Με έκπληξη κάθε πολίτης κάθε δημοκρατικής χώρας της Ευρώπης ανακαλύπτει ότι η “Eυρωπαϊκή Κοινότητα”, η “Ευρωπαϊκή Ένωση”, η “Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία”, η “Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία”, η “τελωνειακή ένωση”, η “Ευρώπη των περιοχών”, η “οικονομική και νομισματική ένωση”, δεν αποτελούν συλλήψεις δημοκρατών πολιτικών μετά τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο, αλλά έργο ολόκληρου του ναζιστικού καθεστώτος της χιτλερικής Γερμανίας και των συνεργατών των ναζί !!!
Βεβαίως, αυτό δεν σημαίνει ότι όσοι προωθούν σήμερα την ευρωπαϊκή ενοποίηση και ομοσπονδοποίηση, έχουν φασιστικές αντιλήψεις, ούτε ότι έχουν επίγνωση των πραγματικών φασιστικών ιδεολογικών καταβολών της Ευρωπαϊκής Ενώσεως.
Όμως την εποχή της ναζιστικής λαίλαπας οι φιλελεύθεροι και δημοκράτες Ευρωπαίοι υπερασπίζονταν την αρχή της εθνικής ανεξαρτησίας και κυριαρχίας. Ενώ οι ναζί προπαγάνδιζαν υπέρ της ενωμένης Ευρώπης και της ευρωπαϊκής ομοσπονδίας. Υπενθυμίζουμε ότι η ομοσπονδοποίηση είναι η πιθανότερη εξέλιξη της Ευρωπαϊκής Ενώσεως μετά το 2004, καθώς την υποστηρίζουν οι ισχυρότεροι πολιτικοί σχηματισμοί !!!
Πιστεύοντας στην Ευρώπη των δημοκρατικών εθνών, όπου εφαρμόζεται η αρχή της λαϊκής κυριαρχίας, παραθέτουμε – αποτυπωμένες σε ντοκουμέντα – απόψεις των ναζιστών και των συμμάχων τους, από τις οποίες μπορούν να γεννηθούν πολλές σκέψεις για την σύγχρονες εξελίξεις στην Ευρώπη. Τα συμπεράσματα ας είναι του κάθε αναγνώστη.
ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΝΑΖΙΣΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΟΠΟΙΗΣΗ
* Οι Ευρωπαϊκοί λαοί αντιπροσωπεύουν μια οικογένεια σ’ αυτόν τον κόσμο. Δεν είναι πολύ ευφυές να φανταστούμε ότι σε ένα τόσο κατακερματισμένο σπίτι όπως αυτό της Ευρώπης, μια κοινότητα λαών μπορεί να διατηρεί επί μακρόν διαφορετικά νομικά συστήματα και αντιλήψεις δικαίου.
Αδόλφος Χίτλερ, 1936, ομιλία στο Reichstag.
* Στις 22/6/1940 ο Γκαίρινγκ διέταξε την εκπόνηση ενός σχεδίου για μια «μεγάλης κλίμακος οικονομική ενοποίηση της Ευρώπης» ή για την «Κεντρική Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα». Στις 9/7/1940 υπεβλήθη στην Καγκελαρία του ράιχ. Ανέφερε:
- Την καθιέρωση της σταθερής ισοτιμίας των συναλλαγματικών ισοτιμιών ανάμεσα στα νομίσματα των διαφόρων κρατών και στο γερμανικό μάρκο του ράιχ.
- Την κατάργηση των τελωνειακών φραγμών στην Ευρώπη και την καθιέρωση μιας αδασμολόγητης περιοχής αγοράς.
- Την ενασχόληση με εμπορικές διαπραγματεύσεις και σχέσεις με άλλες χώρες. 4) Την προστασία της γεωργίας.
* Η καταστροφή του μπολσεβικικού κινδύνου και της πλουτοκρατικής εκμεταλλεύσεως θα δημιουργήσει την δυνατότητα για μια ειρηνική, αρμονική και χρήσιμη συνεργασία ανάμεσα σε όλους τους λαούς της Ευρωπαϊκής ηπείρου στον πολιτικό τομέα, όπως στον οικονομικό και τον πολιτιστικό.
