Η εγκατάσταση του Ρωσικού Ναυτικού σε αιγυπτιακό λιμάνι δίνει στη Ρωσία έλεγχο μιας από τις σημαντικότερες αρτηρίες μεταφοράς στον κόσμο, της Διώρυγας του Σουέζ
Δεν χρειάζεται να πούμε πολλά, ούτε για την ανάγκη της Ρωσίας να έχει διαρκή παρουσία στην
Μεσόγειο, ούτε για τις προσπάθειες του ΝΑΤΟ να αποτρέψει τέτοιο ενδεχόμενο. Το δε μοναδικό αποκούμπι του ρωσικού στόλου, στην Ταρσό (Ταρτούς) της Συρίας, λόγω των αιματηρών συγκρούσεων δεν είναι πλέον ασφαλές.
Έχουν γραφεί πολλά, για την προσέγγιση των Ρώσων στις χώρες της Μεσογείου, αιτώντας την παραχώρηση χώρου σταθερού ελλιμενισμού, γράφηκε μάλιστα πως ανάλογες κρούσεις έγιναν και στην ελληνική κυβέρνηση.
Κι ενώ φαινόταν πως οι ελεγχόμενες από τη Δύση χώρες της Μεσογείου, δεν ήσαν διατεθειμένες να συγκρουσθούν με την υπερατλαντική δύναμη, ικανοποιώντας το ρωσικό αίτημα, έρχεται η ισραηλινή ιστοσελίδα DEBKAfile, με άμεση πληροφόρηση από τις ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες, να αποκαλύψει (;) πως προχωρούν οι συζητήσεις της ρωσικής κυβέρνησης με τον τωρινό ηγέτη της Αιγύπτου, κ. Αμπντέλ Φατάχ Αλ Σίσι, για παραχώρηση αιγυπτιακού λιμανιού έναντι ανταλλαγμάτων σε οπλισμό, που αρνήθηκαν οι Η.Π.Α. μετά την εκδίωξη των Αδελφών Μουσουλμάνων.
Σύμφωνα με το DEBKAfile, το Κάιρο φέρεται να ενδιαφέρεται να αποκτήσει -μεταξύ άλλων- διηπειρωτικού βεληνεκούς βαλλιστικούς πυραύλους, που θα είναι σε θέση να πλήξουν στόχους στην πλειονότητα των χωρών της Μέσης Ανατολής, συμπεριλαμβανομένου του Ιράν.
Τα χρήματα για την αγορά του οπλισμού θα προσφερθούν από την Σαουδική Αραβία, μετά την επίσκεψη στην Μόσχα του Σαουδάραβα πρίγκηπα κ. Μπαντάρ και την συνάντησή του με τον Πρόεδρο κ. Πούτιν. Άλλωστε, και η ρωσο-αιγυπτιακή προσέγγιση γίνεται κατόπιν εμπλοκής της Σαουδικής Αραβίας.
Το DEBKAfile υποστηρίζει, ότι η -τωρινή- Αίγυπτος είναι διατεθειμένη να δεχθεί την εγκατάσταση ρωσικής ναυτικής βάσης, κάτι το οποίο ενδιαφέρει άμεσα την Ρωσία, δεδομένου ότι το λιμάνι Ταρτούς της Συρίας, εκτός του ότι μπορεί να το χάσει, δεν είναι κατάλληλο για να φιλοξενήσει μια μεγάλη ναυτική μοίρα του Ρωσικού Ναυτικού στην Μεσόγειο.
Τέσσερα πιθανά σημεία, όπου μπορεί να δημιουργηθεί μια τέτοια βάση, είναι το λιμάνι της Αλεξάνδρειας, το λιμάνι Νταμιέττα στην ανατολική εκβολή του Νείλου, το Πόρτ Σάιντ στη συμβολή της διώρυγας του Σουέζ και το λιμάνι Ρασίντ στην δυτική εκβολή του Νείλου στη Μεσόγειο ανατολικά της Αλεξάνδρειας.
Η εγκατάσταση του Ρωσικού Ναυτικού σε οποιοδήποτε από τα τέσσερα λιμάνια, δίνει στη Ρωσία έλεγχο μιας από τις σημαντικότερες αρτηρίες μεταφοράς στον κόσμο, δηλαδή της Διώρυγας του Σουέζ, η οποία άλλωστε χρησιμοποιείται συνέχεια από τις ΗΠΑ, από τις ναυτικές μοίρες στη Μεσόγειο και τον Περσικό Κόλπο.
