Σάββατο 3 Ιουνίου 2017

Δεν έχει σημασία το "Πολιτειακό Σύστημα"...η "ελίτ της ισχύος" ευθύνονταν πάντα...αυτή είναι που "εκμαυλίζει συνειδήσεις" με μαστίγιο και καρότο...η ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ είναι να "αντιταχθεί ένα άλλο "ισοδύναμο ΜΑΣΤΙΓΙΟ"...ώστε οι Πυλώνες της Θεσμικής Εξουσίας να "(επανα)λειτουργήσουν ΥΓΙΩΣ"...


γράφει ο Γιώργος Ανεστόπουλος
Όταν κάποιος πολιτικός βγαίνει και λέει σήμερα πως 
«...τα έλεγα εγώ από τότε...έπρεπε να έχουν ληφθεί 20 χρόνια πριν σκληρά μέτρα...» 
πάντα εννοεί το γνωστό μοτίβο:
Ιδιωτικοποίηση των πάντων, κλείσιμο κάθε μικρής επιχείρησης και συγκέντρωση όλου του πλούτου σε λίγους και ισχυρούς, απόλυση εκατοντάδων χιλιάδων μισθωτών και πρόσληψη άλλων εξαιρετικά «φτηνότερων» (εισαγωγή φρέσκου λαθρο-αίματος), καταδίκη όλων αυτών των "διωχθέντων Ελλήνων" στην (ΜΗ ΑΜΕΙΒΟΜΕΝΗ) ανεργία κι εξαθλίωση, εγκληματικά ανισόρροπη και βαριά φορολογία των αδυνάτων και πλήρη ασυδοσία και μη φορολογία των μεγάλων και των προνομιούχων...

(Υπάρχουν βεβαίως και πολλά άλλα ακόμη "ανάλογα καλούδια" στα οποία προσφεύγουν αυτά τα αρπακτικά)....
Κανείς μα κανείς τους ποτέ δεν επέλεξε τον δρόμο της «κοινής (φιλο)λαϊκής λογικής» και της ηθικής...
Τουτέστιν, όλοι οι πολιτικοί ζητούν πάντα θυσίες από την φτωχολογιά χωρίς πρώτα να της έχουν αποδείξει πως εξάντλησαν όλα τα όρια ισονομίας σ’ αυτόν τον τόπο.
Γνωρίζουν και οι πέτρες πως αυτά που καρπώνεται το «ελιτ συνάφι τους» μέσω της διαφθοράς είναι πολύ πολύ περισσότερα απ’ όσα θα μπορούσε να αποδώσει ακόμη και η πιο βαριά φορολογία του λαουτζίκου.
Αρκεί δηλαδή να ΚΥΝΗΓΗΣΟΥΝ ΤΗ ΔΙΑΦΘΟΡΑ και να πάρουν πίσω τα κλεμμένα και μ' αυτό θα φανεί πόσο "αχρείαστη" (sic!)  ήταν/είναι η εγκληματική, άγρια, βαριά, ΑΔΙΚΗ φορολογία της φτωχολογιάς...
Αντ' αυτού, ξέρουν μόνον να λένε – έτσι για τα μάτια του κόσμου – «θα φτάσει το μαχαίρι στο κόκκαλο»....
Και δεν έκανε κανείς τους τον κόπο να «ψάξει» λίγο αυτή την «λαϊκή έκφραση» προτού με περισσό θράσος την χρησιμοποιήσουν...
...καθώς, αυτή η "λατρεμένη", πολυχρησιμοποιημένη καραμέλα/φράση των πολιτικών (ατυχώς γι' αυτούς) σημαίνει το «ακριβώς αντίθετο» απ’ αυτό που θέλουν να υπονοήσουν...
Αλλά αυτή είναι η Νέμεσίς τους...Γλώσσα λανθάνουσα αλήθεια λέγει...
Καθώς, η φράση προέρχεται από την «τέχνη των χασάπηδων» και η ακριβής απόδοσή της είναι «...η μύτη το μαχαιριού σύριζα/ξυστά στο κόκκαλο...» και υπονοεί "να αφαιρεθεί παντελώς το κρέας γύρω από το κόκκαλο"...
Πάει ο νους σας μήπως στο «πως αλλιώς λέγεται αυτή η διαδικασία» στην γλώσσα των χασάπηδων;
«...Ξεκοκάλισμα...»
