«Οδηγίες για (Αλβανούς) πατριώτες»

Νοέμβριος 8, 2016.
Τίρανα.
«Αν οι πατριώτες είναι τόσοι πολλοί στην αλβανική ηγεσία με επικεφαλής τον Έντι Ράμα, πρέπει να αγοράσουν μερικά μαχητικά αεροπλάνα, όπως κάνει η Ελλάδα, αντί να εξάγουν Αλβανούς στρατιώτες στο Αφγανιστάν και το Ιράκ», γράφει το αλβανικό άρθρο και συνεχίζει:

Όπως έχουμε μάθει από τους συναδέλφους μας του Κοσοβάρους, ο πατριωτισμός μετριέται με τις δράσεις και την προθυμία να πεθάνουν, όχι με τα αστεία που τα αστεία δημοσιεύματα στο Facebook και στο Twitter.
Η φωτογραφία του Ράμα δίπλα στον Τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, βοηθάει την Αλβανία, εάν αυξηθεί η ένταση με την Ελλάδα;
Καθώς η Τουρκία δεν προσφέρει ένα στρατιώτη στη Βοσνία, οι Κοσοβάροι και οι Αλβανοί των Σκοπίων δεν πρέπει να πιστεύουν ότι η Τουρκία θα έρθει να ενισχύσει την Αλβανία, με αυτήν την αλβανική κυβέρνηση, σε μια συνοριακή διένεξη (με την Ελλάδα). Έτσι είναι!
Κάθε πρωθυπουργός που κάνει τον πατριώτη το πρώτο που οφείλει να κάνει είναι να υπερασπισθεί τη χώρα. 
Τα ιδεαλιστικά όνειρα ότι ο κόσμος και η ήπειρός μας είναι ειρηνική, αυτό θα διαλυθεί όταν βρεθεί σε κίνδυνο. Ακόμη και το όνειρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει καταρρεύσει με την έξοδο των Βρετανών από αυτήν, αλλά και στην περίπτωσή μας, της Αλβανίας, ο πρωθυπουργός έχει την πεποίθηση ότι μπορεί να παίζει με τη φωτιά χωρίς να καεί.
Είναι φυσιολογικό, ως εκ τούτου, ότι όταν παίζει κανείς με τη φωτιά δεν αποκλείεται να αποτεφρωθεί. 
Η αλβανική κυβέρνηση πουλάει κάθε φυσίγγιο που έχει στη Μέση Ανατολή, η αλβανική κυβέρνηση πουλάει κειμήλια και σύμβολα του αλβανικού στρατού στην Ευρώπη, είναι μια κυβέρνηση που νομίζει ότι ο πόλεμος είναι αστείο πράγμα και αποκλείει την πιθανότητα να πάθει εγκαύματα.
Δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια από την εποχή που η ελληνική αστυνομία πυροβολούσε κάθε Αλβανό ψαρά στα νερά των Αγίων Σαράντα και δεν χρειάζεται μεγάλη φαντασία ότι το σενάριο αυτό μπορεί να επαναληφθεί.
Ήδη, στα ελληνο-αλβανικά σύνορα, εδώ και χρόνια συγκρούονται οι εγκληματικές ομάδες με την ελληνική αστυνομία. Αιτία, βέβαια, είναι η αδυναμία της αλβανικής κυβέρνησης να καταστείλει το έγκλημα.
Δεν έχουν περάσει τρεις εβδομάδες που ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς είπε ότι η Ελλάδα έχει την οπλική δυνατότητα να υπερασπίσει τη χώρα. Ο Κοτζιάς έκανε τις δηλώσεις ως απάντηση στις αστειότητες του πρωθυπουργού Έντι Ράμα.
Ο Ράμα αναπαράγει αστεία, όπως έκαναν και οι προκάτοχοί του στην αλβανική ηγεσία.
Ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών μιλά εκ των πραγμάτων και όχι υποθετικά, ενώ ο Ράμα και οι πρωθυπουργοί των μετα-κομμουνιστικών κυβερνήσεων μιλούν για πατριωτισμό χωρίς να έχουν τη στοιχειώδη υποδομή.
Τρία πράγματα πρέπει να διευκρινισθούν.
 Οι διεθνείς παράγοντες θα παρέμβουν κατά πάσα πιθανότητα εάν υπάρξει ελληνο-αλβανική σύγκρουση.
Ωστόσο, όπως και στην περίπτωση της Βοσνίας και του Κοσσυφοπεδίου, η διεθνής βοήθεια έρχεται πάντοτε αργά, αφού προκληθεί ανεπανόρθωτη  εθνική και οικονομική ζημία.
Δεύτερον, οι Αλβανοί μετανάστες στην Ελλάδα δεν έχουν ούτε την εξουσία, ούτε κάποια αιτία να παρέμβουν σε μια πιθανή σύγκρουση με την Αλβανία. Δεν θα πάρουν θέση.
Τρίτον, εάν συνεχισθεί η Αλβανία να πουλάει φυσίγγια για δύο Λέκ στο Αφγανιστάν και τα σύμβολα του αλβανικού στρατού σε δημοπρασίες στην Ευρώπη, για να αγοράσουν οι Αλβανοί υπουργοί Τζάγκουαρ, αυτό δείχνει ότι δεν υπάρχει καμία προθυμία για την προστασία των συνόρων και τα εθνικά δικαιώματα.
