Τα ΜΜ”Ε” της διαφθοράς προβάλλουν παραμορφωμένους “φεντεραλιστές”, μαριονέτες της πανκακοποίησης, πλαστικές συνήθειες, βίαιο ακρωτηριασμό της παράδοσης, της σχέσης του ανθρώπου με την μητέρα Γη, που τόσο αρμονικά αποθεώθηκε στο Ελληνικό πνεύμα.
Στην κοινωνία της αχταρμοποίησης, η υπεράσπιση της Αλήθειας, της Ανθρωπιάς και της Ελλάδας, είναι πράξη επαναστατική.
Η τηλεόραση σε ρόλο τροφού παράλληλα με την γενοκτόνο αποστασιοποίηση των νεώτερων από τους γηραιότερους, οδηγεί στην δολοφονία της παράδοσης την οποία
οφείλουμε να αποτρέψουμε. Η τήρηση των εθίμων την εποχή της ισοπέδωσης, είναι από μόνη της μία πράξη πνευματικής ανάτασης. Η Φύση ενώνει, η τιβί αποξενώνει.
ΚΑΛΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ – Την μισούν άλλωστε οι πολυεθνικές του “μπέργκερ”.
Για τους περισσότερους Έλληνες η Καθαρά Δευτέρα σημαίνει πέταγμα του χαρταετού και κούλουμα. Ένα φαγοπότι, δηλαδή, που προετοιμάζει τον οργανισμό για τη νηστεία της Σαρακοστής και που αποτελείται από την παραδοσιακή λαγάνα, την ταραμοσαλάτα, τα καλαμαράκια και τα λοιπά θαλασσινά, το κρασί και τον χαλβά.
Αλλά σε πολλές περιοχές της χώρας μας, η Καθαρά Δευτέρα γιορτάζεται με άλλους, εναλλακτικούς τρόπους.
Στη Θήβα, για παράδειγμα, υπάρχει το έθιμο του βλάχικου γάμου. Χρονολογείται από το
1830 και έχει για αφορμή τα πολλά προξενιά που γίνονταν τότε. Σήμερα πραγματοποιείται παραδοσιακά με το ξύρισμα του γαμπρού και το στόλισμα της νύφης την οποία πάντα υποδύεται ένας άντρας!
Στη Θάσο συνδέουν τα κούλουμα με τον αρχαίο θεό του γλεντιού, το Διόνυσο και κάνουν έτσι κάποιες τελετές, περίπου διονυσιακές, με πολλούς χορούς και τραγούδια.
Στη Θεσσαλονίκη και άλλες πόλεις της Μακεδονίας εμφανίζονται οι “Κουδουνοφόροι” που βαράνε τις κουδούνες τους σηκώνοντας όλον τον κόσμο στο πόδι.
Στην Σταυρούπολη της Ξάνθης λαμβάνει χώρα ένα περίεργο έθιμο. Ένα ομοίωμα καμήλας με καβαλάρη κάποιον ντυμένο Άραβα οδηγεί μια πομπή από κατοίκους που μουντζουρώνουν ο ένας τον άλλον, κάνοντας διάφορους περίεργους ήχους!
Στη Χίο, πάλι, στα Μεστά, τον Άραβα αντικαθιστά ο Αγάς. Σε ένα έθιμο που παραπέμπει στα χρόνια της τουρκοκρατίας, ένας κάτοικος μεταμφιέζεται σε αγά και περνάει από δίκη όλο το χωριό. Όλοι καταδικάζονται σε πρόστιμα τα οποία “ακουμπούν” σε ένα μεγάλο σωρό που στο τέλος τον παίρνει ο πολιτιστικός σύλλογος του χωριού.
Μουντζούρωμα, επίσης, θα συναντήσει κανείς στο Πολύσιτο της Βιστωνίδας. Δύο μεταμφιεσμένοι προσπαθούν να μουντζουρώσουν όσους περνάνε από την πλατεία του χωριού με την καπνιά από το καζάνι που έβραζε η φασολάδα την οποία μοιράζει ο Δήμος.
Στη Βόνιτσα, τέλος, συναντάμε το έθιμο του «Αχυρένιου Γληγοράκη». Ο Γληγοράκης ήταν ένας ψαράς που απαρνήθηκε τη θάλασσα. Οι σημερινοί ψαράδες του χωριού τον τιμωρούν κάθε Καθαρά Δευτέρα. Φτιάχνουν ένα αχυρένιο ψαρά, τον δένουν σ’ ένα γάιδαρο και τον γυρνούν σε όλο το χωριό. Όσο περνά η μέρα στήνουν μεγάλο γλέντι με τραγούδι και χορό και στη συνέχεια ρίχνουν τον Γληγοράκη σε μια βάρκα, τού βάζουν φωτιά και τη σπρώχνουν στ’ ανοιχτά.
olympia.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το ιστολόγιο δεν υιοθετεί και δεν φέρει καμία ευθύνη για τα σχόλια των αναγνωστών του. Πλέον, οι αναγνώστες μπορούν να σχολιάζουν με το λογαριασμό τους στο facebook ή με λογαριασμούς από τα υπόλοιπα κοινωνικά δίκτυα. Τα ανώνυμα σχόλια θα παραμείνουν κλειστά όσο υπάρχουν άτομα που κρύβονται πίσω από την ανωνυμία για να προβοκάρουν και να επιτεθούν σε άλλους σχολιαστές για να επιβάλλουν τις απόψεις τους.