Όταν ο πολιτικός λοιπόν λέει «...θα φτάσει το μαχαίρι στο κόκκαλο», χωρίς να το αντιλαμβάνεται λέει «...θα ξεκοκαλίσουμε μέχρι και τα πιο μικρά υπολλείμματα σάρκας...δεν θ' αφήσουμε ίχνος!»...
Οι....(αιματηροί) «συνειρμοί» (περί του "τι υπονοούν" εις βάρος του λαού) δικοί σας...
Εν τέλει,
Προτού απευθυνθούν στον λαό ζητώντας του (για πολλοστή φορά) να κάνει (κι άλλες) θυσίες και να σφίξει (κι άλλο) το ζωνάρι, ΠΟΤΕ κανείς τους δεν κάνει την εξής απλή πράξη...
«...χτύπα πρώτα την διαφθορά ρε θρασύτατε πολιτικέ, πάρε πρώτα ΟΛΑ ΟΣΑ πρέπει να πάρεις από τα λαμόγια, απόδειξε δηλαδή πρώτα στην φτωχολογιά και σ’ όλο τον μη προνομιούχο λαό πως είσαι ακριβοδίκαιος (και πως ΠΡΩΤΑ τιμώρησες την διαφθορά και έφερες πίσω με τόκο τα ΚΛΕΜΜΈΝΑ) και μετά απευθύνσου στον λαό και ζήτα του τα παραπάνω που (ίσως) χρειάζεται το κράτος για να λειτουργήσει...»
Κανείς δεν θα μπορεί να σου πει τίποτα μετά απ’ αυτό...κανείς δεν θα μπορεί να σου αρνηθεί τις θυσίες που του ζητάς...


...αλλά ΜΕΤΑ ΑΠ' ΑΥΤΟ...ΟΧΙ ΧΩΡΙΣ ΑΥΤΟ!!!
Ενώ τώρα;
Ποιός θα σ’ εμπιστευθεί;
Είναι δυνατόν χωρίς το πρώτο να διεκδικήσεις το δεύτερο;
Κι όμως το κάνεις...
Κι εσύ και όλο το πολιτικό εγκληματικό συνάφι σου....
Ξανά και ξανά και ξανά...
Με το που εκλέγεστε, σφυράτε κλέφτικα και κοιτάτε απ’ την «άλλη μεριά» και όχι προς την «διαφθορά»...
Αυτό εννοείτε όταν λέτε πως η δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα;;;
Η πρώτη σας κουβέντα με το που εκλέγεστε (και όχι, ποτέ πριν) είναι πάντα προς τον λαό/φτωχολογιά:
 θα χρειαστούν ΘΥΣΙΕΣ απ’ όλους (και εννοείς την φτωχολογιά ΜΟΝΟ)....
Ποιές θυσίες ρε άτιμε;
Πως τολμάς να ζητάς θυσίες χωρίς πρώτα να εξαπολύσεις αμείλικτο κυνηγητό προς τα ΚΛΕΦΤΡΟΝΙΑ κάθε λογής και ιδίως τα μεγαλοκλεφτρόνια της ελιτ;
Χωρίς να κάνεις αυτή την απλή «λογική κίνηση» πως τολμάς και απευθύνεσαι κατ’ ευθείαν προς τη φτωχολογιά;
Τολμάς, γιατί σου το επιτρέπουν οι επικοινωνιακές λαμογιές σου και όλα αυτά τα κόλπα που σου εξασφαλίζει η υποστήριξη της ελιτ...
«Αγοράζουν» για λογαριασμό σου κάμποσα εκλογικά τμήματα του λαού...
...έχουν τον τρόπο...χίλιους δυό τρόπους για να κάνουν «συνένοχους» μεγάλες μάζες του κόσμου...
...πότε προσλαμβάνεις κάμποσες χιλιάδες «ημέτερους»...
...πότε σκορπάς «πονηρά επιδόματα»....
...πότε «στημένες μικρο/μεσαιο/μεγαλοπρομήθειες του δημοσίου»...
...πότε δίνεις «δουλειές εργολαβίας» (παντός είδους, από τεχνικά έργα μέχρι κετερινγκ και από διοργανώσεις συνεδρίων μέχρι εκτύπωση εντύπων και προμήθειες αναλωσίμων)...
