Ἡ Ρωσική ἐλπίδα

Ὁ Leonid Petrovich Reshetnikov (στήν ἀνωτέρω φωτογραφία) γεννήθηκε ἀπό στρατιωτικούς γονεῖς τό 1947 στό Potsdam τῆς Ἀνατολικῆς Γερμανίας, ἐργάστηκε στίς ὑπηρεσίες πληροφοριῶν τῆς ΕΣΣΔ καί τῆς Ρωσίας ὡς ἀναλυτής γιά 33 χρόνια καί ἡ τελευταία του θέση πρίν συνταξιοδοτηθεῖ (2009) ἦταν ἐπικεφαλῆς στό Τμῆμα Πληροφοριῶν καί Ἀναλύσεων τῆς SVR. Εἶναι μέλος στό Συμβούλιο Ἐθνικῆς Ἀσφάλειας τῆς Ρωσίας, ἔχει τιμηθεῖ μέ πολλά κρατικά μετάλλια καί μιλᾶ σερβικά, βουλγαρικά καί …ἑλληνικά!

Βρήκαμε (themillenniumreport.com) ἐξαιρετικά ἐνδιαφέροντα πράγματα πού εἶπε σέ συνέντευξή του στόν Alexander Chuikov τοῦ argumenti.ru καί στά ὁποῖα εἴδαμε νά περιγράφεται ἁδρομερῶς καί ἡ δική μας – τοῦ «Ἀντιφωνητῆ» – ἀντίληψη γιά τό διεθνές γίγνεσθαι σήμερα. Προσέξτε κάθε του λέξη, ἀντίδοτο στήν μαζική παραπληροφόρηση πού ὑφιστάμεθα.
Ἀπό τήν μακρά συνέντευξη τοῦ Leonid Ρ. Reshetnikov στό argumenti.ru μεταφέρουμε ἐδῶ ἐπιλεγμένα σημεῖα:
Ἀρχικά διευκρινίζει ὅτι ἡ ἀποκάλυψη τῆς ὑπηρεσίας του (SVR) εἶχε νά κάνει μέ τήν ἀναδιάρθρωση πού ἔγινε στόν χῶρο, καθώς ἔπρεπε νά ἐφοδιαστεῖ ἡ Προεδρική διοίκηση μέ ἀνάλογη ὑπηρεσία. Κάτι ἀντίστοιχο μέ τόν ρόλο τῶν Stratfor καί RAND Corporation στίς ΗΠΑ. Ὁ Ρεσέτνικωφ χαρακτηρίζει πάντως τούς Ρώσους συναδέλφους του ὡς τούς καλύτερους στόν κόσμο, κυρίως ὅσους εἰδικεύονται σέ περιφερειακές ἀναλύσεις.
Στήν ἐρώτηση γιά τόν σχεδιασμό τῆς RAND στήν Οὐκρανία, δηλώνει ὅτι εὐθύς ἐξαρχῆς ἡ ὑπηρεσία του ἔδωσε ἀναλύσεις γιά τίς δραστηριότητες τῶν Ἀρχῶν τοῦ Κιέβου καί πληροφορίες γιά τά ἀντιρωσικά αἰσθήματα πού ἀναπτύσσονταν στήν κύρια Οὐκρανία, ὅπως καί γιά τίς φιλορωσικές τάσεις στήν Κριμαία. Στό σημεῖο αὐτό σημειώνει πώς ἐνισχύθηκε τό ἔργο τῶν φιλορωσικῶν ΜΚΟ ἀλλά γενικά αὐτές οἱ τελευταῖες δέν προσέχθηκαν ὅσο ἔπρεπε, παρότι «θά μποροῦσαν νά ἀναπληρώσουν 10 πρεσβεῖες καί 10 ἱκανότατους πρέσβεις». Τώρα μόνο βλέπει κάποια ἀλλαγή, μετά ἀπό ἄμεσες ὁδηγίες τοῦ Πούτιν καί συμπληρώνει: «Θεοῦ θέλοντος, αὐτή ἡ ἀνάπτυξη δέν θά ὑπονομευτεῖ». Ἀναφορικά μέ τό μέλλον τῆς Οὐκρανίας