Είναι ο Δένδιας αντιφασίστας;

Πρώτη απάντηση στην ερώτηση βέβαια δίνουν οι 4 προφυλακισμένοι και οι βιαίως προσαχθέντες και οι δεκάδες τραυματίες της αστυνομικής βαρβαρότητας στη Χαλκιδική. Όπου απλοί άνθρωποι διώκονται με αστήρικτες υποψίες και αστοιχειοθέτητες κατηγορίες και άλλοι έντρομοι ξυπνάνε και απάγονται  από εισβολείς  αστυνομικούς ξημερώματα σπίτι τους.
Αλλά ένας υπουργός που έχει καταντήσει κλητήρας εταιρείας, η οποία ασκεί παράνομη και αντισυνταγματική, εγκληματική καταστροφή του ζωτικού περιβάλλοντος ενός ολόκληρου νομού της χώρας, στο όνομα της “ανάπτυξης” και της “επιχειρηματικότητας”, δεν μπορεί ούτε αυτόνομα να κινείται ούτε ο μοναδικός να είναι. Συμμετέχει σε κυβέρνηση που εφαρμόζει την πιό επιθετική, την πιό βίαιη, την πιό ληστρική επίθεση του τοκογλυφικού ( χρηματοπιστωτικού ) κεφαλαίου, διεθνούς και εγχωρίου, σε βάρος της κοινωνίας και της πατρίδας μας.
Μία επίθεση που όμοιά της δεν έχουμε ξαναζήσει μεταπολεμικά. Είναι μια εξελισσόμενη ξεκάθαρα ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ επίθεση, με όλους τους κανόνες και τα μέσα που χρησιμοποιήθηκαν στο παρελθόν και προκάλεσαν εκατόμβες θυμάτων. Με μία επουσιώδη διαφορά: αντί για μελανοχίτωνες. έχουμε κουστουμαρισμένους φασίστες. Και μία τυπική ομοιότητα: αμφότεροι ήσαν και είναι, γραβατωμένοι. Όπως τότε έτσι και τώρα, κάποια αισχρή μειοψηφία, υφαρπάζει πραξικοπηματικά την εξουσία-στα καθ’ ημάς, αντισυνταγματικά- και επιτίθεται ακάθεκτη στην ευρύτατη κοινωνική πλειοψηφία. Και μάλιστα, αυτή την φορά, οι φασίστες τύπου Στουρνάρα ή Βενιζέλου, δεν είναι σοβινιστές αλλά “πολυπολιτισμικοί”, “παγκοσμιοποιημένοι”, αγοραίοι ( αγορασμένοι ), διεθνοποιημένοι νεοταξίτες. Όχι μόνο “δεν έχουν πατρίδα” αλλά είναι ξετσίπωτα τσιράκια και λακέδες των τραπεζιτών και των πολυεθνικών.
Υπάρχει βέβαια μια ιστορική ιδιαιτερότητα: η Αριστερά και τα Κ.Κ., τότε, όρθωσαν ανάστημα και έδωσαν αμέτρητες θυσίες πατριωτών. Σήμερα, στην Ελλάδα, η Αριστερά είτε νομιμοποίησε τη φασιστική δικομματική συμμορία ( ΔΗΜΑΡ ) είτε διασπά με ιδεολογικά προτάγματα τη λαϊκή αντίσταση ( αριστερή ή αντιμονοπωλιακή κυβέρνηση από ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ αντίστοιχα ) ενώ χρειαζόμαστε τη μέγιστη δυνατή αντιμνημονιακή-πατριωτική συσπείρωση εθνικής σωτηρίας και ανοικοδόμησης. Είναι καλοταϊσμένοι κρατικοδίαιτοι υπάλληλοι συνδικαλισμένοι, θεσμοθετημένοι και χρηματοδοτούμενοι από τους φόρους και τα ευρωπαϊκά ταμεία. Υποστηρίζουν μάλιστα στην Κύπρο το ΑΚΕΛ του Χριστόφια που έφεραν εκεί τα μνημόνια! Είναι μια μικροαστική συντεχνιακή Αριστερά, για πάρτη της και όχι για όλους.
Για να κρύψει αυτή την ενσωμάτωσή της η σημερινή, συστημική, ελληνική Αριστερά, κάνει αντιπερισπασμό με τις ευκαιρίες που δίνει η χοντροκοπιά του “λαϊκού εθνικισμού” της Χ.Α. . Η κατάληξη όμως είναι, όλοι αυτοί του “συνταγματικού τόξου”,  να σπρώχνουν στην αγκαλιά της Χ.Α. όλους όσοι είναι απελπισμένοι από την φτώχια τους και από την εγκληματικότητα, που αγωνιούν για τον ξενιτεμό των παιδιών τους, που αγαπούν την πατρίδα μας και δεν ανέχονται τον ξεπεσμό και το διαμελισμό της. Που δεν είναι διαπλεκόμενοι σε κόμματα και θεσμούς και απορρίπτουν τη σαπίλα της “μεταπολίτευσης”. Στην πραγματικότητα, επιτιθέμενοι οι νεοφασίστες της κυβέρνησης και οι εκτός αυτής συνοδοιπόροι τους στην Χ.Α., συκοφαντούν και επιτίθενται σε κάθε γνήσια λαϊκή και πατριωτική αντίσταση. Και ο αρχηγός φυσικά της Χ.Α. ούτε στα ευτυχέστερα όνειρά του δεν περίμενε τέτοια ”δώρα”.  Και βρίσκεται και μέσα στο πνεύμα της “φιλανθρωπίας” και της “πονοψυχίας” της εποχής και πουλά “εθνικό” σοσιαλισμό και του κάνουν και “γκρίζα” διαφήμιση (γιατί άραγε; ). Το άσχημο και κακό τέλος της μεταπολίτευσης πάντως θα ολοκληρωθεί όταν η Χ.Α. αναδειχθεί αξιωματική αντιπολίτευση.
Πρέπει να προλάβουμε να μη γίνει και το τέλος της πατρίδας μας.
Στην ερώτηση λοιπόν ” αν ο Δένδιας είναι αντιφασίστας” η απάντηση που δίνουμε είναι, ” τόσο, όσο αντικαπιταλίστας είναι ο Κασιδιάρης”.
Νίκος Καραβαζάκης.
vimasaronikou.wordpress.com