...πότε το’ να πότε τ’ άλλο...έχει τρόπους το «συνάφι σου» να «εξαγοράζει συνειδήσεις και ψήφους»...
Κι αυτό είναι πάντα αρκετό...
Οι υπόλοιποι χειραγωγούνται εύκολα...με χίλιες δυό μεθόδους κι αυτοί...
Και κανείς μα κανείς δεν θα σε κυνηγήσει ποτέ...
Ούτε σένα ούτε τους συνεργάτες σου...τόσο προς «τα πάνω» όσο και προς «τα κάτω»...
Σε κυνήγησε άλλωστε ποτέ κανείς σ’ αυτόν τον τόπο για να σε κυνηγήσει τώρα ή στο μέλλον;
Όχι...
Καταλαβαίνεις όμως πως αυτό είναι «έγκλημα», σωστά;
Βλέπεις; Στον εαυτό σου δεν μπορείς να πεις ψέμματα...
Όπως ξέρεις καλά επίσης, πως,  όσο το συνεχίζεις αυτό το έγκλημα, αυτή η συμπεριφορά σου «σκοτώνει κόσμο, φτωχούς ανθρώπους»...
Κι αυτό το καταλαβαίνεις...άλλο που δεν θα το παραδεχτείς ποτέ...
Μην ξεγελάς πάντως τον εαυτό σου...πρέπει να το συνειδητοποιήσεις αυτό...
Δεν είναι πως «απλώς κλέβεις το δημόσιο ταμείο»...


...αυτή η δόλια πράξη σου στερεί από κάποιους άλλους τα φάρμακά τους, τον γιατρό τους, το νοσοκομείο τους, το σχολείο των παιδιών τους, το φαγητό τους, τα ρούχα τους, τη θέρμανσή τους...
Με λίγα λόγια, 


αυτή η «δόλια πράξη σου» ΣΚΟΤΩΝΕΙ κάποιους άλλους...
Όχι άμεσα...δεν τραβάς κάποια σκανδάλη...αλλά έμμεσα αυτό ακριβώς συμβαίνει...ΣΚΟΤΩΝΕΙΣ αθώους φτωχούς πολίτες...


...γέροντες...άρρωστους...ανήμπορους...παιδιά...
Κι όσο κι αν κάνεις πως δεν το βλέπεις, ούτε εσύ, ούτε "κι αυτοί που θα έπρεπε να σε κυνηγήσουν, να σε καταδικάσουν, να σε φυλακίσουν  και απλά δεν το κάνουν", όλοι σας το ξέρετε καλά πως είναι ένα βαρύτατο έγκλημα διαρκείας πουαφήνει πίσω του θύματα, νεκρούς και καταστροφές...
Ανθρώπινες και υλικές...
Από την στιγμή που κάνεις «ακατάπαυστα, κατά συρροήν και ασταμάτητα αυτό το έγκλημα λοιπόν κι εσύ και οι «παντοειδείς προστάτες σου», τότε αυτομάτως αποδεικνύετε πως ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ «ΘΕΣΜΙΚΗ ΛΥΣΗ» ΓΙΑ ΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΣΑΣ...
Δεν υπάρχει «θεσμική λύση» που θα ανακόψει την «εγκληματική, θανάσιμη στάση ΟΛΩΝ ΣΑΣ» ενάντια στον λαό, ενάντια στα εθνικά συμφέροντα κι ενάντια στην εθνική ασφάλεια....
Κατορθώσατε να ΜΗΝ λειτουργεί κανένας μα κανένας πυλώνας της δημοκρατίας και της κοινωνίας δικαίου...
Και δεν λειτουργεί γιατί χρησιμοποιήσατε το πιο πανάρχαιο όπλο εναντίον του...
Αυτό που κατόρθωνε πάντα ιστορικά να κατατρώει από μέσα κάθε μα κάθε πολιτικοκοινωνικό σύστημα διακυβέρνησης...
Από την Αθηναϊκή Δημοκρατία μέχρι την Σπαρτιατική Στρατιωτική Αριστοκρατία κι από το Ρωμαϊκό Imperium μέχρι την Περσική Βασιλεία...
...από την Αλεξανδρινή αυτοκρατορία μέχρι την Μεγάλη Ορδή των Ούννων...
