Οκτώ στρατιωτικοί εχθρικής χώρας, ζητούν πολιτικό άσυλο για να γλυτώσουν από την κυβέρνηση της εχθρικής χώρας, μετά από αποτυχημένο πραξικόπημα για την κατάληψη της εξουσίας στην εχθρική χώρα. Η εκλεγμένη κυβέρνηση της εχθρικής χώρας, νόμιμος εκφραστής της εχθρότητας, ζητά την έκδοσή τους. Αν είχαν επιτύχει και είχαν καταλάβει την εξουσία της εχθρικής χώρας, θα είχαν αυτοί τα πρωτεία της εχθρικότητας και άσυλο θα ζητούσε η εκδιωχθείσα πρώην κυβέρνηση της εχθρικής χώρας.
Στρατιωτικοί εχθρικής χώρας, ούτε δικαίωμα σε φιλοξενία έχουν, ούτε δικαίωμα σε άσυλο άνευ όρων. Στρατιωτικοί εχθρικής χώρας μπορούν να τύχουν ανθρωπιστικής μεταχείρισης, μόνο αν παραδοθούν εν καιρώ πολέμου ή αν αποκηρύξουν δημοσίως την επιθετικότητα της χώρας τους εναντίον μας και παραδεχθούν χωρίς υπεκφυγές τα εθνικά μας δίκαια, αν δηλαδή μέσα στην αίτηση ασύλου, στην αιτιολόγηση της υποβολής της, ενσωματώσουν ΩΣ ΑΙΤΙΟ και την πολεμοχαρή στάση της χώρας τους απέναντί μας.
Τα υπόλοιπα είναι σκέτη υποκρισία και ψευδοδιλήμματα.
Οι γνώμες που γράφονται και ακούγονται, κατανοητές και σεβαστές, έχουν σωστή νομική και λογική βάση (πλην της ηλιθιότητας που συγκρίνει Τούρκους πραξικοπηματίες με τον Οτσαλάν!), αλλά δεν λαμβάνουν υπόψιν τους το βασικό: ότι πρόκειται για εχθρική χώρα!
Χώρα που μας έχει κατασφάξει, απρόκλητα και σαδιστικά, πάμπολλες φορές στο παρελθόν. Και εμάς και όλους τους γείτονές της. Χώρα που έχει χαρακτηρίσει αφορμή πολέμου νόμιμο κυριαρχικό μας δικαίωμα. Χώρα που διεκδικεί εδάφη μας, παρανόμως και προκλητικά. Χώρα που παραβιάζει ύδατα και εναέριο χώρο μας, θρασύτατα και συνεχώς. Χώρα που έχει εκδιώξει τα ιερά και τα όσιά μας από κάθε σπιθαμή των εδαφών της. Χώρα που έχει εγκαταστήσει εποίκους και εγκάθετους σε δική μας γη.
Η ιδέα να δώσουμε μαθήματα δημοκρατίας, ευνομίας και σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι ανόητη: η Τουρκία είναι μπράβος.
Μπράβος των Νονών του πλανήτη. Άξεστος, τσαμπουκάς και αδίστακτος. Ο κατάλληλος για όλες τις βρωμοδουλειές.
Δεν γνωρίζουν λέτε Αμερικανοί, Ευρωπαίοι και Ρώσοι τι εστί Τούρκος; Δεν γνωρίζουν για σφαγές, γενοκτονίες, λαθρεμπόριο, δουλεμπόριο και εμπόριο όπλων; Σε τι ακριβώς θα βοηθήσει η επίκληση αρχών και αξιών από μέρους μας; Πάλι με αυταπάτες ότι διδάσκουμε την ανθρωπότητα θα την βγάλουμε; Πάλι κήρυγμα σε μπράβους και Νονούς θα κάνουμε; Το ρόλο του πτωχού πλην τιμίου τον έχουμε χιλιοπαίξει. Δικός τους είναι ο μπράβος, τώρα που αυτονομείται να καθαρίσουν μόνοι τους.
Μα, θα πείτε, θα τους εκτελέσουν και μπορεί να μην είχαν ιδέα για το πραξικόπημα, να εκτελούσαν απλώς εντολές. Ρωτώ όμως κι εγώ: αν οι εντολές τους ήταν … επίθεση στην Ελλάδα; Και πάλι δεν θα είχαν ιδέα γιατί, και πάλι θα έπρεπε να τις εκτελέσουν (σκοτώνοντας Έλληνες) και τότε θα έπρεπε να τους σκοτώσουμε εμείς. Και μη μου πείτε ότι αν τους διέτασσαν να εισβάλλουν σε ελληνικό νησί, θα αρνούνταν και θα στασίαζαν!
Μα, θα ρωτήσετε, δεν θα φανεί ως πράξη υποτέλειας η με συνοπτικές διαδικασίες παράδοση ανθρωπίνων ψυχών στον Σουλτάνο; Ρωτάω όμως κι εγώ με τη σειρά μου: έτσι θα αποδείξουμε ότι δεν είμαστε υποτελείς; Αν αυτό είναι το θέμα, έχω καλύτερη πρόταση: να επεκτείνουμε τώρα τα μίλια σε 12. Έτσι όχι μόνο δείχνουμε ότι δεν είμαστε υποτελείς, αλλά και πληρώνουμε τον εχθρό με το ίδιο νόμισμα. Διότι μην μου πείτε ότι αν στην Ελλάδα είχαμε πραξικόπημα, δεν θα είχε ορμήσει ο Τούρκος στα νησιά μας.
Αν είναι λοιπόν να (επανα)κηρύξουμε την ανεξαρτησία μας, όσο κι αν ακούγεται γελοίο με τους ΤσιπροΚαμμένους που μπλέξαμε …
…πάρε Ταγίπ τους στασιαστές, δεν σου δίνουμε την αφορμούλα που ψάχνεις για καυγά, αλλά με την ευκαιρία, πάρε μια βαρβάτη αφορμή για να δούμε πόσα κιλά καρύδια κουβαλάς: μην ξαναπατήσεις στο Αιγαίο. Το ολόδικό μας το Αιγαίο.
aristidisdikaios.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το ιστολόγιο δεν υιοθετεί και δεν φέρει καμία ευθύνη για τα σχόλια των αναγνωστών του. Πλέον, οι αναγνώστες μπορούν να σχολιάζουν με το λογαριασμό τους στο facebook ή με λογαριασμούς από τα υπόλοιπα κοινωνικά δίκτυα. Τα ανώνυμα σχόλια θα παραμείνουν κλειστά όσο υπάρχουν άτομα που κρύβονται πίσω από την ανωνυμία για να προβοκάρουν και να επιτεθούν σε άλλους σχολιαστές για να επιβάλλουν τις απόψεις τους.