Ο καιρός των ανθρώπων

Ο Φώντας οδηγούσε το άρμα και το μυαλό του ήτανε πουλάκι που πέταγε πέρα στις πλαγιές της Πάρνηθας ελεύθερο. Τι άρμα δηλαδή, ένα σαραβαλιασμένο αραμπά για να μεταφέρει πολίτες έναντι κομίστρου. Αυτό το πουλάκι-μυαλό τον έβαζε σε περιπέτειες πάντα γιατί όσο κι αν το γέρικο άλογο προσπαθούσε να αποφύγει τα στουκαρίσματα, πάντα συνέβαινε κάτι και τον έστελνε στο συνεργείο. Μόλις γλίτωνε τα χειρότερα άρχιζε να μετράει τον παρά γιατί η συμφωνία με το αφεντικό ήταν να πληρώνει ο ίδιος τις ζημιές.

Εκείνο το βράδυ πήγαινε προς την αγορά να βρει κανέναν αργοπορημένο πελάτη μπας και βγάλει κανένα σπασμένο από το προηγούμενο στουκάρισμα. Όπως ήταν σταματημένος σε ένα κόκκινο πυρσό, το πουλάκι φευγάτο σε όρη και βουνά , από το τράνταγμα του έφυγαν τα χαλινάρια και το καμουτσίκι και βρέθηκε φαρδύς πλατύς στο σκληρό χώμα της λεωφόρου. 
Αφού έκανε μια γρήγορη απογραφή στα παΐδια του και τα βρήκε εντάξει, σηκώθηκε και πήγε να δει τι τον εμβόλισε από πίσω στα καλά καθούμενα. Ο οδηγός του άρματος που τον έστειλε στο χώμα ήταν μέσα στη τρελή χαρά. 
-Δικέ μου είσαι και ο πρώτος, ωραία προσγειώθηκες ρε μαγκίτη. Είπε, και χαμογελούσε με μάτια που έκαναν φιλότιμες προσπάθειες να μην κοιτάζουν τη μύτη του. 
Αμάν τι έπαθα, σκέφτηκε ο Φώντας, τύφλα είναι το άτομο. Άρχισαν να μαζεύονται περαστικοί και να θέλουν να φωνάξουν τους Σκύθες. Επειδή τα πράγματα θα γίνονταν δύσκολα για τον μεθυσμένο, τράβηξε τα άρματα στην άκρη του δρόμου και τον πήρε σε μια κοντινή ταβέρνα να τον συνεφέρει. Παρήγγειλε ένα σκέτο καφέ για τον «μέσα στην καλή χαρά» στουκαδόρο και ένα κρατήρα οίνον για πάρτι του. 
-Τι έγινε ρε μάγκα, όλα καλά; Είπε ο Φώντας.
-Μια χαρά ρε φίλε, μας χαρίζεις και το ονοματάκι σου.
-Φώντας 
-Χαίρω τα μάλα Σάκης ο φαναρτζής, ύπανδρος και άρτι μετατραπείς εις δούλον ένεκα χρεών εις το ΤΕΒΕ. 
-Τι μου λες...και από που βγαίνει το Σάκης καρντάσι; 
-Από το Διόνυσος- Διονυσάκης ντε, δεν στροφάρει το γρανάζι στον εκγέφαλό σου, κόλλησε; 
-Καλά ρε Σάκη φως φανάρι, γράψε λάθος, άντε να πιεις το καφεδάκι και να σε πάω με το καλό στο σπίτι σου. Την ώρα που το γκαρσόνι σερβίρισε την παραγγελία τα μάτια του Σάκη που τόση ώρα προσπαθούσαν να δούνε την μύτη του πετάχτηκαν έξω. 
-Ρε μαγκίτη Φώντα σε κοζάρισα για ωραίο παλληκάρι, λάθος παραγγελιά έδωσες καθάπερ τον οίνον μη πλουτίνδην μηδέ παριστίνδην, αλλ’ εξ ίσου πάσιν ώσπερ εν δημοκρατία νέμεσθαι και κοινόν είναι. 
-Ότι πεις ρε Σάκη αφού και από την κατανάλωση του οίνου φαίνεται η δημοκρατία μας να μας φέρει ακόμη δυο αμφορείς. Έτσι ο αρχικός κρατήρας μετατράπηκε σε άγνωστο αριθμό αμφορέων όχι με άκρατον αλλά με κεκραμένον οίνον. Ο Φώντας που γουστάριζε τρελά το παρά πότον φιλοσοφείν, από τις πρώτες κουβέντες του Σάκη κατάλαβε ότι εδώ με κάτι άλλο είχε να κάνει. Τα μάτια του δεν έπαιζαν πια προσπαθώντας να αγκαλιάσουν τη μύτη αλλά έβγαζαν σπίθες και ο κεκραμένος συνέχισε να ρέει στις φλέβες του δημιουργώντας στο μυαλό του εικόνες. 
-Θα έρθει κάποτε ο καιρός των ανθρώπων. Είπε.
