Οι δύο αυτές ετικέτες του «εκσυγχρονισμού» έχουν την ίδια ιδεολογική ρίζα και την ίδια φιλοσφία…
Η «ρίζα»: Η ιστορική σοσιαλδημοκρατία στην πιο σύγχρονη παραλλαγή της, τον Ευρω-κομμουνισμό…
Η «πολιτική φιλοσοφία»: Ο «μοντέρνος», ο «σύγχρονος» νεοφιλελευθερισμός που καλύπτεται με «αριστερές» πανοπλίες, συχνά γυαλιστερές με «κόκκινα γιλέκα» και από ένα αχαλίνωτο σφετερισμό των αγωνιστικών παραδόσεων.
Το προϊόν και των δύο αυτών «εκσυγχρονισμών» είναι η διπροσωπία: Η ευρηματικά αυθάδης…
Η διαφορά: Ο σημιτισμός κυβέρνησε, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ πάει να κυβερνήσει, είναι ακόμα αντιπολίτευση και έτσι έχει το πλεονέκτημα να πετάει και «επαναστατικές» ρουκέτες…
Τις ίδιες που εκτόξευε και Ο Σημίτης πριν κυβερνήσει…
Τις ίδιες που εκτόξευαν και αυτοί που βγήκαν από τη χοάνη του «αριστερού εκσυγχρονισμού» και φώλιασαν για καλά στον πασοκικό «εκσυγχρονισμό»: Ανδρουλάκης, Μπίστης, Δαμανάκη, Κουναλάκης και CIA…
Τι να πούμε για τη ΔΗΜΑΡ: Ίδια ρίζα…
«Αριστερές» ομοβροντίες στο παρελθόν και σήμερα άθλιοι δωσίλογοι που συγκυβερνούσαν πρόσφατα με τον Σαμαρά και εκείνο το ατόφιο υποπροϊόν του σημιτισμού, τον Βενιζέλο…
Γιατί, συνεπώς, προκαλεί έκπληξη ότι η κόρη του Σημίτη είναι στο ΣΥΡΙΖΑ;
Διαβάστε ΕΔΩ:
http://www.enikos.gr/politics/197449,Parapolitika:_H_korh_toy_Shmith_einai_SY.html
Η Μαριλένα Σημίτη στον «εκσυγχρονισμό» της Νέας Τάξης βρίσκεται, στο χώρο του πατέρα της και στη ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ και πρακτική του σημιτισμού, αλλά στην αντιπολιτευτική του (ακόμα) διάσταση.
Και ο Σημίτης, αν δεν είχε στιγματιστεί σαν ένας από τους πιο μελανούς Πρωθυπουργός, στο ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν, σήμερα…
Οι χώροι είναι οι ίδιοι, απλώς σε άλλες εποχές και σε άλλους ρόλους, στην ελληνική τραγωδία…
resaltomag
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το ιστολόγιο δεν υιοθετεί και δεν φέρει καμία ευθύνη για τα σχόλια των αναγνωστών του. Πλέον, οι αναγνώστες μπορούν να σχολιάζουν με το λογαριασμό τους στο facebook ή με λογαριασμούς από τα υπόλοιπα κοινωνικά δίκτυα. Τα ανώνυμα σχόλια θα παραμείνουν κλειστά όσο υπάρχουν άτομα που κρύβονται πίσω από την ανωνυμία για να προβοκάρουν και να επιτεθούν σε άλλους σχολιαστές για να επιβάλλουν τις απόψεις τους.