Το ότι οι Τούρκοι είναι παραχαράκτες της ιστρορίας και τερατολόγοι είναι γνωστό. Στην περίπτωση όμως των σχολικών βιβλίων ιστορίας στο ψευδοκράτος ξεπέρασαν τους εαυτούς τους. Ας δούμε όμως και το τι γράφουν τα βιβλία ιστορίας του ψευδοκράτους στην κατεχόμενη βόρεια Κύπρο.
Τα βιβλία ιστορίας λοιπόν ξεκινούν το 1571 μ.Χ. με την οθωμανική κατάκτηση της Κύπρου από τους Οθωμανούς, χωρίς φυσικά να αναφέρουν τίποτα για τις γνωστές τουρκικές «αβρότητες» (για την εκδορά –γδάρσιμο- του κατά συνθήκη παραδοθέντος Βενετού διοικητή της Αμμοχώστου) και τις λοιπές σφαγές Ιταλών, Ελλήνων και Εβραίων. Από τις πρώτες σελίδες του βιβλίου, αναφέρεται «ότι η Κύπρος-γεωγραφικά και γεωλογικά- είναι μια προέκταση της Ανατολίας». Κάνει επίσης σαφές πως οι Έλληνες οι οποίοι ζουν στη Κύπρο, απλά δεν είναι Έλληνες.
«Οι πρόγονοί μας κατέκτησαν την Κύπρο το 1571 με κόστος τη ζωή 80.000 μαρτύρων. Οι Τούρκοι είχαν τον έλεγχο της Κύπρου μέχρι το 1878, για τρεις αιώνες, και συμπεριφέρονταν στους ντόπιους πληθυσμούς με πολύ καλό τρόπο. Έφεραν ελευθερία και δικαιοσύνη στο νησί.
Οι Τούρκοι ανέπτυξαν την Κύπρο και κατασκεύασαν τόσα πολλά μνημεία, τα οποία προσέδωσαν στην Κύπρο τον τουρκικό χαρακτήρα της. Εν ολίγοις, κάποιος μπορεί να υποστηρίξει ότι η Κύπρος είναι ιστορικά, γεωγραφικά, στρατηγικά και οικονομικά, συνδεδεμένη με την Ανατολία και αποτελεί μέρος της Μικράς Ασίας», αναφέρει το βιβλίο.
Συνεχίζει δε γράφοντας ότι η Κύπρος δεν είχε ποτέ καμία στρατηγική ή ιστορική σημασία για την Ελλάδα. «Οι Έλληνες ουδέποτε διοίκησαν την Κύπρο. Το γεγονός ότι δημιούργησαν στην αρχαιότητα κάποιες αποικίες εκεί για οικονομικούς λόγους δεν τους δίνει κανένα δικαίωμα επί του νησιού. Η Κύπρος απέχει 600 μίλια από την Ελλάδα. Επιπλέον η Κύπρος δεν έχει ούτε γεωγραφική ούτε στρατηγική σημασία για την Ελλάδα. Οι Έλληνες, οι οποίοι υπάρχουν σήμερα στην Κύπρο, δεν είναι Έλληνες. Αυτό το γεγονός το αποδέχονται πολλοί ξένοι ιστορικοί. Είναι απομεινάρια, κατάλοιπα των διαφορετικών εθνών που κατέλαβαν την Κύπρο δια μέσου της ιστορίας.
Για αυτό, η Ελλάδα με αυτή την έννοια δεν έχει τίποτα να κάνει με την Κύπρο. ¨Όμως, όπως είναι ευρέως γνωστό, η Ελλάδα μέσα στο γενικότερο παραλήρημά της για τη Μεγάλη Ιδέα, προσπαθεί να αποκτήσει την Κύπρο. Αυτή η προσπάθεια είναι συνεχής, από το 1878, και μάλιστα ακολουθεί αυξητική τάση. Όμως, και ας το πούμε από τώρα, όσο υπάρχει η Μεγάλη Τουρκική μητέρα πατρίδα, αυτά τα όνειρα ποτέ δεν θα γίνουν πραγματικότητα και θα μείνουν όνειρα θερινής νυκτός».
Παρακάτω το βιβλίο «εξηγεί» γιατί οι μη Έλληνες Κύπριοι μιλούν Ελληνικά. Η Ελληνική γλώσσα των Κυπρίων προήλθε, κατά το βιβλίο, από την Χριστιανική Ορθόδοξη θρησκεία. «Η επιβολή από την Βυζαντινή Αυτοκρατορία, τον 6ο αιώνα μ.Χ. της Ελληνικής ως επίσημης γλώσσας είχε σαν στόχο την ενοποίηση του μεικτού κυπριακού πληθυσμού υπό μία κοινή γλώσσα και θρησκεία. Να πως ένας μεικτός πληθυσμός, που τίποτα δεν έχει να κάνει με την ελληνικότητα έφτασε στο σημείο να θεωρεί εαυτόν Έλληνα».
