Του Μιχαήλ Στυλιανού
Διπλωματική άσκηση εικονικού πεδίου, στην υπηρεσία ασχέτων επιδιώξεων, αποδείχθηκε –όπως ήταν προβλέψιμο- η επίσκεψη του Βλαδίμηρου Πούτιν στην Αθήνα. Κατά την οποία οι πρωταγωνιστές απλώς υποδύθηκαν τους ρόλους που προέβλεπε το σενάριο εικονικής πραγματικότητας: Ο κ. Τσίπρας παρίστανε τον πρωθυπουργό κυβέρνησης που αποφασίζει για τις σχέσεις της χώρας με τη Ρωσία και ο Ρώσος Πρόεδρος απλώς προσποιούταν πως τον θεωρεί υπαρκτό. Τον άκουγε όμως ανέκφραστος, με το βλέμμα σταθερά προσηλωμένο στο χαλί…
Η ρωσική πλευρά, πιστή στην αρχή της άψογης συμμόρφωσης στους διεθνείς κανόνες, ανταπέδωσε, κατά το πρωτόκολλο, την επίσκεψη του κ. Παυλόπουλου στη Μόσχα και επανέλαβε, επί ελληνικού (ακόμη) εδάφους κα σε επήκοο των κατοίκων της χώρας, αυτό που δεν έπαψε να δηλώνει σε όλες τις συναντήσεις της εξαετίας: την προθυμία της για ανάπτυξη των σχέσεων στενής συνεργασίας με την Ελλάδα.
Το έπραξε ασφαλώς χωρίς ψευδαισθήσεις, για να έχει καταχωρηθεί στο ιστορικό πρακτικό, ως υποθήκη και μελλοντικό στοιχείο κρίσεως ευθυνών. Οι συγκεκριμένες ρωσικές προτάσεις για ΤΡΑΙΝΟΣΕ, Λιμάνι Θεσσαλονίκης, Ενέργεια κ.λ.π. σ’ αυτό το πλαίσιο σίγουρα τοποθετούνται.
Ασφαλώς οι κύριοι Πούτιν, Λαβρώφ και στελέχη της αντιπροσωπείας δεν ήλθαν απληροφόρητοι για την πρωθυπουργική θριαμβολογία στην πρόσφατη τελετή για τον αγωγό από Αζερμπαϊτζάν και Τουρκία στη Βόρειο Ελλάδα, που αποσκοπεί στην αποκοπή των ενεργειακών δεσμών ΕΕ και Ρωσίας. Ή για την πρόσφατη σύλληψη στο αεροδρόμιο Θεσσαλονίκης και κράτηση επί τρίωρο , (ως ύποπτου τρομοκράτη;) του Ρώσου φιλοσόφου και θεωρητικού γεωστρατηγικής Αλεξάντρ Ντούγκιν, ο οποίος κατευθυνόταν στο Άγιο ΄Ορος, ως προπομπός του Πατριάρχη Κυρίλλου. ΄Η για το σκάνδαλο της ύποπτης κωλυσιεργίας στην έκδοση βίζας σε πολλές χιλιάδες Ρώσους τουρίστες, που αναγκάσθηκαν να ανατρέψουν το πρόγραμμα επίσκεψης τους στην Ελλάδα –σκάνδαλο που ξεφωνήθηκε και από τις στέγες καναλιών της διαπλοκής και προκάλεσε την ανάκληση της Γενικής Προξένου στη Μόσχα.
Αλλά η υπομονή, εγκαρτέρηση και προσποιητή αφέλεια αποτελούν απαραβίαστο κανόνα λειτουργίας για την ρωσική διπλωματία. Ο πρόεδρος Πούτιν, σε πείσμα συνεχών λυσσωδών προπαγανδιστικών επιθέσεων εναντίον της Ρωσίας και του ίδιου προσωπικά, αναφέρεται πάντοτε στις υπεύθυνες Δυτικές κυβερνήσεις με τον χαρακτηρισμό «οι εταίροι μας». ΄Ετσι ακριβώς και με τον εδώ τοποτηρητή των «εταίρων» δέχτηκε να συνυπογράψει « μ ν η μ ό ν ι α», ανώδυνα μεν αλλά και στερημένα ουσιαστικού περιεχομένου.
Από την εντεύθεν πλευρά, ο οικοδεσπότης του Μαξίμου, άσκησε το υποκριτικό του ταλέντο στην προσπάθεια να κερδοσκοπήσει δημαγωγικά από την επίσκεψη Πούτιν, ταυτόχρονα δίνοντας εξετάσεις πειθαρχικού οργάνου της προϊσταμένης αρχής.
Βαφτίζοντας «μνημόνια» τις εικονικές συμφωνίες με τους Ρώσους, επιδιώκει την σημειολογική εξημέρωση των ανθρωποφάγων επιτευγμάτων του. Και επιχείρησε την προπαγανδιστική εκμετάλλευση της επίσκεψης Πούτιν, για να τσοντάρει στην προσφώνηση το αηδές παραμύθι περί «νέας σελίδας» προς την οικονομικήν ανάπτυξη και τις επενδύσεις. Αυτά προς το εσωτερικό ακροατήριο, που σταθερά πιστεύει ηλίθιο αλλά προχθές πιο ευήκοο, λόγω του αξιοπρόσεκτου επισκέπτη.