Αυτό ο πατριωτισμός του Έντι Ράμα, αλήθεια, από πού εκπορεύεται;
Το ‘τσάμικο ζήτημα’
Αν τα Τίρανα ενδιαφέρονται για το αλβανικό έθνος εκτός των συνόρων, θα πρέπει να αφήσουν την ολοκλήρωση στην ΕΕ. Από τη στιγμή που τοποθετείται το ζήτημα των τσάμηδων ως αμφιλεγόμενο ζήτημα για την ένταξη της Αλβανίας στην ΕΕ, η επιτάχυνση της ένταξής μας στην ΕΕ δεν μπορεί να διασφαλισθεί. 
Όταν ο Επίτροπος για τη διεύρυνση περιέλαβε το ζήτημα των τσάμηδων στις συζητήσεις της ολοκλήρωσης, οι Τσάμηδες έχουν το δικαίωμα να είναι ευχαριστημένοι, αλλά σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι τα τέσσερα εκατομμύρια των Αλβανών πρέπει να είναι ευχαριστημένα.
Η Ελλάδα έχει εδώ και είκοσι χρόνια που μπλοκάρει την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, ενώ τα τελευταία χρόνια η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δηλώνει ότι θέλει περαιτέρω επέκταση.
Αν αυτό το ζήτημα προστεθεί στην αλβανο-ελληνική ένταση, τότε το τείχος που χωρίζει τα 2,5 εκατομμύρια Αλβανούς της Αλβανίας με το 1,5 εκατ. των Αλβανών που είναι στην ΕΕ και τις ΗΠΑ θα παραμείνει αξεπέραστο σε πολλούς από εμάς.
Τι είναι όμως το ‘τσάμικο ζήτημα’;
Κάθε αναφορά του ζητήματος αυτού στις δημόσιες συζητήσεις προϋποθέτει την αποδοχή δύο μύθων
Ο πρώτος μύθος λέει ότι οι Τσάμηδες πολέμησαν για την πατρίδα και ο δεύτερος μύθος των τσάμηδων ότι δήθεν έχουν έρθει στην Αλβανία.
Πολλά ιστορικά έγγραφα πριν από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο αναφέρουν ότι οι τσάμηδες κατά χιλιάδες εγκατέλειψαν την περιοχή τους και μετανάστευσαν στην Τουρκία. Πολλοί τώρα διατείνονται ότι εξοντώθηκαν.
Είναι, ωστόσο, βέβαιο ότι αγωνίστηκαν για την περιοχή τους στην οποία ζούσαν με τους  Έλληνες Ορθόδοξους, και πολέμησαν για τον κομμουνισμό με σαφείς εντολές που είχαν λάβει από το Βελιγράδι και τη Μόσχα.
Κανείς από αυτούς δεν πολέμησε για την Αλβανία, αγωνίστηκαν για να μην χάσουν τα προνόμια που είχαν στην περιοχή τους.
Όσον αφορά το δεύτερο μύθο, είναι απογοητευτικός όσο και ο πρώτος. Ενώ στον πρώτο δεν ενδιαφέρθηκαν για την αλβανική εθνική αλληλεγγύη στο δεύτερο μύθο πρέπει να παραδεχθούμε ότι παραδόθηκαν και αποδέχθηκαν τους Ιταλούς φασίστες.
Θα πρέπει να διευκρινισθεί ότι το παρόν άρθρο δεν επιδιώκει την ακύρωση μιας τραγωδίας που συνέβη πριν από επτά δεκαετίες. Η κριτική έχει στόχο τον τυφλό εθνικισμό. Ο τυφλός εθνικισμός αναφέρεται σε μια τραγωδία μιας επαρχίας και μετατρέπεται σε μύθο. Η τραγωδία των τσάμηδων συνέβη σε συνθήκες εξαιρετικά ενοχλητικές για την ιστορία της Ελλάδας, την ιστορία της Ιταλίας και την ιστορία της Αλβανίας.
Αυτή η τραγωδία τελείωσε με δολοφονίες, απελάσεις, εξορίες και άλλα μέτρα. Στα θύματα των τσάμηδων είναι άχρηστο να αναζητήσουμε ήρωες και μύθους του έθνους μας. 
Αυτό που απαιτείται σήμερα είναι η συμβολική δικαιοσύνη και η αποκατάσταση των οικογενειών αυτών. Αλλά ούτε η δικαιοσύνη, ούτε η αποζημίωση των τσάμηδων δεν θα αποφασισθεί από τις κυβερνήσεις των Τιράνων.
 Η φύση του προβλήματος είναι τέτοια, ώστε η ετυμηγορία θα προέλθει από διεθνή δικαστήρια σε συνεργασία με τις κυβερνήσεις των Αθηνών.
Αλλά δεν πρέπει να λησμονούμε ότι η αποζημίωση είναι συμβολική, γιατί δεν αμφιβάλει κανείς όσον αφορά τα υλικά οφέλη που λαμβάνει η Αλβανία από τους μετανάστες στην Ελλάδα καθώς και την περιφερειακή συνεργασία.
‘Sot’
Βαλκανικό Περισκόπιο -Γιῶργος Ἐχέδωρος