“Υπόσχομαι, αγαπητέ Ζόραν, ότι θα συνεχίσω να εργάζομαι γι’ αυτό που μαζί αρχίσαμε να οικοδομούμε”! Έτσι κλείνει το άρθρο του, αφιερωμένο στο όνειδος της νεώτερης Σέρβικης ιστορίας, τον δολοφονημένο Ζόραν Τζίντζιτς. Τον άνθρωπο που άνοιξε την κερκόπορτα στις νεοναζιστικές ορδές, ολοκληρώνοντας το έργο του Χίτλερ μετά από 50 χρόνια. Το γιατί τον “αγαπά”, φαίνεται περίτρανα στην φωτογραφία.
Οι Σέρβοι του Κοσσυφοπεδίου σφαγιάστηκαν, οι πρωτεργάτες σύμμαχοι του Χίτλερ αποθεώθηκαν. Όλα αυτά με την αγαστή συνεργασία του Παπανδρέου, του Τζίντζιτς και τον αφανή ρόλο της νεοναζιστικής Γερμανίας που πάντα βρίσκει τρόπο και δικαιώνει τους συμμαχους της.
Ποιός θα φανταζόταν πριν από λίγα χρόνια, ότι τα Βόσνια SS, οι Κροάτες Ουστάσι και οι κοσσοβάροι ισλαμιστές που έσφαξαν εκατομμύρια άμαχους Σέρβους αλλά και το μεγαλύτερο μέρος του Εβραϊκού στοιχείου, θα ερχόντουσαν πάλι ως “αγαπημένα παιδιά” και διωκόμενοι. Με “βιτρίνα” όπως τότε, Εβραίους γενίτσαρους τύπου Ολμπράιτ και Σόρος. Για να “καμφθούν” οι αντιδράσεις.
Η υπόσχεση του Παπανδρέου στον δολοφονημένο συνεργό του μέσω τουhttp://www.novimagazin.rs/, μόνον ως απειλή μπορεί να εμφανίζεται για την Ελευθερία και την Δημοκρατία. Απειλή που πρέπει να την αντιμετωπίσουμε αφού ήδη οι εφιαλτικές συνέπειες της είναι ορατές. Από το Σεράγεβο μέχρι την Πρίστινα, από την Θράκη μέχρι το Κρήτη.
Δείτε τι γράφουν οι ίδιοι οι σοσιαλιστές για τον Τζίντζιτς και το πως επεβληθει από την Γερμανία: http://www.wsws.org/en/articles/1999/07/djin-j30.html
Δείτε τι γράφουν οι Εβραιοι στα φόρουμ τους για την σχέση Τζίντζιτς και Σόρος.
Διαβάστε τώρα και το άρθρο του εν ζωή συνεργού: Η συνεργασία στα Βαλκάνια αποτελεί τη “συνταγή” για την ανάπτυξη και την ευημερία, επισημαίνει ο πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, σε άρθρο του που δημοσιεύεται στο σημερινό τεύχος του εβδομαδιαίου περιοδικού “Novi Magazin”.Το άρθρο γράφτηκε με αφορμή τη συμπλήρωση, την ερχόμενη Τρίτη, δέκα χρόνων από το θάνατο του πρώην πρωθυπουργού της Σερβίας Ζόραν Τζίντζιτς, ο οποίος δολοφονήθηκε στις 12 Μαρτίου του 2003.
Ο κ. Παπανδρέου, που υπήρξε προσωπικός φίλος του Ζόραν Τζίντζιτς, αναφέρει ότι με τον τότε πρωθυπουργό της Σερβίας μοιράζονταν την κοινή πεποίθηση πως “οι διαφορές και οι διενέξεις στα Βαλκάνια θα ξεπεραστούν μόνο με την οικονομική αλληλεξάρτηση κάτι που ενέπνευσε και την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης”.
“Η οικονομική συνεργασία θα βοηθούσε στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, τη βελτίωση των υποδομών και στην άνοδο του βιοτικού επιπέδου. Στόχος μας, για την πραγμάτωση αυτού του οράματος, αποτελούσε η ένταξη των Δυτικών Βαλκανίων στην ευρωπαϊκή κοινότητα αξιών” επισημαίνει στο άρθρο του ο κ. Παπανδρέου.
Συμπληρώνει δε ότι το 2014 – επέτειος των 100 ετών από την έναρξη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου – θα πρέπει να αποτελέσει ημερομηνία “κλειδί” για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση όλων των χωρών τη περιοχής. “Αυτό το συμβολικό έτος θα μας θυμίσει ότι η προσέγγιση των Δυτικών Βαλκανίων στην ΕΕ αποτελεί, πάνω απ’ όλα, πολιτικό ζήτημα. Αφορά κυρίως την ειρήνη στην ευρωπαϊκή ήπειρο και αποτελεί εγγύηση της σταθερότητας και της ευημερίας για όλους τους πολίτες της Ευρώπης” εκτιμά ο κ. Παπανδρέου.
Αναφερόμενος στην αγωνιστικότητα του Ζόραν Τζίντζιτς και την αφοσίωσή του στις αρχές της Δημοκρατίας, γράφει: “Ενθυμούμαι το κύμα ελπίδας και αισιοδοξίας που προκάλεσε η ψήφος του σερβικού λαού κατά του καθεστώτος Μιλόσεβιτς. Έπειτα από τόσους αγώνες, ξαφνικά γεννήθηκαν πολλές ελπίδες και η προοπτική ενός λαμπρού μέλλοντος για τη Σερβία και τα Βαλκάνια”.
Ο κ. Παπανδρέου κλείνει το άρθρο του στο περιοδικό “Novi Magazin”, με τη φράση που είπε στον επικήδειο λόγο που εκφώνησε την ημέρα της ταφής του Ζόραν Τζίντζιτς: “Υπόσχομαι, αγαπητέ Ζόραν, ότι θα συνεχίσω να εργάζομαι γι’ αυτό που μαζί αρχίσαμε να οικοδομούμε”.
(με πληροφορίες από το Πρώτο Θέμα)
olympia.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το ιστολόγιο δεν υιοθετεί και δεν φέρει καμία ευθύνη για τα σχόλια των αναγνωστών του. Πλέον, οι αναγνώστες μπορούν να σχολιάζουν με το λογαριασμό τους στο facebook ή με λογαριασμούς από τα υπόλοιπα κοινωνικά δίκτυα. Τα ανώνυμα σχόλια θα παραμείνουν κλειστά όσο υπάρχουν άτομα που κρύβονται πίσω από την ανωνυμία για να προβοκάρουν και να επιτεθούν σε άλλους σχολιαστές για να επιβάλλουν τις απόψεις τους.