...κι από την περίπλοκη Βυζαντινή Διοίκηση μέχρι το Μεγακράτος του Καρλομάγνου...
Από το τσαρικό καθεστώς μέχρι την σοβιετική διοίκηση κι από το κινεζικό κράτος των μανδαρίνων ως την ναπολεόντειο γαλλική αυτοκρατορία.
Τα καθεστώτα διαδέχονταν πάντα ιστορικά το ένα το άλλο...
...λες και το πρόβλημα ήταν πρωτίστως ή/και μόνον η «διαφορετική σύνθεση των θεσμών»...
Ξεχνώντας πως μέσα σε αυτές τις «εναλλαγές» αυτό που επιβίωνε και παρέμενε «αλώβητο» και «διαρκώς πανίσχυρο» ήταν η «διαχρονική ελιτ της ισχύος»...της «πολιτικής ισχύος»...της «οικονομικής ισχύος»...της «οικονομικής ισχύος»...
Και η οποία απλώς πάντα «προσαρμόζονταν»...έτσι απλά...
Με τον γνωστό κλασσικό ιστορικά τρόπο...
Την στρατολόγηση φρέσκου αίματος...
...ή μ’ άλλα λόγια το «δάγκωμα ενός ακόμη θύματος» (να του δώσουμε μια πιο κινηματογραφική χροιά)...την «ψυχοπνευματική επιμόλυνση» ενός ακόμη «συνεργάτη στο έγκλημα»...
Τακτικά η ελιτ «βάζει και μερικούς ακόμη στο κόλπο»...
Ανανεώνεται κατ’ αυτόν τον τρόπο...
Καρότο και μαστίγιο είναι δε ο (ιστορικά ακαταμάχητος) τρόπος της...
Ποιός μπόρεσε τάχα ν’ αντιταχθεί στους «πληρωμένους κατήγορους» του Σωκράτη (και δη στους «κρυφούς πίσω απ’ την κουρτίνα παίκτες» της «δήθεν πεντακάθαρης Αθηναϊκής δημοκρατίας»);
Ποιός μπόρεσε να αντιταχθεί στην «χοντροκεφαλιά» της Σπαρτιατικής ελιτ όταν αρνήθηκαν να στείλουν στρατό στον Μαραθώνα αλλά και αργότερα στις Θερμοπύλες (για παρόμοιους κοντόφθαλμα ωφελιμιστικούς λόγους της τότε σπαρτιατικής ελιτ);
Ποιός μπόρεσε ν’ αντιταχθεί στα «αδίστακτα συμφέροντα» της Βυζαντινής ελίτ που επί αιώνες το μόνο που κατόρθωνε ήταν ο μαρασμός της αυτοκρατορίας; (η ίδια βεβαίως ποτέ δεν είχε "απώλειες", εφόσον τα "προνόμιά" της εξακολουθούσαν να υφίστανται ακμαία και με τον "επόμενο ηγεμόνα" - στον οποίο άλλωστε πουλούσε - προδοτικά - την "υποστήριξή" της προκειμένου να "αφαιρεθούν εδάφη" από την αυτοκρατορία)...
Καρότο και Μαστίγιο λοιπόν...
...αυτό είναι το όπλο της...ήταν, είναι και θα είναι πάντα...
Προσφέρει χρήμα και πλούσια ζωή κάνοντας το «νέο μέλος» (πχ έναν πολιτικό, έναν κυβερνητικό νέο άρχοντα, έναν δικαστή, έναν ένστολο, έναν άνθρωπο των ΜΜΕ) συμμέτοχο στις λαμογιές...και στην εξουσία βεβαίως...και στην «καλή ζωή» της «καλής κοινωνίας»...
Άρα, αυτομάτως αυτός αδυνατεί να ενεργήσει ηθικά με γνώμονα το «καλό του λαού»...και ταυτόχρονα αδυνατεί να καταγγείλει τους άλλους «συμμέτοχους»...
Είναι πια ένα «εκβιαζόμενο υποχείριο»...
Μέσα σ’ αυτό το μοτίβο «αλληλοεκβιασμών της ελιτ» τι αξία μπορεί να έχει το αν μιλάμε για Δημοκρατικό σύστημα διακυβέρνησης, για Θεοκρατικό, για σοβιετ, για στρατιωτική δικτατορία ή για βασιλεία;
Αυτή η συζήτηση όταν ξεκινάει είναι απλά μια «παραπλανητική προκάλυψη»...
