κομματίδια σαν τον Ανταρσυα, τα γράφουν Ανταρcia [όχι πάντως εγώ, που δεν έχω και λεφτά να πλερώνω δικηγόρους...]
Καθότι δεν τους φτάνουν τα όσα κονομάνε από ρεμούλες και λαμογιές και ΜΚΟκομπίνες, θέλουν να βάνουν και πόδι στην εξουσία από τις πίσω πόρτες, αυτές που οι σούλες οι ανταρσούλες ονοματίζουν ως "κέντρα συλλογής πληροφοριών" [λέγε με σόρος και ΣιΑιΕι και Μοσάντ και δεν συμμαζεύεται]
Διότι οι κυβερνήσεις μπορεί να πέφτουνε αλλά τα κορόιδα μένουν. Και σ' αυτόν εδώ τον τόπο, δεν υπάρχει πιο ασφαλής τρόπος για να βολεύονται οι πονηροί, από το να αναρριχώνται στις πλάτες των κορόιδων...
panusis.blogspot.gr