Ίσως, αυτό σενάριο να ευνοεί εν μέρει και τις ΗΠΑ, λόγω του ότι η Ρωσία δεν θα επιδείξει το ίδιο ενδιαφέρον για προστασία του καθεστώτος Άσαντ, αφού θα έχει εξασφαλίσει μεγαλύτερο και ασφαλέστερο λιμάνι. Όπως και να έχει, σε μια τέτοια εκδοχή, η κατάσταση στην Συρία θα μεταβληθεί.
Όλα αυτά, με την προϋπόθεση ότι δεν θα υπάρξει πάλι εξ αντιθέτου ανατροπή στην πολιτική κατάσταση της Αιγύπτου (ενδεχόμενο που θα πλήξει και τα ελληνικά συμφέροντα), αφού είναι περιπλεγμένη η κατάσταση στην Μεσόγειο, ώστε όλα είναι πιθανά.
Για την ιστορία, με την ανάληψη της εξουσίας στην ΕΣΣΔ από τον Χρουστσόφ το 1955, άρχισα να δημιουργούνται στενές σχέσεις με τα αραβικά καθεστώτα, ιδιαίτερα με την Αίγυπτο του Νάσσερ. Η Σοβιετική Ένωση απέκτησε δικαίωμα ελλιμενισμού των πολεμικών της πλοίων στα αιγυπτιακά λιμάνια Σαλούμ και Αλεξάνδρεια της Μεσογείου, και στο λιμάνι Λατάκια της Συρίας.
Στα δυο λιμάνια της Αιγύπτου οι Ρώσοι παρέμειναν έως το 1972 που ανέλαβε την εξουσία ο Σαντάτ, ο οποίος ακύρωσε την συμφωνία ελλιμενισμού με την ΕΣΣΔ και έτσι αποδυναμώθηκε η παρουσία του πολεμικού στόλου των Ρώσων στην Ανατολική Μεσόγειο. Οι Σοβιετικοί, χάνοντας την προνομιακή θέση που είχαν, ήσαν αυτοί που ενημέρωσαν του Ισραηλινούς για την επίθεση που ετοίμαζαν οι Άραβες τον Οκτώβριο του 1973, και οι σχέσεις τους οξύνθηκαν.
Με την διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991, τον διαμοιρασμό του πολεμικού της στόλου μεταξύ της Ουκρανίας και της νεοσύστατης Ρωσικής Ομοσπονδίας και την πλήρη αποδιοργάνωση της ρωσικής αμυντικής βιομηχανίας, η παρουσία της Ρωσίας στην Ανατολική Μεσόγειο πήρε προσωρινά ένα τέλος.
Προ μηνών, ο πρώην διοικητής του Στόλου της Μαύρης Θάλασσας, και νυν πρόεδρος της πανίσχυρης επιτροπής Άμυνας της Δούμας, ναύαρχος ε.α. Βλαντίμιρ Κομογιέδοφ, είχε αναφερθεί στην αναζήτηση της επισκευαστικής βάσης του ρωσικού ναυτικού στη Μεσόγειο Θάλασσα, ενός λιμένα δηλαδή που να διαθέτει όλα τα απαραίτητα στοιχεία για την εκπλήρωση της συγκεκριμένης αποστολής, όπως καταλύματα για τα πληρώματα, τεχνική βάση, αποθήκες καυσίμων και τροφίμων.
Παράλληλα, μίλησε για την ανάγκη του ρωσικού Ναυτικού να διαπραγματευτεί με μια σειρά από χώρες της Μεσογείου, οι οποίες θα μπορούσαν να δώσουν μια βραχυπρόθεσμη δυνατότητα ελλιμενισμού των ρωσικών πλοίων αλλά και κατάλληλων εγκαταστάσεων για ξεκούραση των πληρωμάτων και ανεφοδιασμό.
«Τέτοιες επιλογές μπορούν να θεωρηθούν Ελλάδα, η Κύπρος, η Συρία, και ο Λίβανος», είπε ο ναύαρχος, μη αναφέροντας την Αίγυπτο, επειδή διατελούσε υπό το καθεστώς των Αδελφών Μουσουλμάνων.
Ο Μακεδών
voria.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το ιστολόγιο δεν υιοθετεί και δεν φέρει καμία ευθύνη για τα σχόλια των αναγνωστών του. Πλέον, οι αναγνώστες μπορούν να σχολιάζουν με το λογαριασμό τους στο facebook ή με λογαριασμούς από τα υπόλοιπα κοινωνικά δίκτυα. Τα ανώνυμα σχόλια θα παραμείνουν κλειστά όσο υπάρχουν άτομα που κρύβονται πίσω από την ανωνυμία για να προβοκάρουν και να επιτεθούν σε άλλους σχολιαστές για να επιβάλλουν τις απόψεις τους.