Το μόνο που κρατάει αυτούς τους ανθρώπους (τους "προνομιούχους της πολιτικής και της Πολιτειακής εξουσίας") ως «εξέχοντα γρανάζια» μιας κοινής μηχανής, ως «κρίκους της ίδιας αλυσίδας» είναι πρώτον η «ηδονή» (καρότο) (του χρήματος, της καλής ζωής, της εξουσίας) και δεύτερον ο «φόβος» (μαστίγιο) γι’ αυτά που θα πάθει ο «προδότης» εάν τολμήσει να «βγει απ’ το μαντρί» και δη να «στραφεί εναντίον των συνενόχων του»...
Ακόμη κι αν η πολιτικοκοινωνική ηγεσία του τόπου λοιπόν αποφασίσει ν’ αλλάξει όλα μα όλα τα γρανάζια με άλλους, αυτό θα είναι απλά για το «θεαθήναι»...
...εφόσον και οι άλλοι που θα’ ρθουν ή θα είναι ήδη «εξαγορασμένοι» ή θα «εξαγοραστούν» εν ριπή οφθαλμού την ίδια κιόλας βραδιά της ορκομωσίας τους...
...το ίδιο ακριβώς θα συμβεί είτε μιλάμε για απολυταρχική διοίκηση που θα «επιβάλλει με το έτσι θέλω» τα νέα «πολιτικά φυντάνια» είτε μιλάμε για «δημοκρατία» που θα εκλέξει νέους (υποτίθεται) «καθαρούς φερέλπιδες»...
Η μάχη δεν είναι λοιπόν ενάντια στο καθεστώς...
Στο οποιοδήποτε καθεστώς...
Η μάχη το μόνο που μπορεί να προσφέρει είναι ένα αντίβαρο στο δεύτερο όπλο των «ελιτ»...
Η ελίτ είπαμε προσφέρει «καρότο» και «μαστίγιο» προς το νέο μέλος της...
Μια «αντιστασιακή πατριωτική στρατηγική» δεν μπορεί – και δεν πρέπει – να προσφέρει το πρώτο...(δηλαδή, τι θα του πεις; «...εμείς σου προσφέρουμε περισσότερα χρήματα, περισσότερη ηδονή για να κάνεις το καλό για τον λαό;» κάπως ηλίθιο και εξίσου ανήθικο δεν ακούγεται;)
Μπορεί και επιβάλλεται να προσφέρει ΜΟΝΟΝ το δεύτερο...
Έτσι, όλα αυτά τα λαμόγια, οι «υπάνθρωποι», οι «διαρκώς και ακατάπαυστα φρεσκοστρατολογούμενοι» της ελιτ θα ξέρουν πως δεν έχουν μόνον το «επαπειλούμενο μαστίγιο της ελιτ» εάν δεν είναι «πειθήνια όργανά» τους, αλλάαντίστοιχα θα έχουν να αντιμετωπίσουν και το «εξίσου σκληρό μαστίγιο» μιας «Πατριωτικής Αντίστασης» εφόσον δεν λειτουργήσουν υπερ των συμφερόντων του λαού και της χώρας....
Κάποιος που παραδίδει όλη την παραγωγή της χώρας σε ξένους (πχ ΕΕ) απογυμνώνοντας την χώρα και καταδικάζοντάς την στην καταστροφή και στην εξαφάνιση δεν μπορεί να τιμάται κι από πάνω...
Πρέπει να «πληγεί» παραδειγματικά – κι αυτός και το συνάφι του - για να «συνετιστούν» όλοι οι «ομοτράπεζοί» του (και μη) ως προς το «τι τους περιμένει εάν δεν διορθώσουν το κακό που έκαναν ή αν πράξουν το ίδιο»...
Μην έχει κανείς την ψευδαίσθηση πως με κάποιο άλλο καθεστώς (είτε προς την μια πολιτική κατεύθυνση είτε προς την άλλη) οι πολιτικοί και οι «συν αυτώ» αίφνης θα γίνουν άγγελοι...
Το ίδιο «αδύναμες ανθρώπινες φύσεις» θα είναι πάντα και στα πλαίσια του οποιουδήποτε καθεστώτος...
