ΕΛΛΗΝΙΚΟΙ ΜΥΘΟΙ… Οι Επίγονοι

Οι γιοι των εφτά ηρώων πού έπεσαν στη Θήβα ορκίστηκαν να εκδικηθούν για τούς πατεράδες τους. Οι νέοι αυτοί είναι γνωστοί ως Επίγονοι. Το μαντείο των Δελφών τούς υπο­σχέθηκε ότι θα νικήσουν, εφόσον αρχηγός τους θα γινόταν ο γιος του Αμφιάραου Αλκμέων. Αυτός όμως δεν ήθελε να επιτεθεί στη Θήβα και διαπληκτίστηκε έντονα με τον αδελφό του Αμφίλοχο για την ορθότητα της εκστρατείας.
Όταν τελικά δεν κατόρθωσαν να συμφωνήσουν, αν θα κηρύξουν τον πόλεμο ή όχι, ανέθεσαν την απόφαση στη μητέρα τους Εριφύλη. Ο γιος του Πολυνείκη Θερσανδρος θυμήθηκε μια παρόμοια περίπτωση και ακολούθησε το παράδειγμα του πατέρα του: δωροδόκησε την Εριφύλη με το μαγικό φόρεμα πού είχε χαρίσει στην προγιαγιά του Αρμονία ή θεά Αθηνά , όταν η Αφροδίτη της έδωσε το μαγικό περιδέραιο . Η Εριφύλη αποφάσισε να γίνει ο πόλεμος, και με βαριά καρδιά ο Αλκμέων ανέλαβε την αρχηγία.
β. Στη μάχη κάτω από τα τείχη της Θήβας οι Επίγονοι έχασαν το γιο του Άδραστου Αιγιαλεα. Τότε ο μάντης Τειρεσίας προειδοποίησε τούς Θηβαίους ότι η πόλη τους θα λεηλατηθεί – τα τείχη της θα σταθούν όρθια μόνο όσο παραμείνει στη ζωή ένας από τούς αρχικούς ήρωες, και επειδή μόνον ο Άδραστος επιζεί, μόλις μάθει για το θάνατο του Αιγιαλεα θα πεθάνει από τη στενοχώρια του. Το πιο σωστό επομένως είναι να διαφύγουν τούτη τη νύχτα οι Θηβαίοι . Ο Τειρεσίας πρόσθεσε ακόμα ότι του είναι αδιάφορο αν εισακουστεί ή όχι η συμβουλή του , ο ίδιος θα πεθάνει έτσι κι αλλιώς, αν πέσει στα χέρια των Αργείων η Θήβα. Έτσι οι Θηβαίοι κάτω από το πέπλο της νύχτας διέφυγαν προς το βορρά μαζί με τις γυναίκες, τα παιδιά, τα όπλα και τα λίγα υπάρχοντα τους. Όταν είχαν πια απομακρυνθεί αρκετά, ξαπόστασαν και ίδρυσαν την πόλη της Εστιαιας. Το χάρα­μα ο Τειρεσία πού διάφυγε μαζί τους σταμάτησε στην πηγή Τελφουσσα να ξεδιψάσει και ξαφνικά πέθανε.
γ. Η υπόθεση όμως δεν σταματάει εδώ . Ο Αλκμέων άκουσε τυχαία τον Θέρσανδρο να παινεύεται ότι σε εκείνον κατά πρώτο λόγο οφείλεται η νίκη των ΑργεΙων, επειδή ο ίδιος δωροδόκησε την Εριφύλη, όπως κάποτε ο πατέρας του Πολυνείκης, για να δώσει την εντολή της αναχώρησης. Έτσι λοιπόν ο Αλκμέων έμαθε ότι η ματαιοδοξία της Εριφύλης προκάλεσε το θάνατο του πατέρα του και ότι αυτή η ίδια ματαιοδοξία θα μπορούσε εύκολα να προκαλέσει και το δικό του θάνατο. Ρώτησε το μαντείο των Δελφών και ο Απόλ­λων απάντησε ότι της αξίζει θάνατος. Παρεξηγώντας την απάντηση, ότι δηλαδή του δόθηκε άδεια για τη μητροκτονία, ο Αλκμέων γύρισε και σύμφωνα με τη γνώμη μερικών σε συνεργασία με τον αδελφό του Αμφίλοχο – σκότωσε την Εριφύλη. Εκείνη όμως καταράστηκε το γιο της προτού πεθάνει:
- Ελλάδα , Ασία και όλες οι χώρες του κόσμου: μη δώσετε ποτέ καταφύγιο στους φονιάδες μου! φώναξε.
Οι εκδικήτριες Ερινύες τότε κυνήγησαν και τρέλαναν τον Αλκμέωνα.
ε. Ο Αλκμέων ήθελε πρώτα να διαφύγει στη Θεσπρωτία, όπου όμως δεν του επέτρεψαν να εισέλθει τότε προχώ­ρησε στην ΨωφΙδα, βασιλιάς της οποίας ήταν ο Φηγεύς πού τον εξάγνισε για χάρη του Απόλλωνα. Μετά τον πάντρεψε με την κόρη του Αρσινόη και ο Αλκμέων της χάρισε το περιδέραιο και το φόρεμα πού είχε πάρει μαζί του. Οι Ερινύες όμως αγνόησαν τον εξαγνισμό του Αλκμέωνα από τον Φηγεα, συνέχισαν να τον καταδιώκουν και η χώρα της Ψωφίδας έγινε άγονη εξαιτίας του. Τότε το μαντείο των Δελφών τον συμβούλεψε να απευθυνθεί στον ποτάμιο θεό Αχελώο, ο οποίος τον είχε εξαγνίσει κάποτε στο παρελθόν. Ο Αλκμέων παντρεύτηκε την κόρη του Αχελώου Καλλιρ­ρόη και εγκαταστάθηκε στη γη εκείνη πού τότε μόλις είχε σχηματιστεί από τις προσχώσεις του ποταμού και δεν τη βάραινε η κατάρα της Εριφύλης. Εδώ έζησε ειρηνικά για κάποιο διάστημα.
ζ. Ένα χρόνο αργότερα η Καλλιρρόη άρχισε να φοβάται ότι θα έχανε την ομορφιά της και αρνήθηκε να δεχτεί τον Αλκμέωνα στο κρεβάτι της εφόσον δεν της χάριζε το περίφημο περιδέραιο και το φόρεμα. Επειδή αγαπούσε πολύ την Καλλιρρόη, ο Αλκμέων αποτόλμησε το γυρισμό στην ΨωφΙδα ξεγέλασε τον Φηγεα και δεν του ομολόγησε ότι στο μεταξύ είχε παντρευτεί την Καλλιρρόη, επινόησε μάλιστα ένα χρησμό του Δελφικού Μαντείου κατά τον οποίο δεν θα απαλλασσόταν από τις Ερινύες παρά μόνον αφιερώνοντας το περιδέραιο και το φόρεμα στο Ιερό του Απόλλωνα. Ο Φηγεύς κανόνισε να επιστραφούν και τα δυο στον Αλκμέωνα, πράγμα πού έκανε ευχαρίστως η Αρσινόη νομίζοντας ότι ο άντρας της θα ξαναγύριζε σε εκείνη μόλις τον άφηναν οι Ερινύες πού τον είχαν πάρει πάλι από πίσω. Κάποιος υπηρέτης όμως του Αλκμέωνα μαρτύρησε την αλήθεια σχετικά με την Καλλιρρόη και ο Φηγεύς θύμωσε τόσο πολύ ώστε διέταξε τούς γιους του να παραφυλάξουν τον Αλκμέωνα και να τον σκοτώσουν την ώρα πού θα έβγαινε από το παλάτι . Η Αρσινόη είδε από κάποιο παράθυρο το φόνο και μη γνωρίζοντας τίποτε για τη διπροσωπία του Αλκμέωνα κατηγόρησε θρηνώντας τον πατέρα της και τα αδέλφια της ότι καταπάτησαν τη φιλοξενία και την άφησαν χήρα . Ο Φηγεύς την παρακαλούσε να πάψει και να ακούσει τις δικαιολογίες του, άλλά η Αρσινόη βούλωσε τα αφτιά της και ευχήθηκε να πεθάνουν με βίαιο θάνατο ο πατέρας της και τα αδέλφια της προτού σωθεί το φεγγάρι. Για να την τιμωρήσει ο Φηγεύς την έκλεισε σε ένα κιβώτιο και τη χάρισε για σκλάβα στο βασιλιά της Νεμέας. Ταυτόχρονα πρόσταξε τούς γιους του:
