Εάν όμως επιχειρούσε κάποιος να μετρήσει την έκταση που καταλαμβάνει ο απανταχού Ελληνισμός εν γένει, με βάση τον απόηχο της ιστορίας του, θα διαπίστωνε πως τα ποσά ξεπερνούν κάθε φαντασία!
Γιατί, τον υπέρογκο αυτό αριθμό Ελλήνων σε όλο τον κόσμο, τον ακολουθούσε και τον ακολουθεί το «στίγμα» μεγάλων ανθρώπων που μεγαλούργησαν, ο καθένας στον τομέα του, χαράσσοντας έτσι την ιστορία ανά τους αιώνες…
Ένας από τους προαναφερθέντες τομείς είναι και αυτός της Ιατρικής, στον οποίο ακόμη και σήμερα η Ελλάδα θεωρείται το «Σχολείο του κόσμου»!
Σημαντικός εκπρόσωπος ο Έλληνας εξερευνητής Ασίας και Αφρικής, το όνομά του οποίου φέρει μέχρι σήμερα μεγάλη λεωφόρος στο Κονγκό.
Ο λόγος για τον Δόκτορα Παναγιώτη Ποταγό, του οποίου η προσφορά είναι άγνωστη στο ευρύ κοινό.
Ιατρός από την Αρκαδία, που πραγματοποίησε δύο μεγάλα εξερευνητικά ταξίδια στην Κεντρική Ασία (από το Ιράν ως τη Μογγολία) και ένα στην κεντρική Αφρική. Χωρίς καμιά υποστήριξη από την χώρα του ή από οπουδήποτε αλλού, προσπάθησε να συναγωνιστεί τους διάσημους εξερευνητές των εθνικών Γεωγραφικών Εταιρειών της Ευρώπης. Κατόρθωσε να δημοσιεύσει μόνο τον πρώτο τόμο των «Περιηγήσεων» του σε μία ελληνική και μία γαλλική έκδοση. Το έργο του είναι μοναδικό τόσο για την γεωγραφική του πλευρά όσο και για την εθνολογική του, που αφορά ιδιαίτερα τον Ελληνισμό στο Αφγανιστάν αλλά παραμένει εντούτοις σχεδόν άγνωστο στην εποχή μας.
Έτσι, ο Ποταγός ακολουθώντας τα χνάρια του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ξεκίνησε το ταξίδι του και διόρθωσε αναφορές άλλων μελετητών σχετικά με την ζωή του προαναφερθέντος. Διαπίστωσε, ακόμη, πως η Ασία ήταν βαθειά διαποτισμένη με τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό.
Το κορυφαίο επίτευγμα του Παταγού ήταν η ανακάλυψη του ποταμού Μπόου, χωρίς την βοήθεια χαρτών ή επιστημονικών οργάνων και φυσικά χωρίς καμία αρωγή του ελληνικού κράτους.
Η φήμη του δεν άργησε να εξαπλωθεί, φτάνοντας ως το Βέλγιο, όπου ο Λεοπόλδος Β’ τον κάλεσε και του ζήτησε να γράψει το όνομά του στη Χρυσή Βίβλο των Εξερευνητών, δίπλα σε πολλά άλλα μεγάλα ονόματα.
Τότε ο Παταγός έγραψε: «Εις Έλλην»! Μέσα στους στόχους του ήταν και η αναγνώριση της χώρας του, αφού είχε δηλώσει:
«απόληξα εις περιπλανήσεις επί τη ελπίδι
ότι αν εξ αυτών σώος διερχόμην ηδυνάμην ηθικώς εν τη πατρίδι να χρησιμεύσω, και
αν εχανόμην, εις έντιμον στάδιον ήθελον αποθάνει».