Το ίδιο φοβισμένες και εύκολα χειραγωγούμενες «αρπάχτρες» θα’ ναι...
Μια «Δίκαιη Πατριωτική Αντίσταση» το μόνο που μπορεί να πράξει είναι να «πάρει το ρόλο του κρυφού 4ου Πυλώνα που θα κάνει αυτό που αρνείται να κάνει ο ανύπαρκτος και ουσιαστικά εξαγορασμένος 3ος πυλώνας της δικαστικής εξουσίας»...
Να χτυπήσει αμείλικτα με «κάθε τρόπο» την αντιλαϊκή και αντεθνική/ανθελληνική διαφθορά αφήνοντας το δημοκρατικό καθεστώς να συνεχίσει να υπάρχει και – γιατί όχι; - να βελτιώνεται μέσα από διαδικασίες απλής αναλογικής...
Μια διαδικασία που θα φέρει στην επιφάνεια έναν ολόκληρο «σκοτεινό κόσμο» από όλα τα «εγκλήματα που έκαναν τόσα χρόνια» οι ελιτ και οι πολιτικοί αυτού του τόπου και που «ερχόμενα στην επιφάνεια» η κοινωνία μας θ’ αναγκαστεί να «δει» και ν' «αντιμετωπίσει»...
Πχ θα σοκαριστούν πολλοί όταν δούνε ξαφνικά μέσα απ’ την απλή αναλογική να εκλέγονται στην Ελληνική Βουλή καμιά 20αριά ισλαμιστές και δη ξένοι...πρωτίστως αλβανοί και δευτερευόντως φιλότουρκοι «ελληνοποιημένοι» μεσανατολίτες...
Μπορούμε να φανταστούμε βεβαίως όλοι την «ενδιαφέρουσα εκρηκτική συνέχεια»...
Μπαίνοντας «εκεί» (στην Βουλή) θα δείξουν όλο τους το «ανθελληνικό μένος»...θα εκδηλώσουν όλη τους την «κρυφή αντζέντα»...
Θα επιχειρήσουν να σηκώσουν «σημαίες αυτονομίας» σε Ήπειρο, Μακεδονία, Θράκη και Αιγαίο...
Και τότε θα σημάνει η «Ώρα της Τελικής Κρίσης»...
Για ΌΛΟΥΣ σ’ αυτό τον τόπο..
Και ιδίως για τους «υπεύθυνους»...
Αυτούς που άνοιξαν διάπλατα τις Πύλες της Χώρας σε κείνους που εποφθαλμιούν τα εδάφη της...
Αυτούς που τους "ελληνοποίησαν"...
Αυτούς που τους μετέτρεψαν εκ του μηδενός σε "ισχυρή ανθελληνική μειοψηφία" που ΑΠΑΙΤΕΙ εθνικά εδάφη...
Και όχι μόνον...
Δεν θα μπορεί κανείς πια να «κρυφτεί» πίσω από «αόριστα νομοθετήματα/θεσμοθετήσεις» και «έντεχνες γραφειοκρατίες» που θολώνουν το τοπίο πάνω στο "ποιός φταίει" για τις εθνικές προδοσίες...
Υπάρχει μήπως κάποιος λόγος για να μην «επισπεύδεται μια τέτοια ενδιαφέρουσα εκρηκτική κατάσταση»;
Όσο αργεί άλλωστε, τόσο αυξάνονται οι δυνάμεις όλων αυτών των κυρίων....


Και τόσο αποδυναμώνονται οι εθνικές δυνάμεις...
Έτσι έχουν τα πράγματα...
Ωμά και ξερά...
Αρέσουν ή δεν αρέσουν σε μερικούς...
Γιώργος Ανεστόπουλος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το ιστολόγιο δεν υιοθετεί και δεν φέρει καμία ευθύνη για τα σχόλια των αναγνωστών του. Πλέον, οι αναγνώστες μπορούν να σχολιάζουν με το λογαριασμό τους στο facebook ή με λογαριασμούς από τα υπόλοιπα κοινωνικά δίκτυα. Τα ανώνυμα σχόλια θα παραμείνουν κλειστά όσο υπάρχουν άτομα που κρύβονται πίσω από την ανωνυμία για να προβοκάρουν και να επιτεθούν σε άλλους σχολιαστές για να επιβάλλουν τις απόψεις τους.