-Δηλαδή τώρα τι έχουμε τον καιρό των λαχανοντολμάδων; 
-Είσαι εντελώς στραβάδι και θύμα της εποχής Φώντα μου. Νομίζεις ότι μια ζωή θα κυβερνάνε οι καραγκιόζηδες με τους πουλημένους φιλοσόφους που γράφουν φιλοσοφικές παπαριές για την κωλάρα τους ; 
-Καραγκιόζηδες; Νέο φιλοσοφικό ρεύμα είναι; Δηλαδή ρε Σάκη ούτε ο Σόλων με τη σεισάχθεια δεν σε κάνει να νιώθεις ότι κάτι άλλαξε; Να τώρα θα πάρεις πίσω την ελευθερία σου και δεν θα είσαι δούλος, καταργήθηκε το επί τοις σώμασι δανείζειν. 
-Μπα και τι νομίζεις ρε μάγκα ότι το έκανε για να γλιτώσω εγώ; Για να γλιτώσει αυτός και το σκυλολόι όλο το έκανε γιατί κοντεύαμε να σκάσουμε και επειδή ήμασταν πολλοί φοβήθηκε μη τους σφάξουμε. 
-Να σου πω δε μου φαίνεται και παράλογο αλλά κάτι είναι κι αυτό. 
-Ναι ρε καραγκιόζη και συ, κάτι είναι, τώρα θα είμαι χαρούμενος ελεύθερος πολίτης και θα τα ακουμπάω όπως ο δούλος. 
-Το καραγκιόζης είναι καλό η κακό ρε Σάκη; Από περιέργεια ρωτάω. 
-Ο Καραγκιόζης καλός θα είναι, οι άλλοι θα τον υποτιμήσουν γιατί θα αντανακλά την λαϊκή κατάντια. 
-Ανάθεμα να ρίξω στους θεούς δεν χαμπαριάζω τι μου λες αδερφέ. 
-Κοίτα επειδή σε βρίσκω κάργα αναδρομικό με τις φιλοσοφικές παπαριές καρφωμένες στον εγκέφαλο σου επαναλαμβάνω ότι κάποτε θα έρθει ο καιρός των ανθρώπων και δεν θα υπάρχει κανένα πρόβλημα επιβίωσης για κανέναν. 
-Δεν μου κάνεις κέρματα σε παρακαλώ τον καιρό των ανθρώπων για να σε εννοήσω; 
-Στον καιρό των ανθρώπων δεν θα υπάρχουν άρματα αλλά αυτοκίνητα με αερόσακους, δεν θα υπάρχουν στρατηγοί που πολέμησαν αλλά εντελώς άκαπνοι, δεν θα χρειάζεται να κυβερνούν οι κυβερνήτες αλλά να είναι καταλληλότεροι.
-Καλό το πότον φιλοσοφείν αδερφέ αλλά εσύ είσαι μενταλιστής, να σε στείλουμε κατά ιουδαία μεριά στον γιούρι γκέλερ να κονομήσουμε. 
-Στον καιρό των ανθρώπων οι δούλοι θα είναι ελεύθεροι ψηφοφόροι και θα διαλέγουν ανεπηρέαστα τους κυβερνήτες που γεννήθηκαν δημοκράτες από τα κομματοφάσκια τους. Οι κυβερνώντες θα δηλώνουν ότι μας ψηφίσατε και τώρα κάνουμε ότι μας γουστάρει. Οι άνθρωποι θα χτίζουν όπου θέλουν ότι θέλουν. Θα καίνε τα δάση θα μολύνουν τα ποτάμια και τις θάλασσες. Οι δικηγόροι θα είναι μια από τις εξουσίες και δεν θα σέβονται τίποτε, ούτε καν την μνήμη ενός δεκαεξάχρονου. Αφού τα διαλύσουν όλα θα μιλάνε για πράσινη ανάπτυξη για να παίρνουν τα κοντύλια απελεύθεροι δούλοι και να το βουλώνουν. Θα καταργηθεί το κράτος των Αθηνών και όλες οι πόλεις κράτη θα ενωθούν με πρωτεύουσα την Αθήνα πάλι. Μάλιστα για να σκάσουν οι βελανιδοφάγοι σε παγκόσμια πρωτοτυπία θα έχουν και συμπρωτεύουσα την Νύμφη του Θερμαϊκού που θα διαδραματίζει τον ρόλο που παίζουν τα Σούρμενα στην παγκόσμια παραγωγή σιτηρών. Για την δωρεάν παιδεία θα πληρώνουν στην παραπαιδεία, όπως για την υγεία όπου για να τη βγάλεις καθαρή θα πρέπει να έχεις κολλητό τον ένα και μοναδικό θεό που θα υπάρχει τότε. Όχι όπως τώρα που θυσιάζεις στον Δία κι αυτός το μυαλό του το έχει στις γκόμενες αντί να σε γιατρέψει. Για να μη σε κουράζω άσχετε θα υπάρχει ελευθεριότητα και θα κάνεις ότι σου καπνίσει. 
-Καλά και γιατί θα γίνουν όλα αυτά ρε Σάκη που μας το παίζεις και δωρεάν Πυθία; 
-Γιατί θα ανακαλυφθεί ο σοσιαλισμός που θα γκρεμίσει τούτο το βάσανο που ζούμε τον καπιταλισμό, και θα έρθει επιτέλους η εποχή των ανθρώπων. 
-Τι κρίμα που δεν θα ζούμε τότε ρε Σάκη να ανασάνουμε και εμείς. 
-Αδερφέ μου είσαι εντελώς στόκος. Για τον καιρό των ανθρώπων σου μιλάω τόση ώρα όχι για μας.
Φώντας το Ελληνάριον