βλέπει πόλεμο: «Δυστυχῶς ἡ πιθανότητα εἶναι πολύ μεγάλη. Πρίν ἕναν χρόνο ἡ ἰδέα τῆς ὁμοσπονδιοποίησης τῆς Οὐκρανίας ἦταν ἀκόμη ζωντανή. Τώρα ὅμως τό Κίεβο θέλει μόνο πόλεμο. Κυρίως ἐπειδή στό πηδάλιο τῆς χώρας εἶναι ἄνθρωποι ἰδεολογικά ἀντιρῶσοι, οἱ ὁποῖοι δέν εἶναι ἁπλῶς ὑποχείρια τῶν ΗΠΑ ἀλλά κυριολεκτικά χρηματοδοτοῦνται ἀπό ἐκεῖνες τίς δυνάμεις πού κρύβονται πίσω ἀπό τήν ἀμερικανική Κυβέρνηση». Στό ἐρώτημα γιά τίς ἐπιδιώξεις στήν Οὐκρανία τῆς «παγκόσμιας ὑπερκυβέρνησης» λέει: «Δέν χρειάζονται ὁμόσπονδη Οὐκρανία, πού δέν θά ἐλέγχεται ἐπαρκῶς καί ὅπου θά εἶναι ἀδύνατον νά ἐγκατασταθοῦν στρατιωτικές βάσεις καί ἀντιαεροπορικά συστήματα. Καί τέτοια σχέδια ὑπάρχουν. Ἀπό τό Λουγκάνσκ καί τό Χάρκοβ οἱ τακτικοί πύραυλοι Κρούζ φτάνουν πέρα ἀπό τά Οὐράλια, ὅπου βρίσκονται οἱ κύριες δυνάμεις πυρηνικῆς ἀποτροπῆς. Αὐτή ἡ περιοχή εἶναι σήμερα ἐκτός βολῆς ἀπό τήν Πολωνία, τήν Τουρκία καί τή ΝΑ Ἀσία. Αὐτός εἶναι ὁ κύριος στόχος τους. Ἔτσι, οἱ ΗΠΑ θά πολεμήσουν γιά τό Ντονμπάς μέχρι τόν τελευταῖο Οὐκρανό (…) Τό κύριο στρατηγικό καθῆκον εἶναι μιά ἑνιαία Οὐκρανία ὑπό τόν πλήρη ἔλεγχό τους, γιά τή μάχη κατά τῆς Ρωσίας. Τό ἀέριο ἤ ἡ ἀγροτική γῆ εἶναι ἁπλῶς ὡραῖα μπόνους. Ἐπίσης στόχος εἶναι ἡ διακοπή τῶν δεσμῶν μεταξύ τῶν ἀμυντικων βιομηχανιῶν Ρωσίας καί Οὐκρανίας». Ἀπό στρατιωτική ἄποψη παραδέχεται ὅτι ἡ Ρωσία ἔχασε, μέ «ἀποζημίωση» τήν Κριμαία καί τήν ἀντίσταση τῶν πολιτοφυλακῶν στή ΝΑ Οὐκρανία. «Ὅμως οἱ ἄνθρωποι πού καταλαβαίνουν ὅτι ἡ Οὐκρανία καί ἡ Ρωσία συνδέονται στή βάση δέν ἔχουν πεῖ τήν τελευταία τους λέξη, οὔτε στήν Ὀδησσό, οὔτε στό Χάρκοβ, οὔτε στό Ζαπορόζιε, οὔτε στό Τσερνίγκωφ. Κάποια στιγμή ἡ σιωπή θά σπάσει καί τό καπάκι θά ἐκραγεῖ. Γιά τό Ντονμπάς θεωρεῖ ὀλιγοπίθανο τό σενάριο τῆς Ὑπερδνειστερίας, λόγῳ μεγέθους καί μιλάει γιά προσωρινή ἀνάπαυλα καί ἀνακωχή. «Ἄς ξεχάσουμε τή Νοβορωσία ὡς τμῆμα τῆς Οὐκρανίας», λέει. Καί συστήνει ἐμπιστοσύνη στόν Πρόεδρο, ὁ ὁποῖος παρακολουθεῖ τίς παρασκηνιακές διαδικασίες στήν Εὐρώπη πού ἵσως φέρουν ἀποτέλεσμα χωρίς μεθόδους τύπου Κριμαίας.
