Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
Φαίνεται πως σε αυτό τον τόπο η αντίληψη ότι η πλειοψηφία τρώει κουτόχορτο και ότι ο κόσμος και ο λαός είναι σε κατώτερο διανοητικό επίπεδο, είναι τόσο ισχυρή στην μέχρι σήμερα πολιτική καθεστηκυία τάξη η οποία παρά το ηχηρό «χαστούκι» που δέχτηκε στις τελευταίες εκλογές δεν έδειξε κανένα σημάδι μετανοίας. Ίσως αυτό να δικαιολογείτε και από την στάση τα τελευταία χρόνια του ίδιου του κόσμου που έδειχνε να αδιαφορεί για την κατεδάφιση της χώρας και για την υποθήκευση της ίδια του της ύπαρξης. Γιατί και οι ευθύνες του λαού είναι πολύ μεγάλες.
Στις 15 Μαΐου μας φωνάζουν ότι λήγει ένα ομόλογο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και ότι δεν υπάρχουν λεφτά να το πληρώσουν. Κανείς όμως δεν μας λέει ότι το ομόλογο αυτό δεν κουρεύτηκε όπως τα χιλιάδες ομόλογα των ελλήνων αποταμιευτών που καταστράφηκαν από την εθνοσωτήρια πολιτική του κ Βενιζέλου. Επί δυόμιση χρόνια συνεχώς οι «εθνοσωτήρες» και «εθνοπατέρες» μας έσωζαν από τον όλεθρο και την καταστροφή με αποτέλεσμα την πλήρη καταστροφή της ελληνικής οικονομίας. Μόνο στην περιοχή που ζω και η οποία θεωρείτε και σαν προνομιούχα λόγω γεωγραφικής θέσης, έχουν κλείσει το 60% των επιχειρήσεων, τα λουκέτα στα μαγαζιά «πάνε σύννεφο», ο κόσμος είναι άνεργος, τα σχολεία έχουν διαλυθεί και τα φαινόμενα κοινωνικού κανιβαλισμού, που είναι και το πιο επικίνδυνο στοιχείο της όλης κατάστασης, αυξάνονται καθημερινά.
Άραγε όλα αυτά τα έχουν υπ’ όψιν τους οι δυο μεγαλόσχημοι «σωτήρες» μας, Σαμαράς και Βενιζέλος ; Γιατί αν τα είχαν, μετά τις εκλογές θα είχαν εξαφανιστεί από πρόσωπου γης αφού ζητούσαν ταπεινά συγγνώμη για τα δεινά που έφεραν. Η «σωτηρία» τους μας πάει βάσει ενός καλά οργανωμένου σχεδίου, όπως πολύ ωραία μας το εξήγησε η κ Κατσέλη, σε επίπεδα όχι Βουλγαρίας και Ρουμανίας, αλλά… Μπαγκλαντές. Αν θέλουμε να μας βουλιάξουν οριστικά, τότε, welcome!
Επί δυόμιση χρόνια κάποιοι ενοχλητικοί, (μεταξύ των οποίων και ο υποφαινόμενος), φώναζαν για τον καθορισμό της ΑΟΖ με το Ισραήλ και την Κύπρο, ένα θέμα ζωτικής σημασία για την ύπαρξη της Ελλάδας και το μόνο που ακούγαμε είναι, (κ Παπακωνσταντίνου), ότι δεν υπάρχει τέτοιο θέμα και, ακόμα περισσότερο, (κ Παπανδρέου), ότι δεν υπάρχει πετρέλαιο και ότι όλα αυτά είναι παραμύθια της Χαλιμάς, όταν υπήρχαν σοβαρές έρευνες ξένων εταιριών για αμύθητο ενεργειακό πλούτο στο Αιγαίο και την ανατολική Μεσόγειο.
Επί δυόμισι χρόνια πολλοί, (ακόμα και ο κ Σαμαράς ), φώναζαν ότι οι αυξήσεις της φορολογίας μειώνουν τα φορολογικά έσοδα και ότι η πολιτική της λιτότητας πέραν του φοβερού κοινωνικού κόστους, οδηγεί την οικονομία σε νεκροθάλαμο και το μόνο που μας σέρβιραν είναι ότι, ή δέχεστε αυτά που μας επιβάλουν για να «σωθούμε», ή θα πεινάσετε, δεν θα έχετε φάρμακα, δεν θα έχετε σχολεία κ.α. Σήμερα, μετά την «σωτηρία» τους, ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού δεν έχει λεφτά να ταΐσει τα παιδιά του, η δημόσια υγεία είναι ένα απέραντο αίσχος, τα σχολεία μας υπολειτουργούν με φωτοτυπίες και άλλα πολλά ευτράπελα.
Το πιο τραγικό όμως είναι να βλέπεις τους ίδιους «σωτήρες» να μιλάνε την ίδια γλώσσα και να επικαλούνται πάλι ξένες απειλές. Επειδή τυχαίνει να παρακολουθώ σε τρεις γλώσσες τον ξένο τύπο, ειλικρινά απορώ γιατί δεν βλέπουν ότι οι ελληνικές εκλογές έχουν ταρακουνήσει όλο αυτό το καταστροφικό σύστημα. Είναι χαρακτηριστικό πως πολλοί Ευρωπαίοι έχουν «ανασάνει» με τις ελληνικές εκλογές. Σχολιαστές στο RussiaTV, France24, Aljazeera, μιλάνε για καίριο χτύπημα σε μια καταστροφική πολιτική. Στην γειτονική Τουρκία έφτασαν στο σημείο η μεγαλύτερη εφημερίδα τους, η Χουριέτ, να γράψει πρωτοσέλιδα ότι μετά τις ελληνικές εκλογές η κ Μέρκελ βρίσκετε σε πολύ δύσκολη θέση.
Αρνούμαι πια να με θεωρούν διανοητικά καθυστερημένο. Η ηλιθιότητα και η αυτοκτονική βλακεία έχει και τα όρια της και στο τέλος καταντάει αυτοκτονική προδοσία.
πηγή ολυμπία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το ιστολόγιο δεν υιοθετεί και δεν φέρει καμία ευθύνη για τα σχόλια των αναγνωστών του. Πλέον, οι αναγνώστες μπορούν να σχολιάζουν με το λογαριασμό τους στο facebook ή με λογαριασμούς από τα υπόλοιπα κοινωνικά δίκτυα. Τα ανώνυμα σχόλια θα παραμείνουν κλειστά όσο υπάρχουν άτομα που κρύβονται πίσω από την ανωνυμία για να προβοκάρουν και να επιτεθούν σε άλλους σχολιαστές για να επιβάλλουν τις απόψεις τους.