Ταυτόχρονα, με σκοτεινό προσωπείο σταθερής συνοφρύωσης και με λεξιλόγιο μετρημένο με ζυγαριά φαρμακείου, για την αποφυγή και του παραμικρού ολισθήματος σε προσφωνήσεις υποδοχής και δηλώσεις, επιζήτησε να αποδείξει, όπου δει, την συναισθηματική αποστασιοποίησή του από την επικοινωνία και την αυστηρή τοποθέτηση της συνέχισης και ανάπτυξης των σχέσεων στο… πνευματικό επίπεδο, στον τουρισμό και στην αγροτικήν οικονομία. Τα περί ενέργειας και επενδύσεων αναφέρθηκαν εν είδει μαϊντανού, τόσο κρύα και αόριστα που να κραυγάζουν «μπαρούφα»!
Στον ρωσικό απολογισμό της επίσκεψης στην Αθήνα ως μόνο υπολογίσιμο δεδομένο θα καταγραφεί πιθανότατα η απερίφραστη προειδοποίηση του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας, από την πρωτεύουσα βαλκανικής χώρας του ΝΑΤΟ, προς τους λαούς της Ρουμανίας και της Πολωνίας, για τον θανάσιμο κίνδυνο στον οποίο τους εκθέτουν οι κυβερνήσεις τους, μεταβάλλοντας τις αντίστοιχες χώρες σε ορμητήρια επιθέσεως εναντίον της Ρωσίας. Ουδέποτε προηγουμένως ο Πρόεδρος Πούτιν ήταν σαφέστερος και δριμύτερος στην αναγγελία τερματισμού της ρωσικής ανοχής στην υφέρπουσα Νατοϊκή επιβουλή κατά της χώρας του.
Αυτό είναι ό,τι θα απομείνει ως ιστορικό γεγονός από την επίσκεψη του Ρώσου Προέδρου στην Αθήνα.
Διαμετρικά αντίθετο, καθαρτήριο βάπτισμα στην γνησιότητα, την ειλικρίνεια και την αλήθεια συναισθηματικής συνάντησης στις μακραίωνες πηγές κοινής θρησκευτικής λατρείας, πατρογονικών παραδόσεων και δεσμών, ήταν το χθεσινό κεφάλαιο της ρωσικής προεδρικής επίσκεψης στο ΄Αγιον ΄Ορος. Μόνον όσοι παρακολούθησαν την συνεχή παρουσίαση της επίσκεψης από τις κάμερες και τον επαρκέστατο ρεπόρτερ της ΕΡΤ είναι σε θέση να καταθέσουν για το επιβλητικό της εμπειρίας. Τα δελτία των οκτώ είχαν υποστεί τις αναμενόμενες προκρούστειες παρεμβάσεις σκοπιμότητος ανίερου «αρχιμανδρίτη», πρόσφατο επισκέπτη της κ. Βικτώριας Νούλαντ.
Εκεί Βλαδίμηρος Πούτιν και Προκόπης Παυλόπουλος, άνετοι φιλικότατοι, συνεχώς χαμογελαστοί, έχοντας κάτι να πουν σε πρώτην ευκαιρία, έδιναν την εικόνα δυο φίλων ηγετών, ο πρώτος μιας μεγάλης ευρωπαϊκής δύναμης, ο δεύτερος της Ιεράς Αθωνικής Πολιτείας –όχι της υπόδουλης αποικίας του εικονικού κράτους των Αθηνών. Και οι μοναχοί, οι ηγούμενοι, ο πρωτεπιστάτης, σε ψαλμό. λόγο, χειρονομία: ήσαν μια ενιαία έκφραση ευφροσύνης και αγαλλίασης. Ο εύστοχα εύγλωττος πρωτεπιστάτης του Αγίου ΄Ορους, σε χαρακτηριστική χειρονομία φιλόξενης στοργής για τον επισκέπτη, εθυσίασε την ομιλία του στο «Καθολικό», για να μην τον κουράσει περισσότερο, μετά την εξουθενωτική απεραντολογία του εκπροσώπου του Πατριάρχη Βαρθολομαίου. Και μετά τη σύντομη και μεστή αποφώνηση του Ρώσου Προέδρου, τον συνώδευσε «αλά μπρατσέτα», αδελφικά στην έξοδο…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το ιστολόγιο δεν υιοθετεί και δεν φέρει καμία ευθύνη για τα σχόλια των αναγνωστών του. Πλέον, οι αναγνώστες μπορούν να σχολιάζουν με το λογαριασμό τους στο facebook ή με λογαριασμούς από τα υπόλοιπα κοινωνικά δίκτυα. Τα ανώνυμα σχόλια θα παραμείνουν κλειστά όσο υπάρχουν άτομα που κρύβονται πίσω από την ανωνυμία για να προβοκάρουν και να επιτεθούν σε άλλους σχολιαστές για να επιβάλλουν τις απόψεις τους.