Κυριακή 8 Δεκεμβρίου 2013

Μασονικά προφητικά μηνύματα στους πυλώνες του καθεδρικού ναού του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου στη Νέα Υόρκη (Φώτο)


Ο γοτθικού ρυθμού καθεδρικός ναός του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου που βρίσκεται στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης, και ξεκίνησε να χτίζεται το 1892, επισήμως ανήκει στην αρχιεπισκοπή των Επισκοπικών, αλλά στην ουσία αποτελεί ένανεοπαγαναστικό - αποκρυφιστικό – περιβαλλοντολατρευτικό ναό, γεμάτοαποκρυφιστικούς συμβολισμούς.
Ο καθεδρικός ναός ήταν για χρόνια το ‘σπίτι’ του λεγομένου«Ναού της Κατανόησης» (Temple of Understanding), ενός νεοεποχίτικου πανθρησκειακού τόπου συναντήσεως που ιδρύθηκε το 1960 και λειτουργεί υπό την αιγίδα του ΟΗΕ ως ΜΚΟ, ως όργανο προώθησης μίας νέας παγκόσμιας θρησκείας ...


Για το τελείωμα των εργασιών ανοικοδόμησης του ναού, ανάμεσα στους χρηματοδότες ήταν μεγιστάνες, όπως η JP Morgan και εξέχουσες προσωπικότητες όπως ο Μέγας Διδάσκαλος των Τεκτόνων της πολιτείας της Νέας Υόρκης. Η ολοκλήρωση του καθεδρικού ναού θεωρήθηκε μάλιστα, τόσο μεγάλο επίτευγμα για τουςΕλευθεροτέκτονες που παρουσιάστηκε στην πρώτη σελίδα του περιοδικού τους “Masonic World” το Μάρτιο του 1925.

Ακολουθεί άρθρο από το The Vigilant Citizen / μετ. ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ
Ένα από τα πρώτα άρθρα που δημοσιεύτηκαν σε αυτό το site ήταν το ‘Sinister Sites – St. John the Divine Cathedral’, όπου περιέγραφα τον απόκρυφο συμβολισμό του κτιρίου και το ρόλο του στις προσπάθειες των Ηνωμένων Εθνών να προωθήσουν μια ενιαία παγκόσμια θρησκεία. Πιθανώς το πιο συγκλονιστικό μέρος του άρθρου αυτού ήταν οι εικόνες από τις στήλες, (οι φωτογραφίες ήταν από το 1997) που απεικονίζουν την καταστροφή της Νέας Υόρκης (συμπεριλαμβανομένων των Δίδυμων Πύργων). Η εκκλησία πήρε το όνομά της από τον Άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο, τον συγγραφέα του βιβλίου της Αποκάλυψης.
Το αρχικό άρθρο έδειξε μόνο δύο από αυτές τις στήλες (οι άλλες δεν ήταν ορατές κατά τον χρόνο που πήρα τις φωτογραφίες). Από τότε όμως, οι άλλοι πυλώνες είναι ορατοί και είναι φανερός ένας εσωτερικός και μυστηριώδης συμβολισμός. Ιδού λοιπόν:

Οι στήλες δίπλα από την είσοδο του καθεδρικού ναού, κάτω από μορφές αγίων.

Αυτός ο πυλώνας απεικονίζει μια αποκαλυπτική πόλη της Νέας Υόρκης που καταπίνεται από τεράστια κύματα.

Αυτή η στήλη απεικονίζει την καταστροφή της γέφυρα του Μπρούκλιν. Από κάτω είναι η χρηματιστηριακή αγορά της Νέας Υόρκης και οι άνθρωποι που κάνουν εμπορικές συναλλαγές. Είναι αυτή μια αναφορά στην Βαβυλώνα της Αποκάλυψης;

Οι καβαλάρηδες της Αποκάλυψης;

Μια σκηνή που απεικονίζει μία γέννηση κάποιου όντος μέσα από ένα είδος λουλουδιού, που περιβάλλεται από μούμιες και πάνω από ένα αρνί που έχει τα πόδια του δεμένα. Ποιος γεννιέται; Είναι το Αντίχριστος που όπως λέει το Βιβλίο της Αποκάλυψης είναι το θηρίο "που ανεβαίνει από τη γη. Και είχε δύο κέρατα σαν αρνί"; Από κάτω είναι μια δίνη σπιράλ (συμβολίζει την αλλαγή της συνείδησης;) και οι άνθρωποι προφανώς υμνούν ή λατρεύουν τη φιγούρα αυτή.

Ο Πυλώνας αυτός συμβολίζει το θάνατο με το "τροχό μέσα σε άλλο τροχό, γεμάτοι με μάτια ολόγυρα" από το όραμα στην αρχή του βιβλίου του Ιεζεκιήλ.

Ο Πυλώνας με το Δέντρο της Ζωής της Καμπάλα. Το Βιβλίο της Αποκάλυψης λένε μερικοί ότι είναι κωδικοποιημένο με Καμπαλιστική αριθμολογία για να αποκαλύψει «εσωτερικό νόημα του».

Ο άνθρωπος πάνω από το Δέντρο της Ζωής είναι επίσης ασυνήθιστος για έναν καθεδρικό ναό. Είναι μονόφθαλμος (βλέπε το μάτι του Horus) και φοράει μια τεράστιο φυλαχτό χαλαζία, το οποίο λέγεται ότι έχει μαγικές και μεταφυσικές ιδιότητες.
Δεν υπάρχει κάποια τεκμηρίωση σχετικά με την έννοια των πυλώνων και το υπόλοιπο του καθεδρικού ναού που περιέχει πολλά έργα τέχνης με παράξενους συμβολισμούς που αναφέρονται σε μία επερχόμενη καταστροφή και σε μια νέα εποχή. Πραγματικά ένα παράξενο μέρος.
ΠΗΓΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το ιστολόγιο δεν υιοθετεί και δεν φέρει καμία ευθύνη για τα σχόλια των αναγνωστών του. Πλέον, οι αναγνώστες μπορούν να σχολιάζουν με το λογαριασμό τους στο facebook ή με λογαριασμούς από τα υπόλοιπα κοινωνικά δίκτυα. Τα ανώνυμα σχόλια θα παραμείνουν κλειστά όσο υπάρχουν άτομα που κρύβονται πίσω από την ανωνυμία για να προβοκάρουν και να επιτεθούν σε άλλους σχολιαστές για να επιβάλλουν τις απόψεις τους.