- Πηγαίνετε αυτό το περιδέραιο και το φόρεμα στον Απόλλωνα, στους Δελφούς. Εκείνος θα φροντίσει να μην προκαλέσουν ποτέ πια άλλες συμφορές. Οι γιοι του Φηγεα υπάκουσαν στο μεταξύ όμως η Καλλιρρόη άκουσε τι συνέβη στην ΨωφΙδα και ζήτησε από τούς θεούς να μεγαλώσουν τούς γιους πού είχε από τον Αλκμέωνα μέσα σε μια μέρα, ώστε να εκδικηθούν το θάνατο του πατέρα τους. Το αίτημα εισακούστηκε και ο Ζευς τούς έκανε άντρες ολόκληρους. Πήραν αμέσως όπλα και πήγαν στη Νεμέα, όπου ήξεραν ότι εκεί οι γιοι του Φηγεα θα διέκοπταν το ταξίδι τους επιστρέφοντας από τούς Δελφούς στην προσπάθειά τους να πείσουν την Αρσινόη να ανακαλέσει την κατάρα. Πράγματι έτσι κι έγινε : οι γιοι του Φηγεα ήθελαν να της πουν την αλήθεια για τον Αλκμέωνα, άλλά εκείνη ούτε κι αυτούς ήθελε ν’ ακούσει οι γιοι της Καλλιρ­ρόης δεν σκότωσαν μόνο αυτούς αιφνιδιάζοντας τους, αλλά τρέχοντας αμέσως στην ΨωφΙδα σκότωσαν και τον Φηγεα προτού φανεί η νέα σελήνη στον ουρανό. Επειδή σε ολόκλη­ρη την Ελλάδα δεν βρέθηκε ούτε ένας βασιλιάς ή ποτάμιος θεός για να τούς εξαγνίσει, συνέχισαν το δρόμο τους δυτικά μέχρι την Ήπειρο και εγκαταστάθηκαν στην Ακαρνανία πού ονομάστηκε έτσι από τον μεγαλύτερο, τον Ακαρνάνα.
θ. Στους Δελφούς επεδείκνυαν το φόρεμα και το περιδέραιο μέχρι τον Ιερό Πόλεμο (τέταρτος αιώνας π.χ.), όταν ο ληστής Φάυλλος από τη Φωκίδα τα έκλεψε , είναι άγνωστο αν το ντυμένο με χρυσάφι, κεχριμπαρένιο περιδέραιο πού οι κάτοικοι της Αμαθουντος το θεωρούν περιδέραιο της Εριφύλης, είναι το πραγματικό (2).
ι. Μερικοί λένε ότι ο Τειρεσίας είχε δύο κόρες, τη Δάφνη και τη Μαντώ. Η Δάφνη παρέμεινε παρθένα και έγινε Σίβυλλα, με τη Μαντώ όμως ο Αλκμέων έκανε δύο παιδιά, τον Αμφίλοχο και την Τισιφόνη, προτού τη στείλει στους Δελφούς, στον Απόλλωνα , τα παιδιά τα εμπιστεύτη­κε στο βασιλιά της Κορίνθου Κρέοντα. Μετά από μερικά χρόνια η γυναίκα του Κρέοντα άρχισε να ζηλεύει φοβερά την Τισιφόνη για την απαράμιλλη ομορφιά της και την πούλησε σκλάβα. Χωρίς να γνωρίζει ποία είναι, την αγόρασε ο Αλκμέων για υπηρέτρια, άλλά ευτυχώς γλίτωσε την αιμομιξία. Όσον άφορα τη Μαντώ, στάλθηκε στην Κολοφώνα της Ιωνίας, όπου παντρεύτηκε τον βασιλιά της Καριας Ράκιο , δικός του γιος ήταν ο περίφημος μάντης Μόψος.
hellasforce.com