8/1940, κοινό ανακοινωθέν Χίτλερ και Μουσολίνι.
* Η νέα Ευρώπη της αλληλεγγύης και της συνεργασίας ανάμεσα σε όλους τους λαούς της…θα βρει ταχέως αυξανόμενη ευημερία όταν τα εθνικά οικονομικά σύνορα παραμερισθούν.
Arthur Seuss-Inquart, Επίτροπος της κατεχόμενης Ολλανδίας, 26-7-1940.
* Είμαι πεπεισμένος ότι σε πενήντα χρόνια ο κόσμος δεν θα σκέπτεται πλέον με όρους χωρών.
Joseph Goebbels, “Das Europa der Zukunft”, 11-9-1940
* Είστε ήδη μέλη ενός μεγάλου ράιχ που προετοιμάζεται να επανοργανώσει την Ευρώπη, γκρεμίζοντας τα σύνορα που ακόμη χωρίζουν τους ευρωπαϊκούς λαούς.
Joseph Goebbels, Η Ευρώπη του μέλλοντος.
* Ήδη από το 1940 ο ναζί οικονομολόγος Walther Funk μιλούσε για την «Κεντρική Ευρωπαϊκή Ένωση», την «Ευρωπαϊκή Οικονομική Περιοχή» και περιέγραφε την οικονομική και νομισματική ένωση.
* Οι εθνικές εντάσεις και μικροπρεπείς ζήλιες θα χάσουν το νόημά τους σε μια Ευρώπη ελευθέρως οργανωμένη σε μια ομοσπονδιακή βάση. Η παγκόσμια πολιτική εξέλιξη συνίσταται αναπόφευκτα στον σχηματισμό μεγαλύτερων πολιτικών και οικονομικών σφαιρών.
Carl Megerle, 27-9-1941, ναζί αξιωματούχος, «Θετικά θέματα για τον τύπο και την προπαγάνδα».
* Η διαίρεση της Ευρώπης σε μικρές εθνικές οικονομίες και συστήματα επικοινωνίας είναι εκτός χρόνου. Όχι πια διαβατήρια και βίζες. Η ενοποίηση της Ευρώπης αποδεικνύεται ως μια αναπόφευκτη εξέλιξη σε συνδυασμό με τους σιδερένιους νόμους της Ιστορίας.
Carl Megerle.
* Μια ευρωπαϊκή ένωση δεν θα μπορούσε να υπόκειται στις ποικιλίες της εσωτερικής πολιτικής που χαρακτηρίζουν τα φιλελεύθερα καθεστώτα.
10/1941, Alberto de Stefani, πρώτος Υπουργός Οικονομικών της φασιστικής Ιταλίας.
* «Ο εθνικοσοσιαλισμός είναι μια περιοχική ιδέα…Ο ζωτικός χώρος των κοινοτήτων γίνεται όλο και περισσότερο αχανής και έτσι οι ευρωπαϊκοί λαοί βρίσκουν τους εαυτούς των υποχρεωμένους να συστήσουν μαζί μια ευρύτερη κοινότητα. Και επομένως το πρώτο βήμα στο εξής είναι η δημιουργία της Ευρώπης.»
Colin Ross, ναζιστής ιδεολόγος, διάλεξη «Η έλευση μιας νέας Ευρώπης μέσα στο πλαίσιο της νέας τάξης πραγμάτων», 10/1941
* Η διαμόρφωση οικονομικών περιοχών ακολουθεί ένα φυσικό νόμο της αναπτύξεως…Τα κοινά συμφέροντα πρέπει να προηγούνται από τα ξεχωριστά. Πρέπει να υπάρχει ετοιμότητα να υποτάσσεις τα δικά σου συμφέροντα σε ορισμένες περιπτώσεις σε αυτά της Ευρωπαϊκής Κοινότητας.