Οι Κύπριοι λοιπόν δεν έχουν κανένα δικαίωμα να αποζητούν την Ένωση, και η Κύπρος είναι Τουρκική επειδή οι Οθωμανοί διοίκησαν την Κύπρο για τρεις αιώνες. Σύμφωνα με το βιβλίο, η Κύπρος υπό Οθωμανική Διοίκηση ήταν ένας παράδεισος δικαιοσύνης και ελευθερίας, αλλά η «αχάριστη Ορθόδοξη Εκκλησία της Κύπρου εκμεταλλεύτηκε την ανοχή και πρόδωσε την καλοσύνη των Τούρκων και επαναστάτησε ενάντια στην Τουρκική Διοίκηση.
Γι” αυτό τον λόγο, σκοτώθηκαν (σφάχτηκαν) ο Αρχιεπίσκοπος και άλλοι επίσκοποι το 1821». Και συνεχίζει : «Όταν η Οθωμανική Διοίκηση αντικαταστάθηκε από την Βρετανική, οι Ελληνοκύπριοι ξεκίνησαν εκστρατεία ένωσης με την Ελλάδα. Η τρομοκρατική οργάνωση ΕΟΚΑ επετέθη το 1955 κατά των Ελλήνων, που δεν επιθυμούσαν την ένωση, των Βρετανών και των Τούρκων. Αυτό οδήγησε σε διακοινοτική σύρραξη. Όταν εγκαθιδρύθηκε η Κυπριακή Δημοκρατία το 1960, οι Έλληνες ετοίμασαν ένα σχέδιο γενοκτονίας με σκοπό να σφαγιάσουν όλους τους Τούρκους, για να εξασφαλίσουν την ένωση.
Στο τέλος του 1963, οι Έλληνες, για αυτό το σκοπό επιτέθηκαν στους Τούρκους, και έδωσαν παραδείγματα μοναδικής βαρβαρότητας, που σπάνια μπορεί να συναντήσει κανένας στην παγκόσμια ιστορία. Το 1964 η Τουρκία έστειλε πολεμικά αεροπλάνα στην Κύπρο. Οι άνανδροι Έλληνες και Κύπριοι εξαφανίστηκαν. Τα 34 υπό τουρκική σημαία πολεμικά αεροπλάνα έκαναν τους Έλληνες και Ελληνοκυπρίους να φτύσουν αίμα. Το 1967, οι Έλληνες και οι Ελληνοκύπριοι επιτέθηκαν και λεηλάτησαν δύο τουρκικά χωριά.
Οι βάρβαροι Έλληνες βασάνισαν και σκότωσαν τους Τούρκους. Ανάμεσα στα νεκρά σώματα, μερικά ήταν κομμένα κομματάκια. Καθώς οι Έλληνες προσπάθησαν να πραγματοποιήσουν την Ένωση το 1974, η Τουρκία επενέβη για να την ματαιώσει. Οι Έλληνες οι οποίοι κάποτε αντιστάθηκαν στους Ιταλούς λέγοντας «ΟΧΙ» προσπάθησαν να κάνουν το ίδιο, αυτή τη φορά με τους Τούρκους. Όμως είχαν ξεχάσει ένα σημείο: μπροστά τους, δεν υπήρχαν Ιταλοί αλλά Τούρκοι. Όταν άρχισαν οι Τουρκικές επιχειρήσεις οι Έλληνες έδωσαν μοναδικά δείγματα βαρβαρικής συμπεριφοράς απέναντι στα ανυπεράσπιστα τουρκικά χωριά.
Έθαβαν ζωντανούς, χωρίς διάκριση, παιδιά, γυναίκες, άνδρες, γέροντες. Κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων του Τουρκικού στρατού, οι ελληνικές και ελληνοκυπριακές δυνάμεις γονάτισαν μπροστά στο κοφτερό ξίφος που κρατούσαν οι στρατιώτες μας , σκορπίστηκαν και κατέρρευσαν.
Αυτές ήταν λοιπόν, οι ορδές των Λεβαντίνων, για τους οποίους ο Γρίβας και ο Μακάριος έλεγε ότι είναι εγγόνια των Ελλήνων και θεωρούνταν αήττητοι και οι οποίοι μπορούσαν να σκοτώσουν μόνο ανυπεράσπιστους Τούρκους.
Δεν τους είχαν άλλωστε ρίξει στη θάλασσα οι πατεράδες του ίδιου έθνους στις 9 Σεπτεμβρίου του 1922 στη Σμύρνη; Η ίδια ιστορία επαναλαμβάνεται. Αυτή τη φορά, οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις νίκησαν τον Ελληνικό ιμπεριαλισμό στην Τουρκική Κύπρο»
hellasforce.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το ιστολόγιο δεν υιοθετεί και δεν φέρει καμία ευθύνη για τα σχόλια των αναγνωστών του. Πλέον, οι αναγνώστες μπορούν να σχολιάζουν με το λογαριασμό τους στο facebook ή με λογαριασμούς από τα υπόλοιπα κοινωνικά δίκτυα. Τα ανώνυμα σχόλια θα παραμείνουν κλειστά όσο υπάρχουν άτομα που κρύβονται πίσω από την ανωνυμία για να προβοκάρουν και να επιτεθούν σε άλλους σχολιαστές για να επιβάλλουν τις απόψεις τους.