Ο Ποταγός απέσπασε την γενική εκτίμηση των συναδέλφων του και διακρίσεις από την γαλλική κυβέρνηση για την αλτρουϊστική του δράση κατά τη μεγάλη επιδημία της χολέρας. Η ανθρωπιστική του συγκρότηση επιβεβαιώνεται πολλές φορές στα ταξίδια του, ιδιαίτερα στην αφρικανική ήπειρο, όπου είναι φανερή η σταθερή του εμμονή να αναζητήσει και να εισηγηθεί τρόπους που θα μπορούσαν να βοηθήσουν τους λαούς αυτούς. Μάλιστα απηύθυνε επιστολή στον Βασιλέα του Βελγίου, στην οποία, αφού στιγμάτιζε την ερήμωση της Αιθιοπίας εξ’ αιτίας της σωματεμπορίας των Αράβων, πρότεινε την εισαγωγή του εμπορίου μέσω ενός δικτύου σταθμών που εκείνος υπεδείκνυε και που θα μπορούσαν να επεκταθούν βαθμηδόν από τα παράλια προς το εσωτερικό, «ποιούντες τρόπους δι ων να προκαλήται η θέλησις των αγρίων εις την αποδοχήν του πολιτισμού».
Η συμβολή του Ποταγού στη γεωγραφική γνώση της εποχής του, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά την περιοχή της κεντρικής Ασίας είναι ιδιαίτερα σημαντική.
Αδιαμφισβήτητη είναι η αξία που έχει κυρίως το εθνολογικό (ανθρωπολογικό) μέρος του έργου του, για το οποίο συγκεκριμένα και αναγνωρίστηκε από την Γεωγραφική Εταιρεία του Παρισιού. Αντίθετα, η μη χρήση από τον «ερασιτέχνη» Ποταγό των καθιερωμένων μεθόδων και κυρίως των αστρονομικών και βαρομετρικών οργάνων μέτρησης και υπολογισμών της εποχής του, του αφαίρεσε τη δυνατότητα της ευρείας
αναγνώρισης στην γεωγραφική επιστημονική κοινότητα της Ευρώπης.
Ως ιδιαίτερα σημαντική πρέπει να αξιολογηθεί η πολύ δύσκολη διάβαση του Παμίρ και η εξερεύνηση της ευρύτερης περιοχής από το Καφριστάν μέχρι το Παμίρ που –εκτός των άλλων- επέτρεψε στον Ποταγό να καταρρίψει πολλές ανυπόστατες αναφορές του Μάρκο Πόλο για αυτές τις περιοχές, που συνέχιζαν μέχρι εκείνη την εποχή να θεωρούνται αξιόπιστες.
Το γεγονός ότι οι περιοχές αυτές της κεντρικής Ασίας παρέμεναν τόσο άγνωστες στο δυτικό κόσμο, δεν οφειλόταν τόσο στις πολύ δύσκολες φυσικές συνθήκες και την απομόνωση τους όσο στην εχθρότητα με την οποία αντιμετωπίζονταν οι δυτικές δυνάμεις και οι αποστολές τους. Αντίθετα, η ελληνική υπηκοότητα λειτουργούσε πάντα σαν «διαβατήριο» στα μέρη αυτά, εξ αιτίας της «αλεξανδρινής κληρονομιάς», και το συγκριτικό του αυτό πλεονέκτημα ο Ποταγός κατάφερε να το αξιοποιήσει πλήρως.
ΠΥΓΜΗ.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το ιστολόγιο δεν υιοθετεί και δεν φέρει καμία ευθύνη για τα σχόλια των αναγνωστών του. Πλέον, οι αναγνώστες μπορούν να σχολιάζουν με το λογαριασμό τους στο facebook ή με λογαριασμούς από τα υπόλοιπα κοινωνικά δίκτυα. Τα ανώνυμα σχόλια θα παραμείνουν κλειστά όσο υπάρχουν άτομα που κρύβονται πίσω από την ανωνυμία για να προβοκάρουν και να επιτεθούν σε άλλους σχολιαστές για να επιβάλλουν τις απόψεις τους.