Βιβλίο του 1942, «Η Ευρωπαϊκή Κοινότητα» από τον Walther Funk, Υπουργό Οικονομικών της Γερμανίας, εγκληματία πολέμου, τον ακαδημαϊκό Heinrich Hunke και τον ναζί αξιωματούχο Gustav Koening.
* Για τους άνδρες του άξονος, το σύμπαν είναι πολύ μεγάλο και το έθνος πολύ μικρό. Ο κόσμος πρέπει να διαιρεθεί σε ζωτικές περιοχές.
Francis Delaisi, Οικονομολόγος της Γαλλίας του Βισύ, 1942, στο βιβλίο του Ευρωπαϊκή Επανάσταση.
* Πρέπει να δημιουργήσουμε μια Ευρώπη που δεν χύνει το αίμα της σε εσωτερικές διαμάχες, αλλά που συγκροτεί μια συμπαγή ενότητα. Έτσι θα γίνει πλουσιότερη, ισχυρότερη, και πιο πολιτισμένη, και θα αναλάβει την παλιά της θέση στον κόσμο.
Vidkun Quisling, 25-11-1942, Η Νορβηγία και η Γερμανική επιχείρηση στην Ευρώπη.
* Η Ευρώπη έχει γίνει πολύ μικρή για εχθρικές και αυτάρκεις εθνικές κυριαρχίες.
Cecile von Renthe-Fink, αξιωματούχος του Γερμανικού ΥπΕξ, 8/1943, Σχόλιο στην ίδρυση της ευρωπαϊκής συνομοσπονδίας.
* Η αταξία των μικρών εθνών πρέπει να εξουδετερωθεί. Η προσπάθεια της Γερμανίας αποσκοπεί στην δημιουργία της ενωμένης Ευρώπης.
Αδόλφος Χίτλερ, 1943.
* Το πρόβλημα της ιεραρχίας των κρατών δεν θα παρουσιάζεται πλέον τουλάχιστον στην συνήθη του μορφή, μόλις θα έχουμε κόψει την κεφαλή του δράκου, δηλαδή την έννοια της κρατικής κυριαρχίας. Περαιτέρω, αυτό δεν χρειάζεται να γίνει αμέσως, αλλά μπορεί να επιτευχθεί εμμέσως, π.χ. δημιουργώντας διακρατικά ευρωπαϊκά σώματα να διαχειρισθούν κάποια κοινά συμφέροντα (συναλλαγματικές ισοτιμίες, επικοινωνίες, εξωτερικό εμπόριο, αργότερα την άμυνα και τις αποικίες…)
Camilo Pellizi, εκδότης του «φασιστικός πολιτισμός», 1943
* Υποστήριξε την περιοχική πολιτική ενότητα από το Γιβραλτάρ ως τα Ουράλια και από το Βόρειο Ακρωτήρι ως την Κύπρο.
Wener Daitz, διάσημος ναζί οικονομολόγος, 1944
Ίσως αυτές οι αποκαλύψεις να μας κάνουν όλους πολύ σοφότερους και να κοιτάξουμε πέρα από τις συμπτώσεις. Η παλιά «νέα τάξη πραγμάτων» και η σημερινή φαίνεται να έχουν πολλά κοινά σημεία. Έχει αλλάξει η μέθοδος. Παραμένει το ερωτηματικό αν έχει αλλάξει και η ουσία…
elladasimera
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το ιστολόγιο δεν υιοθετεί και δεν φέρει καμία ευθύνη για τα σχόλια των αναγνωστών του. Πλέον, οι αναγνώστες μπορούν να σχολιάζουν με το λογαριασμό τους στο facebook ή με λογαριασμούς από τα υπόλοιπα κοινωνικά δίκτυα. Τα ανώνυμα σχόλια θα παραμείνουν κλειστά όσο υπάρχουν άτομα που κρύβονται πίσω από την ανωνυμία για να προβοκάρουν και να επιτεθούν σε άλλους σχολιαστές για να επιβάλλουν τις απόψεις τους.