ΓΚΙΟΥΛΕΝΙΚΟΙ-ΕΡΝΤΟΓΑΝ–ΚΟΥΡΔΙΚΟ, ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ «ΘΑΝΑΤΟΥ»

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης
Η πρόσφατη αποκάλυψη ότι κύκλοι του Φετουλάχ Γκιουλέν ορμώμενοι από τις ΗΠΑ αποπειράθηκαν να δημιουργήσουν «εστίες» κατά του Ερτογάν στην ελληνική πρωτεύουσα, είναι άλλη μια αναφορά στο καυτό ζήτημα της μεγάλης εσωτερικής διαμάχης στην Τουρκία, που δεν σταμάτησε ποτέ και μετά το αποτυχών πραξικόπημα.


Το παρασκήνιο και τα πραγματικά αίτια τις μεγάλης διαμάχης μεταξύ των άλλοτε συντρόφων Ερντογάν –Γκιουλέν, αναλύει σε μια ενδιαφέρουσα και αποκαλυπτική μελέτη ο Rafet Ballı, στην επιθεώρηση Αιντινλίκ, αρχίζοντας από την πρώτη περίοδο της επικράτησης των Ισλαμιστών του Ερντογάν στην εξουσία.
Η άνοδος του AKP στην εξουσία βασίστηκε σε τρεις πυλώνες : 1) Milli Görüş, η γνωστή ισλαμική οργάνωση που έχει μεγάλο δίχτυο στην Τουρκία και στο εξωτερικό, κυρίως στην Ευρώπη, 2) Cemmat, δηλαδή το δίχτυο του Φετουλάχ Γκιουλέν και, 3) Τον πυρήνα του κόμματος του Τουργκούτ Οζάλ. Οι τρεις αυτοί πυλώνες συνέβαλλαν αποφασιστικά στην επικράτηση του Ερντογάν την πρώτη περίοδο 2002-2207. Πέραν αυτών, μεγάλο μέρος του κόμματος της Τσιλέρ προσχώρησε στον Ερντογάν καθώς και το Τάγμα των Nurculuk που επηρεάζονταν από τον Γκιουλέν.
Μετά την επικράτηση των Ισλαμιστών, η Milli Görüş ανέλαβε να κατευθύνει το κυβερνητικό σχήμα και την κοινοβουλευτική ομάδα των Ισλαμιστών. Το Cemmat ανέλαβε την αστυνομία και το δικαστικό σώμα και έτσι εξηγείται το μεγάλο κύμα συλλήψεων δικαστών μετά το αποτυχών πραξικόπημα. Οι πυρήνες του Οζάλ ανέλαβαν τα Medya και την προβολή των πολιτικών θέσεων της εξουσίας. Μαζί προχώρησαν το πρώτο διάστημα και ενωμένοι αντιμετώπισαν του πόλεμο που είχε ξεσπάσει με τους κεμαλιστές, κυρίως στις υποθέσεις Ergenekon και Balyoz.
Η συνεργασία κράτησε μέχρι το 2008. Ιδιαίτερα υπήρξε στενή συνεργασία μεταξύ της Milli Görüş και του Cemmat, δηλαδή των δυο πιο ισχυρών πυλώνων των Ισλαμιστών.
Το 2008 συνέβη ένα σημαντικό γεγονός που διέρρηξε αυτή την συνεργασία. Την πάροδο εκείνη είχαν αρχίσει μυστικές συνομιλίες μεταξύ της ΜΙΤ και του ΡΚΚ για την διαδικασία επίλυσης του κουρδικού ζητήματος. Εδώ υπήρξε αντίδραση του Cemmat. Το πρόβλημα για το Cemmat δεν ήταν το ΡΚΚ καθεαυτό, αλλά το ότι οι συνομιλίες γίνονταν εν κρυπτώ χωρίς να υπάρξει καμία ενημέρωση στο Cemmat.
