Τα τελευταία χρόνια οι προπαγανδιστές του Ισλάμ βάζουν τα δυνατά τους να μας πείσουν ότι το Ισλάμ είναι μια ειρηνική θρησκεία που τάχα δεν εξαπλώθηκε με το σπαθί αλλά με την πειθώ. Για να μας πείσουν χρησιμοποιούν τα επιχειρήματα ότι:
Οι πρώτοι μουσουλμάνοι (η σύζυγος του Μουχάμμαντ η Χαντίζα, ο μικρός του εξάδελφος ο Αλή -ένα παιδάκι 11 ετών- και ο θετός του γιος πρώην σκλάβος, ο Ζαΐντ, και στη συνέχεια μερικοί ακόμα φίλοι του “προφήτη”), δεν έγιναν μουσουλμάνοι με το ζόρι.
Διάφοροι άλλοι άνθρωποι που γίνονται μουσουλμάνοι σήμερα, δεν γίνονται με το ζόρι αλλά “από μόνοι τους”.
Φυσικά αυτά τα επιχειρήματα είναι άσχετα. Σίγουρα κάποιοι άνθρωποι γίνονται μουσουλμάνοι χωρίς βία. Γίνονται όμως χωρίς να γνωρίζουν καλά ποιο είναι το Ισλάμ. Άλλοι που γίνονται μουσουλμάνοι δε γνωρίζουν στην αρχή αλλά και όταν μαθαίνουν, αυτό που μαθαίνουν ικανοποιεί τον ψυχισμό τους κι έτσι παραμένουν.
Τέτοιοι προσήλυτοι υπάρχουν σε κάθε θρησκεία, λατρεία και σέχτα. Μερικοί γίνονται οπαδοί δαιμόνων, άλλοι εξωγήινων, άλλοι του Βούδα, άλλοι του Ινδουισμού. Άλλοι γίνονται μουσουλμάνοι για να παντρευτούν το πρόσωπο που θέλουν.
Δεν είναι όμως αυτού του είδους οι μεταστροφές που έφεραν πολύ κόσμο στο Ισλάμ. Είναι τεκμηριωμένο ιστορικά ότι το Ισλάμ επεκτάθηκε με πόλεμο ή απειλή πολέμου, ή λόγω της οικονομικής εξαθλίωσης που έφερναν οι φόροι των μουσουλμάνων στους υπόδουλους λαούς. Επίσης είναι γνωστό ότι όταν κάποιος μουσουλμάνος απαρνείται το Ισλάμ κινδυνεύει με θάνατο. Αν είναι σε ισλαμικό κράτος πολύ δύσκολα σώζει τη ζωή του.
Συμπερασματικά, ποτέ στο Ισλάμ δεν παρατηρήθηκε αργή και σταθερή μεταστροφή όλο και μεγαλύτερου αριθμού ανθρώπων, όπως συνέβη με τον Χριστιανισμό, όπου αυτοί που γίνονταν χριστιανοί απειλούνταν με θάνατο κι όμως όλο και περισσότεροι άνθρωποι επέλεγαν να γίνουν χριστιανοί.
Δεν υπάρχει ειρηνική εξάπλωση του Ισλάμ .Τις μεταστροφές οι μουσουλμάνοι της θεωρούν έγκλημα . Ακόμη και αν ένας στίχος στο Κοράνι γράφει ότι δεν υπάρχει καταναγκασμός στην θρησκεία αυτό δεν ισχύει σε καμία περίπτωση. Στο Ισλάμ υπάρχει καταναγκασμός.
Η μαρτυρία του Άχμετ ενός μικρού αποστάτη του Ισλάμ που έγινε Χριστιανός όταν ήρθε στην Ελλάδα αποδεικνύει κατά κάποιον τρόπο τι σήμαινε για τον ίδιο το Ισλάμ και πώς το αποτίναξε από πάνω του.
«Όταν ήρθα στην Ελλάδα ήδη δεν ένιωθα καλά με το Ισλάμ. Διδασκαλίες όπως ο βασανισμός στον τάφο μου φαίνονταν τερατώδεις. Ένιωθα ανησυχία σχετικά με το τι θα κάνει με την ψυχή μου ο Αλλάχ, και είχα μια αίσθηση ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με τη θρησκεία μου.
Στην Ελλάδα άρχισα να μελετώ τον Χριστιανισμό. Με το που διάβασα το ευαγγέλιο ένιωσα μέσα μου μια γλυκύτητα. Λένε ότι το Κοράνιο είναι θείο βιβλίο. Ανοησίες. Το Κοράνιο φέρνει ταραχή και ανησυχία, ειδικά άμα γνωρίζεις αραβικά και δεν μπορούν να σε κοροϊδέψουν με πονηρές μεταφράσεις. Δεν μπορεί να είναι ελεήμων και πολυεύσπλαχνος ένας θεός, που σε διατάζει να σκοτώσεις “απίστους” όπου κι αν τους βρεις. Δεν μπορεί να είναι έργο του Θεού ένα βιβλίο που ασχολείται με το πόσες γυναίκες μπορεί να βάλει ο “Προφήτης” στο κρεβάτι του. Δεν μπορεί ο Θεός να λέει ότι τα άστρα είναι… βλήματα για να κοπανάει ο Αλλάχ τους διαβόλους. Και τόσα άλλα που απορρίπτει η σύγχρονη επιστήμη. Ο Θεός τα γνωρίζει αυτά τα θέματα γιατί είναι ο Δημιουργός, και δεν θα τα έλεγε ποτέ έτσι λάθος. Άρα κάποιος άλλος είναι ο δημιουργός του Κορανίου. Η φαντασία του προφήτη του; Διαβολικές υπαγορεύσεις; Ποιος ξέρει, πάντως αλήθεια δεν είναι σίγουρα.
Από τότε που βαπτίστηκα χριστιανός με πλήρη επίγνωση ότι μπορεί κάποιος συγγενής μου να με σκοτώσει, νιώθω μια θαυμάσια εσωτερική ειρήνη. Μακάρι όλοι οι άνθρωποι να ζήσουν αυτή τη διάθεση, που δεν περιγράφεται με λόγια.»
Μ.Γ.
hellasforce.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το ιστολόγιο δεν υιοθετεί και δεν φέρει καμία ευθύνη για τα σχόλια των αναγνωστών του. Πλέον, οι αναγνώστες μπορούν να σχολιάζουν με το λογαριασμό τους στο facebook ή με λογαριασμούς από τα υπόλοιπα κοινωνικά δίκτυα. Τα ανώνυμα σχόλια θα παραμείνουν κλειστά όσο υπάρχουν άτομα που κρύβονται πίσω από την ανωνυμία για να προβοκάρουν και να επιτεθούν σε άλλους σχολιαστές για να επιβάλλουν τις απόψεις τους.