Χαρακτηρίζει τόν ἰσλαμικό ἐξτρεμισμό ἄκρως ἐπικίνδυνο γιά τή χώρα: «Ὑπάρχει μιά πολύ δύσκολη κατάσταση στό Τατζικιστάν, μιά ἀστάθεια στήν Κιργιζία καί τό πρῶτο χτύπημα μπορεῖ νά δοθεῖ στό Τουρκμενιστάν. Μιλᾶ γιά ἕναν δύσκολο τομέα, ὄχι μόνο ISIS ἀλλά καί τοῦ ΝΑΤΟ πού θά διατηρήσει τίς βάσεις του στό Ἀφγανιστάν, ὡς μέρος τοῦ σχεδίου περικύκλωσης καί πίεσης τῆς Ρωσίας, μέ σκοπό τήν πτώση τοῦ Πούτιν καί τόν διαμελισμό τῆς χώρας. Ψάχνουν τό ἀδύνατο σημεῖο. Θά εἶναι τό Καλίνιγκραντ; Ὁ Καύκασος; Ἡ Ἄπω Ἀνατολή; Ἡ μάχη δέν εἶναι μεταξύ Οὐκρανῶν καί Ρώσων ἀλλά μεταξύ παγκόσμιων συστημάτων, ἡ Ρωσία ὡς διαφορετικός πολιτισμός φέρνει ἄλλο παράδειγμα στόν κόσμο. Ἦταν ὁ ὀρθόδοξος πολιτισμός τῆς ρωσικῆς Αὐτοκρατορίας, οἱ μπολσεβίκοι τόν κατέστρεψαν ἀλλά παρήγαγαν ἄλλες ἰδέες καί τώρα ἔρχεται τό 3ο, μιά καλή συμβίωση τῶν προηγουμένων πού θά δοῦμε σέ 5-6 χρόνια. Ὅσο γιά τήν «τρομοκρατία» λέει πώς ἡ Ἀμερική τήν δημιουργεῖ, τήν θρέφει, τήν ἐκπαιδεύει καί τήν ἐξαπολύει. Μπορεῖ νά σκοτώσει κάποιον «λυσσασμένο σκῦλο» ἀλλά οἱ ὑπόλοιποι σκληραίνουν.
Γιά τό ποιός κινεῖ τά νήματα δέν ἔχει ἀμφιβολίες: «Ὑπάρχει μιά κοινότητα κατουσίαν ἄγνωστη στό κοινό πού ὄχι μόνο ἐγκαθιστᾶ τούς προέδρους τῶν ΗΠΑ μά καί ἀποφασίζει τούς κανόνες τοῦ παιχνιδιοῦ γιά καθέναν. Εἶναι οἱ πολυεθνικές ἀλλά ὄχι μόνο αὐτές. Συμβαίενι μιά ἀναδόμηση τοῦ παγκόσμιου χρηματοοικονομικοῦ στυστήματος, μιά ἐμφανής προσπάθεια ἀναθεώρησης τοῦ καπιταλιστικοῦ συστήματος, χωρίς τήν ἐγκατάλειψή του. Ἡ ἐξωτερική πολιτική ἀλλάζει δραματικά. Οἱ ΗΠΑ ξαφνικά παρατοῦν τό Ἰσραήλ, γιά χάρη τῶν σχέσεών τους μέ τό Ἰράν, πού εἶναι στή ζώνη περικύκλωσης τῆς Ρωσίας πού φέρει μιά πολιτισμική ἐναλλακτική γιά τή Δύση». Θυμίζει τόν ἀντιαμερικανισμό τῆς δεξιᾶς Οὑγγαρίας, τῆς ἀριστερῆς Ἑλλάδας καί τά ἀνάλογα αἰσθήματα σέ Ἰταλία, Γαλλία, Αὐστρία… Ἄν ἡ Ρωσία ἀντέξει, προσδοκᾶ ἐξελίξεις στήν Εὐρώπη, παρότι ἀποκλείει τήν ἄρση τοῦ ἐλέγχου τῆς τελευταίας ἀπό τίς ΗΠΑ: «Ἡ Ἀμερική τήν κρατᾶ μέ πολλές ἁλυσίδες: τά τυπογραφεῖα τῆς Fed, τήν ἀπειλή τῶν ἔγχρωμων ἐπαναστάσεων καί τήν φυσική ἐξόντωση ἀνεπιθύμητων ἡγετῶν». Σχετικά μέ τό τελευταῖο ἐπιμένει πώς ἡ CIA δέν εἶναι τυπική ὑπηρεσία πληροφοριῶν, αὐτό εἶναι τό ἔσχατο καθῆκον της. Τά κύρια εἶναι ὀργάνωση πραξικοπημάτων καί ἐξάλειψη πολιτικῶν ἀντιπάλων.




antifonitis.gr