Πάει – πάει από την Κωνσταντινούπολη περνάει

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
ΟΛΟΙ οι αγωγοί σχεδιάστηκαν και σχεδιάζονται για να περνούν από την περιοχή της ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗΣ, εγγύς των ΣΤΕΝΩΝ του Βοσπόρου.
ΑΥΤΟ κάτι λέει και προδιαγράφει εξελίξεις .
Στους ενεργειακούς αγωγούς πέφτει στην κυριολεξία ξύλο.

Και αναρωτιέσαι τόσο αίμα, τόσο προσφυγιά αν έχουν κάποιο βάρος στην ζυγαριά του άπληστου συμφέροντος;
Καμία βαρύτητα δεν έχουν όταν πρόκειται για κύκλους κερδών.
¨Μια διάσκεψη που λίγες εβδομάδες πριν θα φάνταζε ως ένα κακό ανέκδοτο, τελικά πραγματοποιείται και αναμένεται να μεταβάλλει άρδην το χάρτη των εξελίξεων στην Μέση Ανατολή: Προγραμματίζεται στη Μόσχα μέσα στον Σεπτέμβριο να βρεθούν στο ίδιο τραπέζι οι ηγέτες της Ρωσίας, Βλάντιμιρ Πούτιν, της Τουρκίας Ρ.Τ. Ερντογάν και της Συρίας Μπασάρ Αλ Άσσαντ προκειμένου να επιχειρήσουν να βρουν μια λύση στην τραγωδία του πολέμου της Συρίας ο οποίος διαρκεί ήδη 5 αιματηρά χρόνια.¨
Πιθανώς η συνάντηση αυτή γίνεται και για τα ενεργειακά.
Το θάψιμο του κουρδικού ζητήματος και η συμφωνία των τριών ως άνω κυβερνητικών παραγόντων θάβει άπαξ δια παντός τον καταριανό αγωγό που ήταν το ενεργειακό όνειρο της Ευρώπης με Αμερικανική σφραγίδα.
Αυτός ο αγωγός αφού μετέφερε αίμα και καταστροφές παύει να υπάρχει ακόμα και στα χαρτιά.
Διότι νέα σχέδια έρχονται στο προσκήνιο που ακουμπούν γεωπολιτικά και την Ελλάδα.
¨Η τουρκική πλευρά προσφέρει τη δυνατότητα εφοδιασμού με φυσικό αέριο της Ελλάδος και της Ευρώπης μέσω του τουρκικού αγωγού ο οποίος θα καταλήξει στα σύνορα Τουρκίας και Ελλάδος», τόνισε ο διευθύνων σύμβουλος της Gazprom Αλεξέι Μίλερ στους δημοσιογράφους σύμφωνα με τον ρωσικό τύπο.
Η ουσία όμως από εκεί και πέρα αφορά την Ελλάδα
Ο ελληνικός αγωγός φυσικού αερίου Greek Stream ή για την ακρίβεια το τμήμα του ρωσικού αγωγού φυσικού αερίου που θα περάσει από το ελληνικό έδαφος και το οποίο είχε οριστικά «πεθάνει» μετά την κατάρρευση των ρωσο-τουρκικών σχέσεων και του αντίστοιχου Turkish Stream, φαίνεται ότι τελικά θα γίνει πραγματικότητα παρά τις σφοδρές αμερικανικές αντιδράσεις …
Η ρωσική εταιρεία αερίου Gazprom και το τουρκικό υπουργείο Ενέργειας και Φυσικών Πόρων επανεκκινούν το έργο τουTurkish Stream «το συντομότερο δυνατό», όπως αναφέρει το ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων RIA Novosti.
«Οι δύο πλευρές συμφώνησαν στην Κωνσταντινούπολη για την επανεκκίνηση του έργου του αγωγού, για τη διαδικασία διαιτησίας αναφορικά με τις εκπτώσεις στις τιμές του αερίου καθώς και για την περιφερειακή ενεργειακή συνεργασία», δήλωσε εκπρόσωπος του τουρκικού υπουργείου στο RIA Novosti.
Ο Greek Stream θα ξεκινά από τα ελληνοτουρκικά σύνορα και θα καταλήγει στο Ιόνιο απ’όπου θα βυθίζεται στη θάλασσα και θα «εκβάλει» στο ιταλικό έδαφος.
Τελικά την Ελλάδα έτσι όπως την κατάντησαν την βάζουν σε γεωπολιτικές περιπέτειες.
