Σχετικά με την μετανάστευση:
Εμείς οι Ιταλοί γνωρίζουμε ότι η μεταναστεύουμε από ανάγκη, όχι για να κάνουμε τουρισμό. Ο μετανάστης λοιπόν για μας είναι κατ’ ανάγκην ένα θύμα. Είναι ένας άνθρωπος πού εγκατέλειψε την γη του, τον τόπο καταγωγής του, μερικές φορές ακόμα και την οικογένεια του. Η μετανάστευση είναι λοιπόν ένα αρνητικό φαινόμενο, αυτό όμως πρέπει να το λέμε μαζί με τους μετανάστες και όχι εναντίον τους….. Για αυτό καταδικάζουμε σταθερά κάθε μορφή ρατσισμού και ξενοφοβίας.
Θυμάμαι ένα ταξίδι πού είχα κάνει στο Μπέρμινχαμ στην Μεγάλη Βρετανία, μαζί με μέλη της επιτροπής Υγείας του Ιταλικού Κοινοβουλίου. Υπάρχουν στο Μπέρμινχαμ περίπου 500.000 μετανάστες πακιστανικής ή τζαμαϊκανής καταγωγής που ζουν σε αξιοθρήνητες συνθήκες. Να βλέπεις αυτά τα πλήθη που περιπλανιόντουσαν κάτω από την βροχή, κάτω από τον σκοτεινό ουρανό, υπήρξε για μένα ένα φρικτό θέαμα. Και έθεσα λοιπόν στον εαυτό μου το ερώτημα: μα τι κάνουν εδώ αυτοί οι άνδρες κι αυτές οι γυναίκες; Ποιός τους αποστέρησε την ταυτότητά τους; Ποιός τους έκανε να έρθουν; Και συναισθάνθηκα για την κατάστασή τους ένα ζωντανό συναίσθημα αλληλεγγύης. Κατάλαβα πραγματικά ότι ήταν τα θύματα ενός συστήματος αλλοτριωτικού, εκριζωτικού του οποίου υφιστάμεθα κι εμείς επίσης τα αποτελέσματα.
Δεν είναι οι μετανάστες που απειλούν την ταυτότητα, μα αυτό το σύστημα που απειλεί συγχρόνως την ταυτότητά τους και την δική μας. Μάχομαι λοιπόν για την ιδιαιτερότητα μας, όπως μάχομαι και για την ιδιαιτερότητα των μεταναστών, δηλαδή με άλλα λόγια για το κοινό μας δικαίωμα να ζήσουμε αρμονικά με την δική μας καταγωγή. Πρέπει λοιπόν να τεθούν κάποιες ερωτήσεις. Ποιός έχει συμφέρον να ξεριζώσει τούς μετανάστες; Γιατί οι άνθρωποι πρέπει να εγκαταλείψουν την γη τους και να αποκοπούν από τις παραδόσεις τους;.…
Γνωρίζω πολύ καλά τις δυσκολίες πού γεννά η μετανάστευση στην καθημερινή ζωή, το πρόβλημα της εγκληματικότητας ανηλίκων, της πορνείας κ.λ.π. Δεν μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε παρά μόνο δημιουργώντας θέσεις εργασίας στον Τρίτο Κόσμο και αγωνιζόμενοι εναντίον του διεθνούς καπιταλιστικού συστήματος που καταστρέφει όλες τις συλλογικές ταυτότητες που υπάρχουν στην επιφάνεια της γης, και ασφαλώς χωρίς να ενθαρρύνουμε την διάδοση συναισθημάτων κατά των μεταναστών.
Δεν έχουμε το δικαίωμα να χρησιμοποιούμε καταστάσεις που ήδη είναι πολύ δραματικές για να παρακινούμε στο μίσος. Και εξ άλλου, νομίζω ότι ό Τρίτος Κόσμος προορίζεται να γίνει ο καλύτερος σύμμαχος των λαών μας, εφόσον ο εχθρός μας είναι κοινός.
Από το βιβλίο «Φιλελευθερισμός : Εχθρός των Λαών», εκδόσεις Ελεύθερη Σκέψις (1990)
Ο Ιταλός εθνικιστής διανοούμενος, συγγραφέας και πολιτικός Giuseppe Umberto "Pino" Rauti, μια από τις πιο εξέχουσες μορφές του ιταλικού λαϊκού εθνικιστικού κινήματος, υπήρξε ιδρυτής της “Ordine Nuovo” και Γραμματέας του Ιταλικού Κοινωνικού Κινήματος (Movimento Sociale Italiano ή M.S.I.), βουλευτής και ευρωβουλευτής του Ιταλικού Εθνικιστικού Κινήματος. Γεννήθηκε στο Cardinale της επαρχίας του Catanzaro στην Καλαβρία της Σικελίας στις 19 Νοεμβρίου 1926 και πέθανε στις 2 Νοεμβρίου 2012 στη Ρώμη. Η εξόδιος ακολουθία της σορού του έγινε στις 5 Νοεμβρίου στη Βασιλική του Αγίου Μάρκου της Ρώμης. Ο Rautiέμεινε γνωστός ως “Fascista di sinistra” («φασίστας της αριστεράς»). Ο ίδιος χαρακτήριζε τον εαυτό του «αριστερό» και όχι «νεοφασίστα». Με το που εξελέγη πρόεδρος του MSI το 1990, ο Ράουτι έθεσε ως στόχο να συγκεντρώσει όλους τους «απογοητευμένους της αριστεράς», οι οποίοι είχαν αντιληφθεί την αποτυχία του κομμουνισμού, αλλά δεν ήταν διατεθειμένοι να αναδιπλωθούν σε "συντηρητικές" θέσεις. Συνέγραψε εκατοντάδες βιβλία, δοκίμια και άρθρα που βρίθουν από ριζοσπαστικές ιδέες. Ήταν σταθερός υπέρμαχος του ένοπλου ακτιβισμού και κατά καιρούς συμπαραστάθηκε σε όσους εναντιώνονταν στην αστική δημοκρατία, ενώ πρεσβεύοντας τον επαναστατικό «αριστερό Φασισμό» κατάφερε να προσελκύσει και να εντάξει στις τάξεις του Εθνικισμού χιλιάδες ανθρώπους με μαρξιστικές ιδέες (πηγές: εδώ,εδώ κι εδώ).