Το ότι ένα σπουδαίο και σημαντικό θέμα εξελίσσονταν χωρίς να ενημερωθεί ο βασικός πυλώνας της εξουσίας, το Cemmat, ερμηνεύτηκε σαν σκόπιμη ενέργεια απομόνωσης του και έτσι συνέβη το πρώτο μεγάλο ρήγμα μεταξύ του Cemmat και του ΑΚΡ. Συγκεκριμένα τον Σεπτέμβριο του 2008 είχαν γίνει οι μυστικές επαφές στο Όσλο της Νορβηγίας μεταξύ της ΜΙΤ και του KCK, («Kürdistan Topluluklar Birliği» στα κουρδικά «Koma Civakên Kurdistan») δηλαδή του κουρδικού πολιτικού σκέλους που εκφράζει τον Οτσαλάν. Παράλληλα τότε είχαν αρχίσει στην Τουρκία, σύμφωνα με δηλώσεις του Κούρδου πολέμαρχου, Murat Karayılan στον Κούρδο δημοσιογράφο, Avni Özgürel, κύμα συλλήψεων μελών του KCK, (18/6/2012). Οι συλλήψεις αυτές είχαν σκοπό να μην ευοδωθούν οι συνομιλίες με τους Κούρδους και αποδόθηκαν στο Cemaat.
Το Cemmat αντέδρασε στην διαμορφούμενη προοπτική επίλυσης του κουρδικού και εδώ τέθηκε το μεγάλο ερώτημα γιατί το Cemaat ήρθε τότε σε ρήξη με το ΑΚΡ. Υπηρετούσε εθνικιστικές απόψεις που δεν ήθελαν κανένα συμβιβασμό με τους Κούρδους ?
Εδώ, υποστηρίζει ο Rafet Ballı, το Cemaat κινούνταν βάσει ενός σχεδίου για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της Δύσης με την επιβολή ενός ελεγχόμενου Λάιτ Ισλάμ, με ένα μερικό διαμελισμό της Τουρκίας. Αυτό θα γίνονταν με τον ολοκληρωτικό έλεγχο του κράτους από το Cemaatç Συνεπώς συνέφερε το Cemaat να συνεχιστεί ο εσωτερικός πόλεμος με το ΡΚΚ που θα επέφερε την αποδυνάμωση της Τουρκίας και την αναγκαστική της σύμπραξη με την Δύση και τις ΗΠΑ. Πάντως ο εσωτερικός αυτός πόλεμος με τους Κούρδους μετά την αποτυχία του Όσλο δεν σταμάτησε αλλά συνεχίστηκε με μεγαλύτερη ένταση χωρίς να υλοποιηθεί αυτό το σχέδιο.
Από το 2008 και μετά άρχισαν οι πρώτες μαζικές συλλήψεις οπαδών του Γκιουλέν κυρίως στην αστυνομία αλλά όσο εξαρθρώνονταν το δίχτυο, συνεχώς αποκαλύπτονταν πως είχε απλώσει μεγάλα πλοκάμια σε όλο τον κρατικό μηχανισμό.
Γνωστό είναι πως για το αποτυχών πραξικόπημα έχουν διατυπωθεί πολλές καταγγελίες περί συνεργασίας των Γκιουλενικών με τις αμερικανικές δυνάμεις στην Τουρκία. Οι καταγγελίες αυτές βασίστηκαν στην συνομωσία του Cemaat με τους Αμερικανούς βάσει του σχεδίου για την ανατροπή του Ερντογάν.
Αν και η ανάλυση είναι προφανώς φιλο-Ερντογάν και βγήκε μετά το αποτυχών πραξικόπημα με το πολύ δυσμενές κλίμα εναντίον του Cemaat, δίνει κάποιες χρήσιμες πληροφορίες για το τι προηγήθηκε τα προηγούμενα χρόνια και το γιατί γίνονται όλα όσα γίνονται σήμερα.
ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
www.nikosxeiladakis.gr