Θρησκευτική μισαλλοδοξία στήν Ἑλλάδα καί στό Ἰσραήλ

Πρό ἡμερῶν κυκλοφόρησε ἀπό τό ἑλληνικό ὑπουργεῖο Παιδείας ἡ ἔκθεση γιά τό 2016 τῶν περιστατικῶν σέ βάρος θρησκευτικῶν χώρων τῆς πατρίδας μας. Εἶναι μία ἐξαιρετική πρωτοβουλία τῆς πολιτείας πού ἔτσι δίνει μιά πραγματική εἰκόνα τῶν ἐλευθεριῶν καί τῆς ἀνεκτικότητας στήν πατρίδα μας, κόντρα στά μισελληνικά φληναφήματα.

Τί δείχνει λοιπόν ἡ ἔκθεση αὐτή, πού κυκλοφόρησε προλογισμένη ἀπό τόν ὑπουργό Κ. Γαβρόγλου καί τόν γ.γ. Γ. Καλαντζῆ; Αὐτό πού ὅλοι καλά γνωρίζουμε: στήν Ἑλλάδα μία θρησκεία ὄντως διώκεται καί αὐτή εἶναι ἡ Ὀρθοδοξία! Πέρυσι καταγράφηκαν 215 ἐνέργειες σέ βάρος θρησκευτικῶν χώρων καί οἱ 208 ἦταν σέ βάρος ὀρθόδοξων ναῶν, κοιμητηρίων κτλ. Ἄς σημειωθεῖ ὅτι ὁ πραγματικός ἀριθμός εἶναι μεγαλύτερος, γιατί συχνά ὁμαδοποιοῦνται ἀπό τίς κατά τόπους Μητροπόλεις κάποια περιστατικά καί περνᾶνε χωρίς νά καταγραφοῦν. Τά ὑπόλοιπα περιστατικά ἦταν ἕνα σέ βάρος καθολικοῦ ναοῦ, ἕνα σέ βάρος παλιοῦ μουσουλμανικοῦ μεντρεσέ τῆς Καβάλας (τοποθέτησαν 4 γουρουνοκεφαλές καί γράψαν ἕνα σύνθημα σέ τοῖχο του) καί πέντε σέ βάρος ἑβραϊκῶν χώρων. Ἀπό αὐτά, τά 4 ἦταν συνθήματα καί σβάστικες σέ τοίχους (Γιάννενα-Βόλος-Ἀθήνα) καί μιά φθορά σέ μνημεῖο τοῦ “Ὁλοκαυτώματος” στή Θεσσαλονίκη.
Καί δέν εἶναι μόνον ὁ ἀριθμός τῶν περιστατικῶν πού δείχνει τήν κατάσταση ἀλλά εἶναι καί ἡ φύση τῶν περιστατικῶν αὐτῶν. Ἔχουμε λχ σέ βάρος ὀρθόδοξων ναῶν πλῆθος ἐπιθέσεων μέ στόχο τόν ἐμπρησμό, ἐνέργεια πολύ σοβαρότερη ἀπό τήν ἁπλή ἀναγραφή ἑνός συνθήματος ἤ ἑνός συμβόλου.
Γιά νά ἔχουμε ἕνα μέτρο σύγκρισης, ἄς δοῦμε τί συμβαίνει στόν ἴδιο τομέα σέ μία ἄλλη χώρα, στό Ἰσραήλ. Ἐκεῖ, ἀπό τό 2009 ἔχουν βανδαλιστεῖ – πυρποληθεῖ τουλάχιστον 53 ἐκκλησίες* καί τζαμιά, ἀπό τά ὁποῖα στά 45 δέν ἀπαγγέλθηκε ποτέ καμμία κατηγορία (πρόσφατα ἔγινε διάλογος καί στήν Κνεσσέτ γιά τό ζήτημα). Γιά τά καθημερινά περιστατικά θρησκευτικοῦ μίσους δέν τό συζητᾶμε, εἶναι ἀμέτρητα (κλασικό παράδειγμα τό …φτύσιμο τῶν ἱερέων ἀπό νεαρούς Ἑβραίους μέσα στόν δρόμο – ὅπως σέ βάρος τοῦ ἑλληνορθόδοξου Ἀτάλα Χάνα πρόσφατα). Ἀξίζουν μιᾶς μνείας ὅμως δύο παραδείγματα: 1) τοῦ βιβλίου “Torat Hamelech” τῶν ραββίνων Yitzhak Shapira καί Yosef Elitzur πού χαρακτήριζε ἐπιτρεπτή τή δολοφονία παιδιῶν καί μωρῶν μή Ἑβραίων ἐχθρῶν τοῦ Ἰσραήλ ἐφόσον “εἶναι σαφές πώς μεγαλώνοντας θά μᾶς βλάψουν” (!!!) Καί 2) τοῦ Bentzi Gopstein, ἐπικεφαλῆς τῆς θρησκευτικῆς σέκτας Lehava, πού πρό διετίας ζήτησε δημοσίως τόν ἐμπρησμό ἐκκλησιῶν καί τζαμιῶν καί ζητοῦσε τήν ἀπέλαση ἀπό τό Ἰσραήλ τῶν χριστιανῶν “αἱμοποτῶν βαμπίρ”! Παρότι τό Βατικανό ζήτησε τήν δίωξη τοῦ Gopstein, ποτέ δέν συνέβη κάτι τέτοιο.
Προφανῶς δέν χρειάζεται νά πᾶμε καί σέ ἄλλα παραδείγματα, εἶναι ἤδη ξεκάθαρο τί σημαίνει θρησκευτικός φανατισμός, φυλετικό μῖσος κτλ κτλ. Αὐτοί λοιπόν πού τά ἐφηῦραν (ὡς “περιούσιος λαός τοῦ Θεοῦ”) καί συνεχίζουν νά τά ἀσκοῦν ἀπροκάλυπτα, ἔρχονται ὡς τιμητές τῶν πάντων, συχνά καί τῆς Ἑλλάδας, εἴτε οἱ ἴδιοι εἴτε διά τῶν ἐνεργουμένων τους. Ἐπισημαίνουμε ἐδῶ τήν χαώδη διαφορά, ἀφοῦ κανείς δέν τολμάει νά τό πράξει.
* Στή φωτογραφία ὁ καθολικός ναός τοῦ Ἁγίου Στεφάνου στή Beit Jamal, τρίτη φορά βανδαλισμένος μέσα σέ 4 χρόνια
Κώστας Καραΐσκος
antifonitis.gr