Σκέψεις ΚΟ:
Η κατάσταση με τους μετανάστες (παράνομους ή νόμιμους) στην Ευρώπη και στην πατρίδα του Ράουτι, την Ιταλία, έχει αλλάξει (ή επιδεινωθεί) ραγδαία από το 1990, που γράφτηκαν τα παραπάνω, μέχρι το σήμερα 2015. Η διαφορά είναι χαώδης. Είναι η μέρα με τη νύχτα. Δεν ξέρω εάν ο εξέχων αυτός εθνικιστής θα επαναλάμβανε τα ίδια, υπό το φως των νέων δεδομένων. Πιθανόν και ναι. Βεβαίως η ρητορική και η «οργή» όσων βλέπουν τον κίνδυνο από την ασύμμετρη απειλή της μαζικής μετανάστευσης δεν πρέπει να επικεντρώνεται στους ανθρώπους, (δίνοντας το δικαίωμα στην νεοταξική αριστερά να φοράει έντεχνα την μάσκα του «ανθρωπισμού»), αλλά στις πολιτικές που έχουν ανοίξει τις πύλες της κολάσεως. Και πίσω από τις πολιτικές υπάρχουν πολιτικοί. Υπάρχουν κόμματα. Υπάρχουν κράτη και συνασπισμοί κρατών. Υπάρχουν διευθυντήρια. Υπάρχουν ιερατεία. Υπάρχουν businessmen. Υπάρχουν μηχανισμοί προπαγάνδας. Υπάρχουν δυνάμεις και υπερδυνάμεις. Υπάρχουν γεωπολιτικά παιχνίδια. Υπάρχουν δουλέμποροι και κράτη δουλέμποροι. Υπάρχουν ΜΚΟ που κάνουν χρυσές business. Υπάρχουν «φιλάνθρωποι» μεγαλοεπενδυτές. Και υπάρχουν χρυσοπληρωμένοι «αλληλέγγυοι».Υπάρχει ένα ολόκληρο καλοστημένο ΣΧΕΔΙΟ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ του πληθυσμού της Ευρώπης με έναν τριτοκοσμικό ανομοιογενή πληθυσμό και δημιουργίας χαοτικών καταστάσεων με φτωχοποίηση, γκετοποίηση, θανατηφόρες φυλετικές συγκρούσεις (όχι απαραίτητα μεταξύ ξένων και γηγενών), τρομοκρατικά χτυπήματα και εμπέδωση αισθήματος φόβου και ανασφάλειας στο πόπολο. Απαραίτητα δηλαδή, «δομικά υλικά» για τους κτίστες της Νέας Τάξης που από τα ασφαλή «θεωρεία» τους στήνουν μια αυτοκρατορία φόβου και τρόμου. Όμως δεν είναι a priori όλοι οι μετανάστες «αθώα θύματα», «ταλαίπωροι» και «φτωχοί». Μεταξύ τους υπάρχουν κυκλώματα του υποκόσμου, εγκληματίες, πιστοί στρατιώτες του «προφήτη» με «αποστολή» και αφιονισμένοι σφαγείς των «απίστων», νεαροί υγιείς άνδρες που αντί να κάτσουν να πολεμήσουν για την χώρα τους, την αφήνουν στο «έλεος» των σφαγέων και άνθρωποι που σκορπάνε χιλιάδες (μα χιλιάδες!) ευρώ για να έρθουν στην Ευρώπη, στην οποία και καταφθάνουν φέροντες πανάκριβα ipadκαι smartphones και κάνοντας selfie άμα τη αφίξει τους. Τα πράγματα συνεπώς, δεν είναι μαύρο - άσπρο.
ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το ιστολόγιο δεν υιοθετεί και δεν φέρει καμία ευθύνη για τα σχόλια των αναγνωστών του. Πλέον, οι αναγνώστες μπορούν να σχολιάζουν με το λογαριασμό τους στο facebook ή με λογαριασμούς από τα υπόλοιπα κοινωνικά δίκτυα. Τα ανώνυμα σχόλια θα παραμείνουν κλειστά όσο υπάρχουν άτομα που κρύβονται πίσω από την ανωνυμία για να προβοκάρουν και να επιτεθούν σε άλλους σχολιαστές για να επιβάλλουν τις απόψεις τους.