Τι θα κάνουμε με τον περιβόητο ΤΑΡ που είχε τις ευλογίες των Δυτικών;
¨Εύλογα λοιπόν, γεννιέται το ερώτημα όσον αφορά την κατεύθυνση που θα επιλέξει να ακολουθήσει η Ελλάδα, η οποία εισέρχεται δυναμικά στο γεωπολιτικό παίγνιο ως εξαρτημένη μεταβλητή, έχοντας δύο στρατηγικές επιλογές∙ αφενός, να προσδεθεί στο «άρμα της Δύσης» (ΗΠΑ-ΕΕ) , προωθώντας σχέδια και έργα κοινού ενδιαφέροντος (PCI), με απώτερο σκοπό την ένταξή της στον ευρωπαϊκό ενεργειακό χάρτη∙ αφετέρου, να στραφεί προς τη Μόσχα, εκμεταλλευόμενη τις ευμενείς ελληνορωσικές σχέσεις, προκειμένου να ασκεί πίεση στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων με τους Ευρωπαίους εταίρους της. Ωστόσο, φαίνεται ότι επί του παρόντος κρατά μια πιο ουδέτερη στάση δίχως να αποκλείει καμία στρατηγική συνεργασία, ενώ παράλληλα , χάρη στη γεωγραφική της θέση, μπορεί να αποκτήσει δυνητικά σταθεροποιητικό ρόλο στην Ευρασία.
Οι κυβερνήσεις των χωρών υποδοχής της Ελλάδας, Ιταλίας, και Αλβανίας επιβεβαίωσαν τη ρητή στήριξή τους στον TAP με την υπογραφή Μνημονίου Συνεργασίας καθώς και μίας Τριμερούς Διακρατικής Συμφωνίας το 2013. Σε συνέχεια της ανακοίνωσης της 28ης Ιουνίου 2013 ότι ο αγωγός TAP επελέγη από την κοινοπραξία του Shah Deniz στο Αζερμπαϊτζάν ως η βέλτιστη διαδρομή αγωγού για τη μεταφορά του αζέρικου αερίου προς την Ευρώπη, υπεγράφη νέο σύμφωνο μεταξύ του TAP AG και του Διαχειριστή Εθνικού Συστήματος Φυσικού Αερίου (ΔΕΣΦΑ). Έπειτα από αλλεπάλληλες αναθεωρήσεις στη στρατηγική και το χρονοδιάγραμμα του έργου, έλαβαν χώρα τα εγκαίνια για την επίσημη έναρξη των διεργασιών κατασκευής του αγωγού τον περασμένο Μάιο (2016), στη Θεσσαλονίκη.¨
Θα μείνουν οι Αμερικάνοι με σταυρωμένα χέρια όταν είχαν σχεδιάσει μαζί με τον επιπόλαιο σουλτάνο άλλες διαδρομές που και αυτές όμως περνούσαν από την Κωνσταντινούπολη;
¨Ο πόλεμος των αγωγών στην Νοτιοανατολική Μεσόγειο
Είναι εμφανές από τα παραπάνω ότι η Νοτιοανατολική Μεσόγειος έχει ήδη προσελκύσει το ενδιαφέρον της πετρελαϊκής βιομηχανίας αλλά και όλων των μεγάλων γεωπολιτικών δρώντων όπως η Η.Π.Α, η Ρωσία, η Τουρκία που θέλει να καταστεί κόμβος μεταφοράς υδρογονανθράκων από την Μέση Ανατολή στην Ευρώπη, η Ευρωπαϊκή Ένωση που ενδιαφέρετε ιδιαίτερα γιατί θέλει να απεξαρτηθεί από το ρωσικό φυσικό αέριο όσον το δυνατόν περισσότερο, η Κίνα που ενδιαφέρεται για εισαγωγή υδρογονανθράκων λόγο της μεγάλης εσωτερικής ζήτησης που έχει και αναμένεται να αυξηθεί τα επόμενα χρόνια. Επίσης οι κύριοι Περιφερειακοί παίκτες της Μέσης Ανατολής το Κατάρ, το Ιράν και η Σαουδική Αραβία ενδιαφέρονται μέσω διαφορετικών αγωγών που θα καταλήγουν στην Μεσόγειο να μεταφέρουν φυσικό αέριο και πετρέλαιο στις δυτικές αγορές.
Οι ΗΠΑ ενδιαφέρονται για την περιοχή κυρίως για γεωστρατηγικούς και δευτερευόντως για οικονομικούς λόγους. Οι λόγοι είναι οι εξής:
– Προωθούν τον Νότιο διάδρομο μεταφοράς φυσικού αερίου προς την Ευρώπη μέσω Τουρκίας η μέσω της Νοτιοανατολικής Μεσογείου από Κατάρ, Ιράν (όταν εξομαλυνθούν οι σχέσεις του με την Δύση), του Αζερμπαϊτζάν, της Κύπρου, του Ισραήλ και τα πιθανά κοιτάσματα της Ελλάδας. Αυτό προωθείται ώστε η Ευρώπη να απεξαρτηθεί από το Ρωσικό φυσικό αέριο.¨
ΟΛΟΙ οι μεγάλοι δείχνουν με το δάκτυλο τους ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ – Στενά .
Αυτό είναι και το χρυσόμαλλο ενεργειακό δέρας της νέας εποχής που τελικά ποιεί το σχέδιο του ΑΓΙΟΥ ΘΕΟΥ που τους καλεί όλους να συγκρουστούν στην ΠΟΛΗ και να κλείσουν επιτέλους λογαριασμοί αιώνων.
Με πνευματική ευθύνη και συνείδηση
Δρ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΒΑΡΔΑΚΑΣ