Η αυθάδης συμπεριφορά -εντός Ελλάδος- του Τούρκου πρωθυπουργού και τα έγγραφα του Στέιτ Ντιπάρτμεντ
Η αυθάδης συμπεριφορά -εντός Ελλάδος- του Τούρκου πρωθυπουργού, και η αποφυγή δημοσίως της κατάλληλης απάντησης, από ελληνικής πλευράς, μού δίνει την αφορμή να αναφερθώ σε έγγραφα του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, τα οποία προ καιρού είχε βγάλει στην επιφάνεια ο έγκυρος δημοσιογράφος Μιχάλης Ιγνατίου, για να εξηγηθεί ίσως η συμπεριφορά των πολιτικών μας.
Σ’ αυτά τα έγγραφα, ο τέως υπουργός εξωτερικών κ. Κίσινγκερ, εμφανίζεται ένθερμος υποστηρικτής των Τούρκων, και μάλιστα, πιστεύει πως θα πείσει και τον Αμερικανό πρόεδρο να απαλλάξει τους Τούρκους από το εμπάργκο που τους είχε επιβληθεί, προβάλλοντας και το επιχείρημα ότι «παραδόξως, είναι οι Έλληνες που έχουν κάνει παραχωρήσεις και όχι οι Τούρκοι».
Συγκεκριμένως, επ’ αυτού του σημείου -όπως προκύπτει από τα αποχαρακτηρισμένα έγγραφα του αμερικανικού ΥΠΕΞ- ο κ. Κίσινγκερ είπε στους Τούρκους: «Εναντιώθηκα στο εμπάργκο πριν επιβληθεί και εξακολουθώ να εναντιώνομαι μέχρι σήμερα. Μπορούμε να ισχυριστούμε ότι συντελέστηκε ουσιαστική πρόοδος μέσα στο πλαίσιο του υφισταμένου νόμου. Αυτό είναι εφικτό, επειδή, παραδόξως, είναι οι Έλληνες που έχουν κάνει παραχωρήσεις και όχι οι Τούρκοι». Θα ψευδόταν δηλαδή, αλλά θα στηριζόταν στις «παραχωρήσεις» των Ελλήνων.
Όλα αυτά έλαβαν χώρα στις 10 Μαρτίου του 1975, στο γραφείο του τότε υπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας, στην Άγκυρα. Η συνομιλία όλη περιέχεται σε έγγραφο που αποχαρακτηρίστηκε από ομάδα ερευνητών, μέσω του Freedom of Information Act (FOIA) και δεν περιλαμβάνεται στα επίσημα αρχεία του Στέιτ Ντιπάρτμεντ.
Είπε εκεί, μεταξύ άλλων, στον Τούρκο ΥΠΕΞ, ο εμπρηστής της Κύπρου και της Ελλάδας: «Δεν χρειάζεται να σας πω ποια είναι τα αισθήματά μου. Δεν έχω ξεχάσει ότι η Τουρκία έστειλε στρατεύματα στην Κορέα, μια χώρα όπου η Τουρκία δεν έχει συμφέροντα, και ότι οι (Τούρκοι) αιχμάλωτοι -έχουμε κάνει μια μελέτη- ήταν οι μόνοι που δεν συνεργάστηκαν ποτέ με τους Κορεάτες, και (είναι γνωστό) ότι οι Βορειοκορεάτες είναι πολύ βάναυσοι».
Τι δεν είπε ο Κίσινγκερ;. Ότι οι Τούρκοι δεν πρόλαβαν να πολεμήσουν στην Κορέα, επειδή μόλις πάτησαν το πόδι τους στο έδαφος, συνελήφθησαν από τους Κινέζους. Τι να πουν λοιπόν οι αιχμάλωτοι Τούρκοι, αφού δεν πρόλαβαν ούτε να αναπνεύσουν τον αέρα της Κορέας; Φυσικά, λησμόνησε να πει, ότι στην Κορέα βρέθηκαν και οι Έλληνες, και τιμώνται ιδιαιτέρως από τους Κορεάτες -και με περίλαμπρο μνημείο- επειδή επέδειξαν θαυμαστή γενναιότητα, αναγνωρισμένη και από τους Αμερικανούς στρατηγούς.
Η στάση των ΗΠΑ έναντι της Τουρκίας -τότε και τώρα- διαφαίνεται και από την εξής παράγραφο: «Η βοήθεια προς την Τουρκία μάς έβαλε στις παγκόσμιες υποθέσεις, η διακοπή της μπορεί να μας βγάλει από τις παγκόσμιες υποθέσεις. Δεν ήταν μια ενέργεια που στρεφόταν εναντίον της Τουρκίας - ήταν μια απόπειρα να καταστραφεί η εξωτερική πολιτική μας. Κατά τη γνώμη μου, αντικατοπτρίζει βαθιά ριζωμένες νοοτροπίες και δεν είναι αντι-Τουρκική».
Ο Κίσινγκερ δηλαδή, ταύτισε την φιλοτουρκική πολιτική των ΗΠΑ, με την όλη εξωτερική πολιτική. Αυτό τον εξυπηρετούσε στο εσωτερικό των ΗΠΑ, για να κατηγορεί τους αντιπάλους του ότι στρέφονται συνολικώς προς την πολιτική της αμερικανικής κυβέρνησης. Είναι, ομολογουμένως, χαρακτηριστική η εξομολόγησή του: «Στην Αμερική με κατηγορούν για αυτά που κάνετε –- ότι με τις ενέργειές μου σας ενθαρρύνω. Ότι αν δεν υπήρχα εγώ, θα είχατε κάνει αυτό που ζητούν» (δηλαδή να αποσύρουν τα στρατεύματά τους από την Κύπρο).
Μάλιστα, θεωρεί ότι η άρνηση του Αμερικανού προέδρου να άρει το εμπάργκο, οφείλεται στις πιέσεις του ελλνοαμερικανικού λόμπι. Είπε στον Τούρκο ΥΠΕΞ: «Γνωρίζω ότι ο Πρόεδρος θα προτιμούσε να αποκατασταθεί η χορήγηση βοήθειας (και) επειδή δεν θέλει να εξαρτάται από τον κύριο Μπραδήμα, να αφήνει τον Μπραδήμα να λέει ότι τον βοήθησε και στη συνέχεια να επιστρέφει στην αρχική γραμμή του. Είναι έτοιμος να δηλώσει ότι υπήρξε πρόοδος, αν αποφασίσει να παρακάμψει το νόμο».
Εν συνεχεία, στα παράπονα των Τούρκων, ότι οι Γερμανοί -ενώ τους υποσχέθηκαν- τους δίνουν «μικρά» όπλα, κι αυτά με καθυστέρηση, αναλαμβάνει ο κ. Κίσινγκερ να πείσει την γερμανική κυβέρνηση. Απευθυνόμενος στον Αρτ Χάρτμαν, λέγει: «Αρτ, μπορείς να πας στη Βόννη και να δεις τον Γκένσερ και τον Λέμπερ; Και τον Χέιγκ. Μίλα στον Γκένσερ και πες του ότι δίνω τεράστια σημασία σε αυτό το ζήτημα. Αν υπάρξουν δυσκολίες, θα σκεφτώ το ενδεχόμενο να σταματήσω και εγώ στη Βόννη».
Και προσθέτει με μια φράση, που δείχνει όλες τις παράνομες ενέργειες των ΗΠΑ υπέρ των Τούρκων: «Θα πρέπει να το κάνουμε σιωπηρά, ώστε να μην βγει στα δελτία των ειδήσεων». Και κατέληξε: «Ίσως να δηλώσουμε ότι συντελέστηκε ουσιαστική πρόοδος και να προσπαθήσουμε να πείσουμε το Κογκρέσο ότι όντως υπήρξε ουσιαστική πρόοδος».
Ο Μακεδών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το ιστολόγιο δεν υιοθετεί και δεν φέρει καμία ευθύνη για τα σχόλια των αναγνωστών του. Πλέον, οι αναγνώστες μπορούν να σχολιάζουν με το λογαριασμό τους στο facebook ή με λογαριασμούς από τα υπόλοιπα κοινωνικά δίκτυα. Τα ανώνυμα σχόλια θα παραμείνουν κλειστά όσο υπάρχουν άτομα που κρύβονται πίσω από την ανωνυμία για να προβοκάρουν και να επιτεθούν σε άλλους σχολιαστές για να επιβάλλουν τις απόψεις τους.